αυτο που λεει ο τιτλος…
ποια ηταν η πιο ευχαριστη εκπληξη???
δεν ξερω αν υπαρχει ηδη. δεν μπηκα στο κοπο να κανω αναζητηση γιατι και να κανω δε μου δουλευει, οποτε…
πιθανότατα το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ instrumental στο τέλος του A Step Beyond των Mystic Force
το οποιο ειναι κ η αιτια που εκανα αυτο το θρεντ!!!:)
hahahaha έπος!
Και ήθελα να ανοίξω θρεντ!
[B]
RAVENCULT - Sacrifice (Bathory cover)[/B]
Μετά τα 04:16 του τελευταίου κομματιού του δίσκου Temple of Torments ,The Needles Of Truth σκάει ένα κενό και μετά σκάει η θυσία \m/
Με χαρακτηριστικη ανεση
(μιας και χιντεν τρακς ειναι του παρελθοντος πραματα)
νομίζω εξ’ ορισμού το best hidden δεν το έχει βρει κανείς ακόμα…
γιατι απλα πρωτα με τρομαξε και μετα εσκασα στο γελιο XD
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=ax_xkU7fnqA#t=498s
σκοτεινο και psychotic!!!
ενα βραδυ, ειχα αραξει στο δωματιο, με χαμηλο φωτισμο και ακουγα το φρεσκο τοτε Blasphemy των Incantation… τελος παντων, τελειωνει το cd και δεν το κλεινω γιατι ειχα ψιλογλαρωσει κιολας (θα μου πειτε, πως γινεται να γλαρωσεις με Incantation…) και αρχιζουν βαρανε κατι καμπανες, κατι ψαλμωδιες κατι τετοια πραματα του οξωαποδω και μου φυγε το σκατι αλλα δυστυχως δεν υπαρχει στο youtube για να το ποσταρα…
δε πειραζει!!!
[SPOILER]προσπαθω να το σωσω αλλα απατο θα παει…:)[/SPOILER]
η ανατολιτικη-ταξιδιαρικη μουσικη στο τελος του aerials:!:
Το άκουσα χτες… Τρελάθηκα! 8O
Nick Cave & Dirty Three - Zero Is Also A Number (aka Dread The passage Of Jesus or Time Jesum Transeuntum Et Non Rivertentum) (X Files OST)
στον τελευταιο,οπως αποδειχτηκε,δισκο των madrugada,ο robert buras παιρνει το μικροφωνο και με συνοδεια μιας ακουστικης κιθαρας τραγουδαει με ανατριχιαστικο τροπο(αν σκεφτεις και το μελλον)
[I] Don?t know when they put me in the ground
I don?t know about me left alone...[/I]
σαν να διαισθανθηκε το φευγιο του.
στο τελος ακολουθει μια παυση και καπου στο 5:30 μπαινει μια υπεροχη μελωδια με πιανο.και καπου εκει κλεινει ο δισκος.
οκ ξερω γω δεν ειναι κατι που θα σου αλλαξει τον τροπο που ακους μουσικη,αλλα ειναι ομορφο:roll:
Ένα από τα καλύτερα albums της δεκαετίας του 90 έχει μόλις τελειώσει. Το “Walk with Me” έχει ολοκληρωθεί σε σχεδόν 7,5 λεπτά. Κι όμως, περίπου μισό λεπτό μετά ξεκινά μια υπέροχη μελωδία (πιάνο-κιθάρα) και ακούγεται η φωνή του Roy Harper να απαγγέλλει τα εξής:
As you draw near
I hear the mutter of the worried earth
The joyous girl, the crystal clear
Deliver us of our poor hearts from naked fear
As you draw near
As you draw near
I feel the goddess, her celestial birth
The fullness of a love so real
The twilight of the god in me glows in my tear
As we draw near
Μετά από περίπου δύο συγκλονιστικά λεπτά (γνωστά ως “Spoken Word” by Roy Harper) επικρατεί και πάλι ησυχία. Κι όμως, σχεδόν 4 λεπτά μετά ακούγεται κάτι να χτυπάει/σπάει (κάτι τέτοιο) και από το βάθος η φωνή του (πιθανότατα μεθυσμένου) Jeff Martin να τραγουδάει ανεπιτυχώς και σπασμένα: “it tears me apart…”. Είχε μόλις χωρίσει από την πρώτη του γυναίκα και αυτός ήταν ο τελευταίος στίχος του “Correspondences”, προσωπικού μου αγαπημένου από το δίσκο (“The Edges of Twilight”) και τη μπάντα (The Tea Party).
δεν μου ρχονται πολλά τώρα, οπότε θα πω το κλασσικό μου:
Razor - Instant Death (1997 version).
ε κλέβεις. Δεν ξέρω κατά πόσο ένα single θεωρείται hidden track!
Μα δεν υπάρχει στο tracklist του “London Calling” και ακούγεται αμέσως μετά το Revolution Song που κλείνει το δίσκο. Στο χωριό μου αυτό το λέμε hidden track.
Επίσης,