Όσοι με ξέρουν εδώ μέσα, είναι λίγοι βέβαια, δε θα ξαφνιαστούν με τη λατρεία που έχω για το συγκεκριμένο συγκρότημα. Αν και τα γούστα μου ουδεμία σχέση έχουν με το AOR, οι Magnum είναι καταπληκτικοί και ιδιαίτερα μέχρι και το Eleventh Hour του ΄83 ήταν γκρουπάρα!
Ολα ξεκίνησαν όταν πιτσιρικάς πήγα σε δισκάδικο (λάτρης του βινυλίου κυρίως τότε) και μαζί με το Summon the Dead από Flames(!) αγόρασα και το Eleventh Hour επειδή μου είχε κάνει εντύπωση το εξώφυλλο. Και όχι μόνο δεν απογοητεύτηκα αλλά έγινα και οπαδός!
Αν και τώρα τελευταία άρχισα να ασχολούμαι με την μπάντα 3 album (On A Storyteller’s Night, Wings Of Heaven και Princess Alice…) που έχω ακούσει πραγματικά τα αγάπησα και θέλω να εμβαθύνω λίγο.
Εγώ έχω φάει πραγματικά χοντρό σκάλωμα εδώ και λίγο καιρό, αν και γω δεν είμαι και πολύ φαν του AOR, ειδικά με το Wings Of Heaven. Μόλις γυρίσω από τη δουλειά πάω για εντατικά!
Λατρεμενοι οι Magnum και γενικως η φωνη του Catley.
Πρωτη μου επαφη και λατρεια το storyteller’s night.Αριστουργηματικο.
Μετα βαζω το Chase The Dragon και επειτα το εκπληκτικο τους ντεμπουτο με το κολλητικο ομωνυμο ασμα.
Περιμένω επικό ποστ από Τραμπάκουλα που ακόμα του οφείλω γιατί μου έγραψε σε κασετούλες (τότε στο Λύκειο) δύο ή τρία άλμπουμ τους. Πριν από αυτό όμως είχα πάθει την πλάκα της ζωή μου ακούγοντας σε μία συλλογή (το 1ο cd που αγόρασα ποτέ) σε live εκτελέσεις τα Kingdom Of Madness και All Of My Life και έτρεξα να πάρω τα δύ πρώτα άλμπουμ τους.
είναι ψιλο-ιδιαίτερη μπάντα , δλδ ή θα σου αρέσουν πολύ και θα είναι το καταφύγιο για μαγικό, καλοπαιγμένο ,κάργα-μελωδικό hard rock ,με μία απο τις καλύτερες φωνές του χώρου ,ή θα τους βρείς πολύ light και απλοικούς και θα ακούσεις κάτι σε πιο metal (εδώ πρέπει να τονίσω οτι όποιος heavy - epic - power μεταλάς σέβεται τη μουσική που ακούει ,και νομίζει ότι βρήκε την αρχή με τους Heep και τους Rainbow …ε , του λείπει αυτός ο χαμένος κρίκος ,κυρίως για τα ευρωπαϊκά group) .
Στα album τώρα ,τα 3 πρώτα είναι αντιπροσωπευτικά και κλασσικά με ύμνους μέσα .Ισάξια και τα τρία , γι’αυτό το λόγο εγώ προτείνω το live -Invasion του 1982 ,που περίεχει τραγούδια και απ’τα 3 ,και ενώ είναι πιο “φτωχό” σε ποσότητα (9 τραγούδια) και σε παραγωγή με τα άλλα live ,είναι ακριβώς ο λόγος που αναδεικνύει πόσο μεγάλα τραγούδια έχουν γράψει , αφού ο ήχος είναι ξερός , στακάτος ,με την κιθάρα μπροστά και την φωνή του Catley να αναλαμβάνει την ανάδειξη των καταπληκτικών μελωδιών .
αρα αυτό
επίσης αδυναμία έχω στο
με φοβερές ψιλο- ακουστικές - blues επανεκτελέσεις από τις κομματάρες τους.
Α , θα επανέλθω με αναφορές στα solo του Catley ,άλλα διαμάντια κρύβονται έκει .
Όσοι δεν είστε μυημένοι ,ξεκινήστε το ψάξιμο θα αποζημιωθείτε.
Το μόνο πράγμα που με χαλάει στους Magnum είναι το ότι ο κιθαρίστας και αρχηγός-συνθέτης, βάζει πολλά εφέ στις κιθάρες ρε γμτ και είναι κρίμα γιατί χαλάει τη βρωμιά που θα έβγαζαν τα κομμάτια! Επίσης λίγο υπερβολική η χρήση πλήκτρων σε αρκετά τραγούδια.
Anyway δείτε live ένα από τα καλύτερά τους κομμάτια:
Πολύ καλή μπάντα! Το Chase the Dragon είναι από τους αγαπημένους μου δίσκους γενικότερα! Τραγούδια όπως τα Soldier of the line, Spirit και Sacred Hour είναι υπερπολύτιμα!
soldier of the line
the spirit
sacred hour
υπερεπικα κομματια - ιδιαιτερα το soldier of the line αγγιζει τα ορια του μεταλ
υπεραγαπημενο κομματι ειναι και το back to earth απο ενα live ep τους που το ειχε σαν μπονους το chase the dragon
επισης αγαπημενα ειναι και τα 2 επομενα αλμπουμ τους
the eleventh hour και on a storytellers night (how far jerusalem και just like an arrow κομματαρες!!)
