Never enough!
Ή απλα γιατι σιγα το τραγουδι, μας ψαρωσε το 1996, μεχρι να ακουσουμε τα αλλα επη και σε αυτο και στα επομενα 2-3
Οκ προφανως και υπαρχουν αρκετα καλυτερα κομματια απο αυτο, αλλά έιναι το κομμάτι που εκανε την 1η επιτυχια και νομιζω ειναι ακομα το πιο κλασικο τους…
Ok, let’s do this
When Dream and Day Unite
- The Status Seeker
- The Ytse Jam
Images and Words
- Take the Time
- Metropolis Pt.1
- Under a Glass Moon
Awake
- The Mirror
- Lifting Shadows Off A Dream
- Space-Dye Vest
Falling Into Infinity
- Lines In the Sand
- Trial Of Tears
A Change of Seasons
- A Change of Seasons
Scenes from a Memory
- Fatal Tragedy
- Home
- The Spirit Carries On
Six Degrees…
- The Glass Prison
Train of Thought
- As I Am
- Honor Thy Father
Octavarium
- Panic Attack
- Octavarium
Systematic Chaos
- Dark Eternal Night
- Forsaken
- In the Presence of Enemies
Black Clouds And Silver Linings
- A Nightmare to Remember
A Dramatic Turn of Events
- Bridges In the Sky
- Breaking All Illusions
Dream Theater
- The Bigger Picture
The Astonishing
- The Gift of Music
Distance Over Time
- Room 137
A View From the Top of the World
- Answering the Call
- Transending Time
- Awaken the Master
Parasomnia
- Dead Asleep
Edit: done με αλλαγή το Room 137 για το (κλαψ) Fortune In Lies (θου κύριε, τω στόματί μου)
Ξεχασες εναν δισκο!
Ωχ, όντως; Ποιον; Α, το Distance, σωστός!! Κι έλεγα όσο το έκανα “Α, από το Astonishing πήγαμε κατευθείαν στο View;”
Θα το ξαναφτιάξω,.λογικά θα βγάλω ένα κομμάτι από κάπου και θα προσθέσω ένα
EDIT: Ακυρο, δεν ηταν στην δικη σου την λιστα δυο τα τραγουδια απο το Astonishing, αλλος ειναι ο “ενοχος”… Ενταξει στην δικη σου την περιπτωση τοτε ειναι επισης προφανης η επιλογη…
Μακάρι…
Ποιο λες; Δεν κατάλαβα με το gif
Και μια και πήραμε φόρα, δεν γίνεται να κάνουμε για Dream Theater και να μην βάλω σφήνα και ένα Opeth για το καλό και για κακό. Προφανώς αύριο κάποια εδώ θα ήταν ίσως διαφορετικά, αλλά για την ώρα μένουν σταθερά.
Orchid
- Under the Weeping Moon
Morningrise
- To Bid You Farewell
My Arms Your Hearse
- Demon of the Fall
- Credence
Still Life
- Moonlapse Vertigo
- Face of Melinda
- Serenity Painted Death
Blackwater Park
- Bleak
- Dirge for November
- Blackwater Park
Deliverance
- Deliverance
- Master’s Apprentices
Damnation
- Windowpane
- In My Time of Need
Ghost Reveries
- Harlequin Forest
- Isolation Years
- The Grand Conjuration
Watershed
- The Lotus Eater
- Burden
- Hex Omega
Heritage
- I Feel the Dark
- Slither
- Nepenthe
Pale Communion
- Eternal Rains Will Come
- Faith In Others
Sorceress
- Sorceress
In Cauda Venenum
- All Things Will Pass
Last Will and Testament
- Paragraph 5
Πολύ δυνατή λιστα. Εγώ θα πήγαινα με:
Orchid
In mist she was standing
Morningrise
Black rose immortal
My arms your hearse
Demon of the fall
Credence
Still life
The moor
Face of Melinda
White cluster
Blackwater park
Harvest
Dirge for November
Blackwater park
Deliverance
Wreath
Deliverance
Master’s apprentices
Damnation
Windowpane
Death whispered a lullaby
To rid the disease
Ghost reveries
Ghost of perdition
The grand conjuration
Watershed
The lotus eater
Burden
Porcelain heart
Heritage
The devil’s orchard
Famine
Pale communion
Qusp of eternity
Sorceress
Sorceress
In cauda venenum
Dignity
The last will and testament
&5
&6
Είναι πολύ δύσκολο να αγνοήσεις κομμάτια όπως το Harvest, Face of Melinda, Death Whsipered…, κ.οκ., πραγματικά
Το Cusp of Eternity ιδιαίτερη επιλογή. Αν είχες να βάλεις δεύτερο από το συγκεκριμένο δίσκο, ποια θα ήταν;
Χμμ eternal rains δεύτερο και moon above sun below τρίτο. Και το faith in others βέβαια πολύ ωραίο κομμάτι
Κάπου χάθηκε το κομεντ!
Είναι αγαπημένο κομμάτι, με μια υπέροχη και ευγενική μελωδία, και μια ιστορία που δείχνει την αφηγηματική και σκηνοθετική ικανότητα του Akerfeldt, χωρίς γλωσσικές φιοριτουρες. Σε δύο στροφές τα έχει πει όλα.
Δεν πάει κάπου συγκεκριμένα το μυαλό μου, βέβαια, για φόρο τιμής, ανυπομονώ να ακούσω τι σου θυμίζει!
Μιας και πιάσατε, Σουηδία ας πάμε στα Αρχέτυπα (του Σκότους και του Έπους):
Απ’ το ντεμπούτο “Hades” απλώς και μόνον γιατί είναι το 1ο κομμάτι και “Sacrifice” γιατί συνοψίζει τέλεια αυτό το ακατέργαστο μείγμα πανκ ενέργειας και μέταλ αντίληψης. Απ’ το “Return” σαρωτικά “Winds of Mayhem” και “Son of Damned” και προφανώς το “Return of Darkness of Evil” -ας χεβιμεταλλίζει λίγο παραπάνω, έχει έναν απ’ τους πιο ολοκληρωτικούς τίτλους έβερ. “Under the Sign…” και εγένετο scandinavian bm, έχουμε ερωτική μπαλάντα (#not) “Woman of Dark Desires”, “Equimanthorn” να ξυρίζει καρωτίδες και αποκρυφιστικό “13 Candles” (“never blow out the eastern candle” που έλεγαν και οι -κανονικοί- ABSU).
Το “ενδιάμεσο” (ως προς την αλλαγή ύφους) “Blood Fire Death” ποτέ δε με έπιασε τόσο πολύ αλλά πάμε με προφανές “A Fine Day to Die” και “Dies Irae” λόγω πουτανιάς με το αρχικό γράμμα κάθε στίχου. Για “Hammerheart” τα έχουμε πει, η τριάδα που κλείνει τον δίσκο δεν είναι δυνατό να σπάσει. “Twilight” επίσης ποτέ δεν μου είπε πολλά, παρολαυτά το “Enter Your Mountain” ντουμίζει όμορφα.
“Requiem” καρα-υποτιμημένος δίσκος επιστροφής στις ρίζες υπό ένα νέο πρίσμα, επιλέγουμε “Necroticus” και “Apocalypse” με bay area thrash ριφάρες και σχεδόν core φωνητικά. ΟΚ για “Octagon” (aka “st. anger before it was cool”) θα απορούμε μια ζωή, αλλά το “Immaculate Pinetreeroad #930” αντέχεται κάπως.
Φανταστικό “Blood on Ice” (που ήταν ήδη έτοιμο κατά μεγάλο μέρος απ’ το '89), το υποτίμησα στο “52” αλλά τι να γίνει -και εδώ έχουμε τριάδα που δεν σπάει (“The Woodwoman”/“The Lake”/“Gods…”). Άνισο στο σύνολό του το “Destroyer…”, αλλά ξεκινάει με τους υπερκόμματους “Lake of Fire” και ομώνυμο. Τα “Nordland” μου είχαν φανεί κάπως πιεσμένα πρέπει να πω, πάντως θα επιλέξω (άντι άλλων ίσως πιο προφανών κομματιών) το λυρικό “Dragon Breath” και το “Wheel of the Sun” πολύ απλά γιατί είναι το τελευταίο κομμάτι του Τεράστιου.
Νομίζω ότι είναι φόρος τιμής στον Scott Walker και, συγκεκριμένα, στο τραγούδι του Rosemary, εξ ου και η αναφορά του ονόματος στο Isolation Years.
Ο Walker πέρασε από το pop στο “prog” (ή ίσως καλύτερα στο avant-garde, εξ ου και η αγάπη του Bowie και άλλων, προς τον ίδιο) και νομίζω επηρέασε και τον Akerfeldt, που τόσο πολύ αγαπάει όλη αυτήν τη σκηνή κοντά στα 70s.
Πραγματικά πολύ δύσκολο το best of των Opeth.
Orchid
- Under A Weeping Moon
Morningrise
2. Nectar
My Arms, Your Hearse
3. April Ethereal
4. Karma
Still Life < Ρε, εδώ δεν βγαίνει ούτε νότα, με δουλεύετε???
5. The Moor
6. Face of Melinda
7. White Cluster
BlackWater Park
8. The Leper Affinity
9. Bleak
Deliverance
10. Wreath
11. Deliverance
12. A Fair Judgement
Damnation
13. Windowpane
14. Death Wispered a Lullaby
15. To Rid The Disease
Ghost Reveries
16. Atonement
17. Reverie/Harlequin Forest
18. Ghost of Perdition
Watershed
19. Hex Omega
20. Lotus Eater
Heritage
21. The Devil’s Orchard
22. The Lines In My Hand
23. Slither
Pale Communion
24. Cusp of Eternity
25. Eternal Rains Will Come
Sorceress
26. Sorceress
In Cauda Babaorum
27. Charlatan
The Last Will and Testament
28. $6
Nα ζητήσω μια τεράστια συγγνώμη στο υπέροχο πέρασμα στο ~4:30 του GodHead’s Lament, στο Benighted, στο Serenity Painted Death, στο Master’s Apprentices, στο Harvest, στο Drapery Falls, στο Hours of Wealth, στο The Grand Conjuration, στο Porcelain Heart και στο $1.
Το αυτό
Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε η κιθάρα στην εισαγωγή να παίζει τις κόφτες νότες των εγχόρδων του Walker! Γηρασκω αεί διδασκόμενος, θα πω, καθώς όχι μόνο δεν θα πήγαινε ο νους μου, αλλά δεν ήξερα και το κομμάτι.
Εξαιρετική σύνδεση, που πάει πέρα από το όνομα μόνο, καθώς αναφέρονται και φωτογραφίες, αλλά και τρένα (μπορεί να μερακλωσε ο Akerfeldt μαζί με Wilson)
New Jersey = the armpit of America, λογω σχηματος της πολιτειας. Καποιοι κακεντρεχεις ισως πουνε οτι το παρατσουκλι δεν οφειλεται στο σχημα αλλα στην ευωδια - φρονω οτι δεν εχουμε παραπανω απο 2-3 τετοιους εδω μεσα.