καλα για το γενικοτερο chord progression σε συνδυασμο με τα πληκτρα λεω, δεν εκανα καμια αλλη συγκριση.
Γιαννη αλλαξε αβαταρ μπας και συνελθεις.
Το λιγότερο, καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό σου. Κατάλαβα που το πας.
Στινγκιν Μπελ ρε, θα ρημάξουν τα στάδια με αυτό, arena rock continues…
Αυτο ειναι απο τα λιγα κομματια που κραταω ως εξαιρετικα απο το αλμπουμ. Το σημειο με τις γκαιντες ειναι κολασμενo
Βρε πες ότι έχει και μαλακιάρες μέσα σαν τον προηγούμενο, δεν τρέχει τίποτα, ιτς εη φρη καντρι.
Κατά τα άλλα…BIG FAT REGIONAL SCOTTISH ACCENT και…BRAVEHEART
http://www.rocking.gr/reviews/album/Biffy_Clyro_-_Opposites/4683/
Στα λεω καλα; Στα λεω ωραια;
Πιστευω μετριασα το φανμποηλικι και μιλησα με αληθειες.
Συγχαρητηρια να δωσουμε στο λαο του ηνωμενου βασιλειου που μας απεδειξαν πως εχουν ακομα γουστο, παρα τις τελευταιες ενδειξεις
όχι ρε το στινγκιν μπελ εἰναι και σινκ αλονγκ, να σκάσεις και να κάνεις μπαμ σαν το Μπιμπερ που τον ήπιε.
Κατά τα άλλα αδικία, γιατί το ρούμορς είναι μεγαλύτερο άλμπουμ 
όντως πολύ συγκρατημένο για πωστονλένε
πρωτο ονομα στα Reading και Leeds Festivals
απο κατω τους οι SOAD
:lol:
μεγαλεια :drunk:
Έχοντας δει και τους δύο και γνωρίζοντας πως αγαπώ Μπίφυδες, αν παίξουν υπό ίδιες συνθήκες δεν έχουν καμία τύχη.
καλα μιλαμε για το πιο μπατεσκυλοιαλεστε φεστιβαλ στην ευρωπη, δεν μου προκαλει καμια εκπληξη.
Τους ΣΟΑΔ τους φερανε για το ενα sing-a-long που θα κανει ο κοσμος (και που θα δωσει καλα λεφτα γιαυτο) στο chop suey, και οι Biffy πλεον ειναι σταθερη αξια για το mainstream βρετανικο κοινο που την εχει δει ροκ και θα τραγουδαει when weeeee collide…
Tην επομενη μερα εχει ΕΜΙΝΕΜ, που δε θα με χαλαγε καθολου να δω λαηβ καποια στιγμη, αλλα νιωθω γερος πλεον και τα φεστιβαλ αυτα τα μεγαλα δεν ειναι για μενανε και τα γκρινιαρικα μου κοκκαλα.
τρου ντατ.
*ποια γέρικα ρε; πήγες μια φορά Download και τα είδες όλα.
Έλα ντε, πεθαμένη νεολαία, τελείωσε από τώρα
That said να πω πως επικροτώ τη λογική των διοργανωτών για 2 λόγους.
Οι Biffy Clyro είναι μπάντα που σήμερα είναι στο peak της, ενώ καλώς ή κακώς (για το νησί τουλάχιστον) οι S.O.A.D. είναι yesterday’s news που λένε εκεί. Και το reunion το είδαν στο Download.
Ας είχαν βγάλει άλλη μια δισκάρα in between και κανείς δε θα τους κούναγε από headliners.
Δεύτερον, όπως είδαμε με τον Ιάσονα, το κοινό παίζει τεράστιο ρόλο και το κοινό του φεστιβαλ κλίνει περισσότερο προς Biffy (και δη του “Many Of Horror”) παρά προς S.O.A.D… Οι κακόμοιροι οι Μπιφυδες το καλοκαίρι στο Download τα έδιναν όλα και κάτω δεν αντιδρούσε σχεδόν κανείς. Ήταν λίγο awkward…
'Ηρθα, αλλά δεν θα κάτσω πολύ διότι έχω ακούσει μόνο μπλακ σαντελίερ και στίνγκιν μπελ. Κάνω λαστ μινιτ κατσ απ με ένα ακουστικό στη δουλειά στα κρυφά
Αλλά θα τα δω τα παιδιά απόψε να τα πούμε :bounce:
Bump.
Σε ξεχασα, πώς ηταν το λαηβ;
Βίντεο κλιπ για το αναμενομενο υπερ-χιτακι Biblical
να πω την πικρη μου αληθεια, δεν το λιωνω οσο περιμενα να το λιωσω. Θα το ξαναπιασω σιγουρα μεσα στους επομενους μηνες αλλα εχω αλλα που μου φαινονται πιο ελκυστικα αυτη τη στιγμη, χωρις βεβαια να αλλοιωνει την γενικοτερη ποιοτητα του δισκου. Σιγουρα μεχρι 1η απριλη που θα τους δω θα γινει χεβη ροτεησιο.
Καποιες κακες κριτκες πουχω εντοπισει (ναι the internet’t busiest music nerd, εσενα λεω) θεωρησαν σοφο να κριτικαρουν τη μονη εκδοση, παρα την διπλη (οπως δηλαδη την ήθελε η μπαντα την κυκλοφορια) με το αναμενομενο αποτελεσμα.
Κὀπηκα τώρα και όχι μόνο, πάω να αλλάξω και βρακάκι…
Αυτό είναι άλλο ένα συν για το δίσκο (μονή ή διπλή έκδοση), σημαίνει ότι βαδίζει στο σωστό δρόμο.
Αν δεν έχεις κάνει άρθρο στο ρακούν, κάνε ένα άρθρο για το Ανθονυ βλαμμένο, δείξε τις διαφορές των μιουζικ νερντς στην ιντερνετ εποχή με τα νερντς από χάι φιντέλιτυ. Εκεί θα δεις πόσο κατρακύλα μας περιμένει ακόμα στα επόμενα χρόνια, ακόμα και στη ποιότητα των ακροατών που είναι ένα πολύ σημαντικό πράγμα και ρυθμίζει την αγορά.
έπιασα τον δίσκο μετά απο καιρό να δω αν εχω την ιδια κάψα να τον ακούσω. οκ. βαστάει πολύ γερά λέμε. μυρίζει φρεσκαδουρα όλος ο δίσκος.και ας λεει ο Hope για το δεύτερο μισό.
πιστοποίηση iso για τα καλύτερα της χρονιάς.
[B][I][RIGHT]I’m trying the best I can but
there’s a white flag burning in
the middle of my hand
I’m tired of being exposed and
I don’t know how much more of this I can stand[/RIGHT][/I][/B]
Είμαι στις πρώτες ακροάσεις του διπλού δίσκου και για μένα είναι ξεκάθαρο ότι ποιοτικά ο πρώτος είναι πολύ ανώτερος από τον δεύτερο.
Βέβαια και ο δεύτερος έχει τις καλές στιγμές του όπως το Modern Magic Formula που σπέρνει, το Spanish Radio, Stingin Belle, το Skylight. Πάντως πρέπει να ακούσω καλύτερα την δεύτερη πλευρά, όλο γυρνάω στην πρώτη…
Τώρα στην πρώτη υπάρχουν πολλές καλές στιγμές όπως τα singles Black Chandelier και Biblical, τα πορωτικά και εξαιρετικά The Joke’s on Us και A Girl and His Cat και τα όμορφα The Thaw, Sounds Like Balloons, The Fog.
Πάντως έχω την άποψη ότι αν ο δίσκος ηταν μονός και αποτελούνταν από 12 τραγούδια θα ήταν μεγαλύτερη μπόμπα!
Λοιπόν αυτό εδώ ξεκίνησε ως guilty pleasure αλλά εξελίσσεται ως το απόλυτο soundtrack του φετινού καλοκαιριού (που δεν έχει ξεκινήσει ακόμα αλλά έχω μαντικές ικανότητες ), μαζί με νέο QOTSA και άλλα όμορφα, παλιά και νέα, καλοκαιρινά πράγματα.
Το 'χω χώσει στο κινητό μαζί με τα παραπάνω καλούδια να παίζουν στο ραντομ και όποτε μπαίνει Biffy Clyro καταλήγω να τ’ακούω όλα με τη σειρά.
Δεν ξεκολλάω απ’τα ρεφραίν ε.
Και ωραία ριφφς, μελωδίες, ταπάνταόλα.
Κάποιοι λέτε οτι ο 2ος δίσκος είναι κατώτερος του 1ου.
Ναι είναι, σαφώς, έχει βέβαια τις κομματάρες του, αλλά αν ήταν σαν τον πρώτο θα μιλούσαμε δίσκο ορόσημο ξερω γω.
Α, έχω χώσει και Puzzle και Only Revolutions. Το τελευταίο παίζει να τα 'χει όλα τα άλλα.
Αλλά εδώ μιλάμε για Opposites.
ΔΙΣΚΑΡΑ Κυρίες και Κύριοι…
ενάμιση χρόνο μετά, ο δίσκος βαστάει το ίδιο σαν να κυκλοφόρησε χθες.
για πείτε μια τον ορισμό αυτού που λέμε “κλασικού δίσκου” να δω λίγο κάτι…