Παιδιά το έχει ακούσεις κανείς??? Πάντως εμένα μου άρεσε υπερβολικά. Εμένα μου φάνηκε ότι πατάνε πολύ στους Led Zeppelin σε αυτό το άλμπουμ???
Να γράψω την αμαρτία μου, μετά από τις δύο πρώτες ακροάσεις δεν έχω ενθουσιαστεί όσο με το πρώτο…
Δεν ξέρω τι μου φταίει, θα συνεχίσω να το ακούω και θα γράψω οριστική άποψη όταν θα είμαι έτοιμος!
Eμένα πάλι νομίζω ότι σαν σύνολο τελικά μου άρεσε πιο πολύ απ το πρώτο.Ο Sherinian έχει πιο ενεργό ρόλο,με μερικές φοβερές Zeppelin-ικές στιγμές να γεμίζει περισσότερο τις συνθέσεις,οι οποίες θεωρώ πως ανέβηκαν ένα σκαλί.Κομμάτια όπως το Save Me,το Man in the Middle,το Cold με τις ριφάρες και τις μελωδίες τους κ.α αναδεικνύουν πόσο αγέραστη ψυχή έχει ο απίστευτος ο Hughes,πόσο τιτανοτεράστιος κιθαρίστας είναι ο Joe(κι έχει ακόμα να δώσει πολλά ο μπαγάσας…) και πόσο δωρικός είναι ο Bonham,που ειδικά σ αυτό το δίσκο πρέπει να είχε κανα εικόνισμα του μπαμπά του στο στούντιο όταν έγραφε.
Μια μπάντα που θα μπορούσε να δισκογραφεί 35 χρόνια πριν,παρουσιάζει νέο υλικό που σε ταξιδεύει για άλλη μια φορά στο παρελθόν,χωρίς όμως να ξεχνάς ότι βρισκόμαστε στο 2011.Εύγε για άλλη μια φορά στον εμπνευσμένο Kevin Shirley που πήρε 4 μουσικούς που σχεδόν δεν γνωρίζονταν καν μεταξύ τους,ούτε απλά σαν ονόματα(!) και τους έβαλε σε ένα στούντιο παίρνοντας αυτά τα αποτελέσματα.Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός του επιτυχημένου παραγωγού,τότε ποιος?
Mια χαρά δίσκος.
Τα τραγούδια είναι πολύ καλά, και γενικά έχει πολλές μελωδίες που κολλάνε στο μυαλό.
Η απόδοση όλων των μουσικών όπως είναι αναμενόμενο είναι εξαιρετική.
Γενικά ο δίσκος μετράει.
πολυ καλο αλμπουμ! πολυ καλη συνεχεια του πρωτου τους δισκου και μαλιστα σε πολυ μικρο χρονικο διαστημα! ακουμε χαρντ ροκ το 2011 και ειναι φρεσκοτατο. η μπαντα εχει εναν απιστευτο και βιρτουοζο κιθαριστα, τα καθαρα φωνητικα του Hughes και γενικοτερα ενα απιστευτο δεσιμο.