7άρι από Φουντουκίδη είναι ένας ακόμα λόγος να μην ξανασχοληθείς ποτέ μαζί του.
Oι Joyless μου αρέσουν πολύ πολύ περισσότερο, αλλά αυτό ειναι αναμενόμενο γιατί είναι πολύ πιιο κοντά στα υπόλοιπα γούστα μου. Αντικειμενικά πιστεύω ότι οι Joyless δεν κάνουν κάτι το πραγματικά θεϊκό και αν δεν ήταν λίγο το εφεκτ “οι-τυποι-από-τους-Φοργκοτεν-Γουντς-που-αγαπάνε-τα-70ς” δεν θα ήταν τόση μεγάλη η επίδρασή τους. Έχοντας αποδεχτεί αυτό όμως, απολαμβάνω και με το παραπάνω τη μουσική τους.
εγώ στη θέση σου θα του έλεγα “πάψε πια ρε βλάκα.”.
παρόλα αυτά, κάνεις λάθεις για forgotten woods.
αυτο 
Κοίτα, γενικά έκανα πραγματικά συγκινητικές προσπάθειες να κατανοήσω την μαγεία των Forgotten Woods, ειδικά κατά την κυκλοφορία του “Race Of Cain”, το οποίο αρκετοί γνωστοί εξυμνούσαν αλαλάζοντας εύθυμα, δεν τα κατάφερα ποτέ. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι (όσο περίεργο και αν ακούγεται) αυτό που με χαλάει περισσότερο είναι ο ήχος τους. Θεωρώ ότι με έναν “καλύτερο” ήχο θα ήταν πολύ πιο όμορφο το αποτέλεσμα. Κάτι ανάλογο μου συμβαίνει και με τους Xasthur, σε ό,τι αφορά στον ήχο.
ποιό race of cain, κάνε μια τελευταία προσπάθεια εδώ.
τρελαίνομαι.
το εκλιπσντ μωρη κλανια!
Όχι, αυτό. Να καταλάβει όλος ο κόσμος πως εκτός από Burzum το depressive γεννήθηκε κι από Forgotten Woods (1994) μετά τα μισά του κομματιού.
Hχητικά ομολογώ ότι δεν μπορώ να πολυκαταλάβω τι σχέση έχει αυτό με τους Burzum ή το “ντιπρεσηβ” βλακ μεταλ γενικότερα. Άντε από τη μέση και μετά, ίσως λιιιιίγο να δείχνει κάποιες καταβολές, κατα τ’ αλλα μουσικά είναι “ας είναι καλά το χεβυμεταλ μας”. Θα συμφωνήσω περισσότερο για το “eclipsed”. Ενιγουει, ας ξαναβρούμε να ακούσουμε το πρώτο και επανερχόμαστε.
+1000
Τώρα είδα το “μετά τα μισά του κομματιού”, οπότε συμφωνούμε περισσότερο.
το καλυτερο της υποθεσης ειναι οτι και οι in the woods που ακολουθουσαν ενα παρομοιο τυπο μουσικης εξελιχθηκαν σε κατι αναλογο με τους green carnation
δλδ, που αποσκοπει αυτο το ποστ;
Μόλις παρατήρησα οτι στο Dry Body των Cobalt στον 11ο δευτερόλεπτο κάποιος βήχει :lol:
Οι Forgotten Woods παρουσιάζουν ένα ταξίδι στα προσωπικά “ξεχασμένα δάση” που μπορεί κανείς να ζήσει μια αυτογνωσιακή κατάσταση καμιά εμπορική τάση όπως το Depressive δεν μπορεί να προσπεράσει με ξυράφια και κουταμάρες τα αγνά ένστικτα…εδώ μιλάμε για την ζωή και την αντίληψη.
Κάποτε ονειρευόμουν να υπάρξει κάποια στιγμή στο μέλλον μια μουσική η οποία να εμπεριέχει την προσπάθεια για εναρμόνιση του ανθρώπου με την φύση…και τελικά υπήρξαν οι Wolves In The Throne Room.
Συνεπώς θα πρέπει να αισθάνομαι δικαιωμένος για την πλήρη υποτέλεια μου στους In The Woods τους Forgotten Woods και μερικούς άλλους …
Μέχρι να φτάσουμε λοιπόν στην ευδαιμονία μπορούμε να κλέψουμε στιγμές εφαρμογής της από το παρακάτω και να το ζήσουμε με τα μάτια του εικονιζόμενου…
Ρε, πολλά ποστ μαζεμένα πέφτουνε αυτές τις τελευταίες μέρες και δεν ξέρουμε τι να πρωτοψάξουμε 
Είθισται στο συγκεκριμένο topic να πέφτουν απανωτές οι προτάσεις… Απλά σκέψου ρε παιδί μου τί στυλ black metal θα σ’άρεσε περισσότερο ν’ακούσεις τώρα κ ψάξε την αντίστοιχη πρόταση. Τουλάχιστον υπάρχει ποικιλία κατευθύνσεων…
Αγαπητέ plunderer δεν ξέρω αν ησουν σοβαρός την πρότασή σου περί του An autumn for crippled children, αλλά το άκουγα σήμερα στην επιστροφή από τας εξοχάς και ήτο εξοχότατος δίσκος. Εύγε, εύγε νέε μου.
Στην ίδια επιστροφή, πήγα να κάνω και μια απόπειρα να ακούσω το Clair Cassis αλλά δεν επέτυχε ιδιαίτερα, οπότε δεν το αντιμετωπίζω με τον ενθουσιασμό που κράτησα για το “P aa Opal Poere Pr. 33”. Θα επανέλθουμε όμως με περισσότερες εντυπώσεις.
Αύριο πάω να βάλω λεφτά στην κάρτα για να το τσιμπήσω:
Wolves In The Throne Room - “Diadem Of 12 Stars”
LAVISH VERSION
Lavish 3x12 vinyl reissue of the debut album on black wax with a bonus track entitled “Daggers of Amethyst Crystal” taken from their 2005 demo
- triple vinyl lavish edition
- 3rd vinyl features the bonus track on side a and an etching on side b
- 3 panel gatefold cover
- silver print on very noble darkblue cardboard (Keakolour Antik darkblue 300g/qm)
- 180g heavy black wax
- poster
- logo patch, silver on dark blue
Πόσο πάνε τα μεταφορικά για δαύτο;