Τρομερό το blog στο signature σου.Και πολύ καλό το review για τους Altar of Plagues.
Συμφωνώ σε αυτό που έγραψε ο τυπάς…
“Όταν μιλάω για τους Altar Of Plagues, συγκρατώ με δυσκολία το σχεδόν ζωώδες πάθος που τρέφω γι? αυτούς και μετράω τα λόγια μου για να μην προβώ σε αγιοποιήσεις.”
[SIZE=“2”]2010-Odem Arcarum-Οutrageous Reverie Above The Erosion Of Barren Earth[/SIZE]
Πάω σε γνωστό δισκάδικο για αγορές…σε μια φάση σκάει το παραπάνω cd στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων…βλέπω εξώφυλλο…και σκέπτομαι ότι δεν παίζει να επέλεγα να το ακούσω?οπότε το παράτησα…
Μετά σπίτι λέω ας το κατεβάσουμε να δούμε μήπως λέει κάτι, είναι κατανοητό ότι αν δεν μου το πρότειναν δεν υπήρχε καμία περίπτωση να το κατεβάσω…ξαναλέω πολύχρωμο εξώφυλλο στο black metal κατά 99% σημαίνει καλή παράγωγη, υποψία για προσπάθεια εμπορικούρας
Τα οποία μας δίνουν το αποτέλεσμα του αποτρεπτικού σε ακρόαση. Βέβαια τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι, υπάρχει και αυτό το 1%.
Είναι Γερμανοί λοιπόν και παίζουν όλοι σε μπάντες που δεν έχω πότε παραδεχθεί. Θα έλεγα ότι ήταν μια κατασκευασμένη μικτή ομάδα για αρπαχτή αλλά βλέπω να το ψάχνουν καμιά δεκαετία σε ρυθμούς χελώνας βέβαια…αλλά οκ υπήρχαν, οπότε δεν τους κατηγορώ.
Έχουν μεγάλες συνθέσεις χωρίς να είναι κουραστικές αλλά δεν είμαι και σίγουρος ότι έχουν νόημα ή τι νόημα έχουν :-k. Ο Michael Zech θυμίζει λίγο ορθόδοξους στα φωνητικά και από μια φάση και μετά τον Mikko Aspa των Nicole 12. Ο Stefan Botz καθαριστικά δείχνει εναρμονισμένος και με το παρόν του είδους αλλά και με τον δευτερεύον ρόλο αν και όταν πρέπει. Το ρυθμικό μέρος είναι δεμένο, ακόμα και άρτιο θα το χαρακτήριζα. Ηχητικά είναι λίγο καλοφτιαγμένο το σύνολο για το οποίο φταίει η Osmose μιας και μάλλον τους έχει για πουλέν και πέταμα σε μεγαλύτερο ακροατήριο σε αυτό βάλτε πολλές μελωδιουλίτσες.
Τελικά ίσως είναι μια σύνθεση του μασημένου από το κοινό underground σε πλαίσια κοινά αποδεκτά για μια μεγαλύτερη metal μάζα…
Ωραίο τερτίπι στο 8 λεπτό του Hell & Revelation, ηχητικό κατέβασμα ίσως και μονοφωνικό… ωραία παπαρίτσα. Δείτε αν διακρίνετε ακόμα και τους ΘΕΟΥΣ Ved Buens Ende στην εισαγωγή του The Body & Perpetual Imagination.
Συμπερασματικά εμένα μου άρεσε επειδή δεν μπόρεσα να το κατατάξω σε κάποιο υπάρχον υποείδος του υποείδους.
Πφφφφφ, εγώ νόμιζα ότι θα ανέφερες τα ονόματα αυτών που τους θεοποίησαν, ΑΡΔ κι έτσι για να κάνουμε κουτσομπολιό. Αλλιώς σιγά, ποιοι Keep Of Kalessin, με Samael χρειάστηκα 3 μπύρες μονορούφι για να αντέξω την επίθεση πλαστικούρας που εξαπέλυαν.
@ Whorecrown:
Μπορεί και να γαμάνε οι Altar Of Plagues αλλά εγώ που έχω άλλες 66 κυκλοφορίες υπόψη, γιατί να τους τσεκάρω όταν το μόνο που λες είναι ότι είναι γαμάτοι και παίζουν “ωραίο” (??) blackmetal? Με πιάνεις?
Σωστός φίλε.Πολύ φτωχός ο χαρακτηρισμός μου.
Δεν μπορώ να περιγράψω ακριβώς αυτή τη μπάντα.Σε ένα blog που διάβασα χθές σου δίνει να καταλάβεις σε τι ύφος κοινούνται.
Μιλάει για το τελευταίο EP τους (Tides) αλλά ανάλογο review μπορεί να πάρει και το full length τους.
Δεν ξέρω σε τι παγίδα θες να με ρίξεις, αλλά δεν θα πω κανένα από τα δύο περιοδικά! Το underground bm είναι ένα ανεξέλεγκτο τέρας, πιο πιθανό είναι οι “φήμες” να εκκινούν από φόρα, μετά ένας φοράει μία μπλούζα για να κάνει μόστρα, βγαίνει στα εξάρχεια, τον βλέπει η παρέα, πέφτει κι ένα σούξου μούξου σε δισκάδικο, να πώς δημιουργούνται οι μόδες :roll:
Το Odem Arcarum δεν ηγοράσθη γιατί κάποιος στην Osmose είχε τη φαεινή ιδέα να γράψει στο εξώφυλλο ότι θυμίζουν emperor, και τα συγκροτήματα που έχουν επιχειρήσει να θυμίσουν emperor βγαίνουν συνήθως νερόβραστα. θα τσεκάρω μόνο και μόνο για να δω πώς μοιάζει με vbe…
Και επίσης δεν ηγοράσθη διότι αντί αυτού ανακάλυψα τους Kerasphorus - cloven hooves at the holocaust dawn (ep)
Φονικό black/death ψιλοπαλιομοδίτικης κατεύθυνσης αλλά τρελά δεμένο ήχο, χαμηλοκουρδισμένο, μία ομορφιά. Από Αμερική κιόλας, και για πάρετε καλύτερη εικόνα, τσεκάρετε pedigree:
Pete Helmkamp - Bass, Vocals (Order From Chaos, Revenge (Can), Terror Organ, Angelcorpse, Feldgrau)
J. Read - Session Drums (Axis of Advance, Conqueror (Can), Cremation (Can), Arkhon Infaustus, Revenge (Can))
Zolrak - Live Guitar (Morbosidad, Nodens (USA), Unholier)
Μην περιμένεις ν’ ακούσεις όμως κάτι σε στίλ Apocryphal Voice, την εισαγωγή του The Body & Perpetual Imagination χαρακτήρισα “επιρροή” ved buens ende, μια μικρή εικόνα είναι και όχι καθολικότητα.
Για την επιρροή των Emperor μπορεί και να υπάρχει αλλά δεν την είδα και σε τέτοιο βαθμό για να την αναφέρω, τώρα η Osmose είναι εταιρεία του λαού και γράφει τις παπαριές της.
Σε σημεία μπορεί να χαρακτηριστεί νερόβραστο, αλλά το επιχείρημα μου για να σας το προτείνω ήταν το μη συγκεκριμένο σύνολο, οπότε και το νερόβραστο μέσα.
Εδώ πέρα μιλήσατε κάποιοι με καλά λόγια για την μπάντα ορισμό του νερόβραστου Imperium Dekadenz?
Με σένα νεαρέ θα τα πούμε όταν έρθεις σπίτι!:-- :p:p
Kerasphorus - Cloven Hooves at the Holocaust Dawn
Μια λέξη : ΕΠΙΘΕΣΗ !
Γρήγορο,επιθετικό Black/Death!
Pete Helmkamp - J. Read!Δε χρειάζεται να πώ τίποτα άλλο.Στα σχέδια μου είναι να τους δω live στο Nuclear War Now 2.
Έχετε τσεκάρει τους Ιταλούς Fides Inversa?Καινούρια μπάντα στο χώρο.Τη πρώτη τους δουλειά τη βγάλανε πέρσι (full length : Hanc Aciem Sola Retundit Virtus (The Algolagnia Divine)).Religious/Orthodox (πείτε το όπως θέλετε) Black Metal.Γρήγορο,επιθετικό με ένα ιδιαίτερο ήχο (για μένα) στις κιθάρες.
Artwork στο δίσκο αλλά και στο MySpace έχει επιμεληθεί ο Mortuus/Arioch (Funeral Mist/Marduk/Tirumphator)
Αξίζει να τους ακούσετε!
Σ’ ευχαριστώ Whorecrown, στο bowel που έλεγα προχθές μαζί με το Odem Arcarum μας έδειξαν και άλλο ένα cd το όποιο έσπαγα το κεφάλι μου αλλά δεν μπορούσα με τίποτε να θυμηθώ ποιο ήταν, τελικά το black metal θρεντ κερδίζει =D>
Αν και θα σνόμπαρα κάθε Ιταλική προσπάθεια για bm και απο μεγάλη εταιρεία έχουν το απαραίτητο επίπεδο για να ξεκινά κανείς να παρακολουθεί όλα όσα θα κάνουν.
Μιας και είμαι όμως ακόμα στην πρώτη ακρόαση δεν γράφω περισσότερα.
Προσωπικά και μένα δε μου λέει πολλά η ιταλική black metal σκηνή.Απλά ξεχωρίζω 2-3 μπάντες.Πάντως για ξεκίνημα κάνανε ωραίο “ντου” τούτα τα παλικάρια! 8)
E αυτό είναι το θέμα. Η καθολικότητα είναι σε τελική ανάλυση αντιγραφή, που ήταν και η μεγαλύτερή μου ένσταση με τους Apocryphal Voice.
Aστοκαλό κι έσπαγα το κεφάλι μου να θυμηθώ πού είχα ξαναδεί το εξώφυλλο! Έκανα σέρτς πριν το ποστάρω αλλά δεν μου το έβγαλε :oops: Kαι απορούσα πώς σας είχε ξεφύγει…
Α, και αυτή τη στιγμή ακούω -επιτέλους- το Nightbringer. Θα επανέλθω με edit.
Λιγο που τ ακουσα καλο μου φανηκε*. Νταξ, πηγαν να βγαλουν δισκο 1 χρονο μετα το Death and the Black Work και το αργησανε κοντα στους 6 μηνες. Ποσο καλυτερο θα μπορουσε να ειναι;
Γνκ παντως, σα να την εχουν ψωνισει, θα ελεγα. Το follow-up του ‘‘monumental’’ ντεμπουτου. Οκει, γαματο ειναι, αλλα κατουρηστε και λιγο.
*Πιο εμπεριστατωμενη αποψη αλλη φορα, εχω ακουσει τοσο black στα τελευταια που λεω να αλλαξω για λιγο ρεπερτοριο.