Για όσους δεν φοράνε καλσόν λοιπόν προτείνω να ακούσουν τούτο εδώ το masterpiecaki από τους Ολλανδούς Carach Angren, παραδόξως δεν το είδα πουθενά να αναφέρεται.
Όταν πρωτοάκουσα στα γρήγορα ένα δυό κομμάτια από ένα φίλο, μου ήρθε στο αυτί κάτι σε Dimmu Borgir και δεν μου έκανε κούκου, αλλά μόλις έκατσα και το άκουσα ΕΠΑΘΑ ΠΛΑΚΑ, γενικά μπορείς να το πείς symphonic black metal αν θές ντε και καλά να του δώσεις ταμπέλα, αλλά για μένα πιο πολύ μοιάζει με King Diamond plays Death/Black Metal with Jeff Walker on vocals, τα φωνητικά πολύ συχνά θυμίζουν Carcass από Heartworks και η ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ατμόσφαιρα είναι εντελώς King Diamond, symphonic είναι αρκετά αλλά με μια δόση King Diamond θρίλερ και με λίγες πινελιές από παράνοιες Mike Patton, το θέμα όμως είναι ότι οι συνθέσεις είναι απλά για όσκαρ και τα παλουκάρια όσο βλαμμένα φαίνονται στις φωτογραφίες άλλο τόσο τρελά και τεχνικά βαράνε, οι κιθάρες είναι αποστομωτικές, πολύ δεμένο το παίξιμο τους και η παραγωγή βέβαια βοηθάει αρκετά.
Δεν ξέρω αν είναι καθαρά Black (μπορεί να παίζουν γνωστές Black Metal φόρμες αλλά δεν αρκεί αυτό για να το χαρακτηρίσεις) αλλά ξέρω ότι ΜΑΜΑΕΙ, απλό και κατανοητό. Για τους υπόλοιπους που φοράνε καλσόν δεν νομίζω να τους πεί και πολλά αν περιμένουν να ακούσουν pure Black, οπότε ακούστε In The Nightside Eclipse άλλη μια φορά να στανιάρετε!!
ρε ματια έλεγα να μην σχολιάσω αλλά δεν αντέχω … τι εκτρωμα είναι αυτό ρε φίλε. πως γίνεται να σαρέσει . δεν είναι θέμα γούστου αλλά ως πότε θα ανεχόμαστε κλώνους . Απο τις χειρότερες in the nightside eclipse αντιγραφές. :-s
Γενικά όταν κάνει κάποιος post εδω μέσα τον αγαπώ, αλλά πολλές φορές ξινίζω με τις επιλογές και δεν λέω τίποτε. Ο “Γνώστης Μπλακ Μεταλ” έχει δίκιο για το παραπάνω άλμπουμ.
Από την άλλη πλευρά νομίζω ότι ξέρω τι παίζει με τέτοιου είδους επιλογές και μπορώ να δικαιολογήσω τον χρήστη matia. Πολύ απλά γουστάρει το in the nightside eclipse ή αυτή την ηχητική δομή και όπου το εντοπίζει σπεύδει.
Την πρόταση όμως εδώ μας την παραθέτει απλά χωρίς να θέλει να εισάγει μέσω αυτής τους Carach Angren στο πάνθεον.
Έχω την αίσθηση ότι εδώ μέσα έχουν αναφερθεί πολύ χειρότερα άλμπουμ.
εντιτ…Black Witchery και τα μυαλά στο μπλέντερ
έβγαλαν Full-length λέει…Total playing time 22:12= Θ Ε Ο Ι
το γνωστό με τον R.R. Unholy Bastard & PhosgeneWargas των Blasphemophagher να κάνει stage diving
Βρέ τρελόπαιδα αφού προειδοποίησα ότι μάλλον δεν θα πεί τίποτα στους γαλονάδες, απλά όπως παρατήρησε ο φίλος Plunderer γουστάρω υπερβολικά το Nightside, ήταν και το πρώτο (και μοναδικό για πολλά χρόνια) Black album που άκουσα (βλέπε εδώ —> Click) και το Lammendam ήρθε και έκατσε λουκούμι.
Δεν ξέρω πώς και γιατί αλλά ΕΧΩ ΧΑΖΕΨΕΙ, κόλλησα με τον ήχο τους, είναι πολύ καλοδουλεμένο και σε συνδυασμό με τα “συμφωνικά” περάσματα που έχουν, τα οποία είναι πιο symphonic από emperor αλλά λιγότερο πομπώδη από Dimmu, το κάνουν αρκετά εύκολο ακουστικά, για τα γερασμένα αυτιά μου βέβαια (35 αισίως και προχωράμε!).
Δεν ξέρω τι να πώ, το σίγουρο είναι πάντως ότι με ένα άκουσμα το συμπέρασμα που βγάζεις είναι όντως ότι θυμίζουν Emperor, ότι παίζουν metal κλπ συμπεράσματα που βγαίνουν με την πρώτη, οπότε μην το θάβετε τόσο εύκολα, ίσως να χάσετε ένα καλό άκουσμα you never know.
@BBB Βαριά βαριά (πολύ βαριά όμως!) δίκιο έχεις αλλά εγώ τι φταίω που τα Empera την παίζουν τόσα χρόνια, ένα δισκάκι δεν βγάλανε οι μπάσταρδοι!! Πάρε τώρα Carach Angren στη μάπα καραφλοκόρακα Ihsahn
Kάπως αργοπορημένα αφού έχει ένα χρόνο περίπου που κυκλοφόρησε αλλά πριν κάτι μέρες το άκουσα και μου έχει τινάξει τα μυαλά:
Τα κομμάτια των Lykaionas μου φάνηκαν αρκετά καλά με εξαίρεση για μένα το Sleep of Isthar που γαμάει και δέρνει.H πλευρά των Nergal όμως με ξετρέλανε, έχω να φάω τέτοιο κόλλημα πολύ καιρό!Πείτε γνώμες ρε παιδιά μόνο εμένα μου φάνηκε τόσο τεράστιο αυτό το split?
Λπν. Ο Προσατανος ξερει πολλα και δε μας παιζει μπαλα.
Jumalhämärä - Resignaatio
Αυτο πρεπει να ναι απ τα λιγα avant garde που σ αρεσουν πλακα πλακα - οκει, δεν το λες avant garde αυτο το πραγμα, αλλα καπως ηθελα να πω οτι γενικα οι νεοτερισμοι δε σ αρεσουν και τοσο στα μπλακ μεταλς. Ετουτοι εδω λοιπον ειναι συναρπαστικα καλοι, 15 χρονια μπαντα που τωρα ετυχε να βγαλει πρωτο δισκο και γνκ ενστερνιζεται σε ενα βαθμο αυτη τη μοδα του προσπαθω να βαλω τη ψυχεδελεια μεσα στο μπλακ μεταλ και το κανει συναρπαστικα καλα, το ecstasy in blood πχ εχει αυτα τα κλασσικα επαναλαμβανομενα riffs με πινελιες απο πληκτρα κι ambientίλες που μπαινουν ωραια και δεν ειναι ψηλα στη μιξη, το ομωνυμο εχει κατι δυσαρμονικα ριφφακια απ αυτα τα κλασσικα, αλλα ξερουν που και ποτε να μπουνε, ε και στ αλλα κομματια, καποια μερη μεχρι και sludgodronοπραγματα μου φεραν στο μυαλο, καπου αλλου ειχε κατι περιεργα ψυχεδελικα ριφφακια σε σημεια, ενα αλλο ηταν πιο ποστ-interlude τυπου Earth (τη μπαντα) φαση κι εδινε ωραιο χρωμα στο album κι anyway, εκει που θελω να καταληξω ειναι πως αν κατσετε και το ψειρισετε θα βρειτε ενα καρο πραγματα που δεν εχουν και τοσο σχεση με αυτο που λεμε black metal, αλλα τα εχουν δεσει με τοσο ωραιο τροπο που δεν παραγκωνιζεται το raw feelin’ στις κιθαρες κι η συνταγη καταληγει να χει 5-6 μπασταρδεματα, αλλα ειναι black metal σε ουσια, οχι avant garde και πραματα του σατανα. Προτεινεται σε κατι Plunderers κυριως που τη βρισκουν με το να ανακαλυπτουν λεπτομερειες στις μουσικες τους. Απο τις φετινες κυκλοφοριες που κυλουν νερακι στις ακροασεις και με κερδισαν ευκολα μπορω να ειπω.
Ροφλ, συντονισμός.
Το αποπάνω το πέτυχα χτες τυχαία σε ντουμ μπλογκ (έχουν και ένα μέλος σε σλατζ μπάντα νομίζω) και το τσέκαρα στα πεταχτά λόγω γαματου ονόματος και μ’άρεσε μπορώ να πω.
Βσκ ενας παιζει στους Fleshpress μαζι με Mikko Aspa (το αναφερω σαν κριτηριο ;p) και μαλλον εννοεις αυτον. Παιζει και σ αλλες μπαντες που δεν τις εχω τσεκαρει.
Jumalhämärä μόλις το είχα δει χάρηκα πολύ μιας και έχω αγοράσει το παρακάτω, αλλά δεν με ικανοποίησε όσο περίμενα, μάλλον επειδή πασχίζουν να χώσουν μέσα όσα περισσότερα στοιχεία μπορούν στον βωμό της υπερπροσπάθειας να κάνουν κάτι πολύ καλό. Νομίζω ότι το περιγράφεις ακριβώς.Τώρα βέβαια επειδή το άκουσα πριν κάνα μήνα και μετά το παράτησα μπορεί να μου πει κι άλλα, οπότε αν είναι θα επανέλθω, ακούστε μια το παλαιό:
Α γεια σου. Και σκεφτομουν πως κατι μου λεει το ονομα - τωρα που ειδα το εξωφυλλο το θυμηθηκα. Αυτο το χε φερει ο Καρρας, μ εψηνε να το παρω και δεν επαιζε σαλιο. Το χω ακουσει παντως, ωραιο μ ειχε φανει, ευκαιρια να το επισκεφθουμε παλι γιατι παει καιρος και δεν το πολυθυμομαστε.
Για [B]Xasthur[/B] τα 'χετε πει κάμποσοι εδώ μέσα παλιότερα. Προσπάθησα, αλλά δε μου έκαναν το κλικ. Βαρετοί/μονότονοι, κι ας γουστάρω πολύ την όλη ‘‘φύση’’ της μουσικής αυτής. :?
Ναι, το είχα τσεκάρει αυτό και ήταν από τους λόγους που είπα να ακούσω ολοκληρωμένα κανένα δίσκο. Κι ενώ σε σημεία μου βγάζουν κάτι αξιόλογο, αυτό γρήγορα χάνεται, δηλαδή τελειώνει ο δίσκος και δε θυμάμαι καν τι έχω ακούσει. Anyway, not my cup of tea μάλλον, απλά άκουγα τόσο ωραίες περιγραφές και απογοητεύτηκα ολίγον τι.
