Χαχα… οπως τον αλλο που πουλαγε το 1st press του ΝΕΟΥ album των Arizmenda 12$ (= 5$ πανω απο την αρχικη τιμη)… κασσετα που ειχε βγει πριν απο ενα μηνα και το δευτερο press ηταν ηδη διαθεσιμο.
Να ζησουν τα κοροιδα.
Χαχα… οπως τον αλλο που πουλαγε το 1st press του ΝΕΟΥ album των Arizmenda 12$ (= 5$ πανω απο την αρχικη τιμη)… κασσετα που ειχε βγει πριν απο ενα μηνα και το δευτερο press ηταν ηδη διαθεσιμο.
Να ζησουν τα κοροιδα.
Κάτσε να’ναι left overs σαν το προηγούμενο, και αγοράζω το 12", και όβερπράισντ άμα λάχει, και το βάζω στον τοίχο να το κοιτάω.
Είχα πάθει ΤΕΤΟΙΟ κόλλημα με το cloven hooves. Τρίτο αγαπημένο του 2010.
Τον καινούργιο δίσκο των [B]Nergal[/B] τον περίμενα με αρκετή ανυπομονησία,μιας και το προ διετίας σπλιτ με [B]Lykaionas[/B] μου είχε πάρει το κεφάλι και περίμενα το ίδιο δυνατό να είναι και το φετινό full length.Ε και τελικά μια μικρή απογοήτευση την πήρα καθώς το άλμπουμ στο σύνολό του δεν είναι τόσο καλό όσο θα ήθελα.Έχει βέβαια μέσα δύο-τρία (από τα 7 & ένα outro συνολικά) κομμάτια που συνθετικά είναι στα ίδια ή σχεδον στα ίδια επίπεδα με τα κομμάτια του σπλιτ δηλαδή υπεργαμάτα για τα δικά μου γούστα τουλάχιστον,αλλά τα υπόλοιπα κυμαίνονται από σχετικά αδιάφορα μέχρι απλώς καλά.Όσοι βέβαια αρέσκονται στο “ελληνικό μπλακ μέταλ” (μελωδικά ριφ κλπ) και όχι μόνο,ας το τσεκάρουν,δεν είναι κακό.
χμ, ισχύει ότι οι angstridden ηχογραφούν νέο φουλένγκθ?
Δεν εχουν full-length ακομα οποτε το ‘‘νεο’’ δε πολυισχυει. ;p Γενικα ομως ετοιμαζουν τα νεα κομματια σε χαλαρους ρυθμους εδω κι αρκετο καιρο - και γενικα ειμαι υπερ αυτης της τακτικης, αμα ειναι να βγαλεις κατι δλδ, καντο οσο καλυτερα μπορεις.
Faust που το βρηκες αυτο ρε φιλε?Το ψαχνω και δεν μπορω να το βρω,δεν ‘‘κυκλοφορησε’’?
Με την κλασσική μέθοδο,αγόρασα το cd,έχει κυκλοφορήσει κανονικά.Λινκ δεν έχω βρει
Αυτο εδω http://www.youtube.com/watch?v=9luJybQdCzQ νομιζω πως ξεχασαμε να το αναφερουμε. Γαμαει ε. Καμια σχεση με το ψιλοβαρετο κομματι του προσφατου split. Παμε μωρη Νightbringer - αν και μ αρχισανε τους ελληνοκαγκουρικους τιτλους κι αυτοι.
Σκάει και νέο Glorior Belli τον Σεπτέμβριο με τίτλο The Great Southern Darkness. Θα τους παρομοίαζε κανείς σαν τους Mastodon του black metal, ειδικά μετά την κυκλοφορία του side project τους 11 As In Adversaries…
Πάρτε κι ένα mini sample http://www.youtube.com/watch?v=lZQAw6R7tYM. Βρήκα τι άλλο περιμένω μετά το νέο Caϊna.
[B]SCYTHIAN / KAWIR “Grunwald / Titanomaxia” [2011][/B]
Από ένα κομμάτι η κάθε μπάντα εδώ. SCYTHIAN στα γνωστά λημέρια τους, δηλαδή αυτό το γαμηστερό, ισοπεδωτικό και, στην ουσία του, γαμημένα επικό death metal. Με KAWIR δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα, αλλά εδώ απ’ ότι καταλαβαίνω έχουμε μικρή παρέκκλιση ύφους, αφού το (ελληνόφωνο) κομμάτι ακροβατεί ανάμεσα στο σιδηροδρομικό riffing (πρώιμοι BATHORY) και τις συγκαλυμμένες μελωδίες της ελληνικής bm σκηνής. Το τελευταίο ενάμισι λεπτό είναι σκέτη μαγεία.
Εάν το πετύχετε πουθενά (φαντάζομαι σχετικά σύντομα) ρίξτε του μια αυτιά…
Panterια τιτλος, trailer απαραδεκτα ψαρωτικο κι ετς (παιζει να 'χε μεχρι και 5 δευτερολεπτα μουσικου υλικου) και τελευταιο full-length / προκατοχος κυριολεκτικα για τη χωματερη. Μακαρι να ειναι καλο δλδ, αλλα δεν περιμενω κατι που να ‘‘ξεχωριζει’’. :-s
Α εμένα μου άρεσε πολύ το τελευταίο τους, πιο πολύ απ’τα προηγούμενα! Γούσταρα που ξεφύγαν επιτέλους απ’τις κλισέ black metal μαλακίες και κοιτάξαν και λίγο παραπέρα μουσικά. Οι συγκεκριμένοι έχουν τους Mastodon, Down, Mars Volta και Integrity στις επιρροές τους, νομίζω η ταμπέλα black metal τους αδικεί πλέον.
Στηρίζω Glorior Belli. Στηρίζω πρόσφατη αλλαγή, βασικά, και θα στηρίξω ακόμη περισσότερο αν το τσιτώσουν ακόμη περισσότερο. Το προηγούμενο είχε μέσα 2-3 blackosludgeoδιαμάντια ([U]swamp that shame[/U] και τα μυαλά στα κάγκελα), αλλά κάτι μία σχετική επιτήδευση στον ήχο, κάτι τα Mayhem φωνητικά, ξεφούσκωσε αρκετά γρήγορα σαν σύνολο. Πάντως σε κάθε περίπτωση στηρίζω. Λες integrity, ε? να του βγάλουν τον αδόξαστο, να “ακουστεί” βρώμα ΡΕ.
edit - integrity με grief επιροές, σε μπλακ μέταλ πλαίσιο. Πόσο θα γάμαγε. Ψηθείτε κάποιος να κάνετε ένα συγκρότημα!
Τους είχα ξεχάσει παντελώς τους scythian! το θεϊκό thrashodeath με επικά περάσματα [B]To those who stand against us[/B] έχει αναφερθεί εδώ μέσα? Δεν έψαξα, αλλά αξίζει χαλαρά τσεκάρισμα.
Ρησπέκτ στους Kawir, που είναι το πρώτο τους “διεθνές” άνοιγμα από το ενενηνταλίγο, αν και δεν έχω ακούσει καθόλου τι κάνουν τα τελευταία χρόνια.
Το νέο AVICHI είναι εκεί έξω για όποιον ενδιαφέρεται.
Νταμπλ ποστ, αλλά όποιος θέλει να διαβάσει review και συνέντευξη [B]PLUTONIUM[/B] ακολουθεί τα παρακάτω links:
Στηρίζω την κομματάρα των Glorior Belli που πόσταρε η Almighty C! Kαι σαν ανταπόδωση αφήνω κάτι που μπορεί να ενδιαφέρει μερικούς.
[B]2011-Marduk-Iron Dawn[/B]
Αν και θα έπρεπε να πω και εγώ Iron Dawn by Marduk μιας και μοιάζει πιο διηγηματικό. Δηλαδή έφτασαν στο σημείο να έχουν την δύναμη να το πάνε έτσι, σα να λέμε το νέο πόνημα του τάδε. Θυμάμαι ακόμα το live του 2009 στο Sin City (μετά έγινε Seven Sins) που μας «έφαγαν» το μισό μαγαζί για να την αράξουν. Αλλά εντάξει χολή αν θέλει κανείς να βγάλει ας το κάνει με τις μπάντες που έφτασαν στον εμπορικό οχετό και σταμάτησαν να παίζουν. Τουλάχιστον οι Σουηδοί κάνουν ως οφείλουν αυτό που θέλει ο οπαδός τους, δηλαδή αξιοπρεπή album, εμφανίσεις παντού και όταν τ? όνομά τους χαθεί από το προσκήνιο μπαίνουν, γράφουν τρία κομμάτια και σκάει και ένα Ep σαν ετούτο .
Στην σύγχρονη ιστορία των Σουηδών τα πράγματα είναι πολύ απλά και ξεκίνησαν το 2004. Τότε την θέση του Legion πίσω από το μικρόφωνο λαμβάνει ο Daniel Rostén που λίγους μήνες πριν είχε κυκλοφορήσει το ντεμπούτο των Funeral Mist, Salvation (καλοκαίρι του 2003). Εκείνο το album δεν του έδωσε μόνο αυτή την «δουλειά» (γιατί εν πολλοίς αυτό είναι) αλλά τον τοποθέτησε στην συνείδηση των απανταχού Blacksters ως έναν νέο και ικανότατο μουσικό. Το Salvation ήταν αυτό που λέμε δισκάρα ολκής, μιας και φέρει την δύναμη ακόμα και μετά το πέρας της πρώτης ακρόασης ν? αφήσει εμβρόντητο τον ακροατή. Μιλάμε όμως για ένα album με total Black Metal έτσι, δεν έχει πάτους για καλούς κραδασμούς, σου παίρνει το κεφάλι και ψάχνεις να το βρεις στο βομβαρδισμένο δωμάτιο. Το Plague Angel ήταν η πρώτη του δουλειά με τους αρχηγούς του Σουηδικού Black Metal και εύκολα κάποιος διακρίνει ότι τα κομμάτια είτε είχαν ήδη γραφτεί, είτε απλά έδειξε μετριοπαθής και δεν συμμετείχε στην παραγωγική διαδικασία. Εντούτοις ακόμα και σε κομπρσιλίκι του Arioch, το album εκείνο μάλλον ξεπέρασε όσα είχαν κάνει οι Marduk στα zeros. Έπειτα πέρασαν τρία χρόνια στα οποία έκαναν live εμφανίσεις με το τσουβάλι, κυκλοφόρησαν dvd, οπαδικές καταστάσεις δηλαδή μέχρι που έλιωσαν και κατάλαβαν πως είχε φτάσει η ώρα για ένα ακόμα βήμα. Το album που ακολούθησε ονόμασαν Rom 5:12 και ο Arioch, που στους Marduk λέμε Mortuus (μπαντάρα παρεμπίπτοντος), το αγγίζει όσο πρέπει για να ξεφύγει από την μανιέρα των Marduk κυκλοφοριών. Αυτό δεν το λέω υποτιμητικά μιας και δεν είναι κακές οι κυκλοφορίες τους, απλά είναι Marduk κυκλοφορίες και αυτό δεν χωρά άλλες αναλύσεις. Που ήμασταν? Α! ναι, σας έλεγα πως μια μπάντα με τεράστια ιστορία στον χώρο, έγινε πιόνι στο σατανικό χέρι ενός νέου, αλλά είναι νέος ο Daniel Rostén? Η απάντηση είναι γνωστή σε όσους παρακολουθούν, ο Arioch είχε κάνει μια εντυπωσιακή δουλειά το 1999 με την άλλη του μπάντα, τους Triumphator, το Wings Of Antichrist που αν και έμεινε στην αφάνεια μέχρι σήμερα κάνει πλάκα σε μεγάλο μέρος της Σουηδικής σκηνής. Στο Rom 5:12 οι Marduk τσίμπησαν όλη την αισθητική της Norma Evangelium Diaboli, παρά πολλά στοιχεία των Funeral Mist και κατάφεραν να βγουν από το αδιέξοδο (ακούστε τη no tempo κομματάρα Accuser: Opposer). Έτσι λοιπόν φτάνουμε και στην καταλυτική χρονιά, το σωτήριων έτος 2009, τότε οι Marduk έκαναν το χλωμό (πλην τίμιο, είπαμε αυτό δεν άλλαξε ποτέ) Wormwood ενώ παράλληλα ο Arioch έβγαζε το σπουδαίο από πολλές απόψεις και πολύ δημοφιλές πλέον Maranatha. Η σύγκριση των δυο αυτών μουσικών εκδοχών μοιάζει όσο αστεία θα έμοιαζε για τον αντίστροφο λόγο μια σύγκριση των δυο αυτών μουσικών εκδοχών το 1995.
Έτσι φτάνουμε στις μέρες μας με την τεράστια Regain Records (πλάκα κάνω) να επιτάσσει νέο υλικό για μοσχοπούλημα. Τα κεφάλια μπήκαν πάλι στο studio, τα τανκ μπήκαν και πάλι στο εξώφυλλο (τανκς και κίτρινο χρώμα προσωπικά μου προκαλεί έντονη πώρωση, το λέω αλλά ντρέπομαι και λίγο) και το έβδομο Ep των Marduk είναι γεγονός. Πρώτη στάση Warschau 2. (Headhunter Halfmoon) εδώ θα βρούμε ταχύτητες και πολυβόλα, ρυθμούς και μάχες που συνεπαίρνουν με φωνητικά που αρρωσταίνουν το μυαλό. Πύραυλοι σκάνε αριστερά και δεξιά ενώ το ρυθμικό μέρος εξαπολύει επιθέσεις, σειρήνες σημαίνουν μάχη και το σώμα του δύσμοιρου ακροατή αρχίζει το headbanging τουλάχιστον (στην πρώτη ακρόαση που έγινε στο γραφείο που δουλεύω, παραλίγο να σηκωθώ και να κάνω ερπίνγκ ανάμεσα στα γραφεία). Έπειτα ακολουθεί το εμβατήριο Die Wacht Am Rhein (Drumbeats Of Death) που μοιάζει και στα riff απομεινάρι του Wormwood και στο τέλος η μάχη στην Prokhorovka (Blood And Sunflowers) που χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη μάχη τανκ στην στρατιωτική ιστορία. Εδώ λοιπόν τα πράγματα αλλάζουν, οι ταχύτητες κατεβαίνουν στο ελάχιστο και ο Mortuus μας εξιστορεί σαν άλλου τύπου καθηγητής ιστορίας τα καθέκαστα. Μεγαλοπρεπές μέσα στην μουσική του φτώχεια καταφέρνει με ιδιαίτερη ευκολία να λειτουργήσει ως άλλου τύπου soundtrack για ντοκιμαντέρ.
Ωραία περάσαμε δεν λέω, αλλά ας μην γελιόμαστε, όσο και αν αγαπά κανείς τον Evil και τον ομόσταυλό του Devo καλό θα είναι να κάνουν μια παύση πυρός. Αυτό αρχικά θα πρέπει να γίνει για να μην κουράζουν το λαρύγγι του Mortuus αλλά και για πιο σοβαρά μουσικά θέματα. Τις περισσότερες φορές μόνο μεσα απο χρονικές παύσεις θα έρθουν αξιόλογες δουλειές σαν το Rom 5:12. Αλλά δύσκολο μου μοιάζει, γιατί έτσι όπως βλέπω τη φάση στο τέλος θα έχουμε Arioch Dawn by Marduk και δεν μας παίρνει διόλου, βλέπετε το Black Metal έχει μεγαλύτερη ανάγκη τον διάδοχο του Maranatha από τις εκλάμψεις ενός καλού υπαλλήλου, όση όρεξη και αν βγάζει τραγουδώντας.
Μιας κι υπηρξε ενα αλφα ενδιαφερον για τις μπαντες της black twilight circle θα ριξω το ονομα του Vesicus στο τραπεζι για τον απλουστατο λογο οτι η ατμοσφαιρα που βγαζει ειναι τρομερα κοντα σε αυτη την αισθητικη με τη διαφορα πως τα μουσικα του θεματα καταληγουν πολυ πιο ενδιαφεροντα σε σχεση με τις προσφατες κυκλοφοριες της. Hyped - ξεhyped αυτη η φαση αρχιζει να δημιουργει μια μικρη σκηνη (βλ Rhinocervs) κι η χαρα μου ειναι απλα μεγαλη.
Wolves in the Throne Room - Celestial Lineage
Το περιμένουμε τον Σεπτέμβριο από την Southern Lord
Ο A.Turner των ISIS γράφει
I worked on the custom text and emblems, and Faith Coloccia and I helped lay out both formats of the release. We also contributed some vocals to a couple songs on the album. Thanks to Wolves for inviting us to participate in this project!
Για πρώτη φορά αν δεν κάνω λάθος έχουμε και στίχους.
Επιστροφη του παλιου logo κι αισθητικη που θυμιζει τιγκα Two Hunters εποχη. Ωραια. Φολα παρτιδα του πρωτου ειμαστε βεβαια, αλλα αυτο το πισωγυρισμα πολυ με αρεσει.