Συμφωνώ με όλες τις προτάσεις και για τις δυο αυτές πολύ ενδιαφέρουσες μπάντες. Αλλά θα ήθελα να πω κάτι παραπάνω για την ιστορία, στην βάση του ακροατή που κοντεύει να πάθει αυχενικό από το κάψιμο.
Όλη την περσινή χρονιά είχα συνθηκολογήσει με τον εαυτό μου ν? ακούω ένα Demo Leviathan πριν από κάθε ματς της ΑΕΚ (μη το πάμε στο αθλητικό απλά λέω) λοιπόν, κάθε φορά η σέντρα μ? έβρισκε μεγαλύτερο οπαδό του Wrest.
Με την απλή λογική κάποιος θα πει ότι εδώ έχουμε μια δεξαμενή με καλές δουλειές, δεν είναι όμως έτσι. Πάνω από όλα υπάρχει ο ακροατής που ζητά ν? ακούσει κάτι και το βασικό του κίνητρο, το ποιος ακούει και το τι θα ήθελε ν? ακούσει δηλαδή.
Εγώ λοιπόν απλά βρήκα μέσα στις 15 περίπου κασέτες σποραδικά και ατακτοποίητα όλα όσα έκανε στην πορεία του ο Wrest μέχρι το Verrater αλλά και παραπέρα. Λυσάρι είναι…
Ο βασικός όμως ακροατής, αυτός που ψάχνει καλά album παντού, δεν θα καλοπεράσει εκεί μέσα, μάλλον θα βλαστημήσει την ώρα και την στιγμή που ξεκίνησε.
Αυτό που θέλω να εξηγήσω με όλο αυτό είναι πως δεν μπορούμε να πούμε σ? ένα φίλο μας που ακούει πολλά και διάφορα, «άκου τώρα το The Tenth Sub Level Of Suicide» σε λίγο θα βγει από το δωμάτιο με φάτσα ποτισμένη στη μιζέρια, δεν θα γουστάρει.
Για να γίνω ακόμα πιο κατανοητός, είναι δυνατόν να προτείνεις σε κάποιον που ακούει Iron Maiden και ξεκινά την περιπλάνηση στον κόσμο του Metal ν’ ακούσει από Paradise Lost το Lost Paradise ή το Host? Θα νιώσει τι παίζει?
Και καταλήγω πως μόνο το Massive Conspiracy Against All Life ενδείκνυται για έναν οπαδό του Metal γενικότερα, στο ώμο-δηλητηριώδη και ότι άλλο θέλετε πείτε μονοπάτι του Τατουαζά μόνο όσοι γίνουν οπαδοί καλοπερνούν και μάλιστα όχι πάντα.
Για άλλη μια φορά ο Πλαντ τα πε όλα . Εγώ να τονίσω την απουσία αναφοράς στο σπλιτ με Sapthuran το οποίο κυκλοφόρισε αργότερα και σαν Blind wound … από τις καλύτερες δουλειές του , στέκεται ανάμεσα στο μπλακ κ το αμπιεντ κ προσεγγίζει ηχητικά το massive conpiracy … Το νεο Leviathan με μια πρώτη ακρόαση (που ποτέ δεν είναι αρκετή) έχει να πει πολλά για τον ίδιο , για την μουσική για τους καμένους … για πολλούς λόγους τελοσπάντων.
Πολύ ωραίο ποστ,κατάλαβε πώς σκέφτομαι κ πώς κινούμαι ηχητικά.Τα μπολνταρισμένα τα λένε όλα.Ελίσσομαι ανάμεσα στα διάφορα είδη ψάχνοντας για ήχους που θα μου προκαλέσουν το ενδιαφέρον.Ξεκινώντας από πιο βατές προτάσεις κ αν κάτι μου αρέσει θα ψάξω κ βαθύτερα.Οπότε το Massive Conspiracy Against All Life σαν αφετηρία μου φάνηκε πολύ σωστό.Θα ψαχτώ κ με παλιότερα άλμπουμ κ βλέπουμε.
Απίστευτο κομμάτι,ειδικά όταν μπαίνουν τα έγχορδα.Τους ήξερα σαν όνομα απλά δεν είχα ασχοληθεί.Θα τσεκάρω.
Είχα ακούσει κάποια κομμάτια από το EP κ όντως ήταν πολύ κοντά ηχητικά στο Massive…σε αυτήν την μίξη μπλακ /αμπιεντ κόλλησα κ ήθελα να το ψάξω.Για τα παλιά θα δούμε.
Οι Έλληνες Wormspit έκαναν ένα compilation με τον τίτλο Wormspit Rehearsals 2004-2008 μαζεύοντας όλα τα κομμάτια που έκαναν τα τελευταία χρόνια, μπορείτε να το κατεβάσετε από το blog τους free.
Για οπαδούς Satyricon, The Deathtrip, Leviathan και άλλα.
[SPOILER]NUCLEAR WAR NOW! FESTIVAL VOL. III
November 8th, 9th, 10th 2012 Berlin Germany
Beginning immediately after the devastation of 2010’s NWN! Fest, NWN! and Iron Bonehead sought to replenish the arsenal for the next assault. In order to ensure the same level of quality that has characterized the previous fests, it was decided that there would be no fest in 2011. Next year, however, NWN! fest will return with a lineup that exceeds all expectations. The fest will feature many veterans of the first line of the NWN! infantry including Ares Kingdom, Morbosidad, Embrace of Thorns, Dead Congregation, Proclamation, Blasphemophagher, and Black Witchery as well as new death squad recruits like Bunkur, Anatomia, Demonomancy, Wrathprayer, Adorior, Perversor, Pseudogod, Knelt Rote, and Bestial Raids. Among the acts topping the bill on each of the three nights will be NWN! mainstays Abigail, Revenge, and Sabbat. Special sets are being planned for two of the most savage of the NWN! mercenary division. Vader will headline the second night of the fest with a playlist consisting of tracks from the “Necrolust” and “Morbid Reich” demos that will soon be reissued on NWN!. Similarly, Rotting Christ will play a set dedicated to their earlier work featuring only material from “Thy Mighty Contract” and earlier in honor of their upcoming release of early demo and EP material on NWN!. Headliner for Sat. is still yet to be determined.
[B]Thursday 11/8: Blackland Club
Abigail
Bunkur
Perversor
Demonomancy
11/9 and 11/10 : Postbahnhof-Fritzclub
Friday 11/9
Vader (Performing only Necrolust and Morbid Reich material)
Revenge
Dead Congregation
Morbosidad
Wrathprayer
Blasphemophagher
Pseudogod
Adorior
Demonomancy (Shorter set)
Saturday 11/10
Headliner (TBD)
Sabbat
Rotting Christ (Performing only Thy Mighty Contract and older material)
Black Witchery
Proclamation
Ares Kingdom
Embrace of Thorns
Anatomia
Bestial Raids
Knelt Rote[/B]
Brought to you in conspiracy with Iron Bonehead Productions. Sponsored by Terrorizer Magazine. [/SPOILER]
Οι Αθηναίοι Wormspit ξεκίνησαν την πορεία τους με το Demo Today Dirty, Tomorrow Dirt το καλοκαίρι του 2004. Όσοι τυχεροί το άκουσαν μας μιλούσαν εδώ και χρόνια με κολακευτικά λόγια για την μουσική του κατεύθυνση, την άρρωστη οπτική και την σαπίλα του feeling. Ο τρόπος που οι ίδιοι περιέγραφαν το μουσικό τους μονοπάτι ανέφερε «Necro Old School Black Metal combined with Dodheimsgard, Satyricon and Ved Buens Ende influences. Creating a unique bitter and harsh sound». Αυτό που εκπέμπει το Demo, ήταν μια στυγνή δύναμη που έβγαινε μέσα από ένα λαγούμι με αχνιστό Black metal, με ιδέες που σου μένουν στο μυαλό και πολύ εκφραστικά φωνητικά. Από εκεί και έπειτα η μπάντα συνέχισε την μοναχική της πορεία στον σκουληκιασμένο λάκκο του underground απ? όπου προήλθε, έρποντας αργά και βλαστημώντας νέα κομμάτια ανά διαστήματα. Από τις μέρες εκείνες πέρασαν τελικά χρόνια μέχρι την φετινή αφύπνιση. Οι Wormspit δεν κάνουν όμως ντεμπούτο full-length, αλλά παρουσιάζουν σε μια συλλογή, που θα βρείτε free μέσω του blog τους, το υλικό που πρόβαραν την τετραετία 2004-2008.
Όλα ξεκινούν σ? ένα λαχταριστό μπουφέ με φαγητό δεκαετίας, πάνω του ζουν και διασκεδάζουν τεράστιοι σκώληκες που το στηλιτεύουν με μανία. Η μπάντα δεν άλλαξε διόλου την πορεία της επιτείνοντας στο μέγιστο βαθμό την βασική επιρροή σε ήχο και οπτική δράσης. Το οποίο σημαίνει πως τοποθέτησε ψηλά στο εικονοστάσι του προβάδικου τα Demo των Thorns, αναγιγνώσκει ακόμη σαν ευαγγέλιο τους Dødheimsgard και κοιμάται με τους Satyricon του Rebel Extravaganza κάτω από το μαξιλάρι. Ο τρόπος που επέλεξαν να κινηθούν συνθετικά δεν σχετίζεται με τη μελέτη και περεταίρω ανάπτυξη της intelligent ή Avant Garde κοσμοθεωρίας. Αντίθετα η αφετηρία των Rehearsals είναι ένα Black Metal άκρως πωρωτικό, άρρωστο, κατακίτρινο από τον ίκτερο, με ήχο πνιχτό, μουντό, κακισμένο, που αρέσκεται να κρατά το ρυθμικό μέρος σε μια αδυσώπητη επανάληψη, μια ατέρμονη συνέχεια που μαστίζει τον εγκέφαλο του ακροατή σα να βιώνει το μαρτύριο της σταγόνας, με μια μικρή λύπη απέναντί του, που θ? αποκρυσταλλωθεί στα κομμάτια σαν μελαγχολική κρούστα. Η διαφοροποίησή βρίσκεται στον ρόλο και τις προοπτικές της κιθάρας, εκεί είναι που οι Wormspit εκκολάπτουν τη μαγεία. Η βάση του riffing μοιάζει οικεία, είναι μια γνωστή στριφνή μελωδικότητα, μια θέση που σε καταπίνει σαν κινούμενη άμμος με riff που τρυπούν τα μηλίγγια εκπέμποντας πίκρα και αποτροπιασμό. Παράλληλα εφαρμόζουν πολλές ιδιαίτερες θέσεις ικανές να διακλαδώνουν το περιεχόμενο κάνοντας ξεχωριστούς δρασκελισμούς στο ίδιο ηχητικό μοτίβο. Χαρακτηριστικό πλουραλισμού είναι και οι δευτερεύοντες ρόλοι που θα επιδείξουν γαρνίροντας τη διαδικασία, χαλιναγωγώντας εν τέλη το μαγνητικό πεδίο των κομματιών. Ο ήχος τους είναι σταθερός προσελκύοντας επιρροές αλλά κρατά χαρακτήρα προσομοιάζοντας κάθε κίνηση στο συνολικό αποτέλεσμα χωρίς καμιά ανατροπή της συναισθηματικής πορείας. Στα φωνητικά θα βρούμε μια υπέροχη άθροιση της πικρής γλώσσας του Satyr, της μανίας του Aldrahn και της πληθωρικότητας του Mikko Aspa, κολασμένα κινούνται αδιάκοπα στο ίδιο μοτίβο στάζοντας πορφυρό δηλητήριο με τρόπο αγέρωχο και μοχθηρό, τραβώντας απότομα το πέπλο της ασφάλειας για να μας γαζώσουν με μανία, αδιάκοπα και ασύστολα μέχρι το τέλος.
Η ατμόσφαιρα είναι το μεγαλείο των Wormspit, εκεί πλέκουν ένα πνιγερό feeling που εκπέμπει λες και προέρχεται από ένα ακάθαρτο και βδελυρό υπόγειο. Ζει εκεί μαγαρισμένο και άτιμο, κείτεται κατάχαμα άρρωστο από πανώλη φτύνοντας κατάρες ολόγυρα. Μια κατάσταση που με κάθε κίνηση και σε κάθε αναπνοή κάνει μαθήματα σήψης. Είναι δημιούργημα που έρπει όλη τη μέρα ψάχνοντας ανάπαυση και ισορροπία, μια κατάσταση που είναι αδύνατον να προσεγγίσει. Συναισθηματικά περιγράφει γλαφυρά όλο το ψυχικό υπόβαθρο της κατάπτωσης με κάθε σιχαμερή λεπτομέρεια, πλέκει το εγκώμιο του παρασιτισμού, τριπάρει σε αλόγιστους κόσμους, ζει με παραισθήσεις μέσα στην παράνοια και την αλλοφροσύνη. Κι όμως μέσα του σιγοκαίει η σπίθα του οικτιρμού, μια μεγαλοπρέπεια ικανή ν? αναπτερώσει το ηθικό. Οικτιρμός των μαζών, των ψυχών, των απαίδευτων, όλων όσων θα λιποψυχήσουν στα επόμενα, τα φώτα χαμήλωσαν το λιβάνι καίει?Worm Black Metal.
Αν οι Wormspit ψάξουν ένα συμβόλαιο στέλνοντας τα Rehearsals σ? εταιρείες, θα πάρουν θετικές απαντήσεις από τις περισσότερες. Το ερώτημα που θα πρέπει να μας απαντήσουν είναι αν τους ενδιαφέρει μια τέτοια προοπτική. Μέχρι να ξαναδούμε νέο τους μπορεί να έχει περάσει καιρός, μπορεί ακόμα και να έχουμε φτιάξει κράτος, όπως και να έχει η σύνδεση έγινε και όλες οι συνδέσεις μεταξύ μεταζώων δεν σπάνε εύκολα.
Βασικα Plundy μου εγω πιστευω πως οι wormspit απο μονοι τους δε το πανε για μεγαλη καριερα. Γραφουν τραγουδια για τη πλακα τους (δε το λεω για κακο αυτο, αλωστε αυτο ειναι και το σκεπτικο ολων των καλλιτεχνων) και τα δινουν τζαμπα στο κοινο γιατι ετσι γοουσταρουν. Και γι αυτο δε δουλευουν με συμβολαια, γιατι γραφουν οποτε εχουν κεφια και οχι ενα full length το χρωνο. Εαν ηθελαν δισκογραφικες θα ειχαν κανει πολλα περισσοτερα πραγματα απο το 2004, διοτι ταλεντο εχουνε.