Θα΄ναι ακομη καλυτερα αν φτανει τα επιπεδα του “[I]Mystérion Tés Anomias[/I]” :roll:
Παιζει και να μην το εχω ακουσει ποτε…
Οποτε θα το τσεκαρω αμεσα.
Εγω εχω ακουσει μονο το Mystérion Tés Anomias το οποιο και ειναι καταπληκτικο.
Το Tiamtu παιζει να μην το εχω ακουσει καθολου.
Επισης καινουριο [B]Hell Militia[/B] εσκασε μυτη! 8)
[U][B]Hell Militia[/B] - Jacob’s Ladder[/U]
Δεν προλαβαίνουμε ρε μαλάκες…τι να πρωτοακούσεις.
Ας ειναι καλα κι ας βγαινουν και 10 την ημερα, δεν μας πιεζει κανεις να τα ακουμε την ιδια μερα κι ολας 
Μια βδομάδα την έκανα από το ανήλιαγο πηγάδι μου κι έσκασε πακτωλός.
Αστοδιάτανο…
Για να προλάβω να παρακολουθώ όσο επιθυμώ πρέπει να κλωνοποιηθώ.
Υπάρχει πάντα η εκδοχή να ακούμε επιλεκτικά λιγότερους δίσκους ώστε να έχουμε περισσότερα πράγματα να πούμε γι αυτούς.
Ε δε νομιζω πως υπαρχει καποιος που να μπορει και τα ακουει ολα… :-s
Για μένα τα καλά νέα που συνοδεύουν το Thaumiel των Ofermod είναι η “είδηση” ότι οι Mortuus (των οποίων το 1/2 είναι και πάλι μέλος των Ofermod) πρόκειται να κυκλοφορήσουν καινούργια δουλειά…κάποτε. Το κάποτε όμως είναι προτιμότερο από το ποτέ. Το De contemplanda Morte είναι μεγάλη δισκάρα και (για μένα) παρηγοριά μετά την πρόσφατη κατηφόρα των αγαπημένων μου Ondskapt. Μακάρι να προσθέσουν σύντομα ένα ακόμη “πρόβλημα” σε όλους όσους δεν προλαβαίνουμε να παρακολουθούμε τις νέες κυκλοφορίες.
Αν βγάλουν και οι Malign το δίσκο που δουλεύουν καμία 20αριά χρόνια θα γίνει μεγάλο πανηγύρι.
Το “όλα” είναι σχετικό.
Σε απόλυτους αριθμούς αντικειμενικά είναι αδύνατο κάποιος να τα ακούει όλα.
Απλά υπάρχει και ενα σημείο κορεσμού όπου περνώντας το κανείς, αρχίζει να αντιμετωπίζει τους δίσκους σα κουτάκια από κοκακόλα. “νταξ, καλό ήταν πάμε παρακάτω”.
Προσυπογράφω.
Διπλό ποστ για να πούμε 2 λόγια για το παρακάτω:
[B]REGULUS "Ενθάδε Κείται " [2012][/B]
Εδώ οι συντοπίτες μας εξαπολύουν straight-forward βιομηχανίλα (σε blackmetal πλαίσια εννοείται) νεότερης κοπής, δηλαδή της συνομοταξίας των PLUTONIUM, ANGSTRIDDEN αλλά και των AMNIS NIHILI των οποίων τα drums και το programming φροντίζει ο mainman των REGULUS, Mr. A.
Πρόκειται δηλαδή για προσηλωμένη και σοβαρή αφομοίωση των διδαχών του “Rebel Extravaganza” αλλά και μπαντών όπως οι DECEMBER WOLVES του “Blasterpiece Theatre”.
Εδώ παίζουν κομμάτια που ακροβατούν ανάμεσα στην αρρώστια όπως η “Σαπίλα Θανάτου” που προσεγγίζει μέχρι και (πιο δομημένους) THIS IS PAST αλλά και το ορθό groove που βγάζει π.χ. το “Τέλος Πόλεμος”.
Ευτυχώς που κυκλοφορεί πού και πού κάνα τέτοιο διαμαντάκι και θυμόμαστε λίγο τα early 00s γιατί αν περιμένουμε από τυρέμπορες σαν τους BLACKLODGE, σωθήκαμε…
Drums από τον Tomek των NEGATIVE CREEPS/BIO-CANCER και κιθάρες από τον Στέλιο των CONVIXION που όμως έχει αποχωρήσει πλέον απ’ τη μπάντα.
http://www.facebook.com/pages/Regulus/
“Σεισμοί Ουρανοί” ~~> http://youtu.be/Ovf8EIy3wvs
"Τέλος Πόλεμος" ~~> http://youtu.be/Xhuf0FD3Ws8
Αυτοί εδώ είναι καλοί!
Και μου αρέσει που έχουν το disclaimer στη σελίδα τους στο facebook ώστε να μην τρώμε ώρα ψάχνοντας τις ιδεολογικές τους καταβολές:
TO WHOM IT MAY CONCERN: REGULUS HAS ABSOLUTELY NOTHING TO DO WITH ANY KIND OF FASCISM OR NATIONALISM OR NSBM OR WHATEVER! REGULUS DEALS WITH HUMANITY AND THE FALL OF MANKIND NOT WITHOUT A POSITIVE SIDE TO IT!
καλημέρασας. απλά πέρασα να πω πως το Stagnant Waters είναι ό,τι καλύτερο έχω ακούσει φέτος σε μπλακμέταλζ.
ειναι ωραιος δισκος οντως και οχι επειδη τον σκαλιζει ο Μιστερ Ματζικ Λοτζικ, επειδη εχει μια αποψη, οχι καινουργια, αλλα σεβαστη. για την σισισιξ αυρα που λετε, νταξει ναι συμφωνω, αλλα αυτη η παλαβομαρα που εχει μου δειχνει το δρομο προς Virus STN.
Η παλαβομάρα δείχνει τον δρόμο προς τον δίσκο που έκανε ο Ζβειζζ με τον Joey Hopkins, δεν υπάρχει λόγος τώρα να βάζουμε καρναβάλια στην κουβέντα, τον Φλεβάρη αυτά με το καλό που θα ναι και της εποχής.
Πηρε χαμπαρι κανεις οτι εχει βγει κι αυτο?
[U][B]Forgotten Tomb[/B] - …And Don’t Deliver Us From Evi[/U]
Νομιζω καπου το ειδα αλλα ελεγε οτι ειναι μετατροπη απο webrip και ψιλοχαλια ηχο, οποτε ειπα να περιμενω
Υπαρχει και σε 320, τουλαχιστον ετσι γραφει αυτο που κατεβαζω.
Εντιτ. Οντως ειναι
Προσπαθούσαμε να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι το πήρε απόφαση να τα παρατήσει, αλλά πού τέτοια τύχη…