Εν το μεταξύ κόλλησα με τη μουστάκα του φροστ και δεν είδα το καλύτερο:
Πείτε μου λίγο, αυτό αν πας στο κομμωτήριο δεν το ζητάς λέγοντας “κάνε μου ένα φιλαριστό με μύτες” ?
Το φιλαριστό μαλλί δεν έχει απαραίτητα ίδιο ομοιόμορφο μήκος νομίζω. Οπότε ο Satyr παίζει να ζήτησε μύτες στα μαλλιά χωρίς να αλλάξει το μήκος τους. Λίγο ψαλίδα θα πήρε μόνο.
Απογοητεύτηκα και εγώ τρομερά. Το έβαλα ξανά σήμερα μήπως και ακούσω κάτι διαφορετικό. Νομίζω ότι η πρώτη μου ατάκα για ανέμπνευστο και βαρετό δίσκο δεν αλλάζει.
Λοιπόν δεν είναι υπερβολικός o χαρακτηρισμός που έκανε το NoMisteraki.
Ο ήχος έχει έναν και μόνο σκοπό: Να καταλάβει ακριβώς τι ακούει ακόμα κι ένα παιδί τρίτης δημοτικού. Κλασική εμπορική μέριμνα «κενού» που μοιάζει σα να υπήρξε μόνος του, όταν πάτησε το on ο ηχολήπτης. Ουσιαστικά όμως δούλεψαν μήνες για να τον βρουν…
Μουσικά είναι άνυδρο, χωρίς έμπνευση. Τα riff κάνουν αυτό τον απαίσιο γκα-γκα γκαν ήχο σε διαφορετικές στροφές, σε στιγμές πάνε να παίξουν κάτι… προσέξτε την άσκοπή απομονωμένη έκφραση τους στο Nocturnal Flare κι έπειτα ένα άγαρμπο σολοριφ…
Τα τύμπανα είναι το άλλο όργανο που ακούω, απλά παίζουν κάνοντας γεμίσματα. Σε φάσεις ακους μονάχα μια κιθάρα και τύμπανα, είναι μια ασχήμια…
Τα φωνητικά είναι ηδονικά. Μιλάμε για έναν νάρκισσο που προσπαθεί να φανεί σχετικά μοιραίος. Γελάνε και οι ρέγκες. Οι Νορβηγικές, που είναι και χοντρές. Κλαίει δίπλα μου ο καβαλάρης του Dark Medieval Times. Ομολογώ πως σκέφτηκα να τον βάζω σε χρονοκάψουλα και ν’ αποκεφαλίζει αυτόν τον σατυρ…
[SPOILER]
[/SPOILER]
Το Phoenix είναι από τα καλύτερα κομμάτια που έγραψε ποτέ Black Metal μπάντα όταν εγκατέλειψε το μαντρί, αλλά ήθελε να ζήσει από τα φράγκα των προβάτων.
Συμπερασματικά η δική μου πρόταση είναι μποϊκοτάζ. Αγοράστε 2 φορές κάθε κυκλοφορία της Roadrunner εκτός από τη δική τους. Ίσως έτσι τους διώξει. Ίσως έτσι γυρίσουν στη Moonfog και γράψουν ένα Rebel Extravaganza…
Εγώ εδώ θα σας την χαλάσω και θα δηλώσω πως μου άρεσε. Και φυσικά είναι καλύτερο από το [I]Age of Nero[/I], κι επίσης έχω φάει κόλλημα με το [I]Phoenix[/I] εκτός των άλλων. Τα υπόλοιπα θα γραφούν και θα προκαλέσουν χοχο. Κατά τα άλλα εγώ αντεύχομαι να μην βγάλουν 2ο [I]Rebel Extravaganza [/I]που συνεχίζω να το θεωρώ το πιο κουραστικό τους άλμπουμ. Σας αγαπώ όλους. 8)
Eμένα μου άρεσαν τα Diabolical Now & The Age of Nero. Τούτο δω δεν μου λέει κάτι ιδιαίτερο και βασικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλος αυτός ο (αρνητικός) ντόρος για τους σύγχρονους σατύρικον. Κυκλοφορεί τόσο καλό μπλακ μεταλ εκεί έξω, στην τελική οι σατυρικόν δεν είναι μπλακ μεταλ πλέον. Ότι είχαν να πουν σε αυτό το ιδίωμα το είπαν στο Volcano.
Εγώ πάλι Satyricon του λάτρεψα στα nemesin divina (με το οποίο τους έμαθα κιόλας από μια συλλογή 3 cd της Nuclear Blast που πήρα τότε) και το ακόμα πιο απίστευτο rebel που πρέπει να πω ότι μου κάνει τεράστια εντύπωση που δεν άρεσε σε Prosatanic.
Πάντως ναι ούτε εγώ συμφωνούσα με όλο το θάψιμο που έπεσε με τα τελευταία τους που σαφώς δεν ήταν black metal. (Volcano πάντως πρέπει να είναι το μοναδικό τους που δεν έχω ακούσει). Αλλά αυτό που έβγαλαν τώρα… δεν ξέρω ίσως απλά να θέλει πιο πολλά ακούσματα τι να πω.
Εγώ σέβομαι την γνώμη του καθενός, εεφόσον διατυπώνεται όπως πρέπει. Έχω όμως μια τεράστια απορία με κάποιες αρνητικές αντιδράσεις.Κάνουν λες και το προηγούμενο άλμπουμ τους ήταν το Shadowthrone. Πραματικά αναρωτιέμαι πως κάποιος που τους παρακολουθεί,πέφτει από τα σύννεφα με το Satyricon.Φυσικά δεν κρίνω αν αρέσει ή όχι σε κάποιον, είναι υποκειμενικό και σεβαστό.Αλλά νομίζω είναι η φυσική εξέλιξη.
Τεράστια απογοήτευση!
[SPOILER]Όχι το άλμπουμ - ο πλαντι να ασχολείται με τις τρίχες των Σατυρικον. [/SPOILER]
Οι Σατύρικον την αποψή τους για το μπλακ την έδωσαν στο απόλυτο με το Shadowthrone, τα τελειοποίησαν στο Nemesis, ξέφυγαν στο Rebel Extravagganza, που ναι η κορυφή τους, και από κει και πέρα είχαν ένα αρκετά καλό Volcano. Από κει και πέρα συντηρούν λογαριασμούς, οπότε δεν πρέπει να κατηγορούνται γι’ αυτό από αυτούς που ξέρουν τι να περιμένουν από δαύτους.
Αν επιλέξω ν? ασχοληθώ με τρίχες, το κάνω συνειδητά και κυριολεκτικά. Στην τελική οι τωρινοί Satyricon έχουν περισσότερο ενδιαφέρον στιλιστικά παρά μουσικά.
Καλό είναι να λέμε ο καθένας τι πιστεύει, αλλά σε κάποια φάση θα πρέπει να υπάρξει μια συνέχεια στην κουβέντα. Είναι πολύ εγωιστικό να βγαίνουν χρήστες και να λένε πως έχουν άλλο αγαπημένο Satyricon ο καθένας και μετά να βάζουν τελεία. Το αστείο είναι πως το λέτε και με ύφος, λες και η δική σας άποψη είναι η σωστή.
Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν χοντρικά 3 εποχές στην ιστορία της μπάντας.
Η πρώτη εποχή είναι ΟΛΗ η συμμετοχή τους στο Νορβηγικό στερέωμα 1992-1997, το οποίο σημαίνει πως τα Dark Medieval Times- The Shadowthrone- Nemesis Divina θα είναι πάντα σε περίοπτη θέση. Κι αυτό γιατί δεν είναι μονάχα δισκογραφικά σημεία της μπάντας αλλά 3 τουβλάκια στο jenga του Norwegian black metal οικοδομήματος. Αυτή είναι η ιστορική εποχή.
Η δεύτερη εποχή είναι από το 1999-2002 με τα Rebel Extravaganza & Volcano να είναι δισκάρες αμφότερα για διαφορετικούς λόγους, αλλά το σπουδαιότερο στοιχείο τους είναι πως δεν ανήκουν πλέον στο Νορβηγικό πάνθεον αλλά στον ίδιο τους τον εαυτό. Προοδεύοντας τον ήχο, δηλητηριάζοντας με την ατμόσφαιρά τους. Αυτή είναι η δημιουργική εποχή.
Η Τρίτη ξεκίνησε από τα Mid zeros και φτάνει στις μέρες μας. Με κάθε βήμα ν? αποσκοπεί σε μεγαλύτερη απήχηση και γενικότερα την δημιουργία στραμμένη σε άλλα σημεία πέρα από την μουσική και το Black Metal ως ιδέα. Αυτή είναι η εμπορική εποχή.
Καλημερα παιδες,και καλως σας βρηκα!
Λοιπον,το satyricon εμενα μου αρεσε πολυ.Φανταστικη ατμοσφαιρα σε ολο τον δισκο και τεραστια παραγωγη.να πω οτι μου αρεσε και παρα πολυ το phoenix!
Για εμενα ενα βημα παραπερα απο τον προηγουμενο δισκο!
το watain το ακουσε κανεις??
ειμαι στην δευτερη ακροαση,χαιρομαι απο την μαυριλα που μου δινει ο δισκος…αλλα δεν ξερω καπου κουραζει με την διαρκεια του??
θα δειξει!
Έπρεπε να γραφτεί η ατάκα.
Στην οποία 10η εντολή συνήθως αυτά που παίζουν είναι [B]Black Heart Procession[/B] στυλ, που είναι μια χαρά μπάντα. 
Το τοπ των [B]Satyricon[/B] είναι το [I]Shadowthrone[/I] για μένα, αλλά από 'κει και πέρα όντως είναι 3 οι περίοδοι. Και τώρα κάνουν μάλλον το ξάνοιγμα τους, κρατώντας και στοιχεία που χαρακτηρίζουν της μουσικής τους. Και στάνταρ μιλάμε πλέον για τον πιο αμφιλεγόμενο τους δίσκο. Και πιστεύω πως δεν θα είναι ο μόνος.
To πιο ωραίο με το “Phoenix” είναι ότι γράφουν που γράφουν κομμάτι KATATONIA, αλλά του κοτσάρουν και μια VBE εισαγωγή γιατί είναι και οι πρώτοι μάγκες. Άντε με το καλό, στον επόμενο να βάλουν και κομμάτι που θα έχει TORMENTOR intro και ANATHEMA κατάληξη.
Το κάνουν επειδή μπορούν!
Καλά εννοείται ότι τα παλικάρια ΜΠΟΡΟΥΝ. Δε γεννάται θέμα ότι ΜΠΟΡΟΥΝ. Θα λεγα δε ότι ΜΠΟΡΟΥΝ τόσο πολύ, ώστε ο Satyr είναι ικανός ακόμα και να αναβιώσει την εκπομπή “ΜΠΟΡΩ (με την Άννα Δρούζα)”.
Σε απείρως πιο σημαντικά νέα τώρα:
Λοιπόν, έχω αναπτύξει ένα εντελώς προσωπικό κριτήριο, το οποίο μου ξεχωρίζει τα πραγματικά αριστουργήματα (για μένα) από τους “καλούς δίσκους”. Το κριτήριο αυτό έγκειται στο να βάζω τον δίσκο να παίζει ενώ περπατώ και αυτόματα η ατμόσφαιρα και οι εικόνες που εκλύει να υπερβαίνουν την πραγματικότητα γύρω μου.
Διαβάζω πολύ συχνά τελευταία την φράση “ο δίσκος αυτός σε ταξιδεύει”, φράση που επαναλαμβάνεται μάλλον σε υπερθετικό βαθμό και έχει χρησιμοποίηθεί τόσο πολύ ώστε τελικά να χάσει το νόημά της. Όμως το [B]“Das Tor”[/B] αυτό το πράγμα καταφέρνει να κάνει, φτιάχνει μια δική του πραγματικότητα η οποία στέκεται ισάξια δίπλα στον κόσμο που εγώ έχω συνηθίσει να αποκαλώ “πραγματικό”.
Τελευταία έχω πιάσει τον εαυτό μου να διαφωνεί αρκετές φορές με τα κείμενα του Πλάντερερ, πχ με την εμμονή στα εξώφυλλα της εκάστοτε κυκλοφορίας ή με το πόσο η μουσική προσέγγιση συνάδει ή αποκλίνει με την μπλακμέταλ Ιδέα. Για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι καν βέβαιος αν υπάρχει τελικά αυτή η Ιδέα ή αν υπάρχουν πολλές. Όταν βλέπω όμως αυτό υπέροχα βαθύ μέσα στην ολότητά του εξώφυλλο και όταν μια βόλτα από τον Κεραμεικό έως την Νεάπολη Εξαρχείων μοιάζει να έχει διαρκέσει μόλις λίγα λεπτά τότε η αμφιβολία ριζώνει και μάλλον αναθεωρώ.
ΤΙμή και δόξα στον Wintherr και όσα αυτός πρεσβεύει υπό το όχημα των [B]PAYSAGE D’HIVER[/B]. Το [B]“Das Tor”[/B] είναι ό,τι καλύτερο έχω ακούσει φέτος, πάντα μαζί με το “Henbane” των CULTES DES GHOULES και την πλευρά των SERPENT NOIR στο split με τους ANDRAMELECH.
Edit: Και τους CLANDESTINE BLAZE έτσι, μην ξεχνιόμαστε.
Κι ενώ ξοδεύουμε σελίδες και ενέργεια για να ασχολούμαστε με τους Satyricon υπάρχουν κάποιες αξιόλογες (το λιγότερο) δουλειές που τις τρώει το μαύρο σκοτάδι. Παράδειγμα το ντεμπούτο των Voices, που κατά κάποιο τρόπο αποτελούν τη συνέχεια των Akercocke. Το ύφος τους δεν απέχει έτη φωτός από τη μητρική μπάντα, αλλά κυρίως όσο αφορά στον τρόπο με τον οποίο βλέπουν και αντιμετωπίζουν το black/death metal. Προγκρέσιβ θα το έλεγαν διάφοροι τεμπέληδες, αλλά μόνο γιατί δε βαδίζει πάνω στις γνωστές νόρμες που έχουν φυλακίσει το black εδώ και χρόνια. From the Human Forest Create a Fugue of Imaginary Rain λέγεται ο δίσκος και παίζει εδώ.
Επίσης, οι Abigor, που για μένα αποτελούν κόσμημα για το bm, και παρά τα χρόνια που είναι στο κουρμπέτι, δεν έχουν πάθει μαλάκυνση ώστε να θέλουν να γίνουν pop icons, έχουν όπως φαίνεται σχεδόν έτοιμο το νέο δίσκο τους με τίτλο Leytmotif Luzifer και υπότιτλο Τhe 7 temptations of man. Μια πρόγευση των κομματιών (χωρίς φωνητικά) μπορεί να ακούσει κανείς εδώ.
Αλλά που καιρός για Abigor. Εδώ έβγαλε δίσκο ο Satyr ΚΑΙ επιτέλους πέτυχε στο μαλι την απόχρωση που έψαχνε χρόνια τώρα. Διπλή επιτυχία. Εύχομαι με το καλό και στη Eurovision.
Από [B]Abigor[/B] έχω ακούσει λίγα πράγματα, έως το Nachthymnen, αλλά είναι μέσα στις επόμενες πορτεραιότητες οπωσδήποτε. Διάβασα και ένα status στο facebook από τον TT και έλεγε πολλά σωστά πράγματα μέσα, έστω κι αν διαφωνούσα σε ορισμένα μικρά σημεία. Σίγουρα ανέβηκαν στην εκτίμησή μου μετά και από αυτό.
Edit μιας και το ανέφερα ορίστε:
Thoughts by TT …
1993
Emperor announce a commercial festival presentation of In The Nightside Eclipse, with no further album or other activities. And people make a fuss about it. I?m the last one against a reunion (Prometheus was truly exceptional) or against being properly rewarded in cash for uncompromising art. But this is not ?celebrating a landmark? album, it reeks of cashing in on an occasion while betraying ?the spirit? which people cite so often when talking about this era. Selling a ?let?s all pretend it?s 1993? concert is against everything that Emperor and BM stood for in 1993. If anyone would have told them in 1993 to perform the album 20 years later at Wacken as ?one off reunion live show?, with the band actually long split up, the answer would have been all they?ll do is burn down the place and piss on the ashes. I?m sure there will be another nice Live at Wacken DVD, this time ?celebrating true 1993 BM?. 1993? No matter if one can cope with it or not, but 1993 was violence, arson, terrorizing tour busses of non-serious bands. It was about boycotting commercial magazines (not phoning the magazine buddies, hey, what?s up, like Fenriz does these days, shown in that dreaded Norway film) and in general keeping the music away from parasites. It was led by personalities, not by a handful of commercial labels and magazines and promoters who capture, monopolize and share the cake.
MAGAZINES
The situation is unbearable. A certain business way of thinking is understandable for magazines, but these days things work only and exclusively in a corrupt way. One can buy interviews and good reviews like toilet paper in a shop. I know of cases where the critic was instructed ?not to rate an album below 8 points because the label bought a big ad?. And another case, where we led a great interview including several appendices and further questions because the topics were fundamental and interesting. Yet the interview then could not exceed a definitive length because the ?chief editor said the label only bought half a page of advertisement?, and this was the reason why the interview had to be half a page (or a page). This is not the exception but the norm, this is how the thoroughly corrupt scene of today works. This is why the same labels are featured all the time, always connected to their ads, not because the bands are so great (a few surely are). This is why today you only get fed something accompanied by an ad, at the time of an album release. Not like in the fanzine days, where the interview was led anytime, because the bands and individuals were great and always had something interesting to say, no matter if there?s a release or not. Exceptions prove the rule.
THE INTERNET
And on the other hand, one has the rotten internet ?critics?, the cowards that either praise their darling bands up to the skies without any comprehensible thoughts. Because those ?critics? have the ?cult vinyl? and want to believe this is something special. Or they shatter the work of years with the blink of an eye, disrespectfully, probably being threatened by the content of the extreme work. Only such lowlives seem to bother writing these days, resulting in ridiculous reviews like DSO?s si monvmentvm getting 0 points from such ?critics?, or De Mysteriis got 5 points. Giving such brainless jokers a platform for their showmanship is a sin. There is no red line, no continuous quality in critics anymore, like you had with old fanzines, where you knew the writer?s preference and distaste, where you could adjust to these and judge reviews according to those. It seems trolls feed Wikipedia and Metal Archives with wrong information and nullities to harm the work. I have read that Abigor?s lyrics were not only about Satanism but about ?Paganism? and ?Cosmos?, so I wonder if someone had read the 200 lyrics or just picked out a songtitle or a cover? Abigor had one single lyric out of hundreds that told the story of a pagan warrior. And never wrote songs about the cosmos. Yet heaven and hell, the earth and the universe have been described by us throughout the past 20 years.
While the headline notes on Metal Archives, which should be an expert site, talk of things that are either incorrect or have not the slightest value for the history or understanding of Abigor.
There are no proper standards anymore, not within the ?big? magazines, not within the ?free? internet. And sadly, for some time now, not within the self proclaimed ?underground? (BM per se is underground, there is no ?overground? BM, BM is always underground!). There was a tight scene which fell apart in the past years because of many band?s selfishness, betraying the movement, and the concentration of a few commercial entities that undermined and now dictate the Black Metal scene.
?THE UNDERGROUND?
Black Metal once was about creating something extreme that wasn?t done before. Not chewing over something again and again. 1993 BM was NOT a retro thing (beside one or another Bathory and Celtic Frost reference)! The today often ?covered? Burzum, Mayhem, Darkthrone or Ildjarn all were highly innovative. Simple, yes, often, but still innovative and by all means individual sounding! BM in 1993 proclaimed tradition in theory, but de facto the music was something very different to anything before. BM meant presenting something worthy in His name, not pump out easy riffs again and again that older bands have thrown away. There?s many primitive yet highly individual sounding things out there. Just like BM in the early days could be simple and primitive, of course, but it was always highly original and unheard of!!! And this is something that many don?t understand. ?Covering? old riffs is not traditional BM, the ?true underground BM tradition? in the spirit of the early 90s means to come up with something extreme and individual, no matter if primitive or technical! And it means one should not prostitute oneself for a sham 1993 gig, just because the young BM generation does not understand what 1993 really was about and some older ones ask for the same old things out of nostalgic reason, because it reminds them on their youth.
Fuck all this romantic dreaming of one?s teenage years, fuck nostalgic warming ups, fuck everyone that tries to catch cheap ?undergound? fame by stealing other people?s art and identities without understanding the extreme content behind it. Fuck the trend people that desecrate early 90s BM by hollowing out the monuments and copying it! We acknowledge De Mysteriis Dom Sathanas as the best BM album of all times, we acknowledge Det Som Engang Var and A Blaze In The Northern Sky as eternal references and will always be inspired by those masterpieces (which were all made with the devil?s fire of creativity, not just by empty human musicians!). But cashing in on 1993 ideas only is not true BM.
FORBIDDEN FUN
In general festivals are ok, and good fun is ok, not for BM as spiritual artform, but for people?s every day lives. Nothing against that. BM has overcome the ridiculous ?Lord of silence that never laughs? childish shit of the early 90s. Creating serious BM does not mean hiding in a cave, listening to Metal exclusively and wearing leather jackets. It does not mean living a stupid cliché. It does not mean to be a sad lad abandoning all easy joy and every day stupidities. But it means one?s art is dead serious and bears uncompromising content! And the thoughts presented in the lyrics are dangerous thoughts! And therefore serious BM still does not belong on such a festival stage like Wacken. Keep such ?BM for the singalong masses? slots reserved for the commercial darlings that write their ?art? for these occasions, for Rock´n´Roll bands like Immortal.
FALLEN HEROES
People swallow the recent ?1993? thing out of false nostalgic reasons, just as they swallow Grishnackh?s light worshipping, happy family promoting, revisionist and folkloristic brain excrements of the past years on thulean-perspective, only out of nostalgic reasons. Just because he did something brilliant in his past life. 20 years after he last came up with something relevant for BM, soiling his own legacy by constructing a false past, lying and betraying the movement ever since, denying his roots in Satanic Black Metal. And denying it means he erases his past, and who has no past has no future. Insulting BM as a whole, while at the same time fishing in the BM sea ?to put food on the table?. Just as Fenriz belittles and reinterprets the dangerous movement of the early 90s to fit into the tame concepts of today.
But people follow such ?oldschool? trends and figures like sheep. Herd mentality. meeeeeh, meeeeeeeh.
να σαι καλα φιλε!μου εφτιαξες το απογευμα!
μεγαλη αγαπη οι akercoke!
τσεκαρω επιτοπου!
Ένα πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ το οποίο κυκοφόρησε πέρυσι και εδώ, από τι δείχνει το search, αναφέρθηκε μόνο μία φορά (και μάλλον δε το πρόσεξαν και πολλοί στο προγκρέσιβ μέταλ section) είναι το Blessed With Boils των Xanthochroid.
Πρόκειται για αμερικάνους πιτσιρικάδες, απόφοιτους μουσικών πανεπιστημίων κτλ (δηλαδή μουσικάρες) και το άλμπουμ τους είναι ένα πολύ φιλόδοξο fantasy metal εγχείρημα, με στίχους βασισμένους σε ένα δικό τους “κόσμο” (έχει και χάρτη, ναι) το οποίο μουσικά ντύνεται από ένα black metal ρούχο αλλά ουσιαστικά περισσότερη σχέση έχει με soundtrack music και τεχνικό/προγκ μέταλ, οπεθ-ικών βάσεων. Πολλά ιντερλούδια που ακούγονται λες και κόβεις βόλτα ανάμεσα στους λόφους του Morrowind/Oblivion, ακουστικά τραγουδιστικά μέρη, ταξιδιάρικες αρμονίες και από black metal το επικολυρικό συναίσθημα των Emperor/Dissection. Δεν είναι άλμπουμ με ιδιαίτερη επιθετική ενέργεια, είναι άλμπουμ που προϋποθέτει εξερευνητική διάθεση και επιβραβεύει την ολική ακρόαση του με ακουστικά, παράλληλα με τους στίχους κτλ. Δεν είναι όλο τέλειο, υπάρχουνε και μερικές αναπόφευκτες (σε αυτό το στυλ) στιγμές “κιτς”, αλλά η μπάντα είναι υπερβολικά υποσχόμενη, λογικά το επόμενο άλμπουμ θα βγει από μεγάλη εταιρεία με περιοδείες και τέτοια.
(όλο το άλμπουμ στρήμινγκ, δε ξέρω πως να βάλω και κανονικά το λινκ ο άσχετος)