Black Metal Albums

από τις πιο ενδιαφέρουσες και πιο όμορφες κυκλοφορίες του έτους 14. ιδιαίτερο άκουσμα που μπορεί να εκτιμηθεί -μόνο- εάν ακουστεί από την αρχή ως το τέλος. ένα τραγούδι είναι άλλωστε

nemorensis: the lady in the lake

Ωραίος!! Έπος το κομμάτι που πρότεινες, όπως και το επόμενο, Sermon To The Dead. Γενικά το Defiance πρέπει να το είχα αφήσει τελευταίο, το μόνο που δεν είχα ακούσει. Όπως και τα υπόλοιπα, διαμάντι.

Κοίτα είναι γεγονός ότι οι στίχοι και η θεματολογία τους διακατέχονται από μια μισανθρωπίλα κι ένα μηδενισμό αρκετά βαθύ, αλλά το ακροδεξιοί είναι βαριά κουβέντα (εκτός αν μου διέφυγε κάτι σημαντικό). Μιλάω πάντα σε επίπεδο στίχων και κατά πόσον αυτοί συνδέονται με υπαρκτές ιδεολογίες. Σίγουρα κινούνται σε πεδία αγαπητά σε αυτό το χώρο (αποκήρυξη των πάντων, αναρχοφυλετισμός ίσως) και τα φολκο-μυθολογικά, φιλοπολεμικά και παγανο-αντιχριστιανικά στοιχεία επίσης συναντώνται εκεί. Αλλά τι πάει να πει κρίμα; Αυτό είναι το black metal…
:slight_smile:

Όχι, δεν είναι μόνο αυτό το black metal, αλλά και να ήταν δε καταλαβαίνω γιατί πρέπει να το έχουμε ως δεδομένο, έτσι? Το “κρίμα” πάει στο ότι μία μπάντα που έχει και μυαλό και ψυχή όπως αυτοί, θα μπορούσε να εκφράσει αυτό που θέλει χωρίς να μένει στον τυπικό κυνικό/αντιδραστικό ατομικισμό του είδους (άσε που έχουνε και μερικά καλυμμένα white pride τύπου σχόλια). Το οποίο είναι αλήθεια ελάχιστες μπάντες που παίζουν έτσι το κάνουν, γιατί εάν είναι και η μουσική όλη την ώρα τσατισμένος-μίσος-δύναμη λογικό είναι. Άμα ασχοληθείς λίγο παραπάνω με αυτούς λογικά θα καταλάβεις τι λέω. Επίσης ενδιαφέρον έχουν και οι Razor of Occam των οποίων ένας κιθαρίστας παίζει πολλά χρόνια στους Destroyer, αλλά και ο δικός μας ο The One/Macabre Omen (οι δεύτεροι βγάζουν καινούργιο τώρα που το φέρνει η κουβέντα)

Φυσικά και δεν πρέπει να το έχουμε ως δεδομένο, ούτε είπα ότι είναι μόνο αυτό το black metal. Με τη φράση “αυτό είναι το black metal” εννοούσα αυτό ακριβώς:

Btw,

θα μπορούσες να μου προτείνεις καμία μπάντα από αυτές;

Θα τους τσεκάρω! :slight_smile:

ABIGOR και SERPENT NOIR.

Ευχαριστώ για τις προτάσεις!

Πολύ καλές μπάντες αυτές οι δύο! Από τους πρώτους δε βρήκα πολύ υλικό εκεί έξω (με το γρήγορο δρόμο του youtube βέβαια), αλλά με ψήσαν να ψάξω περισσότερο, οπότε εκτενέστερο feedback εν καιρώ.
Οι δεύτεροι εξαιρετικοί, πράγματι οι στίχοι είναι κάτι παραπάνω από στίχοι, θα έλεγα ότι είναι γραπτή ζωγραφική (όχι, δε δηθενιάζω, μου δημιουργούσαν όντως εικόνες κατ’ευθείαν)! Μουσική εξαιρετική, βαριά και σε σημεία καταστροφική (θα προτιμούσα περισσότερο ωστόσο). Η ποικιλία (και δη οι σκοτεινές ανατολίτικες πινελιές) είναι στα συν κατ’ εμέ. Τα φωνητικά τα λάτρεψα. Πρέπει επίσης να πω ότι μ’αρέσει πάρα πολύ το εξώφυλλο του album.

Μουσικά και αυτοί μ’αρέσανε (ειδικά αυτή τη βρωμερή σαπίλα των Abigor είχα καιρό να την ακούσω και την είχα πεθυμήσει), αλλά δυστυχώς τα φωνητικά σε αμφότερες τις δύο μπάντες μου φαίνεται ότι suicidalίζουν λίγο κι αυτό με ξενερώνει κάπως. Δεν ξέρω γιατί ξενερώνω, κάποτε είχα περάσει και τέτοια φάση (βέβαια ποτέ δεν ήμουν σε θέση να ακούω για ώρες).

Στίχους Abigor δεν διάβασα ChrisP, να χωνέψω λίγο πρώτα τους Serpent noir :stuck_out_tongue:

Καλύτερα να διαβάσεις συνεντεύξεις ABIGOR, o TT όταν δεν γκρινιάζει για τα ενδο-μαυρομεταλλικά γεγονότα (εταιρίες κτλ.) λέει μερικά άψογα πράματα και στέλνει για τσάι διάφορα μισανθρωπάκια και αποκρυφιστές της φακής.

Μπήκα μετά από μήνες και η συγκίνηση είναι η ίδια όπως πάντα… αναρχοφυλλετισμός και δηλώσεις αυτό είναι το black metal … το καλύτερο thread ever για την πιο ηλίθια μουσική που αγαπήσαμε :’)

κρις πες κανα καλό δίσκο να ακούσω :slight_smile:
θέλω αγνό όμορφο cascadian που είναι αναρχοπαγανιστικό

Μιας και ο ChrisP δεν φαίνεται να σου απαντάει σοβαρά, ας το κάνω εγώ.

Τα δύο πιο αξιόλογα (και ίσως ήδη κλασικά) δείγματα ξεκάθαρα αναρχικού black metal είναι το Kentucky των Panopticon και το (εχ) Anarchic των Skagos. Επιβάλλεται μελέτη των στίχων και τα λοιπά, ολοκληρωμένες δουλειές. Επίσης το τελευταίο σπλιτ των Panopticon (με Vestiges) είναι τέλειο.

Από λίγο πιο περιφερειακά πράγματα της “σκηνής” (όχι τόσο πολιτικοποιημένα δηλαδή) να αναφέρω Fauna, Falls of Rauros, Lake of Blood, Mania και γενικά επίσης της κυκλοφορίες της Eternal Warfare. Χωρίς να έχω εμπεδώσει δισκογραφίες, προτείνω γενικά τις τελευταίες κυκλοφορίες από αυτές τις μπάντες καθώς μου δίνουν την εντύπωση ότι τώρα σιγά σιγά ωριμάζουν. (ίσως επειδή δεν άρχισαν ακριβως και γαμάουα οι περισσότερες από αυτές)

Επίσης σύντομα βγαίνει νέο Wolves in the Throne Room, πιο πειραματικό λένε οι ίδιοι.

Και ASH BORER, οι οποίοι στα flyers των live τους αναφέρουν “no BURZUM t-shirts will be tolerated”.

Εγώ πάντως δεν πολυέπιασα το σχόλιο του/της The BBB… Αν εννοείς ότι υπερασπίστηκα τις επικρατούσες απόψεις στο black ή το δικαίωμά του στην ηλιθιότητα, δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου. Απλά ξεκίνησα από το ότι οι στίχοι των D666 δε μου φάνηκαν δα και τόσο απαίσιοι (ειδικά σε σύγκριση με το αναμενόμενο από αυτή τη μουσική).

Ομολογώ ότι ουδέποτε έκανα έρευνα για το περιεχόμενο σε τέτοιες μπάντες αλλά θα ακούσω οπωσδήποτε τις προτάσεις του/της Noir Hiver. Αν όντως υπάρχει μπάντα που στιχουργικά να φτάνει τα δυσθεώρητα επίπεδα της μουσικής γαματοσύνης αυτής της μουσικής, τι άλλο να ζητήσω!

:stuck_out_tongue: :slight_smile:

(οι Serpent Noir btw εξελίχθηκαν σε αρκετά μεγάλο έρωτα ChrisP)

δεν φταις εσύ, απλά έχω αλλεργία σε κάποιους όρους. :wink:

ο νουαρ ξέρει για τι πράμα μιλάει να ακούσεις όσα λέει και να ακούσεις και sadhaka που είναι το πιο όμορφο cascadian που έσκασε πέρσι. νουαρ θενξ για τον κόπο σου, δεν ήταν πραγματική η ερώτηση μου προς τον κρίς. ωραίες μπάντες πρότεινες όμως.

Φχαριστώ, τα άκουγα που τα άκουγα αυτά τελευταία, δικαιολογία έψαχνα για να τα γράψω, είτε εννοούσες την ερώτηση είτε όχι! Οι Sadhaka πολύ ωραίοι ήτανε στην Καλλιδρομίου πέρυσι, το δίσκο τους τον πήρα τότε, συμπαθητικό ήταν αλλά για σπίτι φάση δε μου φάνηκε για πολύ παραπάνω να πω την αλήθεια (κυρίως λόγω απλοϊκών κιθάρων)

Σχετικά με PANOPTICON πάντως, παρότι σαφώς λατρεύω “Kentucky” πρέπει να πω ότι κατά βάση το peak (για μένα) είναι το απίστευτο “Social Disservices”.

Επισης εδωυπαρχει και απο 1 κομματι απο το split Panopticon/Falls of Rauros.

Καλησπέρα. Μπήκα να δηλώσω πόσο μεγάλη μπάντα είναι οι Abigor. Ευχαριστώ

Επίσης οι Katahajime βαράνε εξίσου καλά για όποιον του αρέσει το black με crust στοιχεία

Αν και θα αργήσει να κυκλοφορήσει ήδη κυνηγάω τις σκατούλες μου :stuck_out_tongue:

:!: https://www.youtube.com/watch?v=piziCU9vzxc&feature=youtu.be

unmixed,unmastered new song,with drum machine and stuff…just a taste of the new album whenever it will be released

[SPOILER][/SPOILER]

Καλησπέρα!
Άργησα λίγο αλλά επεξεργάστηκα όλες τις προτάσεις. Οι περισσότερες ήταν πολύ ενδιαφέρουσες, αλλά ξεχώρισα: Falls Of Lauros, Wolves…, Panopticon και [B]κυρίως[/B] Razor Of Occam.
Οι Abigor όπως προείπα γαμάτη μουσική/ατμόσφαιρα/σαπίλα (θα τους εκτιμούσα υπερβολικά αν τους είχα ανακαλύψει στις Darkthrone εποχές μου) αλλά τα τσιριχτά φωνητικά με κουράζουν (άκουσα ωστόσο κι ένα δεύτερο album τους που βρήκα εξαιρετικό παρά το ότι δεν ήταν του γούστου μου τα φωνητικά, δε θυμάμαι τώρα τίτλο… Το πρώτο ήταν το Nachthymnen).
Το ίδιο ήταν το μείον (για μένα πάντα) και σε αρκετά άλλα συγκροτήματα (Ash Borer, Skagos, Fauna). Μάλλον είμαι πιο πολύ του black/thrash φωνητικού και ταχύτητας και γι’ αυτό μου έπεσε το σαγόνι με D666 και Razor of Occam. :stuck_out_tongue: Αλλά οκ, οφείλω να παραδεχτώ μετά από όλα αυτά ότι έσφαλλα με την εικόνα που είχα για τη θεματολογία του είδους (δεν το είχα ψάξει και πολύ άλλωστε). Καλό αυτό :slight_smile:
Στα related βρήκα και άκουσα το album των Odem Arcarum, επίσης ενδιαφέρον.

Εχει βγει καινουριο Sargeist για οποιον ενδιαφερεται!
Δεν ειχα παρει πρεφα οτι θα εβγαζαν αλμπουμ παντως και μου εσκασε απο το πουθενα.

[B]Feeding the Crawling Shadows[/B]