Το καλύτερο black metal riff;

Ό,τι λέει ο τίτλος. Εδώ ψάχνουμε το καλύτερο black metal riff που γράφτηκε ποτέ (και, κλασικά, με αφορμή αυτό μπορούμε να συζητήσουμε για μπάντες, δίσκους, κολλήματα κλπ.). Για να το κάνω πιο ιντριγκαδόρικο, θέτω τον εξής περιορισμό: ψάχνουμε μόνο riff που εκτυλίσσονται σε ανελέητο ξύσιμο (tremolo, όπως το ονομάζουν κάποιοι). Τυχόν φοβερά, μα rock ‘n’ roll, riffs (π.χ. “In the shadow of the horns” ή “Pagan fears”) δε μας κάνουν, όσο κλασικά και να 'ναι, όση ιστορία και να έγραψαν. Για να το κάνω ακόμα πιο δύσκολο, δε δεχόμαστε ΟΥΤΕ αργά, ατμοσφαιρικά riffs. Άρα πετάμε και το “Dunkelheit”, πετάμε και το “Freezing moon”. Θέλουμε ξύσιμο, ξύσιμο, ξύσιμο. Και θέλουμε riff τέτοιου επιπέδου που να λειτουργούνε ακόμα κι αν ο άλλος τα ακούσει μεμονωμένα, δηλαδή αποκομμένα από την υπόλοιπη σύνθεση. Εκεί καταλαβαίνουμε, βασικά, και τη διαφορά ενός “χμ, καλό ακούγεται” riff, κι ενός “θεε μου, πώς το σκέφτηκαν αυτό, θέλω να το ακούσω ξανά και ξανά και ξανά” riff.

Απ’ τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό:

Ήταν και η αφορμή γι’ αυτό το topic. Όλος ο δίσκος, όλα τα κομμάτια χαρακτηρίζονται από αυτήν τη μανία των Enslaved (που εδώ βρίσκεται στον υπερθετικό της βαθμό) να επαναλαμβάνουν τα μουσικά μέρη ενός κομματιού σε σημείο αηδιας. Ε, το συγκεκριμένο riff δεν το βαριέσαι κι ας το παίζανε 50 φορές απανωτά (δεν τις μέτρησα ποτέ, μπορεί να το παίζουνε και παραπάνω εδώ που τα λέμε).

Αμαρτία απ’ το θεό που πετσοκόβω αυτήν τη σύνθεση. Και μάλλον το αποκορύφωμα της είναι πιο μετά, αλλά εδώ ας υποκλιθούμε στο σημείο που το διπέταλο του Carl-Michael, η βιτριολική κραυγή του Vicotnik κι ΑΥΤΟ το riff σε ξυπνάνε από το λήθαργο που σε είχε εισάγει η υπνωτιστική εισαγωγή.

Το πρώτο κομμάτι που άκουσα ποτέ από Deathspell Omega, κι ακόμα να ξεπεράσω την ανατριχίλα που ένιωσα ακούγοντας αυτήν την τόσο ανατατική, επική μελωδία.

Το album του οποίου η προσέγγιση κι αισθητική μπορεί να συναγωνιστεί αυτά τα ωραία που είχε γράψει ο Αποστόλης για το “Transilvanian hunger”; Δεν ξέρω, περιμένω τοποθέτηση. Φυσικά το έβαλα για το πρώτο riff.

Ναι, ΟΚ, το ξέρω ότι κλέβω με το συγκεκριμένο. Είναι το soundtrack του “Blade runner”, αλλά λειτουργεί τόσο αναπάντεχα μέσα σε αυτό το 10-λεπτο έπος.

Και στη γρήγορη version της εισαγωγής, αλλά και στην αργή προς το τέλος, αυτό το riff μας δίδαξε τι μπορούσε να γεννήσει αυτό το πράγμα που βαφτίστηκε “majestic black metal”.

Cheesy επιλογή; Μπορεί, αλλά αυτό το κομμάτι είναι αλάνθαστο για 'μένα, από την αρχή μέχρι το τέλος. Το βάζω για το πρώτο riff που ανήκει στην ίδια σχολή με το παραπάνω των Emperor, αλλά η αλήθεια είναι ότι μέσα στα 6 λεπτά που διαρκεί η σύνθεση, δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις.

Περιορίζομαι σ’ αυτά στο πρώτο post και θα επανέλθω.

9 Likes

Ωραιο τοπικ!

Το main riff που αρχιζει περιπου στο 00:57 μαζι με ολες τις παραλλαγες του.

Απιστευτο κολλημα, με θυμαμαι φορες να ακουω το κομματι 3 και 4 φορες στο ριπιτ χωρις να το βαριεμαι ποτε

Τα τελευταια 4 λεπτα του κομματιου ειναι 2 ΕΠΙΚΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ ριφ με τις παραλλαγες τους που δημιουργουν μια τρομερη μαυρομεταλλικη αισθηση ψυχεδελειας. Επος!

3 Likes

Γνωρίζω ήδη ότι θα προκαλέσω το χλευασμό πολλών για το αν πρόκειται για black metal κτλ, αλλά για 'μένα το ερώτημά σου απαντάται εδώ, στο πρώτο riff του τραγουδιού (το οποίο παίζεται διάσπαρτα και σε άλλα σημεία του τραγουδιού):

https://www.youtube.com/watch?v=W_y1JFYzVR8&list=OLAK5uy_khGdX1kO58_Q5nAgTS8yvmNvO8DMNKwtA&index=2&ab_channel=DimmuBorgir-Topic

2 Likes

Αν κατάλαβα καλά το topic, ανεβάζω κι εγώ ένα από τα πρώτα μου σκαλώματα με το μπλακ μέταλ και τη συγκεκριμένη μπάντα (αν και νομίζω ότι τα ντραμς έπαιξαν μεγάλο ρόλο, όπως πάντα) :


Πάντα, με πόρωνε αυτό :

ΤΟ I AM THE BLACK WIZARDS ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ Ο,ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ! ΣΕ ΣΥΝΕΠΑΙΡΝΕΙ-
Και οτιδήποτε από Windir- (off topic)

Επίσης, De Mysteriis Dom Sathanas >>>>>>>>> Freezing Moon.

4 Likes

Με πρόλαβες - θεϊκό

1 Like

Ενας πιουριστας δεν θα θεωρουσε το κομματι trve kvlt black metal. Αλλα στ’ αρχιδια μας κι εμας, Κωστης Παλαμας.

Προκειται για μεγαλη κομματαρα και πολυ δυνατο το ριφ που αναφερεις.

1 Like

@Leper_Jesus Άψογος, αλλά προσωπικά σεληνιάζομαι λίγο παραπάνω με το Wolf and Hatred.

Πάμε για κάτι ντόπιο:

Αυτό το πράγμα στο 1.50 είναι απερίγραπτο. Λύσσα. Έχει και ατμοσφαιρικές ριφφάρες αλλά δεν εμπίπτουν στο θρεντ, άρα μένουμε στο ριφφ που περιγράφω.

Εκεί γύρω στο 3.25 αρχίζει ο αφανισμός κάθε ζωντανού οργανισμού.

Δισκάρα, φοβερό κλείσιμο δίσκου.

Κάτι πιο φρέσκος, πάλι Αμερική, ένα από τα πιο επιθετικά και γεμάτα κακία που έχω ακούσει στο BM. Πέρα από γραφικότητες ε, το κομμάτι βγάζει ένα τρομακτικά ασεβές feeling.

4 Likes

κλειδώστε το :stuck_out_tongue:

σχεδόν 7:30 λεπτά το ίδιο γαμημένο ριφφ, σου παγώνει τον εγκέφαλο

Eight miles deep the well forgotten by mortals
Oh, I drank it empty in one single sip
Eight miles wide the valley beyond all hope
Oh, I filled the whole with one single fist

Five million christians on a ride towards us
Oh, I slaughtered the bunch with one single hit with my spear
Five million women so alone in the night
Oh, I had them all satisfied profusely every night by myself

Ten thousand trolls hard as rock cold as ice
Oh, they ran when I rose to face them
Ten hungry waves they swallowed my ship
Oh, I steadily walked home and I only got wet on my feet

No single book were behelden by me
Oh, no question I cannot do answer
Only one single lamp do show me this way
And that is the eye of Satan

και με στίχους του Varg που οκ μπορείς να γελάσεις άφοβα

6 Likes

το εισαγωγικό αιώνιο ριφ
5 Likes

Ειναι βεβαιο πως δεν εχει γραψει και τη μουσικη ο Varg? :rofl: Και το riff και οχι μονο ειναι ΤΙΓΚΑ burzum

1 Like

Όλα πιθανά είναι :stuck_out_tongue:

1 Like

Τα λογια ειναι περιττα
2 Likes

Ρε παιδιά, όλο το Panzerfaust βρωμάει Celtic Frost, κι εμείς μιλάμε ακόμη για τον Βαργκ; Ο οποίος έκανε καριέρα ξεπατικωνοντας Bathory, σε σημείο να δίνει στα τραγούδια του ίδιους τίτλους με τις επιρροές του (βλέπε “War”) ;

Σε κάθε περίπτωση, μεταξύ σοβαρού κι αστείου πάντα, ποιοι Dimmu Borgir και ποιοί Burzum; Αν θέλουμε να μιλήσουμε για black metal riff που σπέρνει και σέβονται όλες οι σοβαρές black metal μπάντες, μία επιλογή έρχεται πρώτα στο μυαλό:

2 Likes

Δεν το έχω ακούσει, για το συγκεκριμένο κομμάτι σχολιασα

Overstatement θα το έλεγα αυτό, έχοντας ακούσει φουλ δισκογραφίες και των δυο

Όλο το black metal έχει επηρεαστεί από τους bathory και ο βαργκ λίγο παραπανω μέχρι αυτό το σημείο συμφωνούμε

Το συγκεκριμένο κομμάτι δεν σου θυμίζει Celtic Frost δηλαδή; :stuck_out_tongue:

Περισσότερο burzum παρά celtic frost. Αλλά στους τελευταίους δεν έχω εντρυφήσει αρκετά, για να ειμαι ειλικρινής

Burzum μου θυμίζει υπερβολικά πολύ, ειδικά κιθαριστικά

Πρέπει να είναι η πιο τίγκα αργή αξιοποίηση-εκδοχή του “Procreation Of The Wicked” riff το εναρκτήριο (πρακτικά main riff) του “Quintessence” πάντως που έχω ακούσει στους Darkthrone.

Τρομερός δίσκος, οριακά αλάνθαστος, μέσα στους Celtic Frost το “Panzerfaust”.

Έχουν αναφερθεί μερικά τρομερά riffs, ο @Leper_Jesus στο εισαγωγικό ποστ (το πες και το κανες το νήμα ρε άνθρωπε!), έκανε παραπομπή στο ποστ μου στα σερί κομματιών για το “Transilvanian Hunger” (αλλά θα τα ξαναπω και εδώ ρε) και ζήτησε ταυτόχρονα να μην βάλουμε αργά riffs οπότε επιφυλάσσομαι να επανέλθω αναλυτικά και διεξοδικά!

1 Like

Παιδιά, συγγνώμη να πω, δεν θα έπρεπε να ποστάρω είναι ιεροσυλία, αλλά αυτό το ριφφ μου ρθε πρώτο στο μυαλο

Συγγνώμη και πάλι.

Εδώ όμως είναι πιο σοβαρά τα πράγματα:

όπως και εδώ sto 1:13 :

9 Likes

Για αυτό εδώ τι λέτε; Ειδικά εκεί στο δίλεπτο που ανεβάζει γκάζια-για καλύτερο δεν ξέρω πολύ δυνατό σίγουρα.

5 Likes

Το οποίο ήταν σε demo Mayhem, ε (για το “Ye entrancemperium” λέω).

Το ξαναβάζω, γιατί αλλιώς άτομα σαν το shadowking θα κλέβουν εκκλησία βάζοντας το “Quintessence”!

1 Like