Θα την βγάλω έξω και θα δεις ότι την έχω τουλάχιστον ίδια με την δική σου !
Έλα μωρέ , ανούσιες συγκρίσεις .
Και αν ξαναλέω ΑΝ είχε “πουληθεί” πιο ολοκληρωμένα αυτό το “reunion” θα είχε περάσει στην συνείδηση του κόσμου ως κορυφαία επιστροφή των Sabbath, ανεξάρτητα από το πόσο καλό ή όχι είναι το Headless Cross .
( εδώ τουλάχιστον δεν αμφισβητώ ότι το HC είναι δισκάρα , απλά θεωρώ τουλάχιστον του ίδιου επιπέδου και το Dehumanizer ) .
Πω αδέρφια , μια μέρα δεν μπήκα στο φόρουμ και έχασα κορυφαία συζήτηση ( και δεν αφορά Μεταλλικα )
Αυτό το βραβείο πάει σε όλους μας/σας
Λοιπόν οι δικές μου απόψεις . ΓΑΜΑΕΙ το Headless Cross . ΓΑΜΑΕΙ
Ο Νο1 guitar hero μου ( μαζί με dimebag ) είναι ο Zakk Wylde. Η πρώτη μου επαφή με Ozzy ήταν το No More Tears . ΚΑΙ ΕΓΈΝΕΤΟ ΦΩΣ
Αλλά μετά άκουσα το Diary Of Madman . Το δώρο του Randy Rhoads στο χαρντ ροκ/μεταλ ( κι ας βρίσκεται το καλύτερο σολο του στο Blizzard )
Για το Vol4 δεν συμφωνώ ότι απλά πλησιάζει το “10ρι” . Εγώ, δλδ βάζω την πρώτη τεράδα σαν άπιαστα αριστουργήματα της μουσικής. Έχει επίσης και ένα απ τα καλύτερα outro κομματιού & δίσκου, Under the Sun
Επειδή δεν ξέρω αν υπάρχει προσωπικό θρεντ για τον Iommi , θέλω να ποστάρω την παρακάτω σύνθεση του, που με εντυπωσίασε
Για 'μένα τα πρώτα 6 με τον Ozzy (μέχρι και το Sabotage δηλαδή) είναι δισκάρες όλα. Τα επόμενα 2 έτσι κι έτσι…
Με τον Dio είναι ωραίοι δίσκοι, πιο feelgood και λιγότερο σκοτεινοί για τα γούστα μου. Θα τολμήσω να πω ότι ποτέ δε με τρέλαινε η φωνή του Dio στους Sabbath, ακούγεται πολύ υπερβολικός στα αυτιά μου, αντιθέτως στους Rainbow τον γουστάρω πολύ.
Προσωπικά μιλώντας, η δισκάρα της post-Ozzy εποχής είναι το Eternal Idol, ιδίως το ομώνυμο κομμάτι είναι ένα μεγαλοπρεπέστατο ΕΠΟΣ.
O Ozzy έχει πάάάάρα πολλές δισκάρες επίσης, αλλά και τα 2 προσωπικά του Iommi είναι φοβερά.
Αν και λενε οτι η συναυλια του Σαββατου ηταν η τελευταια τους σαν Black Sabbath εγω δεν το πιστευω με τιποτα. Πιστεύω οτι και συναυλιες θα ξαναδωσουν και αν ειναι καλα με την υγεια του ο ΤΙΤΑΝΑΣ Tonny Iommi και δισκο θα ξαναβγαλουν και περιοδεια θα ξανακανουν. Τους εχω δει live με Ozzy οπως και με DIO, αλλα πιστευω οτι θα τους ξαναδω. Το βασικο ειναι να ειναι καλα με την υγεια του ο Riff-Master.
Απο εκει και περα γουσταρω ολες τις περιοδους των Black Sabbath και με Ozzy και με DIO και με Tony Martin. Τα Born Again και Seventh Star οχι και τοσο, ποτε δεν τα εκανα πολυ κτημα μου. Αγαπαω πολυ την περιοδο με Ozzy και ειδικα τα 6 πρωτα αλμπουμ που ορισαν και καθορισαν σε τεραστιο βαθμο το Heavy Metal αλλα λατρευω περισσοτερο απο ολους τους δισκους τους το Heaven And Hell, ειμαι αρρωστακι με τον DIO και σε αυτο τον δισκο αυτο που δημιουργησε μαζι με τους αλλους ειναι ΘΕΟΡΑΤΑ ΑΦΤΑΣΤΟ κατα την αποψη μου. To Mob Rules ειναι κοντα αλλα δεν το φτανει, το Dehumanizer ειναι και αυτο δισκαρα αλλα δεν φτανει ουτε τα 2 προαναφερθεντα, ουτε τα 6 πρωτα με Ozzy. Βασικα στο Dehumanizer η μουσικη σου βγαζει περισσοτερο την αισθηση της περιοδου με τον Ozzy αλλα εχει τον DIO στα φωνητικα και αυτο κανει τον δισκο ιδιαιτερο αλλα και καπως πιο “περιεργο” για καποιους, τους ξενιζει.
Και το Call Of The Wild! Και ακόμα καλύτερα, ας βάλει όποιο θέλει και με Ozzy.
Άμα βγάλεις απέξω τις φαντασιώσεις περί πρωτοπορίας, ότι κάτι αυθεντικό γεννήθηκε μπλαμπλαμπλα, και μιλήσει η μουσική αλλά και οι μουσικοί, ο καθένας ξεχωριστά και σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, η διαφορά είναι τεράστια, για εμένα τουλάχιστον.
Κορυφαίες δισκάρες και το Dehumanizer και τα Headless Cross και Tyr. Μακάρι να είχαν άλλα 10 τέτοια.
Αυτα τα παραμυθια του iommi και του ozzy περι The End,τελευταια τουρ,συναυλια,δισκος ουτε οι ιδιοι δεν τα χαφτουν,το brand name ειναι τοσο ισχυρο που οποιαδηποτε συνθεση και να εμφανιστει θα κλαψουνε μανουλες και θα χεστουνε στο χρημα για την πλακα τους.
Μονο αν αναγκαστει για λογους υγειας ο iommi,τοτε θα σταματησουν.
Βασικά τα 2 πρώτα με Ozzy είναι κορυφές απάτητες. Μόνο ένα Puppets, ένα Seventh Son κλπ διαμάντια έφτασαν τόσο ψηλά.
Η Dio era είναι εξαιρετική, με το Heaven and Hell να είναι άνετα ένας από τους καλύτερους δίσκους που ηχογραφήθηκαν ποτέ (το Die young είναι από τα αγαπημένα μου κομμάτια όλων των εποχών) αλλά μιλάμε για δίσκους που ούτε ένα nanosecond δεν πέφτει από το 11αρι. Και πάρε N.I.B. πάρε Iron Man, πάρε War Pigs, Fairies… Μη συνεχίσω, μιλάμε για τις αρτιότερες στιγμές αυτής της μουσικής, όχι απλά κάτι σημειολογικό ως αφετηρία ενός genre.
Εγω το ειπα και χθες, θεωρω σιγουρο οτι θα κανουν και αλλες συναυλιες μαζι, το ποτε και το αν θα ειναι πιο σπαστες εμφανισεις σε φεστιβαλ ή κανονικη περιοδεια εξαρταται απο απο την υγεια του Iommi και μονο.
Παντως θα ηθελα πολυ να κανουν καποια στιγμη κανα reunion με Tony Martin για να μαθει ο πολυς κοσμος και τις δισκαρες που κυκλοφορησαν μαζι του οι Black Sabbath.