Blackfield - Welcome to my DNA

  1. “Glass House”
  2. “Go to Hell”
  3. “Rising of the Tide”
  4. “Waving”
  5. “Far Away”
  6. “Dissolving with the Night”
  7. “Blood”
  8. “On the Plane”
  9. “Oxygen”
  10. “Zigota”
  11. “DNA”

Μια φορά το άκουσα, αλλά είναι όμορφο αλμπουμάκι :slight_smile:

Ωχ, δεν το πήρα χαμπάρι ότι βγάλανε νέο!
Σε σχέση με το προηγούμενο πως είναι?
[μικρή κακιούλα: πάλι καλά που δεν το ονόμασαν blackfield III :oops: ]

Λογικά αν σου άρεσε το προηγούμενο θα σου αρέσει και αυτό. Πολύ καλό…

Ωραίος δίσκος. Ένα μεγάλο μειονέκτημα με τα προηγούμενα 2, είναι ότι δεν έχει το τραγούδι που θα σε τραβήξει (το χιτάκι που λέμε, δεν υπάρχει ένα Blackfield ή Cloudy Now ή Pain ή… εδώ). Γενικά, δεν μπορώ να πω ακόμα αν είναι καλύτερος από τους προηγούμενους ή όχι.

Τα τραγούδια σου αποκαλύπτονται όλο και περισσότερο με κάθε ακρόαση. Δυστυχώς η συνθετική συνεισφορά του Wilson περιορίζεται στο (μετριότατο) Waving, και όλα τα υπόλοιπα είναι δουλειά του Geffen (καλώς ή κακώς).

Υπάρχουν πολλά έγχορδα που γεμίζουν όμορφα το δίσκο. Τι άλλο; Α ναι, ο Geffen μου ακούγεται ακόμα εκνευριστικός όταν προσπαθεί να τραγουδήσει. Επίσης μου ξένισε και η διάρκεια του δίσκου, μόνο 39 λεπτά!!! Θα μπορούσε να είναι 6-7 λεπτά μεγαλύτερος με κάνα δυο τραγούδια ακόμα.

Υ.Γ. Ευελπιστώ ότι η μη συμμετοχή του SW στο συνθετικό κομμάτι να μας ανταμείψει με το δεύτερο προσωπικό του album, το οποίο βγαίνει το Σεπτέμβριο και θα είναι διπλό!

Πολύς ωραίος δίσκος. Άντε να μας έρθουν και δω :slight_smile:

Στην αρχή λέω μπορεί και να του ρίξω μια ακρόαση προς τιμήν τού Steven, αλλά τραγούδια του Σάκη Ρουβά τού Ισραήλ αρνούμαι ν’ ακούσω [-X

Πέραν του τελείως άκυρου σχολίου (ο Geffen ξέρει να γράφει και να παίζει μουσική, ο Ρουβάς απλά λανσάρει το χαμόγελό του), να υπενθυμίσω ότι και στο πρώτο album των Blackfield, τα 8 από τα 10 τραγούδια είχαν γραφεί από τον Geffen, πολλά από αυτά μάλιστα ήταν ήδη σε σόλο δίσκους του και το μόνο που έκανε ο SW ήταν να γράψει στίχους στα αγγλικά.

κατώτερο των 2 προηγούμενων αλλα καλο ειναι μωρέ…

αυτο που λεει ο Raziel του λείπει το τραγούδι κράχτης

τρομερο αλμπουμ πιστευω πως για εσας που επιζητατε τραγουδια κραχτες τετοιο ειναι το go to hell

καλυτερες στιγμες rising of the tide , oxygene , dna

Το άκουσα πρώτη φορά χτες, θα ακολουθήσει το ανάλογο λιώσιμο, μου φάνηκε πολύ καλό και αδιαφορώ αν έχει τραγούδι-κράχτη, με ενδιαφέρει να έχει καλά τραγούδια και μου φάνηκε ότι τα τραγούδια είναι μια χαρά. Ο Steven δεν προδίδει την εμπιστοσύνη μου :wink:.

τελικα αυτο που περιμενα να ακουσω,και που στην τελικη αυτο γουσταρω να ακουω απο τους blackfield αυτο ακουσα.ποπ ροκ-μελαγχολια.πολυ σπεσιαλ και η τιμη της σπεσιαλ εκδοσης :slight_smile:

Eπιτέλους το άκουσα, μου άρεσε πολύ. Νομίζω πως είναι καλύτερο από το προηγούμενο.