[LEFT]Θα γράψω λιγα λόγια το νέο άλμπουμ του Μπεηλάκου μιας και δε νομίζω να υπάρχει καν thread για την πάρτη του. Κακώς θα έλεγα, καθώς συνθετικά τα καταφέρνει περίφημα και βγάζει πολλά ωραία τραγούδια κατά καιρούς. Φωνή ξέρουμε, άλλοι γουστάρουν και άλλοι σιχαίνονται, με την περίοδο θητείας του στους Iron Maiden να γίνεται το επίκεντρο της συζήτησης (τα ίδια και τα ίδια).
Μετά απο ένα καραμέτριο άλμπουμ (King of metal) μα και μετά απο αρκετές δισκάρες (όλα σχεδόν τα προηγούμενα) ο Blaze Bayley ανακάμπτει δισκογραφικά με το Infinite Entanglement, ένα concept άλμπουμ με θέμα την κοσμολογία, την φύση και τον άνθρωπο. Με τα μέλη των Absolva (και τον εκπληκτικό Chris Appleton στις κιθάρες) live στο πλάι του τα τελευταία χρόνια, βγάζουν μαζί τον πρώτο τους δίσκο.Και αξίζει.
Το εναρκτήριο ομώνυμο με την γέφυρα και το ρεφρέν του με έστειλε, πορωτικό,δυνατό , επικό, με σολάρα. Σχεδόν progressive,με πανέξυπνες αλλαγές στον ρυθμό, με έξυπνα δεύτερα φωνητικά, τελειώνει και θες να το ξαναβάλεις. Φάπα με το καλημέρα. Μετά, η κομματάρα A thousand years, πιο δυνατό, εθιστικό, πολυ πιασάρικο, για live καταστάσεις. Το Human που το έχει βγάλει βιντεοκλιπ καλό επίσης μα κ αυτό δουλεμένο κυρίως στο ρεφρέν. Ακολουθεί ακουστική μπαλάντα με κιθάρα/βιολί και τον Blaze να δίνει πόνο. Και λες μαλάκα, τι έχει γράψει; Για να μη γινομαι κ κουραστικός, όλα τα υπόλοιπα μου αρέσαν, με το μεηντενικό αλα Fear of the dark φωνακλάδικο Independence να κλέβει τις εντυπώσεις.
Επι του συνόλου, ένας ανέλπιστα καλός και τίμιος heavy metal (και ηχητικά αρκετά καλός) δίσκος απο έναν ανεξάρτητο καλλιτέχνη που μετά απο τόσες πολλές ατυχίες εδώ κ χρόνια κ άπειρες αλλαγές στην σύνθεση της μπάντας συνεχίζει αξιοπρεπέστατα, τουλάχιστον. Δεν αναπαύεται στα χρόνια των Maiden σαν τον Di’Anno (άσχετα αν που κ που κάνει κάμια all exlusive Xfactor/Virtual XI βραδιά) καθώς το σετλιστ του αποτελείται κυρίως απο δικά του κομμάτια κ κάποια maiden classics (λέμε τώρα). Άξιος![/LEFT]