πω ρε ρε ρε ρε ΡΕ δηλαδή.
Εσείς δεν έχετε συγκρίνει ΠΟΤΕ δηλαδή Misfits με Samhain και Danzig???
Κατά τ’άλλα μην φτάσετε και τέταρτη σελίδα με 3-4 μόνο καταγεγραμένες απόψεις για το άλμπουμ, πείτε οι της φάσης τώρα που το ακούσατε ΚΑΛΑ, αξίζει να ασχοληθούμε εμείς οι στην απ’όξω?
εγώ λέω πως από τη στιγμή που τα φωνητικά παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο, δε γίνεται να μην κάνεις σύγκριση.ναι, μουσικά είναι πολύ πιο κλινικό από τους primordial, αλλά οι ερμηνείες του nemtheanga, ο οποίος είναι το πιο χαρακτηριστικό λαρύγγι του ακραίου ήχου, είναι βγαλμένες από τις πιο ανατριχιαστικές στιγμές των primordial.εξ’ου και η σύγκριση.
@Bleeding: Αυτο που λες ειναι κατι εντελως διαφορετικο, επειδη προφανως οι blood revolt δεν ειναι μια ακραια εκδοχη των primordial και δευτερον δε συγκρινω ποτε misfits με danzig, απλα η μουσικη που εχει γραψει στους δευτερους ειναι πιο κοντα στα γουστα μου. Aυτο ισχυει ανεξαιρετως αν ειχε γραψει ενα καρο πραματα στους πρωτους, δεν ειμαι τοσο πανκης ρε παιδι μου, θελω blues!
Εγώ έχω ακούσει ΚΑΛΑ μόνο τα δυο κομμάτια που είχαν ανέβει στο MySpace αλλά κρίνοντας απ’ τα γούστα σου, θα σου έλεγα όχι. Αλλά απ’ την άλλη ποτέ δεν ξέρεις πώς θα σου κάτσει ένας δίσκος.
For the record, η χροιά του Alan προφανώς και είναι αναγνωρίσιμη αλλά εδώ είναι κύρηκας ενώ στους Primordial είναι -κυρίως- αφηγητής.
Blood Revolt = best band name ever, εν τω μεταξυ.
Ο ορισμος της τελειοτητας.
@ Angmar: Έχεις ψηφίσει στο πολλ για Ντάνζιγκ, your argument is invalid. Πέρνα έξω. 
Οκ, το θέτω αλλιώς τότε.
Συμπαθώ Πριμόρδιαλς, ψιλοκουτσοσυμπαθώ Άξισοφαντβάνς σε φάσεις, ρηβεντζ δεν αντέχω.
Πιστεύετε ότι αυτό το άλμπουμ έχει να πει κάτι από μόνο του ή απευθύνεται αποκλειστικά σε φανς του Τζ.Ρηντ και του Κ.Ρος?
Είναι δηλαδή BLOOD REVOLT ή οι Axis_of_Advance_με_άλλο_τραγουδιστή???
Επιφυλάσσομαι να σου απαντήσω σε κάνα μήνα λοιπόν, υπομονή ψηλέ!!
Εγω δεν το συγκρινω με κανεναν τους, εκει ειναι το θεμα. Μπηκα σ αυτη την παγιδα στην αρχη. Ειναι αληθεια πως εχουμε τα ‘‘παμε μωρη Παναθα, για τους χαμενους συντροφους’’ του Νεμθεανγκα και τα ‘‘κανω ολα πτανα’’ φαση του Reed, αλλα ως δισκος καταληγει τοσο κοντα, οσο και μακρια στις ταυτοτητες των σχηματων. Στη θεση σου θα το ακουγα ως κατι εντελως διαφορετικο, κι ας σου θυμιζουν πραγματα, παλιες στιγμες. Απ οταν το εκανα δηλαδη καταφερα να το συμπαθησω.
ΌΠως και νά’χει, ότι έχω ακούσει απ’τον δίσκο, μαρέσει αρκετά, και ακόμα τα φωνητικά δεν θυμίζουν Primordial:):!:
Δισκάρα.
Αν το συνεχίσουν δε και βρουν ακριβώς τον ήχο τους, μπορούν να κάνουν θαύματα. Αν και ήδη το ότι δέσανε τα voivod-ικά riffs του Vermin, το υπερ-drumming του Read και τα φωνητικά του Alan θαύμα είναι.
Για να απαντήσω στο ερώτημα του Bleedin, από τις κανονικές μπάντες των μελών τους πιο πολύ απ’ όλα Axis βρίσκει κανείς. Ο Alan θυμίζει Primordial σε πολύ λίγα σημεία, αν και η χροιά είνια φυσικά αναγνωρίσιμη. Πάνω απ’ όλα ο δίσκος είναι metal και από κει και πέρα διάφορα παρακλάδια κάνουν την εμφάνισή τους, ακόμα και το doom κάπου στα μισά του My Name In Blood Across The Sky.
Τέλος θέλω να σημειώσω ότι χαίρομαι που ακόμα κυκλοφορούν δίσκοι που χαίρομαι να τους αποκτώ σε χειροπιαστό μέσο. Οι κυκλωμένες και ενωμένες με κόκκινο μελάνι λέξεις δίνουν μια αναπάντεχη read-between-the-lines υπόσταση στους στίχους.
Edit:
Να προσθέσω ότι είναι μια φοβερή χρονιά για το drumming στο ακραίο metal με τον J. Read να σπέρνει εδώ και στους Kerasphorus, τον Ledney να κάνει παπάδες με τους Profanatica και τον Meilenwald να απογειώνει τους Truppensturm.
Bump, γιατί όλο και μεγαλώνει μέσα μου.
Ο δίσκος είναι ιδανική συνάντηση ψυχής και εκτελεστικής δεινότητας.
Ίσως ήθελα τις κιθάρες λίγο λιγότερο παραμορφωμένες αλλά είναι ήσσονος σημασίας.
Και απίστευτες στιχάρες για την αστική παράνοια.
Bump #2
Πολλές δυνατότητες, δυνατές ιδέες, ταλέντο αλλά not there yet.
Το κύριο πρόβλημα είναι ο Alan και ο τρόπος που προσπαθεί να στήσει την ερμηνεία του πάνω στα τραγούδια. Το να κάνει καθαρά Black φωνητικά και μόνο θα αφαιρούσε το μεγαλύτερο μέρος της ιδιαιτερότητας του Project. Σε γενικές γραμμές άσχημα δεν τα πάει αλλά να είναι που σε κάποια πιο επιθετικά / αρκουδιάρικα σημεία παραείναι καντηλανάφτης, λίγη επιθετικότητα παραπάνω δε βλάπτει και δεν είναι ανάγκη να απαγγέλει παντού. Αν γίνει λίγο πιο επιθετικός και αρχίσει να ερμηνεύει λίγο πιο τραγουδιστά θα βγει μεγάλος δίσκος. Στα πιο επικά και μελωδικά σημεία πάντως το έχει άνετα.