Blues-soul-gospel-funk

Hokam έχεις link για τη συνέντευξη?

Ακούω τώρα Derek Trucks.Ρε γαμώτο,μπορεί να συμμετέχουν 15 μουσικοί σε ένα τραγούδι του αλλά σου βγάζει κάτι γεμάτο,όχι φορτωμένο.

Δεν ξέρω αν έχει δημοσιευτεί online μαν,στο έντυπο περιοδικό τη διάβασα.:wink:

Εγώ από το νέο Bonamassa έχω ακούσει μόνο το ομώνυμο και μου άρεσε πολύ!
Για τα υπόλιπα θα ακούσω και θα σας γράψω γνώμη.

Πάντως ρε Hopeto δεν είναι δίκαιο να συγκρίνεις το Who’s been talking του με των ABB, χωρίς την φωνάρα του Warren πως να συγκριθεί; :smiley:
Μόνο ο Wolf ο ίδιος μπορεί να τα βάλει με τους Allmans! 8)

Στο δε βιντεάκια που πόσταρες τζαμάρει μαζί τους και ο Bernie Williams που δεν είναι επαγγελματίας μουσικός αλλά παίχτης του baseball και φίλος της μπάντας! Και στέκεται αξιοπρεπέστατα!

Όταν λες ακους Derek εννοείς το καινούριο live, το έχεις ήδη; :-s

Χαχαχα,όχι!!!Έχω πέσει με τα μούτρα στη δισκογραφία του πάλι,ξεκίνησα το πρωί με Joyfull Noise και Sou lSerenade και τώρα ακούω Songlines…:roll:

Μουσικάρες ρε γαμώτο.

Το live του δεν το έχω όχι.Το έχεις βρει για pre-order???
Όποιος ενδιαφέρεται πάντως,το Songlines στο Amazon έχει 4 λίρες.4.

Ναί το Everybody’s talking (σαν απάντηση στην ερώτηση Who’s been talking δεν ακούγεται ο τίτλος; :p) είναι διαθέσιμο για pre-order τόσο από το site της μπάντας με κάτι downloads δώρο όσο και από το amazon. Προσωπικά θα πάω στο Amazon, o Derek μας είχε μάθει σε καλύτερα “καλούδια” δώρο με τα pre-orders από απλά κάποια downloads που έτσι και αλλιώς θα διαρεύσουν… :roll:

Και να σκεφτείς πως στις κυκλοφορίες της περιόδου που ακούς η μπάντα ήταν ακόμα σχετικά ολιγομελής σε σχέση με σήμερα που ανεβάζει στη σκηνή ενδεκάδα!
To joyful nose είναι τεράστια δισκάρα, από τις καλύτερες της περασμένης δεκαετίας.
Αλλά το σπάνιο (κυριολεκτικά) διαμάντι στην δισκογραφία του Derek, είναι το Out of the madness. Αν δεν το έχεις/δεν το βρίσκεις πες μου! :wink:

Το Οut of the Madness δεν το έχω ακούσει…To έχω κατεβάσει και θα παίξει.:slight_smile:

Το σχόλιο για 15-μελείς μπάντες ήταν στα πλαίσια της τωρινής του προσέγγισης.

Σε αυτό που λες για το Joyful Noise…Εμένα το Songlines είναι το αγαπημένο μου από την περίοδο αυτή.Πάντως είναι και αρκετά διαφορετικοί δίσκοι για να μιλήσουμε για καθαρή σύγκριση μεταξύ τους.Το δεδομένο είναι πως όλοι έχουν ένα πολύ υψηλό επίπεδο,και αυτό περιμένουμε κιόλας από τέτοιους μουσικούς.Ακόμα και το Already Free που δεν είναι τόσο “περιπετειώδες” πχ,είναι σπουδαίο άλμπουμ.

Παντως χωρις να θελω να σας τη χαλασω,εκπληκτικη εκτελεση-διασκευη στο “WHO’S BEEN TALKING” ειναι κ των θεων [B][U]CLUTCH[/U][/B]!!!
Για DEREK TRUCKS προτεινετε κατι ρε παληκαρια…

Επισης δεν ξερω αν εχουν αναφερθει οι [B][U]VINTAGE TROUBLE[/U][/B].
Πολυ ωραιο γκρουπακι με λιγο φλωροστυλ αλλα με frontman που γαμει!!!
http://www.youtube.com/watch?v=lsw4ipHcMvY&feature=related

Επισης συμφωνω με χοπετο για bonamassa!!!
Υπερβολικος σε ολα του,κ στις ενορχηστρωσεις κ στις απειρες κυκλοφοριες!
Γαμωτο blues παιζεις,αρκει κ μια κιθαρα!
Αυτο με την beth hart δεν το εχω ακουσει ακομα.Θα το βαλω ομως αφου το προτεινετε.

Καλά οι Clutch τα σπάνε, και τα blues στοιχεία στη μουσική τους μου αρέσουν πολύ! ( και το side project τους, bakerton group)

Αυτό με την beth hart αξίζει πολύ όντως, κατά τα άλλα +1 κι από μένα στον hopeto για bonamassa.

Πρώτον,να πω πως κι εγώ προσκυνώ τους Clutch.Έχουν κι αυτοί blues ψυχή.

Κατά τ’άλλα,από Derek θα σου πρότεινα τα πάντα.Δεν έχω ακούσει μόνο το Out of the Madness που το προτείνει ο Mule, άρα άκου το κι αυτό.
Βέβαια πιο έυκολο άκουσμα είναι μάλλον το Already free αλλά τα προηγούμενα, που αποτελούν μια μίξη blues,jazz,rock,soul,funk,ινδικών επιρροών σε χαζεύουν.
Και οι δουλειές του με την Tedeschi είναι πολύ καλές αν και μάλλον τον περιορίζει κάπως σαν συνθέτη…

Πλάκα έχουν οι Vintage trouble.

Πιστεύω ότι με αυτές τις συνεχείς (και το λιγότερο αξιόλογες) κυκλοφορίες ο Bonamassa κρατά το όνομά του ζεστό και μάλλον θα κάνει το δισκογραφικό μπαμ όταν πρέπει.

Χωρίς υποστήριξη από δισκογραφική κλπ έχει καταφέρει μόνος του να είναι ένα βήμα πριν το μπάσιμο στην παγκόσμια mainstream σκηνή, κάτι ασύλληπτο για οποιοδήποτε blues καλλιτέχνη. Ακούγεται μάλιστα ότι θα μπει στο Νο1 στα charts του Ηνωμένου Βασιλείου την επόμενη εβδομάδα!

Κάνει επίσης πολύ καλό στην blues σκηνή γιατί στην ουρά του τρώνε ψωμάκι και άλλοι καλλιτέχνες (μερικοί ίσως και καλύτεροί του) που αλλιώς θα τα είχαν παρατήσει ή θα είχαν μείνει στην αφάνεια.

Καλλιτεχνικά τώρα είναι μεγάλη η συζήτηση αλλά αυτό το overproducing είναι που τον κάνει να ξεχωρίζει από το γνωστό home made blues rock ήχο που ναι μεν λατρεύουμε οι πιουρίστες αλλά ο υπόλοιπος κόσμος βαριέται.

Και τώρα πείτε την αλήθεια. Ο λόγος που τον μισούμε είναι ότι είναι φλώρος του κερατά (πάντα σε σχέση με τον θεό SRV- όλοι με αυτόν συγκρίνονται έτσι και αλλιώς).

:lol::lol:

Εγώ νομίζω ότι είναι η επιτομή της “εκδίκησης των nerds”.Σκατίφλωρος,clean μέχρι το μεδούλι(η μοναδική κατάχρηση που κάνει εξάλλου είναι η Diet Coke.Πίνει πάνω από 10 τη μέρα.) και γενικά η πλήρης αντίθεση με την άσωτη ζωή των bluesmen.Λατρεμένος ο μαμάκιας ρε συ,κάθε άλλο παρά μισητός.:stuck_out_tongue:

Εντωμεταξύ όσο και να τον αδυνατίσουν,να τον ντύσουν και να τον κάνουν να φαίνεται badass,πάλι με το που ανοίξει το στόμα του είναι σαν να βλέπω μπροστά μου τον καρπαζοεισπράκτορα όλου του σχολείου,που μου τρίβει στη μάπα το πόσο έχει πετύχει στη ζωή του,μελετώντας για ατελείωτες ώρες,ενώ εμείς παίζαμε μπάσκετ και μπουκάλα.

Πάτωμα και κλαίω…

:lol::lol::lol::lol::lol:

Δάκρυα ειλικρινά :smiley:

Aγαπάμε Bonamassa και ας ξέρουμε πως δεν θα φτάσει ποτέ του το blues μεγαλείο του Gregg Allman π.χ. που ετοιμάζεται στα 64 να παντρευτεί για 7η φορά, με 24χρονη! :bow2:

Δεν κάνω πλάκα! 8)

We’re not worthy :bow2::bow2::bow2:

Μιά και λέμε για τον Bonamassa, διαβάστε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη του:

http://guitarsquid.com/posts/joe-bonamassa-and-his-straight-up-blues-album/10352/

Aν μη τι άλλο τον τιμά απίστευτα η απάντηση που δίνει για τον Eric Johnson (και θέλω να πιστεύω πως τα ίδια θα απαντούσε και αν τον ρωτούσαν για τον Robben Ford).
Eπίσης έχει απόλυτο δίκιο σε αυτό που λέει για τον Brad Whitford. Πραγματικά αν τον ακούσει κανείς να τζαμάρει εκτός Aerosmith αντιλαμβάνεται πόσο καλός είναι και πόσο περιορίζεται με την μπάντα του…

Οντως ο brad ειναι φοβερος!Τον αναφερουν κ αλλοι σαν “αδικημενο”,οπως ο mundell κ ο slash.
Με αφορμη το post σου βρηκα αυτο
http://www.youtube.com/watch?v=VgdllcrGfmE

not bad…

ο μποναμασα εχασε κιλακια ε?Τον θυμομουν λιγο χοντρουλη:p

o emo με την στρατ ποιος ειναι ???

κ εντωμεταξυ αν παρατηρησετε ο Sumlin παιζει τελειως τα δικα του :smiley: