Blues-soul-gospel-funk

για βοηθηστε παιδες.

Προτεινω δαυτη τη μουσικαρα αλλα δεν ξερω αν ειναι ακριβως εδω η θεση του…

Οπως και ναχει ειναι θεουλης. Δηλαδη μου φαινεται οτι μπλουζαρει, αλλα εχει και τελειως ροκενρολ στοιχεια… ενηγουεη, πανεμορφιες

Και βέβαια είναι εδώ η θέση του, σε ευχαριστώ που το πόσταρες!

Τον πρωτοέμαθα πέρυσι όταν η μπάντα του οι Back Door Slam άνοιγαν για τους Mule και πριν από 10 μέρες είχα την τύχη να τον δώ live να ανοίγει για τους Chickenfoot. Kαλός είναι, παίζει αυτό το είδος των συγχρονων blues που ακούγεται εύκολα από ροκάδες, πάει να γίνει ο επόμενος Bonamassa.

Αλλά και όταν τον παρασύρει ο Haynes στα “βαθιά” όπως στο παρακάτω βίντεο τα καταφέρνει “να μην πνιγεί”:

http://www.youtube.com/watch?v=JHrj4-c57ho (το σόλο του ξεκινάει στο 4:00)

Τώρα έχει παιχτεί κάτι περίεργο γιατί το πρώτο τους άλμπουμ το Roll Away το έβγαλαν ως Back Door Slam και το δεύτερο το Coming up for air ως Davy Knowles & Back Door Slam… :-k

Daniel Merriweather λεγεται το παλικαρι απο Αυστραλια soul, pop, funk, rnb.

Παραγωγη Mark Ronson το δισκιο.
Παρτε μια γευση http://www.youtube.com/watch?v=mpiTUmCsJZI

Δεν βρήκα άλλο τόπικ που να ταίριαζε η απορία μου.

Eva Taylor ακούει κανείς? Έχει να μου προτείνει κάποιο δίσκο της?

απίστευτο κείμενο Πανούτσου για τα μπλουζ

Είμαι σίγουρος ότι αν το ψάξεις

11/2/2010 4:12:15 μμ. Αυτό το άρθρο διαβάστηκε 1609 φορές.

Είμαι σίγουρος ότι αν το ψάξεις, θα βρεις ότι όλη η μουσική προέκυψε από τα μπλουζ, από το καζατσόκ μέχρι την Παπαλάμπραινα, αλλά, παρ’ όλα αυτά, μπορώ να συνεχίσω να τα θεωρώ την πιο βαρετή μουσική par excellence;

Του Αντώνη Πανούτσου

Συνήθως είναι ένας μαύρος που τραγουδάει ότι, ενώ βρίσκεται στον Μισισιπή, θα ήθελε να είναι στο Σικάγο ή το αντίστροφο. Το μόνο χειρότερο είναι όταν δύο μαύροι τραγουδάνε ότι θα θέλανε να βρίσκονται στο Σικάγο, αλλά είναι στον Μισισιπή ή το αντίστροφο, οπότε σε αυτή την περίπτωση ακούτε Sonny Terry και Brownie McGhee. Επίσης, πάντα τα κομμάτια που ακούτε τα έχουν διασκευάσει ο Πρίσλεϊ ή οι Ανιμαλς, ενώ υπάρχει και μια εκτέλεση του Τζον Μάγιαλ, που κανένας δεν την έχει ακούσει, αλλά κάποιος του είπε ότι είναι φοβερή. Τέλος, οι μπλουζίστες είναι κάτι σαν τον Ολισαντέμπε ή τον Φουτσίνι. Γεννιούνται μοιάζοντας 32 και μετά συνεχίζουν να μεγαλώνουν από αυτή την ηλικία. Το μόνο θετικό με τα μπλουζ είναι ότι δεν ενοχλούν τόσο όσο τα κομμάτια στα οποία ακούγεται λύρα, είτε αυτή είναι κρητική, είτε ποντιακή, είτε δωδεκανησιακή. Επειδή, όμως, ο κόσμος βαδίζει στις χειρότερες δυνατές επιλογές, σύντομα κάποιος μαύρος από το Μπιλόξι του Μισισιπί θα αρχίσει να τραγουδάει στα μπλουζ με συνοδεία λύρας ότι θέλει να πάει στο Ρέθυμνο.

Τέλος πάντων, τις προάλλες είχα την κουβέντα των μπλουζ με τον κολασμένο των ερτζιανών Μάκη Διόγο και ο αναγνώστης Β.Β. μού έστειλε τους 20 κανόνες των μπλουζ γραμμένους από τον Rey Barry.

  1. Τα περισσότερα μπλουζ αρχίζουν με τη φράση «woke up this mornin’». Ο τραγουδιστής έχει ξυπνήσει είτε στη λάθος πλευρά του κρεβατιού είτε σε λάθος κρεβάτι.

  2. Το «I got a good woman» είναι μια κακή αρχή για μπλουζ. Εκτός αν μετά το «έχω μια καλή γυναίκα» προστεθεί κάτι κακό, όπως «με τον χειρότερο σκύλο στην πόλη».

  3. Τα μπλουζ είναι εύκολα. Βρίσκετε ένα στίχο, τον επαναλαμβάνετε και μετά βρίσκετε έναν άλλον που να κάνει ομοιοκαταληξία. «I got a good woman. With the meanest dog in town. He got teeth like Margaret Thatcher. And weights 500 pounds».

  4. Τα γνήσια μπλουζ έρχονται μέσα από περιορισμένες επιλογές.

  5. Τα αυτοκίνητα που αναγνωρίζουν οι μπλούζμεν είναι οι Chevys, τα Ford και οι Cadillac. Επίσης, τα τρένα και τα λεωφορεία της Greyhound, εφόσον, όμως, πηγαίνουν προς τον Νότο. Το περπάτημα παίζει μεγάλο ρόλο στα μπλουζ.

  6. Τα μπλουζ δεν μπορούν να τραγουδηθούν από τινέιτζερς. Τραγουδιούνται από ενήλικες. Ενήλικας σημαίνει κάποιος που μπορούν να τον καθίσουν στην ηλεκτρική καρέκλα, γεγονός που πιθανότατα θα συμβεί σε όποιον τα τραγουδάει.

  7. Δεν μπορείς να καταλαβαίνεις τα μπλουζ αν είσαι στην Αϊόουα, στο Βερμόντ ή σε οικογενειακό αεροπλάνο. Μπορείς να τα καταλάβεις αν βρίσκεσαι σε μαύρο γκέτο μεγάλης πόλης, εκτός αν είσαι μαστουρωμένος.

  8. Το βιολέ, το μοβ και το μπεζ είναι χρώματα που δεν μπορούν να αναφέρονται σε στίχους μπλουζ.

  9. Δεν μπορείς να τραγουδάς τα μπλουζ σε διαμέρισμα ή σε shopping mall. Ο φωτισμός δεν είναι σωστός.

  10. Τα σωστά μέρη για να τραγουδάς τα μπλουζ είναι οι εθνικές οδοί, οι φυλακές και τα άδεια κρεβάτια. Τα λάθη, οι τόποι λατρείας ανατολικών θρησκειών, τα εγκαίνια των γκαλερί και τα Σαββατοκύριακα στην εξοχή.

  11. Μόνο ένας ηλικιωμένος μαύρος με κοστούμι επιτρέπεται να τραγουδάει τα μπλουζ. Φτάνει το κοστούμι του να είναι το μοναδικό που έχει.

  12. Δικαίωμα να τραγουδάνε τα μπλουζ έχουν όσοι έχουν μικρό όνομα που θα μπορούσε να είναι Νότια Πολιτεία όπως η Τζόρτζια, όσοι έχουν σκοτώσει κάποιον και τους έπιασαν, όσοι δεν ευχαριστιούνται με τίποτα και όσοι είναι τυφλοί. Δεν έχουν δικαίωμα να τραγουδάνε τα μπλουζ όσοι ήταν τυφλοί αλλά βρήκαν την όρασή τους, όσοι έχουν ασφαλιστήρια συμβόλαια και όσοι έχουν ποδάγρα.

  13. Ο Χούλιο Ινγκλέσιας και η Μπάρμπαρα Στρέισαντ δεν έχουν δικαίωμα να τραγουδάνε τα μπλουζ.

  14. Αν ζητήσεις νερό και το μωρό σου σού δώσει βενζίνα, αυτό είναι μπλουζ. Μπλουζ επίσης είναι να πιεις φτηνό κρασί, ιρλανδέζικο ουίσκι ή λασπωμένο νερό λόγω του Muddy Waters. Μπλουζ δεν είναι να παραγγείλεις Pink Lady, Yoo Hoo, kosher κρασί για εβραϊκές τελετές ή εισαγόμενη μπίρα.

  15. Ο θάνατος σ’ ένα μοτέλ ή σε μια καλύβα στο δάσος είναι ένας μπλουζ θάνατος. Μπλουζ θάνατος, επίσης, είναι να σε μαχαιρώσει αντίζηλος για μία γκόμενα. Τέλος, μπλουζ θάνατος είναι να πεθάνεις στην ηλεκτρική καρέκλα, από υπερβολική δόση ή να μην ασχοληθεί μαζί σου γιατρός στα επείγοντα περιστατικά.

  16. Μικρά ονόματα για γυναίκες που θέλουν να τραγουδήσουν τα μπλουζ. Sadie, Big Mama, Bessie, Billie. Για άνδρες, Joe, Willie, Little Willie, Lightning.

  17. Μουσικοί που τραγουδάνε τα μπλουζ μπορούν να λέγονται Joe και όχι Joseph. Big Bill και όχι William the Great. Buffy και όχι Muffy. Moses και όχι Todd. Lady Day και όχι Lady Di. Boy και όχι The Boss.

  18. Αστυφύλακες, πρόσκοποι, εκλεγμένοι σε δημόσιες θέσεις και βοηθοί πανεπιστημιακού καθηγητή το πολύ που μπορούν είναι να μοιάζουν με μπλούζμεν.

  19. Βασικά στοιχεία για να έχεις όνομα για μπλουζ. Να έχεις το όνομα από κάποια αναπηρία, όπως Blind, Cripple, Cockeye. Το όνομα να ακολουθείται από το όνομα ενός φρούτου Lemon, Lime Kiwi. Κλείνοντας, με το όνομα κάποιου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών ?Jefferson, Johnson, Fillmore. Ανακατεύετε τα ονόματα χρησιμοποιώντας γούστο. Ο Blind Lemon Jefferson έγινε θρύλος των μπλουζ, αλλά δεν θα γινόταν αν ονομαζόταν Consumptive Mango Nixon.

  20. Τα θέματα που είναι αποδεκτά για μπλουζ είναι ο θάνατος, η καψούρα, ο θάνατος κάποιου αγαπημένου προσώπου, ξανά ο θάνατος, ξανά η καψούρα και ξανά ο θάνατος κάποιου αγαπημένου προσώπου. Δεν είναι αποδεκτά ο θάνατος ενός κατοικίδιου ζώου, εκτός αν ονομαζόταν «Old Blue», η καούρα στο στομάχι, η ήττα σε ματς τένις, η αποτυχία σε εξετάσεις, το να σε περάσουν στις προαγωγές και για σπασμένη μηχανή του γκαζόν.

Υπήρχε και ένας 21ος κανόνας που τον έφαγα, γιατί στα ελληνικά δεν έβγαζε νόημα, αλλά όποιος θέλει να τον διαβάσει μαζί με όλο το πόνημα στη γλώσσα του ποδοσφαίρου, ξέρει τον τρόπο. Γκουκλ ιτ, ρε, και σε μισό θα το έχετε loud and clear.

Μουσικά, πάντως, και από στίχους, πράγματι τα μπλουζ έρχονται και κολλάνε στα ρεμπέτικα. Είναι τραγούδια πόλης και στα ρεμπέτικα ο κλασικότερος στίχος που τον καταλαβαίνεις είναι αυτός από το «Πέντε χρόνια δικασμένος μέσα στο Γεντί Κουλέ», που στο να προσέχουμε βάζει τους βλάχους μαζί με τους «χωροφυλάκους». Το πόσο αντιπαθείς ήταν στους ρεμπέτες οι βλάχοι πρώτη φορά το άκουσα από τον Ηλία Πετρόπουλο στο Παρίσι, που μου είχε πει ότι οι ρεμπέτες απέφευγαν να βρίσκονται στο ίδιο κελί με ληστές επειδή ήταν βλάχοι και δεν πλενόντουσαν.
Τέλος, τα «λαϊκά», Ζαγοραίος, Περπινιάδης, Αλιφραγκή, Γαβαλάς και τα σχετικά από στίχο δένουνε με τα country. Μετάφρασε το «Πάρτε, κύριε, λαχεία» ή «Ο μόνος δίκαιος κριτής είναι για μένα ο Θεός», πάρε και τα δικαιώματα και πας στο Nashville Tennessee και βγάζεις εκατομμύρια.

:lol::lol::lol:

Με πήρε στις 9 το πρωί φίλος ξεκαρδισμένος στα γέλια και μου είπε “πάρε sport day να δεις τι γράφει ο παππούς για τα blues”.
To θέμα είναι πως το κείμενο δεν είναι του ίδιου απ’ ότι γράφει αλλά είναι μετάφραση του κειμένου κάποιου Rey (Μάλλον Ray;) Βarry, και μας καλεί να το κάνουμε google για να το βρούμε.
To google στην αναζήτηση του ονόματος μου έβγαλε ως πρώτο αποτέλεσμα το ποστ του Μοντε εδώ στο θρεντ! :lol:

Consumptive Mango Nixon.:lol::lol::lol::lol:

On topic:Ακούω αυτή τη δισκάρα μια δυο μέρες.

καθώς διάβαζα το άρθρο είχα την βιβλιοθήκη μ στο winamp να παίζει τυχαία τραγούδια B [/B] . και τι έπαιξε ;;; Robert Johnson !!!

συμπτώσεις ;;;;8O8O8O

Διαβολικές8)8)

All the hellhounds on my trail … :blues:

Gil Scott-Heron - I’m New Here

Οποιος το βρει ας πει, μονο στο youtube τα βρισκω να τα ακουσω :frowning:

κακος ο καινουργιος μποναμασας, τα κλαρινα δεν κολλανε σ’ αυτο που παιζει. κριμα και αρχιζει ομορφα το αλμπουμ. ξερουμε αν αυτο ηχογραφηθηκε στα στουντιοζ της Σαντορινης για οι μπαλαντες του Ανρι;

Aυτό ηχογραφήθηκε στη Σαντορίνη, το Black Rock. Δεν το έχω ακούσει ακόμα, για να το άκουσες υποθέτω πως βρίσκεται στα τορεντάδικα και θα το αναζητήσω για να ποστάρω άποψη.

Κατέβασα το ομώνυμο άλμπουμ του Bobby Whitlock.Ξέρει κανείς τι λέει?

Όχι, για πες εσύ.

Είδα τώρα το προηγούμενο ποστ σχετικά με το Black Rock.
Μετά από μόλις μία πρώτη ακρόαση, τολμώ να πώ πως:

  1. Moυ αρέσει περισσότερο από το προηγούμενο
  2. Τα Ελληνικά όργανα και οι αντίσοιχοι οργανοπαίχτες έχουν δέσει μιά χαρά. Δεν ξέρω γιατί γκρινιάζει ο από πάνω…:stuck_out_tongue:

Θα συμφωνησω με Mule…

Αν και αντιπαθω τον ηχο του μπουζουκιου και του κλαρινου περισσοτερο και απο μπαμιες με μουσταρδα παρολα αυτα το παντρεμα ηταν αξιοπροσεκτο αν μη τι αλλο και διολου ενοχλητικο σιγουρα.Ο δισκος σαν συνολο πολυ καλος,με προσωπικες αγαπημενες στιγμες το Quarryman’s lament,steal your heart away και when the fire hits the sea.

Aκριβώς! Ειδικά το μπουζούκι σε κάποια σημεία θύμιζε περισσότερο τον τρόπο που χρησιμοποιούνται τα μαντολίνα σε country και bluegrass παρά το πως έχουμε συνηθισει να το ακούμε εμείς.

Λοιπόν όσοι γουστάρουν το άλμπουμ των Derek and the Dominos πιστεύω θα γουστάρουν αν ακούσουν κι αυτό.Λιγότερο blues από αυτό,περισσότερο soul,gospel και όμορφα rockers με πολύ παθιασμένες ερμηνείες από τον Whitlock που σίγουρα 8α συγκινήσουν τους οπαδούς των Derek και θα τους θυμίσουν ερμηνείες του απ’το συγκεκριμένο άλμπουμ.Δεν αντιγράφει το πρόσφατο παρελθόν του με αυτό έτσι?Μην παρεξηγηθώ.Απλά θυμίζω για τους μη παρατηρητικούς πως συνυπογράφει πολλές από τις συνθέσεις του Layla and other Assorted Love Songs,γι’αυτό και οι όποιες ομοιότητες.Συν το γεγονός πως συμμετέχουν οι Eric Clapton,Carl Radle,και Jim Gordon,για αρχειακούς λόγους και μόνο,αξίζει να το έχετε στη συλλογή σας.

καλησπερα παιες…
να προτεινω και γω κατι bluesy!
SEASICK STEVE…ψαχτε τον στο youtube!
οι fans των black keys,left lane cruiser αλλα κ των muddy waters,robert johnson θα ενθουσιασειται!:thumbup: