Καλά.
Eμ, αυτούς τους είχα ακουστά μόνο ως όνομα.
Μετά από το παραπάνω αμόκ των παραπάνω χρηστών, είπα να δω τι σκατά είναι αυτοί οι Brutus.
Έχοντας ακούσει μόνο τα brave και victoria, sorry, ρε παιδιά, αλλά τι είναι αυτό το πράμα?? Πως τα κατάφεραν να σε πιάνουν από τον λαιμό με το καλημέρα??
ΥΠΕΡΟΧΑ (και τα 2)
Γαμάει. Συνεχίστε την κουβέντα σας.
Το What Have We Done ειναι πιο αντικαταθλιπτικο/δυναμωτικό κι από ένα μπουκάλι Dimple.
ΤΟΠΙΚ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ. ΑΙΝΤΕ ΛΕΜΕ.
ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ.
Αναμένω να ακούσω το απόγευμα αλλά με έχετε ψήσει ήδη full.
Ομοίως κι εγώ, αναφορικά με τα παρακάτω.
Το λοιπόν…
Δεύτερη φορά που συμβαίνει. Η πρώτη εδώ.
Και δεν είναι και τίποτα τυχαίο, ε; Μία μεγάλη μορφή του forum, μαύρη κι άραχνη, γνωστή για τις ευρηματικές της ατάκες (aka @apostolisza8) προέβη σε μία παρομοίωση που άπαξ και την ακούσεις, δεν γίνεται να την ξε-ακούσεις (sic). “Δεν θυμίζουν πάνκηδες Messa οι Brutus;”. Λίαν σωστός και πάντα ενδιαφέρων ο φίλος.
Anyway, δεν χρειάζεται να πω πολλά.
Dark feeling, με μία (γερή) εσάνς από post-punk/new wave και μία γλυκιά και καλώς εννοούμενη ρετρίλα (sic), ταυτόχρονα με έναν υγιή, φρέσκο και μη επιτεδευμένο δυναμισμό. Στοιχεία που σε απλά “Γαλλικά” μεταφράζονται ως εξής: Το album γαμεί και δέρνει και είναι εντελώς εθιστικό.
Αφού ευχηθούμε χρόνια πολλά στη Stefanie της καρδιάς μας
Να πω απλά πως η κιθάρα του Brave είναι από τα καλύτερα πράγματα που έχω ακούσει φέτος. Ή μάλλον για να το επεκτείνω, αν έπρεπε να συνοψίσω το δίσκο σε 3 στιγμές, θα ήταν η κιθάρα του Brave, το γρέζι στο What Have We Done και το μπάσο στο Dust (αχ, αυτό το Dust).
Πιο αναλυτικά μετά τις επόμενες ακροάσεις, οι πρώτες 10 ήταν σφηνάκι
Τι είν’ τούτο, ρε;
Πραγματικά τεράστιο τραγούδι, αγγίζει τα όρια του συγκλονιστικού. Όταν ουρλιάζεται αυτό το “For too long, I 've been dying inside”, σείεται όλη η γη. Δεν είμαι ακριβώς σίγουρος, βέβαια, ότι λειτουργεί αντικαταθλιπτικά/δυναμωτικά η τραγουδάρα.
Από πολύ κοντά “Victoria” και “Liar”, για τα δικά μου γούστα.
Στο “Nest” ήταν το “Silver Dragon”. Και στο “Unison Life” είναι το “Desert Rain”. Κάποιες μπάντες συνηθίζουν να το κάνουν αυτό. Ν’ ακολουθούν την τεχνική της συνταγής, το μεγάλο στο τέλος. Στο κλείσιμο. Εκεί που θα πέσει η αυλαία. Δε μ’ ενοχλεί καθόλου να είναι το δισκογραφικό τους μοτίβο, πόσο μάλλον όταν είναι ένα τόσο αποκαλυπτικό μουσικά άσμα. Έχει πολλά να δώσει και πιθανόν ν’ αποτελέσει την προσωπική μου αδυναμία. Τα πάντα όλα, που αναφέρθηκε παραπάνω από τον Αποστόλη και που σίγουρα έχει χαραχτεί αυτή η φράση στις συνειδήσεις όλων μας.
Εξαιρετικός δίσκος.
Υ.Γ. Πάμε ξανά: Βρε παιδιά, θα τα βάλουμε κάτω, να δούμε να τους φέρουμε; Για κάτω και για πάνω, όλα κι όλα, έτσι;
Σήμερα πέρασε το μεγάλο τεστ δίσκων που λέγεται πολύωρη οδήγηση. Συμπέρασμα το ίδιο. Αυτή η φωνή που σπάει, κιθάρες, μπάσο, τύμπανα.
Δύσκολα πλέον με αγγίζει συναισθηματικά ένα άλμπουμ. Εδώ με έπιασε από το λαιμό και με ταρακούνησε.
Πολυ ενδιαφερον αυτο που γραφεις για την οδηγηση! Σε μενα λειτουργει μαλλον με αντιθετο τροπο. Δηλαδη οχι ως τεστ, αλλα ως ο πιο ευκολος τροπος ωστε να γουσταρω εναν δισκο, ακομα κι αν δεν μου λεει παρα πολλα (ή αν τον βαριεμαι) οταν καθομαι σπιτι μου ή με ακουστικα στον δρομο. Τον τελευταιο χρονο επανεκτιμησα αρκετους δισκους που ειχα βαρεθει ή δεν ειχα την υπομονη να ακουσω, ακριβως επειδη τους ακουσα στο αυτοκινητο, με αναποσπαστη προσοχη.
Και τωρα, ας ακουσω Brutus μετα απο την προτροπη του @plex27
Λοιπον, παρα πολυ ωραιος δισκος. Καταλαβαινω ολο το hype.
Ο δισκος με επιασε στο Liar. Τι φανταστικη κομματαρα ειναι αυτη.
Οχι οτι τα αλλα δεν ειναι, απλα το συγκεκριμενο ειναι απο αυτα που σηκωνεσαι ορθιος και τα πανηγυριζεις.
Ποσο γαματη χροια ειναι αυτη που εχει η τραγουδιαρα, ΤΕΛΕΙΟ γρεζι οταν φωναζει.
Παρένθεση επειδή ίσως να μην το χαμπαριασες αλλά αυτούς τους πανέμορφους ήχους τους βγάζει ενώ παίζει αρρωστημένα ντραμς (και τα βγάζει και καρμπον λαηβ)
Ψάξε βιντεο - παίζουν κάμποσα pro
Μπορεί να μην ακούω όση “νέα” μουσική θα ήθελα τα τελευταία “πολλά” χρόνια, πού χρόνος για ψάξιμο, γίνεται και ένας πανικός με αυτά που βγαίνουν διαρκώς…
Και εδώ πρέπει πω πόσο ευτυχής είμαι που είμαι μέλος στο φόρουμ αυτό. Παιδιά που έχουν όρεξη για ανακαλύψεις και που φέρνουν στην επιφάνεια μπάντες και δισκάρες σαν τους Brutus και το unison life που θα το είχα προσπεράσει από άγνοια σε άλλη περίπτωση. Συνεχίστε λοιπόν έτσι, εσείς που ακόμη μπορείτε!
Φαίνεται ο ήχος κάπως μπουκωμένος και σε άλλους ή αρχίζω και κουφαίνομαι;
Same here, κι εγω θα τον ηθελα ενα κλικ πιο καθαρο τον ηχο, χωρις ομως να στερει κατι σημαντικο αυτο απο το δισκο.
Πολυ ωραιο το Unison Life στις μεχρι τωρα ακροασεις. Βγαζει πολλα διαφορετικα πραγματα που με καποιο τροπο ταιριαζουν πολυ.
Νομιζα οτι φταιει το spotify αλλα μαλλον οχι