Μιλάμε για αριστουργηματικό άλμπουμ.
Το (We watched) The silver rain δεν εχει πολυ industrial παραγωγη ?
To συγκεκριμένο κομμάτι εθίζει άσχημα! 
Ω ρε θεε τι παίζουν τα παλικάρια 8O
Και δεν είχα ξανακούσει νότα απ’ αυτούς! Ο δίσκος είναι απλά φοβερός! Με μαζεύω με το κουταλάκι απ’ τα πατώματα :!:
Παιδες το μυστικο στο νεο Burst οπως και στα Οrigo και Prey On Life ειναι οτι τα περισσοτερα κομματια σου μενουν στο μυαλο με την μια,παρα την δεδομενη συνθετικη ποικιλια.Δεν χερω αλλα αυτη η μπαντα καταφερνει και βγαζει μια σκοτεινοτιτα που λιγες μπαντες μπορουν να αναπαραγουν στο συγκεκριμενο ηχο.
Η(ανατριχιαστικη τολμω να πω) εισαγωγη του Μomentum ας πουμε η’ αυτη του We Are Dust ειναι αδυνατον να μην σου καρφωθουν στο μυαλο με την πρωτη.Το ιδιο και με τα περισσοτερα μελωδικα περασματα σε κομματια οπως τα I Exterminate the I kai to We Watched (Eπος !!!).
Γενικα η Relapse μπορει φαινομενικα να αποδυναμωθηκε χανοντας τους Νile και Mastodon απο το ροστερ της, αλλα αυτο που ξερω εγω ειναι οτι εξακολουθει και φετος να κλεβει την παρασταση:
- Abysmal Dawn:Programmed To Consume
- Origin-Antithesis
- Burst-Lazarus Bird
Το καινουργιο δε το χω ακουσει ακομα, περαν απο εκεινα τα δυο κομματια δηλαδη. Δε προλαβαινω αυτο το καιρο, θα γινει ομως οσονουπω. Δε περιμενω τιποτε λιγοτερο απο καταπληκτικο.
Οσον αφορα τα της Relapse, ειναι πλεον η καλυτερη εταιρια στον ηλεκτρικο ηχο. Βσκ εχει μαλλιασει η γλωσσα μου να το λεει, αφου αμα δειτε / ακουσετε τι γενικα εχουν υπογραψει τα τελευταια δυο χρονια (ή και παλαιοτερα) θα σας πεσουν τα μαλλια. Συν τοις αλλοις, οι τυποι ειναι εξυπνοι. Αντι να πονταρουν σε μεγαλα ονοματα, μολις μια μπαντα βγαλει κατι καλο… τσοουυπ, για ελα εδω εσυ, σε θελουμε για το επομενο…
Εχει μπανταρες. High On Fire, Genghis Tron, Cephalic Carnage, Disfear, Baroness, 16, Don Caballero, MINSK, Pig Destroyer, Rwake και παει λεγοντας…
Δισκάρα !!!
Angmar συμφωνω με οσα λες και τα περισσοτερα απο τα groups που αναφερεις τα παρακολουθω και τα στηριζω.
Προσωπικα πιστευω πως η Relapse το μεγαλο μπαμ το εκανε μεσα στην 10ετια που διανυουμε μιας και υφισταται μια 20 περιπου ως label.Αλλαξε τα δεδομενα στο θεμα ακραιος ηχος και εχει κανει πολλα συγκροτηματα ΟΝΟΜΑΤΑ,με το ροστερ της να παραμενει παντα ποιοτικο.
:lightsabre:
οντως relapse rules
neurosis
the dillinger escape plan
burst
alabama thunderpussy
burnt by the sun
προσκυναμε!!!
Ναι
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΚΟΥΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ BURST :p:p:p:p
το ακουσα καλε μου μανος!!!
χθες το βραδυ
ειχα παραγγηλει πιτσα
αραξα στο κρεβατι
και το βαλα να παιξει
νταξ απο τις 2 φορες που τα κουσα φαινεται οτι ειναι ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΣ το αλμπουμ
αλλα θελω και αλλες ακροασεις!!!
φαινεται τρομερα πολυποικιλο
κατι lead με στειλανε αδιαβαστο
γενικα ητανε σαν να ακουγα την μια 70’ς και την αλλη 00’s!!!
Γενικά ή το έγραψαν εντελώς μαστουρωμένοι ή απόλυτα νηφάλιοι :!:
Μπορεί κάποιος να μου μετρήσει πόσα είδη παίζουν εκεί μέσα?
Τα εχουμε ξαναπει για την Relapse παιδες.Ισως η καλυτερη εταιρεια!Για μενα η καλυτερη!
Κοιταξτε μονο : http://shop.relapse.com/artist/index.aspx
Ο δισκος ειναι απιστευτος τελικα.Να μετρησεις τα ειδη που παιζονται μεσα στον δισκο ειναι σαν
να προσπαθεις να μετρησεις ποσες φορες αλλαζει φωνη ο King Diamond σε ενα τραγουδι.
Δεν μπόρεσα να τον ακουσω προσεχτικα ακόμα. Μου άρεσαν 2 κομμάτια αλλά γενικά φαίνεται ότι το αλμπουμ έχει πολλές ιδέες και πολύ ψάξιμο. Ισως το πολυ ψάξιμο να κουράζει αλλους και άλλους όχι. Πάντως μου φαίνεται άκρως εμπνευσμένο.
Πόσο πιο απίστευτος αυτός ο δίσκος πια :!:
Ριχνοντας μια ματια στη δευτερη σελιδα.
Ρε συ Samael, ειλικρινα δεν εχω τιποτα μαζι σου, ουτε προθεση να θιξω, αλλα καθε φορα που διαρρεει ενας νεος δισκος μετα απο 2-3, πες 4 μερες γραφεις ενα κατεβατο για το ποσο μαμαει και το ποσο ψηλα ειναι για φετος. Δε λεω, επιλεγεις ποιοτικες κυκλοφοριες, αλλα δωστου λιγο χρονο ρε αδερφε επειδη ακουγεσαι τοσο σιγουρος λες και λιωνεις το δισκο για κανα διμηνο. :-k
Στη συγκεκριμενη περιπτωση, απορω πως το συγκρινεις τοσο ευκολα με τα Prey on Life και Origo, ειδικα απ τη στιγμη που (για μενα δηλαδη) ακουγονται ακομη φρεσκα και το Lazarus Bird το χες δε το χες 2 μερες στα χερια σου. #-o
το έβαλα σήμερα μετά απο 3-4 μέρες που δεν το άκουσα καθόλου. πραγματικά ξεχυλίζει από έμπνευση, ούτε για μισό λεπτό δεν κάνει κοιλιά. απ’ όσα έχω ακούσει φέτος (όχι πολλά ακόμα δυστυχώς), έχει ανέβει στο νούμερο ένα ξεπερνώντας animal alpha & alpha galates… δίσκος οργασμός.
Αυτές τις μέρες το ακούω και εγώ το άλμπουμ αυτό.
Δεν είχα καμμία επαφή με το παρελθόν τους, απλά επειδή τους αναφέρετε αρκετοί είπα να το τσεκάρω.
Προσπερνώντας το ότι τα φωνητικά δεν μου αρέσουν, η αλήθεια είναι ότι το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον και ξεχωριστό σαν άκουσμα, παρά την (ομολογουμένως) εκ των προτέρων διστακτικότητα που με διακατείχε, δοθέντος ότι τις μπάντες που έχουν σαν επιρροές δεν τις αντέχω (όπως οι Νeurosis, Isis, King Crimson των 80’s, Τοολ, Mastodon κλπ που αναφέρατε πριν).
Για να ειμαι ειλικρινης, δεν εχω καταληξει στο ποσο ψηλα το βαζω.
Ανετα ομως στις καλυτερες κυκλοφοριες της χρονιας.
Και που είναι το κακό ρε φίλε Angmar; Γνώμη εκφράζω όπως όλοι και δεν γράφω 30 comments κάθε φορά, δεν κάνω promotion. Επιπλέον αν έγραφα για όλες τις κυκλοφορίες που μ ‘αρέσουν από τις νέες, καήκαμε! Ας πούμε δεν έγραψα για Cynic κ.α γιατί βαριέμαι. Επιπλέον 3-4 μέρες προλαβαίνεις ν ‘ακούσεις τον δίσκο τουλάχιστον 10 φορές. Ειδικά άμα σου κέντρισε το αυτί και τον νου εξ’ αρχής. Μπορώ να το συγκρίνω πολύ εύκολα γιατί μ’ αρέσουν πολύ οι δίσκοι τους αλλά αυτός μου παραρέσει! Δεν κρίνω καμία μπάντα σαν οπαδός, ούτε σύμφωνα με το τι έβγαλαν πριν, αλλά σύμφωνα με το αν αυτό που ακούω μ 'αρέσει.
Και φυσικά απ’ τα τόσα που ακούμε μέσα στον χρόνο μπορώ να ξεχωρίσω ποιοι δίσκοι ΓΙΑ ΜΕΝΑ θα είναι στις καλύτερες κυκλοφορίες και όχι μόνο…
Εκφράζω υποκειμενική άποψη με σοβαρότητα και τον ανάλογο ενθουσιασμό από τον δίσκο.
Φυσικά δεν θίγομαι, σιγά τώρα, απλά εξηγώ το σκεπτικό μου 