Θα σου πω τι παιζει με θεματα μιξης και παραγωγης. Βασικος λογος για τον οποιο μπορει να μη μ αρεσει ενας δισκος ειναι αν εχει χαθει / λειπει σε μεγαλο βαθμο το στοιχειο που μ εκανε να αγαπησω τη μπαντα. Δισκαρα το Prey On Life, επος και το τελευταιο, αλλα ο λογος που πραγματικα αγαπησα τους Burst ηταν το Origo και στον επομενο δισκο ενοιωσα την ατμοσφαιρα να μην απλωνει οπως τη θελω, ουτε τις κιθαρες να κοβουν οπως παλια. Μου φανηκαν λιγο, σαν ‘‘αλλη μπαντα’’ φαση, λες και χαθηκε σε υπερβολικα μεγαλο βαθμο η ολη ταυτοτητα, δεν ηταν ‘‘οι Burst μου’’, οσο υπερβολικο κι αν ακουγεται αυτο. Ε και μουσικη ειναι στο κατω κατω, αν δεν ειμαστε υποκειμενικοι σε κατι που ακουμε για το κεφι μας, αντε να παει στο διαολο δλδ.
π.ς.: To Deathrow το ελιωσες για τα καλα ε. Ακου και Funeral Nation ρε υπεραμπαλο πλασμα.
Αποπάνε, επειδή έχουμε συζητήσει πολλές φορές μαζί για μουσική, εγώ αυτό που κατάλαβα είναι πως ίσως να μην του αφιέρωσες τον ίδιο χρόνο και προσοχή όπως όταν άκουσες το Ορίγκο. Οπότε μάλλον δεν άφησες τον εαυτό σου 100% ελεύθερο να νιώσει τα συναισθήματα που ήθελαν να μεταδώσουν, κάτι που έκανες αβίαστα στο λάιβ ας πούμε (μαζί ήμασταν που έλεγες πως λάιβ ήταν πολύ καλύτερα τα τραγούδια).
Πέρα από τις τεχνικές λεπτομέρειες στην παραγωγή που έχουν να κάνουν πιο πολύ με το τι έχει συνηθίσει ο καθένας να ακούει (εγώ ας πούμε αυτή του Prey on life νομίζω είναι λίγο καλύτερη απ’το Οριγκο), μιλάμε για 100% αυθεντική τέχνη, γι΄αυτό και άλλαζαν αρκετά από δίσκο σε δίσκο, και αυτό πρέπει να το λαμβάνουμε υπόψη μας όταν κρίνουμε τι έκαναν και πως το καναν.
Ναι το ξερω αλλα το χα φανταστει κι ο ιδιος αυτο. Αφου το γραψα στο review του δισκου.
ενώ τα νέα της τραγούδια προβλέπονται πιο ογκώδη -και κατά συνέπεια, καλύτερα- στις ενδεχόμενες live εκτελέσεις.
Ε τι να κανουμε, με ξενερωνει ο ηχος που εχουν εκει. Κι εσενα μπορει να σε ξενερωνουν αλλα πραγματα π ακουω εγω, δε μπορει τα γουστα μας να ειναι ιδια σ ολα τα πραγματα.
Πάντως ούτε εγώ τον περίμενα έτσι το Λάζαρο όταν βγήκε, αλλά κατάλαβα ότι ήταν αυτό ακριβώς που ήθελα από δαύτους κι ας μην το ήξερα (κι ας ακούγεται λίγο χαζό αυτό)
Σε καταλαβαίνω Angmar, άλλωστε κι εγώ στο Prey On Life τους έμαθα και τους λάτρεψα, και μέχρι σήμερα σ’αυτό πιστεύω ότι βγάλανε τον πιο γαμάτο ήχο, την καλύτερη χημεία μεταξύ συνθέσεων-ατμόσφαιρας. Ο δίσκος κυλάει, πως το λένε…
Απλά το Lazarus, όσο και να σε ξενίζει η παραγωγή (που μέχρι ένα σημείο σε νιώθω, σου λέω), έχει τέτοιες απίστευτες κομματάρες που σε συνεπαίρνει, δε μπορείς να το παραβλέψεις λόγω ήχου και μόνο.
Μωρε μια χαρα ειναι ο δισκος, δεν αντιλεγω. Απλα δε μου κανει το ‘‘κλικ’’, την υπερβαση. Νοιωθω σχεδον ενοχος που δε το γουσταρω οσο εσεις δλδ, απλα οταν εχω την αισθηση πως ‘‘κατι λειπει’’, ε αυτο ειναι το χειροτερο πραγμα σ ενα δισκο για μενα, μου μενει αυτη η αισθηση του ανολοκληρωτου κι οσο κι αν βαλω τον εαυτο μου σε μια αλφα διαδικασια, δεν.
Δεν ξερω τι λεει ο γνωστος ψειρας Angmar εγω το Lazarus Bird το θεωρω ενα απο
τα καλυτερα αλμπουμ των τελευταιων ετων.Πληρες σε ολες τις εκφανσεις.
Η παραγωγη του ταιριαζει τελεια με τα τραγουδια του,τα οποια ετσι και αλλιως ειναι
φανταστικα και το artwork δινει και αυτο ρεστα με την σειρα του.
Δεν θα μπορουσα να φανταστων το εν λογω αλμπουμ διαφορετικο σε κατι.
Καταρεμένοι!! Ποιος εκανε μπαμπ το θρεντ και για μια στιγμή νόμιζα πως θα έχουμε ριγιούνιον…:-s:-s
Πάντως θυμάμαι όταν είχε πρωτοβγεί το Prey, μου το είχε φέρει ένας φίλος του αδερφού μου να το ακούσω…Θυμάμαι να βάζω το (αντεγραμμένο) σιντί στο στέρεο και να έχω μείνει μαλάκας με τα 2 πρώτα κομμάτια…Εεε μέτα μπαίνει και το Sculpt και μου πήρε το σκαλπ…
Στη συνέχεια με Origo και με το δυνατό μπάσιμο του Where the wave broke αλλά και με όλες τις κομματάρες καταλαβα ότι πρόκειται για πολυ μεγάλη μπάντα…
Τέσπα…Όντως η τριάδα Prey-Origo-Lazarus είναι αριστουργηματική…Αν και το ποστίζον Λαζαρους μουσικα θεωρώ πως είναι το κορυφαίο τους, το πιο αγαπημένο μου είναι το Origο:D
Ξεθαψα το Lazarus Bird και εχω ανατριχιασει αλλη μια φορα, και ειπα να ξεθαψω και το thread για να ρωτησω το εξης : πριν διαλυθουν ειχαν πει οτι θα βγει σε dvd το τελευταιο τους live στη Σουηδια, εχει κανενας ιδεα τι παιχτηκε με αυτο?
Μαλλον ακυρωθηκε ε?
Αντε ρε καντε κανα reunion και αφηστε τις μαλακιες…
ειχα βαλει και γω να ακουσω τα αλμπουμ τους το τελευταιο καιρο
2 διαπιστωσεις
α)τα 3 τελευταια ειναι ΔΙΣΚΑΡΕΣ και ανετα στα καλυτερα της δεκαετιας
β)ακουγωντας prey on life θυμηθηκα ποσο μου χει λειψει η εποχη μου ανακαλυπταμε αυτη τη μουσικη και το προοδευτικο hardcore χαριζε τις δισκαρες τη μια μετα την αλλη!!
Ε ναι. Πριν τη νέα χιλιετία ελάχιστοι ασχολούνταν μ’ αυτή τη σκηνή. Εδώ ακόμα και τους Tool οι περισσότεροι το 2001 τους μάθανε, ό,τι και να λένε μερικοί. Φαντάσου τους μαθκοράδες.
Και ήταν όντως συναρπαστική εποχή τα έρλι ζίροους. Εκείνα τα χρόνια μέχρι κι εγώ δήλωνα (και ήμουνα) μαθκοράς. Αν είναι δυνατόν δηλαδή.
μπαντες οπως neurosis/isis/cult of luna/pelican
cave in
ολος ο αποηχος των refused/at the drive in
thrice, poison the well, glassjaw κλπ
hardcore,metalcore,nwoahm
απο stampin ground εως killswitch engage, απο lamb of god εως norma jean και απο a life once lost εως the red chord
τα πρωιμα hellfest
hydrahead,deathwish,escape artist,ipecac,ferret,robotic empire,trustkill,prosthetic,relapse
μιλαω για ΟΟΟΛΗ αυτη τη σκηνη
προσωπικα αρχισα να την ανακαλυπτω αρχες 00ς
και μου αλλαξε ολοκληρη την αντιληψη περι σκληρης μουσικης
και μην μιλας πολυ 