Lights Of Thebe υπερκομματάρα που δε λέει να μου ξεκολλήσει.
Αλλά τόσες κομματάρες μαζεμένες όσες το King δεν έχει.
…Prophet, The Sound Of Dying Demons, Waterwitch, The Lights Of Thebe, τα πιο αγαπημένα μέχρι στιγμής για μένα:):!:
Δεν είναι κακός δίσκος αλλά σίγουρα κατώτερος των προηγούμενων δύο. Διαδικαστικός μου ακούγεται σε στυλ “ας τον γράψουμε να πάρει μπούλο ο Robert”. Ισως αν άκουγα αυτόν πρώτον θα μάρεσε περισσότερο από τους άλλους που βγάλανε με αυτόν. Εχει τις κομματάρες του (Prophet, Light of Thebes) αλλά είναι κατώτερος κατ’εμέ και από τον προκάτοχο που φάνηκαν κάποια σημάδια επανάληψης με το εξαιρετικό “King…”.
…μετά από αρκετές ακροάσεις, και ακόμα τον θεωρώ ισάξιο των δύο προκατόχων του με Λόου…εντάξει το King…, υπερέχει ελάχιστα…να αναμένουμε μέσα στο έτος ένα live τους με τον Λέβεν;:):!:
Ακουσα τον δισκο περιμενωντας να ειναι στα ιδια επιπεδα με το εξαιρετικο King Of The Grey Islands και το υπερτατο Death Magic Doom, αλλα ειναι κατωτερο και απο τα 2. Δεν ειναι κακος, μια χαρα δισκος ειναι, σε υψηλο επιπεδο ολες οι συνθεσεις, το σωστο πολυαγαπημενο Candlemass συναισθημα και ο πουστης ο Lowe οσο σκατα τα κανει στα live, τοσο φωναρα εχει στους δισκους. Κριμα να τα χαλαει ολα με την παρουσια του στις συναυλιες.
Ολα τα κομματια ειναι καλα, ξεχωριζω τα Prophet, The Sound Of Dying Demons (με πωρωνει αν και δεν εχει κατι πρωτοτυπο, σαν να το εχω ξανακουσει απο αυτους, αλλα και παλι με πωρωνει…), Waterwitch, The Lights Of Thebe (απλα ΕΠΟΣ)… Η εισαγωγη στο Black As Time ειναι ψιλογελοια και ακυρη οσο δεν παει, οταν το πρωτοακουσα σκεφτηκα “what the fuck?”, αλλα το υπολοιπο κομματι ειναι καλο.
Γενικα ενας ακομα αξιοπρεπης δισκος απο τους βασιλιαδες του doom, με ωραια και φοβερα κομματια, αλλα ενα επιπεδο κατω απο τα 2 που προηγηθηκαν με τον Lowe. Θελω να τους δω live με Leven, να ακουσω κομματια και απο αυτον τον δισκο και μετα να χαλαρωσουν και να σκεφτουν. Reunion με Messiah ή Langqvist και οταν εχουν εμπνευση θελω και αλλο δισκο.