CDs, Downloading, κόπιες & λοιπά

Take The Stage
#1

Ένας από τους πιο μοντέρνους, προχωρημένους και σύγχρονους καλλιτέχνες είναι ο Ottmar Liebert. Βρήκα ένα άκρως ενδιαφέρον post στο ημερολόγιό του (12/09/2005) … www.lunanegra.com

Originals?

I have been able to order steve’s cd from CDLA music. I always like originals, not down loads.
This is a statement from an email we received. Let’s have a look at it, shall we?

I mix an album and then I send a Master CD to the manufacturer/distributor. If the manufacturer is Higher Octave/EMI, they might take my CD, load it into their computer and add all sorts of DRM and other code before sending it to one or more pressing plants. Some people say they can hear a difference with this code added, but I haven’t bothered to try because there is nothing I can do about it anyway. Usually Higher Octave/EMI use several pressing plants, but a minimum of two for Europe and the U.S. There, more copies are being made, which are now at least twice removed from my original Master CD.

I am told that Third Street records, do not add anything to my Master CD and send it straight to the pressing plant. Since they only manufacture in the U.S. no additional master copies need to be made.

Now let’s have a look at a download: I mix and master an album in my studio. I burn the master CD and bring it to the office in my house - my studio has no Internet connection - and upload the music to the server.

Isn’t it obvious?

  1. All music CDs are copies and there is no original.
  2. A download is no less original than a CD. In fact I think it is more original, because I control every single step.

A music album in any format has never, ever been an original like a painting can be an original. You must think of it as a print, a copy, one of many.

You can entertain any preference you desire, but I don’t want you to have any illusions about the originality of Compact Disks.

PS: a last thought regarding CDs: In 15 years I have never seen cover art (CD Booklet) faithfully reproduced in print. It’s always a compromise because the pressing plants have to keep running and time is of the essence

Αυτό είναι για όσους είναι εναντίον του downloading και ζούνε σε έναν άλλον, ξεχασμένο κόσμο. Ξεχάστε αυτά που ξέρατε. Οι περισσότερες δισκογραφικές εταιρείες, αν όχι όλες, ρίχνουν μαύρο δάκρυ που αγνόησαν την τεχνολογία και πίστεψαν ότι το CD είναι το format του μέλλοντος ή ότι με μερικά copy protection προγράμματα μπορούν να προστατέψουν την περιουσία τους (που στην ουσία δεν είναι περιουσία τους). Για όσους έχουν άγνοια … ο Ottmar Liebert έχει κυκλοφορήσει το CD με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών στον κιθαριστικό instrumental χώρο (“Nuevo Flamenco”), δημιούργησε δικό του στυλ μουσικής, είχε για περισσότερα άπό 10 χρόνια συμβόλαιο με την Sony Records και τα εγκατέλειψε όλα προκειμένου να αποκτήσει 100% ευθύνη του υλικού, της μουσικής, του προϊόντος που πουλάει … κάνει τα πάντα ολομόναχος. Είναι νεωτεριστής από τους λίγους. Ας ρίξει κανείς μια ματιά στο site του και ας διαβάσει για το πού βρίσκεται και τι έχει κάνει.

#2

Χμ, αγνοώ τον εν λόγο κύριο. Η αγορά [i]nstrumental δίσκων δε συγκρίνεται σε μέγεθος, σε καμία περίπτωση με αυτή της συμβατικής, POP, ROCK μουσικής, σε τάξη πωλήσεων. Ο τύπος τα βγάζει είτε με live, είτε με workshop όπου του τα ακουμπάς στεγνά για να σου κάνει επείδηξη.

Λοιπόν. Αν ένας δίσκος ήταν μοναδίκο αντίτυπο, θα έπρεπε ο αγοραστής να καλύψει τα δυσανάλογα έξοδα παραγωγής του. Ακόμα και ένας απλός πίνακας μπορεί να κοστίζει ένα αξιοσέβαστο ποσό, πόσο μάλλον ένας πίνακας ενός καταξιώμενου ζωγράφου.

Επίσης. Στην περίπτωση που γίνει glass master copy, έχεις μια αναπαραγώγη πρακτικά 1:1.
Το mp3 είναι lossy, όποτε παίρνεις μειωμένη πληροφόρια για το ίδιο αντίτιμο.

Ας έδινε κόπιες DAT, i SACD - i DVD audio, που έχουν την ανάλυση να μεταφέρουν 96βιτ, 48000KHz sampled sound.

Επίσης η απόκτηση ανευ καταβολής αντιτίμου ένος δημιουργήματος ή προίόντος αν αυτή δεν προέρχεται απο δωρεά είναι αρπαγή. Και αν θέλει ο εν λόγω καλλιτέχνης έχει κάθε δικαίωμα να πράξει κατα συνείδηση. Αλλά δεν μπορεί να αποφασίζει για άλλους. Αλήθεια πόσοι ενεργοί και “μεγάλοι” ή έστω και μικροί καλλιτέχνες παρέχουν τα έργα τους μόνο μέσω του δικτύου ? Απάντηση : ΚΑΝΕΙΣ.

[/i]

#3

Λοιπόν, επειδή ακριβώς δεν τον ξέρεις - αν και έχει κερδίσει Grammy και τα σχετικά, θα σε ενημερώσω εγώ. Μερικοί μπορούν να συνεχίσουν να θεωρούν τον Steve Vai ή κανέναν τέτοιο τύπο πρώτο σε πωλήσεις :

Awards:
Nouveau Flamenco
2 x Platinum - USA
Disco de multi-Platino (10 x Platinum) - USA/Latin
Platinum - Australia
Platinum - New Zealand
Gold - Canada
Gold - Mexico

Borrasca
Gold - USA
Nominated for a Grammy

Solo Para Ti
Gold - USA
Disco de multi-Platino (2 x Platinum) - USA/Latin
Gold - Canada

The Hours Between Night + Day
Gold - USA
Disco de multi-Platino (2 x Platinum) - USA/Latin
Gold - Canada
Gold - New Zealand
Nominated for a Grammy

Euphoria
Disco de Oro (Gold Disc) - USA/Latin

¡Viva!
Disco de Platino (Platinum Disc) - USA/Latin

Opium
Disco de Platino (Platinum Disc) - USA/Latin
Nominated for a Grammy

Leaning into the Night
Disco de Oro (Gold Disc) - USA/Latin

Innamorare - Summer Flamenco
Disco de Oro (Gold Disc) - USA/Latin

Aυτές είναι οι πωλήσεις του μέχρι το 1998. Μην ξεχνάς ότι το “Nouveau Flamenco” δίνει περίπου 250.000 αντίτυπα το χρόνο και είναι ένα άλμπουμ, που βρίσκει κάποιος σε ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα καταστήματα σε Ελλάδα, Γερμανία κλπ.
Φυσικά και η αγορά instrumental δίσκων δεν συγκρίνεται σε νούμερα με αυτή της pop/rock. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Στα workshops δεν γίνεται στεγνή επίδειξη … κάνεις μεγάλος λάθος ή έχεις δημιουργήσει λάθος εντύπωση ή έχεις παρακολουθήσει τους λάθος μουσικούς. Με τις συναυλίες βγάζουν σχεδόν όλοι οι μουσικοί λεφτά.΄
Ουδείς είπε ότι παρέχει τη μουσική του δωρεάν. Χαχαχα. Φυσικά και όχι. Εσύ πιστεύεις πως το CD που έχεις σπίτι σου έχει καλύτερη ποιότητα ήχου από το mp3 υψηλής ανάλυσης. Για βάλε να ακούσεις κανένα CD της Unisound Records σε παρακαλώ … κατά προτίμηση το “Nonserviam” των Rotting Christ και κατά προτίμηση το τελευταίο τραγούδι. Θα καταλάβεις. Ξέρω ότι τα κατέχεις καλά όλα αυτά, γιατί ξέρω ότι τρέχεις για δισκογραφική εταιρεία και καλά κάνεις. Κανείς μεγάλος καλλιτέχνης δεν έχει “εξελιχθεί” τόσο πολύ, γιατί απαιτείται μελέτη φίλε, επένδυση, χρήματα, χρόνος. Ουδείς κάθεται να τα κάνει αυτά … όλοι εισπράτουν, αγοράζουν Porsche και την ξαπλάρουν. Το ίδιο κάνει κι ο Schaffer των Iced Earth. O τύπος που σου λεώ εγώ βγάζει δίσκο ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ και κάθε κυκλοφορία έχει διάρκεια τουλάχιστον 65 λεπτών και βάλε. Την ποιότητα την κρίνουν οι μουσικοί κριτικοί και οι εκάστωτε ακροατές. Έχω κι εγώ τη δική μου άποψη επί του θέματος. Ρίξε μια ματιά στο link που σου έδωσα και θα δεις ότι θα ενημερωθείς επάνω σε άπειρα θέματα, κι όχι μόνο μουσικά. Είναι από τους λίγους που προσφέρει το άλμπουμ του, κομμάτι κομμάτι, μόλις το ηχογραφεί. Βγαίνει από το στούντιο και ο ακροατής έχει τη δυνατότητα να το αγοράσει απευθείας … χωρίς επεξεργασμούς και αηδίες που καταστρέφουν την πηγαία έμπνευση και την τέχνη. Και μετά περιμένει … περιμένει πότε θα εμπνευστεί ο καλλιτέχνης προκειμένου να γράψει το επόμενο τραγούδι και το ίδιο βράδυ να το ανεβάσει. Κι αυτή η διαδικασία μπορεί να κρατήσει 1 χρόνο και περισσότερο. Όλα εξαρτώνται.
Αυτά τα λίγα προς στιγμήν.

#4

Για να σε βοηθήσω στο ψάξιμο, θα παραθέσω εγώ μερικά αποσπάσματα από το ημερολόγιό του :

Tears in the Rain
Uploaded a new piece to the Tears in the Rain album in the ListeningLounge. It is called This Spring release 10,000 Butterflies.

I know, it goes against my own naming convention for the album, but the title seemed to appear together with the music and so I will not argue. It’s been a few months since the last solo guitar piece, but this one turned out nice and is the longest one yet.

I am currently considering releasing a version of Tears in the Rain, which has been mastered (using EQ and compression) for CD, as part of a 2 CD package. Basically it would be a second CD that would come in the package of up close, which might be released late this year, but more likely early in 2007.

We would raise the price of the up close album package only slightly, but it would be much less than what record companies commonly charge for double CDs. I consider Tears in the Rain my gift to people who buy up close. Tears in the Rain is intimate and personal and very different from my other work.

I want to stress that the version of the Tears in the Rain pieces available from our ListeningLounge, which use no EQ and no compression, will not be available on CD, period. I have mastered these songs and the new versions w EQ and compression will be available on the CD. I personally prefer the versions that are already available in the LL.

From an email regarding Tears in the Rain:

In this music there are pauses that are very poetic and at the same time very emotional.

Thank you, that’s one of my favorite compliments. A pause in music is the same as white space on a canvas. Japanese music more than any other music utilizes that space. Most traditional Japanese music does not have a specific meter or pulse running through it. Spaces are notated as such and do not have a specific length. Space or silence is considered just as creative an expression as sound. Actually, I think space is harder to create - it seems to require more experience.

I listened to the six pieces in the Tears in the Rain album this morning and I love what I hear. It sounds bare, exposed, personal, tender, but also strong and confident. I have wanted to do improvisations like this for a long time, but something was missing before and so it remained private until now. I feel that there is more about me in these six pieces than in all my previous albums combined. Or maybe I should say that it is a very different POV of that arbitrary collection of experience and preference that makes up OL.

In case you are new to this Diary - Tears in the Rain is a work in progress, a collection of solo guitar pieces available only from our ListeningLounge. I have recorded six pieces so far and upload them as they are created, without EQ or compression.

και σχετικά με τα χρήματα που βγάζει …

Robert Fripp’s Diary
In the world of music, (it appears to us that) the musician creates the music. It is more accurate to say that music creates the musician. For a musician, it is not a ‘temptation’ to be present & involved when music becomes available to enter the phenomenal world: it is a matter of being & doing who & what we are. A musician who undertakes the professional life enters a life of grief and pain: what has value is accorded a price. But when a musician believes that music is a commodity, music has just died in them.

Yes, all true. The question is, as professional musicians do we spend more time making music than we would be able to if we had another job and music was our special ‘hobby’. Or are we bogged down by business decissions we have to make.
This reminds me of our ListeningLounge. Download purchases per song unfortunately are in the hundreds, not the thousands. The cost of creating the LL and of running it are currently higher than the returns. This raises the question what am I willing to do to promote the LL and myself. Not much actually. If you, the listener, enjoy the LL you will tell others.
Read on and don’t miss this gem, a letter to Fripp from a Japanese fan:

?Cold? means a highest state of performance of total objectivity, no intension of trying to express something personal after an endless discipline. In other words, ?It is Just there? I suppose.

And toward the end Fripp talks about recording splashes for Windows. I thought he’d be mad that somebody video-taped the session, but he does not mention that.

#5

Δεν είμαι ούτε εναντίον αυτού, ούτε εναντίον της ελεύθερης διακίνησης μουσικής, απλά και η ασυδοσία εχει “σκοτώσει” κάποιους πιο άσημους μουσικούς, και έχει κλείσει πιο μικρές εταιρίες που τις έχουν μισο-χομπίστες you know… Είμαστε σε μεταβατική περίοδο, και έτσι… είναι ρευστά τα πραγματά. Πάντως ενδαφέροντα είναι τα στοιχεία που παρουσιάζεις και ευχαριστώ. Τον αγνοούσα θα παραδεχτώ. Και απλά θεωρώ οτι Vai και Satch, παρά τη δεινότητα τους, ακουμπάνε και κάπως πιο POP κοινό. Τεσπα.

#6

Δεν διαφωνώ φίλε. Ανταλάσσουμε απόψεις και ιδέες εδώ πέρα. Κι όπως είπες … βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο και τα πράγματα είναι τρομερά ρευστά. Κι εγώ είμαι εναντίον της ασυδωσίας.
Διάβασα τα μηνύματά σου με ενδιαφέρον και απλά παρέθεσα απόψεις επί του θέματος που έχω κρατήσει στο προσωπικό μου αρχείο, διότι βρήκα ο ίδιος τρομερά ενδιαφέρουσες και επαναστατικές. Στο μέλλον μπορεί να αποδειχτούν και λάθος ή εγκληματικές … μπορεί όμως να αποδειχθούν και επαναστατικές.

#7

Κι άλλο ένα ενδιαφέρον post …

Yesterday I did 10 phone interviews with Australian media between 5PM and 8:20PM. Most of journalists were very nice and the interviews were quite enjoyable. Only one interviewer was clueless. When I hear questions like: please describe your music, what are your influences, and what inspires you, I know that the person has not listened to the music at all and is hoping to write the article simply using my words. My response: I am sorry, but I can’t help you. I am a musician. My job is to create music and it is your job to find words to describe/explain/critique it.