Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που ήμουν μέσα σε δύο από τους ιστορικότερους τελικούς του Τσουλού.
1994. Μίλαν-Μπάρτσα 4-0 (15 άτομα παρέα, οι 14 οπαδοί της Μπάρτσα, μαντέψτε ποιος γέλαγε στο τέλος, χε χε…)
2005. Μίλαν-Λίβερπουλ κτλ, κτλ…(κλαίω ακόμα που το σκέφτομαι, μακράν η κορυφαία μου στιγμή σε γήπεδο ποδοσφαίρου)
Aυτά μία πολύ μικρή απόδειξη ότι ο μπέκαμ ήταν τρομερή παικτάρα πριν το 2000, όπως λέγαμε και στο άλλο τόπικ
Πάντως το φοβερό με την manchester εκείνης της χρονιάς ήταν, ότι κάθε επιτυχής της διοργάνωση είχε τρομερό σασπένς