Champions League 2014 - 2015

…χλώμιασαν οι Παριζιάνοι…κρίμα:):!:

Σπέσιαλ ουάν! :lol2:

:drunk::bye::vibrate:

…ναι με το που τό’γραψα άλλαξε η τύχη…μια χαρά οι Παριζιάνοι τελικά:):!:

Ελα Κοστα, τελειωσε, αποκλειστηκες, δε χρειαζονται αλλοι ψευτοτσαμπουκαδες και μιρλα

Το γκολ του Σίλβα το πανηγύρισα πιο πολύ και από το 1-1 που με πλήρωσε κιόλας.

Μπράβο στους Γάλλους, έβαλαν τα γυαλιά στο Λονδίνο γενικώς φέτος.

[SPOILER]
-Τι να πω, ρε Ζοζέ… δηλαδή, τι να πω…
-Άστα αμίγκο, έχω κάτι νεύρα…
-Εγώ να δεις κάτι νεύρα που έχω…
-Σε καταλαβαίνω…
-…ΜΑΖΙ ΣΟΥ!
-Ώπα. Με μένα; Γιατί;
-Με δουλεύεις τώρα ρε Ζοζέ; Δηλαδή, κάτσε: Υποτίθεται ότι είσαι απ’ τα φαβορί για το Champions League. ΑΠ’ ΤΑ ΦΑΒΟΡΙ. Παίζεις ρεβάνς μέσα στην έδρα σου, απέναντι σε μια ομάδα που της έχεις πάρει τον αέρα - και που σαν μέγεθος στην Ευρώπη δεν κλάνει μία μπροστά σου. Έχεις την καβάτζα του εκτός έδρας γκολ. Και παίζεις και μιάμιση ώρα με παίκτη παραπάνω! Και στο τέλος καταφέρνεις να αποκλειστείς;
-Μα κι η Παρί είναι πολύ καλή ομάδα και…
-ΡΕ ΕΣΥ ΗΣΟΥΝ ΑΠ’ ΤΑ ΦΑΒΟΡΙ ΤΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΛΕΜΕ!
-Ωραία, εντάξει. Αλλά ο άλλος γιατί δεν έδωσε το καθαρό πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο στην ανατροπή του Ντιέγκο; Άλλο ματς θα γινόταν.
-Τι άλλο ματς ρε Ζοζέ; Που τους άφησες πάλι να σου πάρουν το κέντρο κανονικά και με το νόμο; Και τι διαιτησία; ΟΚ δε σου δωσε πέναλτι εκεί, αλλά κι εσύ έπαιζες ΜΙΑΜΙΣΗ ΩΡΑ ΜΕ ΠΑΙΚΤΗ ΠΑΡΑΠΑΝΩ με αποβολή ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ! Και μάλιστα όχι κανενός τυχαίου. Του Ζλάταν! Με κοροϊδεύεις τώρα;
-ΟΚ, πάσο. Αλλά να σου πω κάτι; Είχαμε την πρόκριση στα χέρια μας μέχρι που φάγαμε εκείνο το γκολ στα τελευταία λεπτά. Δεν προλάβαμε ούτε ν’ αντιδράσουμε. Μα τους είδες πώς έκαναν συνέχεια καθυστερήσεις; Πέφτανε κάτω σαν τα κοτόπουλα, κάνανε τους τραυματισμένους…
-Άσε ρε Ζοζέ. Ας μην έτρωγες το γκολ. Είχες σκορ πρόκρισης, είχες την αριθμητική υπεροχή, και παρ’ όλα αυτά αντί να κρατάς τη μπάλα - έστω -στο δικό τους μισό, να χεις το κεφάλι σου ήσυχο, τους άφησες να έχουν αυτοί τη μπάλα, να πατάνε συνέχεια περιοχή, να εκτελούν στημένα… ε κάποια στιγμή θα το βάζανε, δεν είναι καμιά ομαδούλα.
-Ακόμα κι έτσι πάντως, δε χάσαμε. Ούτε σ’ ένα παιχνίδι όμως! Αποκλειστήκαμε με μηδέν (0) ήττες, πόσο συχνά το βλέπεις αυτό; Μήπως να τα έβαζες με τον κανονισμό του εκτός έδρας γκολ; Μήπως είναι ώρα να καταργηθεί;
-Έλα τώρα ρε Ζοζέ, πέρυσι δηλαδή που πέρασες χάρη στον κανονισμό του εκτός έδρας γκολ σε χάλασε;
-…
-Ρε Ζοζέ δεν το σώζεις με τίποτα απόψε σου λέω.
-Να σου πω αμίγκο, πολύ επικριτικό απέναντί μου σε βρίσκω. Δε σ’ έχω συνηθίσει έτσι. Επειδή δηλαδή εσύ καλόμαθες κάθε χρόνο να χτυπάς τελικό Champions League, εγώ δεν έχω το δικαίωμα να κάνω, μια χρονιά, μια ας πούμε όχι τόσο καλή πορεία;
-Δεν είναι αυτό ρε Ζοζέ… Τόσα χρόνια - είτε ήσουν εδώ, είτε όχι, αλλά όπως και να χει χάρη στις βάσεις που ΕΣΥ έβαλες - είχα να το λέω ότι είτε επιτύγχανε η ομάδα, είτε αποτύγχανε, τα έδινε όλα, πήγαινε μέχρι εκεί που μπορούσε και κάποιες φορές ακόμα πιο πέρα, μέχρι και το τέλος, και στην τελική κράταγε ψηλά τη σημαία του αγγλικού ποδοσφαίρου διάολε, η ΜΟΝΗ που το κάνει εδώ και χρόνια. Δηλαδή γαμώ το κέρατό μου, ακόμα και του βλάκα του Ιταλού τότε τη διετία ‘10-‘11, που απέτυχε ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ στην Ευρώπη, δεν είχες κάτι ουσιαστικό να του προσάψεις - τη μία αποκλειστήκαμε απ’ τη δική σου Ίντερ που τελικά το πήρε, και την άλλη από τη Γιουνάιτεντ που πήγε τελικό. Αλλά φέτος; Που είπαμε ότι επιτέλους ξαναφτιάξαμε γαμώ τα σύνολα, χωρίς τρύπες, χωρίς χτυπητές αδυναμίες και ελλείψεις, ατσαλωμένοι κιόλας από μια δεκαετία επικών μαχών στο Champions League, και λέγαμε εντάξει μπορεί και να μην το πάρουμε αλλά τουλάχιστον να το διεκδικήσουμε όπως πάντα, να φτάσουμε πάλι στα ημιτελικά κι εκεί δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται… φέτος, απ’ όλες τις χρονιές ρε γαμώτο, να στεκόμαστε τόσο αντάξιοι των περιστάσεων και να πηγαίνουμε σπίτι μας ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΔΕΚΑΞΙ, λες και είμαστε καμιά Άρσεναλ ή Σίτι; Αυτό είναι που δε χωνεύεται ρε Ζοζέ…
-Ε, τώρα έτσι όπως το θέτεις, δεν μπορώ να σου πω κάτι…
-Φαρμάκι σου λέω… μαύρα γενέθλια…
-Μην απογοητεύεσαι αμίγκο, θα πάρουμε πρωτάθλημα, κάτι είναι κι αυτό.
-Και πάλι καλά να λες, που ουσιαστικά έπαιζες με μοναδικό αντίπαλο τη Σίτι η οποία επίσης φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων, αλλιώς δε σε έβλεπα καλά. Και βασικά κοίτα μη γίνει καμιά μαλακία και το χάσεις κι αυτό, γιατί τότε είναι που δε σε βλέπω ΚΑΘΟΛΟΥ καλά.
-Όχι, αμίγκο, θα δεις, θα το πάρω και θα είμαι και του χρόνου εδώ. Και ελπίζω τότε να σε ανταμείψω και στην Ευρώπη.
-Έχεις πολλά να κάνεις, αφεντικό. Πρέπει να βρεις τους τρόπους να γίνει η ομάδα πιο δυνατή, πιο απρόβλεπτη, πιο πειστικός διεκδικητής της κορυφής του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Αυτό μας αξίζει. Αυτό σου αξίζει, διάολε…[/SPOILER]

Δε χρειαζόταν όλο το σεντόνι. Απλά σου χρώσταγε η τύχη ένα κάζο μετά από δύο τελικούς.

Ξέρεις, από κείνα τα ωραία, της Μόσχας…:roll:

Επίσης, α) τι στο διάλο πίνουνε τα σέντερ μπακ της Παρί και β) μη και ξανακούσω ότ ήτανε πέναλτι αυτή η αηδία στο πρώτο ημίχρονο (που τρώει το μπουνίδι της αρκούδας και μένει όρθιος μέχρι μεγάλη περιοχή, αλλά εκεί μέσα πέφτει με το χειροφίλημα). Σε ένα δίκαιο κόσμο αυτό είναι όχι κίτρινη, αλλά βραβείο με Χρυσούλα Διαβάτη να ωρύεται.

:roll:

Εγώ απορώ πραγματικά τι άλλο χρειαζόταν να γίνει για να φάει κόκκινη ο Πέπε της επίθεσης.

Τραγική η κόκκινη στον κατά τα λοιπά αντιπαθή και “λίγο” Ίμπρα.

Ζοσέ, του χρόνου πάλι 8).

[B]1000 λέξεις[/B]

:lol2::lol2::lol2:

…:lol2: :lol2:…αγκαλίτσα τον πήρε:):!:

Ομάρ και Μαζουάκου είναι μακράν καλύτεροι από τα τους δύο κλόουν στα άκρα της άμυνας της Μπαρτσελόνα. Κατά τ’ άλλα η ομάδα μοιάζει να έχει βρει τελευταία λίγη από τη χαμένη προσωπικότητά της και αυτό είναι αρκετά ευχάριστο.

Ή που η Σίτι είναι για γέλια και για κλάματα, όπως πάντα.

Καλή ήταν η Σίτι, καλύτερη απ’ ότι περίμενα, το πάλεψε και ρίσκαρε. Ήταν και τυχερή βέβαια, γιατί μπορούσε να μετράει τρίμπαλο ήδη από το α’ ημίχρονο αλλά μπορούσε να έχει σκοράρει και η ίδια.

Το παραπάνω όμως είναι ανεξάρτητο από την εικόνα που έδειξε η Μπάρτσα, εγκαταλείποντας την εμμονή με τις αμέτρητες πάσες που είχε αλλοιώσει εντελώς την προσωπικότητά της και επιλέγοντας ένα πιο γρήγορο τρανζίσιον. Με τον Ινιέστα να υποστηρίζεται από τον πολύ πιο φρέσκο σε σχέση με τον Τσάβι, Ράκιτιτς και βέβαια με τον υπέροχο Μασεράνο στη φυσική του θέση αντί του μεγαλύτερου βύσματος που πέρασε ποτέ από αυτό το άθλημα, Και φυσικά με ένα κανονικό φορ μπροστά μετά από αιώνες.

Το μόνο μελανό σημείο παραμένουν τα πόκεμον στα άκρα της άμυνας όπως είπα. Ευτυχώς τουλάχιστον ο Ενρίκε δείχνει να έχει κόψει τις αμέτρητες σέντρες στο πουθένα του Άλβες.

Έχει βάση αυτό που λέει ο Κρις. Μέχρι και μένα μου άρεσε η Μπαρτσελόνα χτες. :ρ Έχω πολλά χρόνια να τη δω να παίζει τόσο γρήγορα και αποφασιστικά στην κόντρα. Αν συνεχίσει έτσι κάποια στιγμή θα απελευθερωθεί πλήρως απ’ την “κληρονομιά” του Γκουαρντιόλα και δε θα έχω πια λόγο να την κράζω.

Γενικά ήταν ματσάρα που σαν κι αυτήν, σε ρυθμό, ευκαιρίες κτλ., δε νομίζω να έχουμε δει φέτος (τουλάχιστον) στο Champions League. Άνετα θα μπορούσε να έχει έρθει ένα 4-2 ή 6-3 ή κάτι τέτοιο! Φυσικά, γι’ αυτό δε φταίει μόνο ότι οι και οι δυο ομάδες ήταν καλές… αλλά και οι άμυνες, έτσι; Για παράδειγμα η Σίτι (που έτσι κι αλλιώς πάσχει εκεί) μην έχοντας κάτι να χάσει ανοίχτηκε πάρα πολύ - με αποτέλεσμα η Μπαρτσελόνα να βρίσκει χώρους και να φτιάχνει ευκαιρία κάθε δυο ή τρία λεπτά - και απ’ την άλλη η άμυνα της Μπαρτσελόνα θα λεγα ότι είναι εξ ορισμού ανοιχτή. :ρ

Ε ρε Μουρίνιο που σας χρειάζεται :!:

Άκουσε κι άλλος τον Καραλή να λέει ότι ο Σέρχιο Ράμος είναι ο καλύτερος αμυντικός στον κόσμο αυτή τη στιγμή; Δεν είμαι μόνος μου, έτσι;