Chania Rock Festival 29-30 June 2018

Συναυλίες
#21

Γράφω. Θα το έχω μέσα στην εβδομάδα. Αυτού του μήνα. Αυτού του χρόνου!

Επί τροχάδην έγραψα αλλού:

Πρώτη μέρα: αέρας (επηρέασε αρνητικά την φάση αλλά όχι να την χαλάσει ευτυχώς) Gravestone Ιταλοί που παίζουν ντεθ μέταλ με πλήκτρα (…), μέτρια. Μπα.
Ροκενρόλ Τσίλντρεν: καλούτσικοι, στο Ηράκλειο ήταν καλύτεροι, ειδικά ο Γιάννης τα έλεγε πολύ κοφτά, ευχάριστοι πάντως.
Μουνσπελ. Καλή μπάντα, ο κόσμος μπήκε στην φάση, εγώ στο τρίτο κομμάτι την έκανα για φαγητό.
Σεπτικ Φλες, δεν υπάρχουν παλιοί Σέπτικ Φλες, μόνο από τα τελευταία (καλύτερα), γαμώ τους ντράμερ, καλά παίξανε, εγώ πιο πολύ διασκέδαζα με τον Σεθ που έχει ιδιαίτερο τρόπο επικοινωνίας.

Μέρα δεύτερη: Πάλι αέρας αν και λιγότερος, ήρθα και προετοιμασμένος με μπαντάνα (πολύ βολικιά, θα την έχω υπόψιν και όταν καραφλιάσω!) δεν ήταν πρόβλημα για μένα, λίγο στον ήχο συνέχισε να είναι.
Γάλλοι Looking for Medusa, ορισμός συμπαθητικής βήτα εθνικής, are you ready for jump, διασκευή στο Σαντεγστγακ (Thunderstruck), πολύ συμπαθητικοί μου φανήκανε. Δεν τους έψαξα μετά να ακούσω κανονικά πάντως.
Η.Ε.Α.Τ.: οι νικητές του φεστιβάλ σίγουρα, εξαιρετική εμφάνιση, τρομερός φραντμαν, καλά κομμάτια, τα μισά μου αρέσανε κιόλας. Κανονικά ήταν ώρα φαγητού αλλά κάτσαμε σε όλο το λάιβ γιατί ήταν τόσο καλοί. Δεν το περίμενα, ήταν απίθανοι.
UDO: Υποτονικότερος από ότι συνήθως κατά γενική ομολογία, ήθελα κιθάρες πιο δυνατές αλλά τα έπη είναι τόσο έπη και η μπάντα επαρκέστατα καλή που μια χαρά γάμησε. Το μεγαλύτερό μου παράπονο δεν ήταν η απόδοση αλλά το πολύ προβλεπέ ωωω και παιχνίδι σε κάθε μα κάθε κομμάτι, κόψε κάτι, καταντάει κούραση και γραφικό. Αλλά τι να λέω τώρα, πάλι στο Princess τσίτωσα επικίνδυνα, πάλι Metal Heart, έπη λέμε, ε, αυτά.

Κατά τα άλλα Προμαχώνας γαμάει, είναι πανέμορφο μέρος ρε γαμώτο και όταν χαζεύεις από τα τείχη το τοπίο και συνειδητοποιείς ότι βλέπεις μέταλ φεστιβάλ, ε, είναι για μένα τουλάχιστον πολύ γαμάτο σουρεάλ συναίσθημα. Για σας τους ξένοι, είναι μανίκι το ταξίδι και παίζουν ρόλο τα ονόματα αλλά για μένα είναι ντιφώλτ επίσκεψη και γαμάτο διήμερο ακόμα και με μάπα ονόματα. Πάντως, είδα αθηναϊκές παρέες που λογικά κάνανε και τις βολτάρες σε θάλασσες και Χανιά οπότε γενικώς αξίζει η φάση.

Κόσμος θα έλεγα καμιά 500άρα κάθε μέρα. Λιγότερα από πέρυσι σαφώς που ήταν sold out. Προφανώς έχασα κάποιες μπάντες, την δεύτερη μέρα έβλεπα τον αποκλεισμό της Αργεντινής :stuck_out_tongue: και έχασα κάτι female fronted Ιταλούς και παραδόξως δεν με πείραξε καθόλου…

#22

Άντε να πω κι εγώ λίγα, ξεκινώντας με την επισήμανση ότι αρκετά συγκροτήματα δεν ήταν του γούστου μου…
Κόσμος περίπου ίδιος και τις δύο ημέρες, αν και περίμενα πιο πολύ την δεύτερη ημέρα. Η τοποθεσία εκπληκτική, με θέα απίστευτη, αν και ο άδειος, χωρίς κόσμο, χώρος πίσω από την κονσόλα δεν έμοιαζε ωραίος. Πολύ δυνατός αέρας την πρώτη μέρα, φυσιολογικός τη δεύτερη, δεν νιώσαμε σε κανένα σημείο του φεστιβάλ την αίσθηση της ζέστης.
Ο ήχος ήταν πολύ πάνω του μετρίου σε γενικές γραμμές. Δυνατός και καθαρός, αν και στους δύο headliners δεν ήταν.

1η μέρα.
Gravestone (δεν προλάβαμε τους Perfect Mess). Δεν είναι ακριβώς το στυλ μου, αλλά ομολογώ ότι μου άρεσε το πακετάκι τους και με κάνα δύο κομμάτια κιόλας γούσταρα.
Rock’n’roll Children. Τίμιο, ταξιδιάρικο, υγιές και πορωτικό.
Moonspell. Νομίζω ότι αυτοί που τους αρέσουν οι Πορτογάλοι, δεν πέρασαν άσχημα, κάθε άλλο.
Septic Flesh. Είδαμε ελάχιστο. Δεν αντέχω τέτοιο στυλ με την καμία. Μακάρι να πέρασαν καλά όσοι είναι φανς του γκρουπ και του είδους.

2η μέρα
Asphodelia (δεν είδαμε αδαείς, είχε και ματσάρα εκείνη την ώρα). Τίμιοι, με κανονικά γυναικεία φωνητικά (όχι συμφωνικού στυλ και τέτοιες παπαριές) και με μία κομματάρα στη μέση του σετ, που μου έπεσε το σαγόνι στο πάτωμα, αλλά δεν συγκράτησα τίτλο.
Looking for Medusa. Aκριβώς ότι είπε ο Vic. Δεύτερη κατηγορία, πάρτυ φάση, με ξεσηκωτική διάθεση (νόμιζα μέχρι εκείνη τη στιγμή), συμπαθέστατοι, κέρδισαν πόντους και χειροκρότημα.
H.E.A.T. …και νόμιζα μέχρι εκείνη τη στιγμή, γιατί βγήκε ο frontman τους και τίποτα δεν ήταν ξανά το ίδιο στο φεστιβάλ. Εκπληκτική παράσταση, εκπληκτικότερος τραγουδιστής. Υπερκινητικός, απολαυστικός, επικοινωνιακός γάμησε όλους τους ανυποψίαστους, χαρίζοντας φοβερές στιγμές. Σίγουρα το Νο 1 του διημέρου.
UDO Ντιρκσνάϊντααα’. Ακριβώς το αντίθετο του προηγούμενου. Ακίνητος, κουρασμένος, τεράστιος, δωρικός (σε βαθμό κατατονικό). Με ήχο μέτριο. Όλα ακούγονταν ενιαία. Κιθάρες χαμηλά, μπάσο στο θεό και κάπου εκεί μέσα η αρχέτυπη φωνή του ευρωπαϊκού heavy metal. Αναγκαστήκαμε να μετακινηθούμε πιο δεξιά από τη σκηνή, όπου ο ήχος ήταν σαφώς καλύτερος. Όσο όμως και να είναι κάποιος απογοητευμένος, όταν το encore είναι Metal Heart, Fast as a shark, I’m a rebel και Balls to the wall (για να μην πω πόσα ακόμα κλασικά ακούσαμε), λες πάντα ένα ευχαριστώ και ελπίζεις και σε ένα επανιδείν.

2 Likes
#23

Έτοιμη και μια πιο ολοκληρωμένη περιγραφή!

1 Like
#24

Που να δείτε και Eclipse ΔΛΔ. haha.

#25

Και αυτούς τους έχω απλώς ακουστά όπως είχα και τους H.E.A.T. Παίζει και σε αυτούς φράντμαν μπρίζας; Έχουν κομματάρες; Βάλε και κανά σουξέ να δούμε τι παίζει (τα πιο χέβυ, όχι τρυφερότητες!) Θα μου έκανε εντύπωση πάντως να έχουν καλύτερο φραντμαν.

#26

Κομματάρα, είχα χρόνια να το ακούσω, είχα ξεχάσει και το τίτλο ξερω γω.

1 Like
#27

Πολύ ωραίο ριφφ, καλούτσικο ρεφρέν, λάιβ θα είναι πολύ ευχάριστο σίγουρα.

#28


παίζαν και οι 2 στο BRF και πήρανε και οι 2 σώβρακα, απλά οι HEAΤ λόγω αλλαγών μελλων έχουν χάσει αρκετά στο συνθετικο - το τελευταίο ήταν μάπα - αλλα live, κεντάνε, Σουηδοι γαρ. To θέμα είναι Ελλάδα, αυτά γιατί τα σνομπάρει ο κόσμος ? O Erik απο Eclipse, γράφει και για Ammunition με τον πρωην τραγουδιστή των Wig Wam και για Nordic Union με τον Ronnie Atkins. Εδω όμως έχουμε μείνει στις Scorpionάρες. (που δεν έχω τπτ εναντια τους)

#29

Δεν τα σνομπάρει ο κόσμος γιατί δεν τα ξέρει …

Μακάρι να ήμασταν " άπλες " να ασχολούμαστε μέρα - νύχτα με την μουσική

τουλάχιστον βοηθάει το φόρουμ σε αυτό το κομμάτι

1 Like
#30

και τις πταίει ρε αδερφέ που δεν τα ξέρει ? τα περιοδικά δεν τα κάνουν ? εδώ δεν τα παρουσιάζουν ? Δεν είχε βγεί και πεί γνωστή “πρωσοπικότητα” οτι αυτά τα hard rock είναι ντιγκιντάντικά και τα βάζει απαξιωτικά και χωρίς συνεντεύξεις κτλ, απλα και μόνο γιατι τα στέλνουν … λέμε τώρα. Οι δε οπαδοί david coverdale κι άγιος ο θεος (μεγάλη η χάρη του) αλλα όχι dead dasies καλη ώρα, που το νιώθουν και έχουν 2 πρώην μέλη στην τρέχουσα συνθεση.

Λέει κι ο παραπάνω, το εχώ “ακουστά” - αλλα πιθανά όχι ακούσει.

#31

Για καποιες μπαντες παντως φταιει οτι ειναι και αμπαλες. Μην τα ριχνουμε ολα στο κοινο.

1 Like
#32

Για μένα είναι πάρα πολύ απλά τα πράγματα, δεν είμαι κανάς τρελός οπαδός του, ακούω τον αφρό του αφρού και μου αρκεί. Απλά, μου έκαναν εντύπωση οι Heat λάιβ, όχι τόσο όμως ώστε να ψάξω να ακούσω δίσκο τους. Κάποια κομμάτια μόνο. Πιο πολύ μου άρεσαν λάιβ, θα τους ξαναέβλεπα πάρα πολύ ευχαρίστως, πιθανώς και τους Eclipse αφού συμφωνούν κι άλλοι ότι είναι καλοί και μέχρι εκεί.

Ο κόσμος που έχεις στο μυαλό σου πολύ επηρεάζεται από το τι γράφει ένας δημοσιογράφος στην Ελλάδα και άρα είναι καθυστερημένος. Ή αυτό συμβαίνει ή έχεις φάει κόλλημα και ρίχνεις όλα τα κακά της μοίρας του χαρντ ροκ στους γραφιάδες. Ζούμε στο 2018 με ίντερνετ και γιουτιούμπ. Να κάνει τα κουμάντα του ο κόσμος αν υπάρχει τόσο καυτό χαρντ ροκ εκεί έξω.

Τo κράξιμο αυτό που κάνεις είναι σαν να κράζω εγώ τον κόσμο που δεν ακούει Nekromantheon. Και αυτοί σκοτώνουν.

#33

o κοσμός είναι κολλημένος. αυτό είναι απλό. οι δε γραφιάδες απλά “πατάνε” και πουλάνε, αυτό που είναι εύκολο. Τι πέρνάει, ghost, στονεράκια κανα μοντέρνο αμερικάνικο, AYTA είναι. Μην ξεχάσουμε οτι το μεγαλύτερο Γερμανικό περιοδικό εσπασε στα 2 γιατι ούτε αυτοι άντεχαν την πλέμπα που είχαν δημιουργήσει. τέσπα.

#34

Εγώ πάντως τους HEAT τους γούσταρα πολύ στα 2 πρώτα τους, είναι ότι πρέπει για καλό hard rock απλά κάπου στο τρίτο με (το) έχασαν και δεν ασχολήθηκα παραπέρα.