Υπάρχουν τόσα concept αλμπουμ στο ευρύ φάσμα της ροκ μουσικής με θεματολογία πάνω στον έρωτα και την αγάπη, την απώλεια, στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι, σε φιλοσοφικές και θρησκευτικές αναζητήσεις σε περιβαλλοντολογικές ανησυχίες και ούτω καθεξής…
Υπάρχουν όμως και 2 άλμπουμ (που αποτελούν για μένα αυτό που λέμε άλμπουμ που θα είχες μαζί σου αν είχες ναυαγήσει σε έρημο νησί) που η ενιαία θεματολογία τους αφορά την τρυφερή παιδική ηλικία και ζητήματα που απασχολούν αυτή όπως η πρώτη αγάπη, η δυσλειτουργεία της οικογένειας, η εφηβεία και άλλα σχετικά ζητήματα…
Ποιο απο τα 2 προτιμάτε??το poll μπαίνει μιας και πραγματικά εγώ δεν μπορώ να διαλέξω…Επίσης για να επισημάνετε και εσείς άλλα αλμπουμ παρόμοιας θεματολογίας που είτε δεν ξέρω είτε δεν θυμάμαι τώρα να αναφέρω…
Marillion.To Perfect … το αγαπώ αλλά το Misplaced… από την πρώτη ακρόαση κατάλαβα ότι θα με συντροφεύει για πολύ καιρό.Τέλειο από την αρχή μέχρι το τέλος.
To Perfect Element μαζί με το Remedy Lane, είναι τα δύο καλύτερα άλμπουμ των PoS και μεταξύ των κορυφαίων των 00’ς. Αλλά οι Marillion με το συγκεκριμένο άλμπουμ δημιούργησαν σχολή (-ές) και άνοιξαν το δρόμο σε πολλές μπάντες. Μεγάλο αριστούργημα, μπροστά από την εποχή του και το κορυφαίο άλμπουμ με τον Fish. Και μαζί με το “Marbles” απλησίαστα.
η κορύφωση των συναισθημάτων που προκαλούν το PEI και το Remedy Lane είναι για μένα κάτι το οποίο πλησιάζεται από ελάχιστους δίσκους, όπως πχ το Dreaming Neon Black ή το Second Life Syndrome.
δεν μπορούμε προφανώς να συγκρίνουμε την επιρροή ή τη σημαντικότητα των 2 σχημάτων. Αλλες εποχές.
Για μένα δεν υπάρχει σύγκριση όσο καλό και αν θεωρώ το MC.
Πάντως περισσότερο νοσταλγικό ήχο και μελωδίες που σε ταξιδεύουν πίσω στην ανεμελιά των παιδικών χρόνων νομίζω έχει το misplaced childhood…αλλά αυτό μπορεί κ να συμβαίνει επειδή είναι παλαιότερο χρονικα απο το TPE 1