Τι ταινία είδατε σήμερα στο cinema?

Άλλες Τέχνες Κινηματογράφος & Τηλεόραση
#3281

Ο Αντριου Ντομινικ, μετα την Δολοφονια του Τζεσε Τζεημς κτλ δλδ μαζι με το Proposition τα καλυτερα western των τελευταιων 20 ετων, επιστρεφει στην τριτη του ταινια, ξανα με Μπραντ Πιτ ο οποιος ειχε δωσει μαλλον την καλυτερη ερμηνεια της καριερας του εκει(μαζι με το Fight club ofcourse)…

Την βρηκα εξαιρετικη καθως

  1. Ηταν μια ξεκαθαρη πολιτικη αλληγορια που δεν μασουσε πουθενα τα λογια της και δεν ξεφευγε σε στιγμη απο τον στοχο της, παρολο που στο φιναλε, οπως τονισε ο Γρακχος, ηταν λιγο too much straightforward το ολο ρεζουμε της αλληγοριας αυτης-ασχετως αν εγω το βρηκα επισης πανεξυπνο σαν κλεισιμο και απολυτως ταιριαστο- και

  2. πραγματικα τρομαζω οταν σκεφτομαι τον Ντομινικ να σκηνοθετησει ενα μεγαλεπηβολο σεναριο, τι αποτελεσματα θα εχει…ο τυπος ειναι απιστευτος σκηνοθετης, καθε πλανο, καθε καρε, καθε κοψιμο, καθε στησιμο σκηνης ειναι για να τα χαζευεις με την δεξιοτεχνια που τα οριζει…εκπληκτικη δουλεια στο θεμα ροης, παρολο που το θεμα ειναι βαρυ και προχωραει πολυ αργα, δεν κανει κοιλιες και γενικα δινει μια αφηγηματικη ροη σε ολη την ταινια πολυ σφιχτη και δουλεμενη, σχεδον φυσικη…
    εχει δε 3 σκηνες, μια ενος ξυλοδαρμου η οποια ειναι πανεμορφα ωμη και σοκαριστικη, μια απο τις καλυτερες trippy σκηνες ηρωινης που εχω δει σε σινεμα και εναν υπερστυλιαριζμενο φονο σε super slow motion ο οποιος, αν και ξεκαθαρα επιδειξη σκηνοθετικης ικανοτητας, σε κανει να χαζευεις την οθονη…

Με καταπληκτικους διαλογους τυπου '‘πως θα ηταν αν ο Γκαι Ριτσι εγραφε διαλογους στις ΗΠΑ και ηταν αμερικανος’ και οχι ακαταπαυστες ασυναρτητες παπαρολογιες τυπου Ταραντινο και εξαιρετικο μαυρο χιουμορ μέχρι τις τρομερες ερμηνειες ολου του καστ και το πανεμορφο soundtrack, η ταινια δεν υστερει σχεδον πουθενα για μενα…

Γενικα δεν ειναι στυλ Goodfellas κτλ, ειναι μια παρα πολυ απλη ιστορια η οποια ομως λειτουργει σαν οχημα για να αναδειξει στο background την σαπιλα του αμερικανικου ονειρου στην μετα-Goldman sachs εποχή των ΗΠΑ…

απο τις καλυτερες φετινες ταινιες, δεν με απογοητευσε καθολου και χαρηκα που, παρολο την μεγαλη αναμονη, η ταινια ανταποκριθηκε 100% στις προσδοκιες μου…

υγ. τρομερες ερμηνειες, πρεπει να το ξαναπω…ο Πιτ αν και επαιξε σχετικα λιγο για μενα, χωρις να εχει καποιο τρομερα δυσκολο ερμηνευτικο υλικο, ηταν οσο cool οσο επρεπε και οσο badass οσο χρειαζοταν…οι μεγαλες ερμηνειες ηταν για μενα απο τα 2 τζανκια και τον Γκαντολφινι, σε ενα ρολο φαινομενικα αχρειαστο αλλα τελικα απολυτα λογικα συνδεδεμενο με το ολο mood του εργου…

#3282

Killing them Softly. Δυνατό. Οι παραλληλισμοί με την ψυχολογικά, και όχι μόνο οικονομικά σμπαραλιασμένη Αμερική στη μετά-Goldman Sachs εποχή ήταν κάτι παραπάνω από εμφανείς (ξεκάθαρη και τίμια επιλογή του δημιουργού να τρίψει στη μούρη του ακροατή το μήνυμα που ήθελε να περάσει), κάτι που πιθανότατα θα ενοχλήσει όσους διαφωνούν ιδεολογικά με τέτοιου είδους αναγνώσεις, ίσως ακόμα και όσους δεν πολυγουστάρουν την πολιτικοποίηση στο σινεμά τους, αλλά πέρα απ’ αυτό, από μόνα τους στοιχεία όπως το σαρδόνιο χιούμορ της ταινίας και η άκρως γραφική βία (σε σημείο υπερβολής) φτάνουν και περισσεύουν για να περάσει κάποιος καλά. Και συνειδητοποιημένη, και διασκεδαστική. Διαλέγετε και παίρνετε όσοι αρέσκεστε να διαχωρίζετε πράγματα στις ταινίες που πηγαίνετε και βλέπετε.

έντιτ
Λολ, δεν πρόλαβα!

έντιτ 2
Προφανώς και συμφωνώ σε όλα.
Άτιμε. Το “μετά-Goldman Sachs εποχή” έπρεπε να το πω εγώ πρώτα!

#3283

χαχ

<3

#3284

[B]Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει[/B]

Σύντομη περίληψη: η ταινία αποτελεί το χρονικό του ανεβάσματος του Ιούλιου Καίσαρα του Σέξπηρ, από έναν θίασο αποτελούμενο από κατάδικους στις φυλακές υψίστης ασφαλείας Ρεμπίμπια της Ρώμης. Για την ταινία αυτή οι αδερφοί Ταβιάνι κέρδισαν τη Χρυσή Άρκτο στο φετινό φεστιβάλ κινηματογράφου του Βερολίνου.

Για μένα ίσως η καλύτερη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει αυτή η ταινία είναι το γεγονός ότι κάτω από προϋποθέσεις μπορεί να αποτελέσει για μια ολόκληρη γενιά το έναυσμα ώστε να έρθει σε επαφή με το τιτάνιο αλλά σχετικά παραγνωρισμένο έργο των αδερφών Ταβιάνι, δύο Κολοσσών του ιταλικού αλλά και παγκόσμιου κινηματογράφου.

Και από μόνη της όμως η ταινία έχει ουκ ολίγες αρετές που την κάνουν να αξίζει κάποιος να τη δει. Και μόνη η κεντρική ιδέα (φυλακισμένοι παίζουν Σέξπηρ) αρκεί για να ιντριγκάρει. Στην πράξη η υλοποίηση αυτής της ιδέας είναι πραγματικά εξαιρετική, αντάξια του καλλιτεχνικού μεγέθους των Ταβιάνι, έστω κι αν κάποιος θα μπορούσε να ασκήσει κριτική σε κάποιες κινηματογραφικές επιλογές (σίγουρα όμως όχι στην υλοποίησή τους αυτή καθαυτή, η οποία όπως προείπα είναι άψογη απ’ όλες τις απόψεις).

Για παράδειγμα, προσωπικά δε θα με χάλαγε καθόλου αν η ταινία εμβάθυνε ακόμα περισσότερο στις προσωπικές ζωές των κατάδικων και τον τρόπο με τον οποίο προσέλαβαν αυτό το κλασσικό λογοτεχνικό έργο, ωστόσο οι Ταβιάνι προτίμησαν να δώσουν έμφαση κυρίως στο ίδιο το έργο και το πώς το χειρίζονται οι κατάδικοι, προλαβαίνοντας πάντως να κάνουν ορισμένα καίρια σχόλια για ζητήματα που αποτελούν ταυτόχρονα το θέμα της τραγωδίας του Σέξπηρ και όλα όσα απασχολούν τους ίδιους τους κατάδικους: ελευθερία, φιλία, αφοσίωση.

Αυτό που είναι πραγματικά υπεράνω κάθε κριτικής είναι η συνολική εκτέλεση της σεναριακής ιδέας, καθώς τις περισσότερες φορές είναι αδύνατο να διακρίνεις πού τελειώνει η ηθοποιία των κατάδικων και πού αρχίζουν οι προβληματισμοί και οι αγωνίες τους. Είναι τόσο μαγική αυτή η όσμωση, που δεν καταλαβαίνεις καν ποιοί από τους χαρακτήρες είναι ηθοποιοί που παίζουν τους κατάδικους (…που παίζουν τους χαρακτήρες του Σέξπηρ) και ποιοί είναι πραγματικοί κατάδικοι! (ναι, κι όμως, έχει κι απ’ τα δύο) Δείγμα ασφαλώς της μαεστρίας και της τέχνης των Ταβιάνι.

Πέρα από τις φιλοσοφικές προεκτάσεις του φιλμικού κειμένου, υπάρχουν ορισμένες σκηνές ανθολογίας, όπως εκείνη που δείχνει αποσπάσματα της τελικής παράστασης σ’ ένα θέατρο μέσα στη φυλακή, και η πρόβα της σκηνής της κηδείας του Καίσαρα μέσα σ’ ένα προαύλιο χώρο της φυλακής, όπου συμμετέχουν στο κείμενο όλοι οι φυλακισμένοι. Για τη σκηνοθεσία, τη φωτογραφία, την καλλιτεχνική διεύθυνση και κυρίως τις ερμηνείες, δεν υπάρχει τίποτα να ειπωθεί. Κάτι παραπάνω από αριστουργηματικές.

Δείτε το!

#3285

την ειδα και εγω αλλα το καλοκαιρι!
συμφωνω στον προλαλησαντα, δικαια σαρωσε το βερολινο, θα τη θεωρουσα και πολυ δυνατη για οσκαρ ξενογλωσσης (αν και εκει υπαρχει το αμουρ). επειδη ειχα και την τυχη να τη δω στα ιταλικα χωρις υποτιτλους με ιταλικο κοινο, οι διαλογοι ειναι κατι το συναρπαστικο.
αξιζει να σημειωθει πως, ειναι η καλυτερη σκηνοθεσια/φωτογραφια που χω συναντησει σε φετινη ταινια 8)

#3286

Πολυ ωραια τα λες και θα κοιταξω να δω κι εγω την ταινια,αλλα το ‘‘The Assassination Of Jessa James’’ ειναι μεγαλο σε διαρκεια και καπως κουραστικο,ενω το ??Prpoposition’’ κυριολεκτικα ΔΕΝ βλεπεται με την καμμια.
Απο τις χειροτερες ταινιες που εχω δει στην ζωη μου!!!

#3287

Ε τότε γάμα το κι αυτό ρε μαν

#3288

Γιατι ρε φιλε???

Δεν μου λεει τιποτα αυτο προσωπικα.

#3289

lol, ε οχι και ετσι το Proposition, το αδικεις καταφορα, απο τις καλυτερες ταινιες ολων των 00ς ολοτελα ειναι, αρχαιοελληνικη τραγωδια σχεδον βλεπεις…

ο Τζεσε Τζεημς ειναι οτι θα ηταν ενα γουεστερν αν το γυριζε ενας αμερικανος Ταρκοφσκυ, τελειοτητα

#3290

Lupin,καθισα να το δω γεματος προσδοκιες κι απογοητευτηκα πληρως!

#3291

Ρε συ Τζιόπας ο τύπος είχε βγάλει δύο ταινίες που αποθεώθηκαν από την κριτική αλλά εσύ τις μίσησες, και τώρα έβγαλε την τρίτη που γενικά θεωρείται ότι συνεχίζει στο γνωστό του στυλ. Αν λοιπόν εσύ μίσησες τις δύο πρώτες, τί σε κάνει να πιστεύεις ότι θα σ’ αρέσει τούτη δω; Just sayin’

#3292

το Proposition ειναι του Χιλκοουτ, σε σεναριο Κεηβ, οχι του Αντριους…η εταιρη ταινια του Αντριους ειναι το διαμαντακι Chopper τελη 90ς με πιτσιρικα Μπανα…

#3293

My bad. Μπέρδεψα τις αναφορές.

#3294

Kαι μια και λες για [B]Hillcoat[/B] εγω λατρεψα κυριολεκτικα το απιστευτο ‘’[B]The Road[/B]’’ κι αυτο ας πουμε θεωρω απο τις καλυτερες ταινιες των τελευταιων,για παραδειγμα, 10 ετων!!!

#3295

ε παντως ειναι λιγο σουρεαλ να αποθωνεις The Road και να μηδενιζεις τελειως το Proposition:p

#3296

μα για αυτό είναι ο μηδενιστής jiopas που όλοι λατρεύουμε :heart::heart::heart::heart:

#3297

Speak for yourself! :razz:

#3298

Jiopa μη σε δω να λυγάς. Τους έχεις όλους μαζί…

[SPOILER]ακόμα κι αν έχουν δίκιο.[/SPOILER]

[SPOILER]Μη γελάτε ρε, θα σας σβήσει λέμε.[/SPOILER]

#3299

Για το proposition θα συμφωνήσω πως είναι εξαιρετική ταινία. jiopa νομίζω αξίζει να τις δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία. Αλλά στο assassination θα συμφωνήσω πως πρόκειται για μετριότητα και κάπως ανούσια ταινία. Αυτό το αμερικανός Ταρκόφσκι δε με σκότωσε λιγάκι :stuck_out_tongue:

#3300

Λοιπον σοβαρα τωρα ξαναλεω οτι το ‘’[B]Proposition[/B]’’ ξεκινησα να το δω με πολυ μεγαλες προσδοκιες και αναλογη διαθεση για τελικο προσκυνημα,αλλα επεσε το ξενερωμα του ΑΙΩΝΑ!!!
Κατα τ?αλλα το ??[B]The Road[/B]’’ το θεωρω επιτευγμα!!!