ειδα εχθες το assasins creed.
Δεν ενθουσιαστηκα καθολου.Μετρια ταινια.
Πιστευα οτι η υποθεση θα ηταν περισσοτερο στην εποχη των Ναιτων με μαχες και τετοια. 
Τωρα σειρα εχει το resident evil.
και οποια η συμπτωση, screening χτες μεσω γνωστου για δημοσιογραφους…
Ω ΓΑΜΩ ΤΗ ΜΠΑΝΑΓΙΑ 
Στα τελευταια 2 λεπτα χτυπησε ευαισθητο nostalgia factor με ολη του την δυναμη και κοντεψα να δακρυσω απο την συγκινηση τελειως ενστικτωδως …ομως η στροφη της ταινιας πριν το φιναλε με εχασε-εως πολυ οκ και εγινε ξαφνικα μια αλλη ταινια, αλλου υφους, αλλου σχεδον περιεχομενου που ηταν εν μερει κατανοητο, απο την αλλη υπερβολικα δυσκολο να το χωνεψω, εχοντας δει οτι ειχα δει μεχρι στιγμης…
παραταυτα, μαλλον ειναι η καλυτερη του απο εποχη unbreakable -που ειναι η καλυτερη του γενικα-… το τελος αν και οκ, οποιον ειναι φαν τον εστειλε στο διαολο κανονικα, με χαλασε απο την αλλη που δεν ολοκληρωσε την ταινια αλλα αφησε περιθωρια για συνεχειες κτλ, δεν αγγιξε μια καθαρση, ενα φιναλε που θα ‘‘δικαιωνε’’ τα οσα προηγηθηκαν… και οπως ξαναειπα, η στροφη αυτη που εκανε προς το τελος, αλλωτε στον σιαμαλαν (15 χρονια πριν και με τις τοτε κινηματογραφικες νορμες και δεδομενα) θα το ετρωγα μαλλον, τωρα ηταν υπερβολικα οφ…
αλλα οκ, μακαβοη δυναμη, η μικρη του witch παρα παρα πολυ δυνατη, κλειστοφοβικη σκηνοθεσια που παιρνει το χρονο της, αγωνια και καλο pacing, δε βαρεθηκα λεπτο…
(y) Jason you were right
υγ. κοιτα ομως, αν ελειπαν τα τελευταια 2 λεπτα νομιζω θα ημουν πιο αυστηρος ακομα με τη ταινια… καλο ηταν
Απανταω με ξεκαθαρα σποιλερς για το Split και το τελος του.
[spoiler] Προφανώς και απο το σημειο και μετα που μαθαινεις οτι ο Beast είναι κατι αληθινο σε χανει η ταινια, και νομιζω αυτο ηταν το ποηντ. Ο Shyamalan όχι μονο επαιξε με την πλοκη της ταινιας, αλλα επαιξε και με τον κοσμο που τον δουλευει εδω και χρονια.
“Ξερετε οτι θα ερθει το τουιστ; Παρτε το λοιπον, ολο αυτο που σας ελεγα πως υπαρχει στην φαντασια του Κεβιν και οτι το μπηστ δεν ειναι τιποτα, να οριστε ΕΝΑ ΜΠΗΣΤ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ”
και εχεις μενα στο σινεμα να ειναι στα προθυρα να γιουχαρει αλλα και παραλληλα να ειμαι περηφανος για τον εαυτο μου, αφου σκεφτομαι ‘το ηξερα πως αλλη μια μαλακια μας ειχε ετοιμασει ο Σιαμαλαμαντινγκντονκ, και οριστε, να τη. Ο Προφεσορ Χ να κανει τον σπαηντερμαν’.
Συνεχιζεις ομως να βλεπεις γιατι παρολες τις ταρζανιες του Μακαβοη, παιζει καλα και εχεις καποιο Investment στο χαρακτηρα της μικρας, γιατι ειναι badass και κουλ τυπακι.
Και παει να κλεισει η ταινια και δεν εχεις καποιο resolution. O Μακαβοη λευθερος, η μικρα δεν ξερεις αν εχει παει στους μπατσους να πει τα δικα της για το θειο. Και λες τι διαολο, τι χαιρεσαι Σιαμαλαν;
Ε και ναι, εχεις τα δυο τελευταια λεπτα που σου αλλαζουν ΟΛΗ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ. Με το τιτανιο reveal του Dunn (με το score του Unbreakable να παιζει απο πισω) ξαφνικα καταλαβαινεις πως ολη η ταινια που ειδες ηταν ενα τελειο supervillain origin story και απο το πουθενα ξαφνικα βρεθηκες στο Shyamalan Cinematic Universe και να εχεις καυλωσει τη ζωη σου.
Ολες οι μαλακιες του μπηστ εβγαλαν ξαφνικα νοημα, γιατι προφανως βρισκεσαι σε ενα συμπαν που παιζουν υπερδυναμεις και που ο μπρους γουιλις ειναι πειστικος ηθοποιος!
Και εκει ειναι που φανταζεσαι τον Shyamalan να κοιταζεται στον καθρεφτη και να χαιδευεται, γιατι ξερει τι εκανε. Ξερει οτι μας επαιξε και ξερει οτι κερδισε (Και αυτο με εκνευριζει, αλλα δε μπορω να μη του δωσω ευσημα). Γιατι το reveal ηταν ακομα πιο δυνατο οταν σκεφτεσαι οτι επαιξε και με τα expectations που ειχε το κοινο απο τον ιδιο τον σκηνοθετη - σαν ανθρωπο και προσωπικοτητα στο χωρο του σινεμα - και οχι μονο απο την πλοκη. Το οτι δηλαδη δεν τον ειχαμε ικανο να κανει κατι τετοιο εδωσε ακομα μεγαλυτερη δυναμη στο χαστουκι του reveal.
Τωρα εσυ γιατι σπαστηκες που δεν εκλεισε τιποτα; ΠΡΟΦΑΝΩΣ και θελω κι αλλο Unbreakable, με Dunn vs Horde.
bonus. Ειναι πολυ πιθανο το τραινο στο οποιο πεθανε ο μπαμπας του μακαβοη, που οδηγησε στη τρελα της μανας και κατεπεκταση στο trauma του Kevin, ειναι το ιδιο τραινο το οποιο επεζησε ο Dunn. ΔΗΛΑΔΗ, ο Mr Glass στην ουσια ευθυνεται και για την υπαρξη του Dunn αλλα και του Horde.[/spoiler]
1 Like
Nαι, παιζει να εχεις και δικιο… στις επομενες μερες ισως αναθεωρησω, δεν το αποκλειω, εχεις valid points και ομολογω πως και εγω τα σκεφτομαι ακομα + αυτα που λες παραπανω για το origin…
θα το σκεφτομαι τις επομενες μερες, αυτο ειναι το μονο σιγουρο + θα επανελθω
To οποίο Split εδώ μάλλον δεν θα παίξει δυστυχώς
Χθες…
http://www.imdb.com/title/tt4550098/?ref_=rvi_tt
Δύσκολη ταινία, δεν θα γίνει love at first sight σε καμιά περίπτωση, θέλει να την αφήσεις λίγο να μεγαλώσει μέσα σου. Προσπαθώντας να αποφύγω τις λεπτομέρειες της πλοκής απλά θα πω ότι ο σκηνοθέτης από την αρχή παίζει με το υποσυνείδητο της πρωταγωνίστριας και κατ’ επέκταση του θεατή. Στο σενάριο θα βρεθούν οι όποιες ενστάσεις και κυρίως στο κάπως απλοϊκό και λιγάκι τραβηγμένο σε σημεία τρόπο που δίνεται η μια ιστορία αν και εν τέλη έχει αποτέλεσμα αυτό που κάνει. Σκηνοθετικά ο Ford λέει πολλά περισσότερα πάντως με μερικά εξαιρετικά πλάνα με αποκορύφωμα το τελευταίο που επιβεβαιώνει τις αρχικές του προθέσεις. Μου άρεσε πολύ αν και δεν βγήκα ενθουσιασμένος αρχικά από την αίθουσα. Από ερμηνείες Amy Adams απλά μας θυμίζει για μια ακόμα φορά πόσο τεράστια ηθοποιός είναι. Από τους υπόλοιπους όλοι καλοί χωρίς να ξεχωρίσουν και τόσο πάντως. Παραδόξως ο Aaron Taylor-Johnson ήταν εξαιρετικός ως τέρμα redneck scum αν και μέχρι σήμερα όπου και αν τον είδα μου φάνηκε τραγικός.
1 Like
ακριβως τα ιδια και γω για το nocturals + <3 για τον Μαικλ Σαννον, τρομερος
Να κανεις υπομονη dead μπας και το φερει -και μην υποκυψεις ακομα σε κανα rip αν βγει στο ενδιαμεσο-, νομιζω εσυ + κανα δυο ακομα θα ενθουσιαστειτε πραγματικα, αν το δειτε σινεμα…
Ναι, δυσκολη ταινια να χωνεψει κανεις. Γω την ειδα στα καπακια απο Αrrival, οποτε ψιλοαθελα μου (ελεω Adams) πηγαν κοντρα, και προφανως εχασε, γιατι το Arrival ειναι Arrival.
That being said, ο τροπος που προχωραει η πλοκη ειναι πολυ ενδιαφερον, και το μεσα-εξω απο το διηγημα στην πραγματικη ζωη ηταν εξυπνο. Αλλα δεν ξερω, κατι μου ελειπε απο την ταινια και αυτο ηταν μαλλον το ποσο μπορουσα να κανω relate με τους χαρακτηρες (σχεδον μηδεν).
Το καστ γενικα εγγυηση και πραγματικα αποκαλυψη ο Aaron Taylor Johnson στο ρολο του, σιχαμερος πραγματικα. Η σκηνη εκει στην ερημο που τους πρωτοσυνανταμε ηταν ανετα η πιο tense στιγμη στο σινεμα για μενα περυσι.
Και οριστε, να πως κανεις ταινια ομορφη και κυριλες και ψιλοδηθεν, οχι σαν την πιπα που ηταν το Neon Demon.
Για οποιον γουσταρει τα εκ των εσω και το πως γραφεις σεναριο και πως δημιουργεις μια ταινια, εδω εχει μια παρα πολυ ωραια συνεντευξη του Tom Ford περι της ταινιας οπου βλεπεις πως ειναι πολυ συνειδητιποιημενος τυπας και οχι απλα ενας μοδιστρος που την ειδε σκηνοθετης. Ισως εχω ξαναμιλησει γιαυτο, δε θυμαμαι
Για Split θα περιμένω αλλά δύσκολο το κόβω να το φέρνει από ότι κατάλαβα σε κάποιες συζητήσεις που είχα με τον αιθουσάρχη τις τελευταίες μέρες για το πρόγραμμα του. 1 αίθουσα όλη και όλη τι να προλάβει βέβαια.
Αυτό ήταν το και δικό μου θέμα
Ο τρόπος που σου δίνει την ιστορία του βιβλίου δεν σε επηρεάζει στον ίδιο βαθμό που επηρεάζει την πρωταγωνίστρια, αν και σε εμένα ήταν φανερό πως αυτή ήταν η πρόθεση του π.χ. στην σκηνή που δείχνει τα 2 πτώματα στημένα και μετά μας δείχνει την σκηνή που παίρνει τηλέφωνο την κόρη της και την βλέπουμε ξαπλωμένη στο κρεβάτι με τον ίδιο τρόπο.
https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/M/MV5BMTg4NDA1OTA5NF5BMl5BanBnXkFtZTgwMDQ2MDM5ODE@.V1_UX182_CR0,0,182,268_AL.jpg
Ωραίο νεο-western, καλογραμμένο σφιχτό σενάριο, λίγο παραπάνω προφανή από όσο ήθελα τα σχόλιά του περί τραπεζών και ύφεσης, πολύ καλές ερμηνείες και από τους 4 πρωταγωνιστές, ωραία φωτογραφία και σκηνοθεσία, κλασσικά τούμπανο soundtrack από Nick Cave και Warren Ellis, καλό pacing-δε βαρέθηκα λεπτό…
το μόνο του μείον είναι αυτό το λίγο επιφανειακό της πολιτικής του θέματος και η αρκετά προφανής κατάδειξή του κατά τη διάρκεια της ταινίας…από την άλλη βέβαια, δεν προσπάθησε να είναι και κάτι παραπάνω, κάτι πιο επικό και πιο πολιτικό, ήταν as simple as it gets και as simple as οι πρωταγωνιστές του…
anyways αρκετά καλό (y)
…που σε καμια ομως περιπτωση δεν δικαιολογει το μπαζζ γυρω της. Ηταν απλα οκ ταινια
ε αν πουμε οτι σε παρομοιο μοτιβο και θεματολογια βρισκουμε και τα Sicario ή No Country For Old Men, οχι, δεν στεκετε ουτε με σφαιρες διπλα τους…
αλλα με τα δεδομενα των Αμερικανικων ταινιων του 2016 και το μεσο επιπεδο τους, νομιζω ειναι στην 10αδα δικαιωματικα…
Η προσπάθεια που έγινε να δημιουργήσουν μια καλή ταινία μετράει . Και ας έχει για τα γούστα μου χτυπητές αδυναμίες. Το gore μου άρεσε πάρα πολύ πλην μιας σκηνής που την χάλασε μόνος του ο σκηνοθέτης
Δε νομίζω να φύγει κανείς απ το σινεμά απογοητευμένος . Είναι μια καλή επιλογή . Κανένας “κινηματογράφος” δε ξεκίνησε με έπη. Ας χτίσουν σε αυτή και με πιο πρωτότυπο σενάριο και χωρίς σοκ για το σοκ , θα κάνουν ωραίο πράματα
Νight of the Living Dead σε μεταμεσονύκτια στο Aαβόρα. Δε θα ξεπεράσω ποτέ πάντως την πρώτη φορά που την πέτυχα αργά το βράδυ στην τηλεόραση μικρός.
Μετά είχε και Lucio Fulci, το Woman in a Lizard Skin, αλλά δεν άντεχα αλλο ξενύχτι, πα πα γεράσαμε…
χαμός το τελευταίο 10ήμερο
https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/M/MV5BNzQxNTIyODAxMV5BMl5BanBnXkFtZTgwNzQyMDA3OTE@.V1_UX182_CR0,0,182,268_AL.jpg
αρκετα καλο ανεξαρτητο δραμα με καποια ευαισθητα ζητηματα στη θεματολογια του, χανει αρκετους ποντους σε πολλα σημεια + το τελευταιο πιο πεζο του μερος, με το τροπο που ειναι φτιαγμενο (να περασει συγκεκριμενα μηνυματα, ευκολα συμπερασματα)…απο την αλλη κερδιζει αρκετα σε ερμηνειες (ναομι χαρις φοβερη), στο οτι οκ, παρολα τα προβληματακια του δε παυει να ειναι αρκετα γενναιο σε σημεια + η πλοκη ξεδιπλωνεται πολυ ομορφα με αρκετο ρεαλισμο και επι το πλειστον χωρις διδακτισμο ή ωραιοποιήσεις… εν παση περιπτωση μια αρκετα καλη ανεξαρτητη αμερικανικη ταινια που εκανε το μπαμ κυριως λογω συγκυριων φετος, χωρις αυτο να σημαινει απαραιτητα οτι ειναι τοσο σημαντικη οσο τα θεματα που πραγματευεται στο συνολο της…
.png)
για βιογραφια και δη διαφορετικη απο την μεση αλα wiki μεταφορα, ηταν αρκετα καλο + διαφορετικο…σπουδαια ερμηνεια απο πορτμαν μακρυα απο μανιερισμους και μιμητισμους… δε με τραβηξε τοσο λογω θεματολογιας και καταστασεων -δν με ενδιεφερε εξαρχης- αλλα δε το μετανιωσα λογω ιδιαιτερης σκηνοθεσιας και σεναριου, οι φιλοι των βιογραφικων ταινιων δε θα το μετανιωσουν επισης
Αλλο ενα αριστουργημα απο τον Φαραντι, χωρις πολλα πολλα…πολυεππεδο σεναριακα, αναδιαμορφωνει σημερα το εργο του Μιλλερ και τα καιρια ερωτηματα του, χτυπα το ιρανικο συγχρονο ονειρο με γνησια κοινωνικη και πολιτικη κριτικη και ειναι αδιαμφησβιτητα απο τις καλυτερες ταινιες που εχω δει φετος (+ το 2016)…κριμα που δε το ειδα το 2016 να το εχω στο τοπ της σεζον…
http://3.bp.blogspot.com/i17Fs698zUQ/RtAml21lbbI/AAAAAAAABUQ/tP08Ozk2YI4/s400/zerkalo_ruscico.jpg
http://people.ucalgary.ca/~tstronds/nostalghia.com/ThePosters/covers/DVD/UK_Sacrifice.jpg
απο προσφατο αφιερωμα στο cinemarian ξαναειδα τις περισσοτερες ταινιες του Ταρκοφσκυ… δεν εχω να πω πολλα, οσοι ειναι φιλοι του σκηνοθετη ξερουν, το μονο που μου μενει ειναι οτι για μενα ειναι ο καλυτερος σκηνοθετης ολων των εποχων και ειναι αδυνατον να περιγραψω εστω και το παραμικρο για καποια απο αυτες τις ταινιες σε μερικες γραμμες…θα κανω πολυ καιρο παλι να ξαναδω ταινια και να ενδιαφερθω για οτιδηποτε… χτες ξεκινησα το Kramer vs Kramer και το σταματησα στη μεση, καμια διαθεση πραγματικα… ο Ταρκοφσκυ ηταν πολλα παραπανω απο απλα ο μεγαλυτερος κινηματογραφικος δημιουργος ολων των εποχων, ηταν ενας απο τους επισης μεγαλυτερους ποιητες-στοχαστες του προηγουμενου αιωνα…ξεκινησα ξανα να διαβαζω-τοχα διαβασει αρκετα μικροτερος μια δεκαετια πριν- το ‘‘σμιλευοντας το χρονο’’ του ιδιου, εξαιρετικο βιβλιο για να μπορεσει καποιος να ξεκινησει την καταδυση του στην φιλοσοφια της αποδομηση του κινηματογραφικου χρονου και την ανακατασκευη της ιδιας της ζωης μεσω της τεχνης οπως μονο αυτος καταφερε…
4 Likes
Με έψησες για Jackie που το φέρνει εδώ από βδομάδα και ήμουν λίγο 50-50 για να πάω.
καλό ήταν και φαντάσου πήγα σε φάση επειδή είχα πρόσκληση οπότε τζάμπα οπότε why not…και με ενα θέμα που δε με αγγίζει… είχε την ιδιαιτερότητά τους, δεν θα το θυμάμαι για πάντα αλλά ήταν ένα καλό μεστό δίωρο + με μερικές εμπνευσμένες στιγμές + μια σπουδαία ερμηνεία… ειδικά αν σου αρέσει και η πόρτμαν, ασυζητητί
σίγουρα όχι από το τυπικό αλα Wikipedia συνηθισμένο στύλ βιογραφίας…
Πείτε λίγο, πάρχει κάποιος λόγος που όλα τα σχετικά βραβεία/υποψηφιότητες/εκδηλώσεις/ψιψιψόνιαgatewayorlinkin αγνοούν την Amy Adams συγκεκριμένα και το Arrival γενικά;
Η πιο λογική εξήγηση είναι πως οι ψήφοι μοιράστηκαν για την ίδια μεταξύ των 2 ρόλων που είχε φέτος (Arrival και Nocturnal Animals) όπως σωστά γράφτηκε και σε μερικά site. Η αυτό ή απλά έχουν χάσει το μυαλό τους δηλαδή.
1 Like
