Γκανγκστερικο επος,ενος απο τους μεγαλυτερους αμερικανους σκηνοθετες,που δεν ειναι αυτο που φαινεται και ισως μπερδεψει/ξενερωσει αρκετους…Η βιογραφια ενος απο τους σουπερ σταρ γκανγκστερς του '30,την χρυση εποχη του εγκληματος στην αμερικη,δεν ειναι γυρισμενη οπως θα περιμενε να δει κανεις σε αναλογη ταινια,αλλα με εντονη την σφραγιδα του δημιουργου της…δεν θα δειτε πανοραμικα πλανα,φθαρμενη εικονα,ψαρωτικα σκηνικα,κινηματογραφηση της Αμερικης του κραχ σε πρωτο πλανο,τπτ απο αυτα…το φιλμ ειναι γυρισμενο σε HD καμερα ψηφιακη,στο χερι πανω,προσδιδοντας μια τελειως διαφορετικη αισθηση αυθεντικοτητας…σαν να βλεπεις τα παντα,πισω απο τον ωμο των πρωταγωνιστων,σαν να εισαι και συ μεσα στη ταινια…πολλοι μπορει να ξενερωσουν με αυτο και δικαιολογημενα,αφου η επιλογη αυτη ειναι δικοπο μαχαιρι,πρωτοποριακη μεν ασυνηθιστη δε για το ευρη κοινο…εμενα με εντυπωσιασε,γιατι δεν ηταν μια απο τα ιδια…σιγουρα,με μια σκηνοθετικη ματια αλα Ντεπαλμα ή Κοπολα θα χτυπαγε κοινο τρελο και θα φιγουραριζε σε πολλες λιστες,αλλα ετσι,δεν βλεπεις μια ταινια που εχεις ξαναδει αλλα κατι εντελως διαφορετικο,που σε βαζει μεσ στο παιχνιδι,με μια ψευδοντοκυμαντεριστικη αισθηση,αφου ειναι και γυρισμενο σε πραγματικες τοποθεσιες και με τρομερη δουλεια στα κουστουμια και λοιπα τεχνικα μερη…
Καταρχας,ολη η ταινια,ειναι ο Ντεπ…ο Μπεηλ,για να μην παρεξηγηθει κανεις,ειναι β ρολος(ουτε καν…)…ολα γινονται για τον Ντεπ…ειναι ο πρωταγωνιστης,ειναι ο αδιαφιλονικητος σταρ της ταινιας…ολα γινονται και ολοι δουλευουν για να αναδειχθει η περσονα του!Τρομερη ερμηνεια για μενα,απο τις πιο μεστες του,αφου αφηνει πισω τα στυλακι του περιεργου τυπα και παιζει εναν σκληρο γκανγκστερ,με αισθηματα αλλα πανω απολα αυτο,εναν κακοποιο που εχεικανει φυλακες κτλ και δεν μασαει και πολυ…εξισου τρομερη η Ματλιον Κοτιγιαρ,που παιζει την αγαπημενη του,καταπληκτικη ερμηνεια και την κοβω να χτυπαει και βραβειο πουθενα…
Το στορυ,δεν ακολουθει την ιδια οδο με λοιπα παρομοια φιλμ,μιας και δινει οσα ακροβως στοιχεια χρειαζονται για τον καθε χαρακτηρα,δεν αναλωνεται σε αναλυσεις χαρακτηρων κτλ,απλα καταγραφει με το δικο του τροπο,ολη την δραση του Ντιλιντζερ,τις ληστειες του,τα πιστολιδια που ανταλαξε με τους αστυνομικους του πρωιμου FBI τοτε αλλα και τους τροπους που ξεφτυλιζε διαρκως την αστυνομια και σε συνδιασμο με τη συνηθεια του να μην ληστευει ή να πειραζει κοσμο,στην εποχη του κραχ,αλλα να χτυπαει μονο τραπεζες,τον ανεδειξαν σε λαικο ειδωλο…ειναι πολυ ωραιο που στην ταινια εμφανιζονται και ενα σωρο αλλοι διασημοι μαφιοζοι και αστυνομοι της εποχης καθως αμα εχεις διαβασει λιγο απο ιστορια της μαφιας,βλεπεις πολλες γνωστες φατσες…
Ειχα αποθαρυνθει λιγο,διαβαζοντας απο τη μια μετριες κριτικες και απο την αλλη καλες και ειχα ξενερωσει σε ενα βαθμο,μιας και δεν γουσταρω να διαβαζω ακομψα σχολια για εναν σκηνοθετη οπως ο Μαικλ Μαν,που την σκηνοθετικη του δεξιοτεχνια θα ηθελαν να την εχουν πολλοι,και αρκετοι ‘‘φτασμενοι’’ στο χωρο,και θα επρεπε να διδασκεται σε καθε σχολη κινηματογραφου…ολες,μα ολες οι σκηνες με πιροβολισμους,θα σας κανουν να πεταχτητε ορθιοι,μιλαμε για απιστευτο ρεαλισμο και τρομερη ενταση…
Anyway,μεγαλο review αλλα ειχα χρονο για κωλοβαρεμα:p και μου αρεσε και πολυ το εργο…οποιος θελει να δει ενα γκανγκστερικο επος,που δεν εχει καμια απολυτως σχεση με οτι αλλο εχει δει(και καλο και κακο οπως ειπα),με τρομερη μουσικη,βαρβατες ερμηνειες,αλλα και απιστευτες σκηνες πιστολιδιου,ας παει στην ταινια,δεν θα χασει…υπαρχει συναισθημα,υπαρχει απογνωση απο ολους,υπαρχει και ο Ντιλιντζερ,που ζει για το τωρα και δεν σκεφτεται το μελλον,καθως το Live fast,die young συνθημα ειναι διαρκως στο μυαλο του …η σκηνοθεσια για μενα παντως,ειναι εργο τεχνης,τρομερα πρωτοτυπη και με αριστουργηματικα πλανα…σιγουρα παντως,αν και μου τη σπαει να το διαχωριζω ετσι,ταινια οχι για καθε κοινο…