Cobalt - Gin

οι γνωστες, δωστε του ευκαιριες.
οι νιουμπιδες, προσκυνηστε.

Λες; Μα αφου η τελευταια του ταινια ηταν λιγο μουφα.

Καταπληκτικό. Όπως και το “Eater of birds”.
Πολύ προσεγμένο με πολλή και καλή μουσική!

Aτσα και black metaller o dyingfreedom :stuck_out_tongue:

Το Eater Of Birds το ειχα λιωσει.Το ψαχνω σε αυθεντικο το κερατο μου μεσα.
Το καινουριο το εχω ακουσει μια φορα.Θα το ξανακουσω αρκετα γιατι δεν ειναι και καμια “ευκολη” μπαντα.

Εμένα μου άρεσε πολύ πάντως, σε μια πρώτη ακρόαση.
Και θα ψάξω και τα προηγούμενα.

Eater Of Birds ! :wink:
Δεν μπορω να βρω αδυναμο σημειο σε αυτον τον δισκο.

Τώρα κατεβαίνει…

Πάντως, ακούγοντας και το Landfill Breastmilk Beast EP, έχω να πω ότι όλα καλά… αλλά πολύ Tool βρε παιδί μου…
Όχι ότι είναι απαραίτητα κακό…

Σαν noob και εγώ, προσκυνώ :bow:

τους έβλεπα μπροστά μου συχνά αυτούς από την κυκλοφορία του προηγούμενου δίσκου μέχρι τώρα, αλλά πάντα άλλαζα δρόμο γιατί με χαλούσε κάτι… δεν είμαι σίγουρος τι, αλλά μάλλον εκείνο το περιστεράκι στο εξώφυλλο. έβαλα να ακούσω αυτό όμως… δεν είμαι σίγουρος γιατί, αλλά σίγουρα η πρόοδος από το νεκρό πουλί στον τζοβένο ηθοποιό είναι σημαντική, θαρρώ. είμαι στην δεύτερη ακρόαση αυτήν τη στιγμή και είμαι μάλλον θετικά εντυπωσιασμένος.

το πρώτο που θέλω να ρωτήσω είναι αν πραγματικά τους θεωρείται black metal μπάντα ή, καλύτερα, αν το θεωρείται αυτό black metal δισκάκι (μιας που τα υπόλοιπα δεν τα έχω ακούσει). σίγουρα ο καθένας έχει άλλα κριτήρια για να ταμπελοποιεί, αλλά εγώ π.χ., που ταμπελοποιώ σχεδόν πάντα βάσει μουσικής, θεωρώ πως είναι αρκετά μακριά από το να χαρακτηριστεί black metal αυτό το πράγμα (αβασάνιστα τουλάχιστον). από 'κει και πέρα, νομίζω είναι ο πρώτος δίσκος του 2009 που ακούω (αν και δεν παίρνω όρκο), σίγουρα όμως είναι ο πρώτος που μου κάνει κάποια ιδιαίτερη εντύπωση. πολυδιάστατος ήχος, μπλέξιμο ιδιωμάτων και παιξίματος, όντως μεγάλη tool επιρροή (τόσο σε κιθάρες όσο και σε ντραμς) και σε πρώτη φάση δείχνει όλο αυτό το τουρλουμπούκι αρκετά στιβαρό και μελετημένο, πράγμα καλό για μας που δεν θέλουμε όλες τις μουσικές μας χελ γιέα ροκενρολ ντουντ. δεν ξέρω πόσο έχουν μελετήσει όλες αυτές τις μουσικές που παρελαύνουν στον δίσκο, αλλά είναι ψαρωτικοί οι τύποι αν μη τι άλλο.

εκτός του ότι μου έκανε εντύπωση που βρήκα νέο δίσκο να με εντυπωσιάσει, έστω και προσωρινά, όταν είδα την διάρκεια και συνειδητοποίησα πως δεν βαρέθηκα καθόλου (άντε, ίσως λίγο στο stew craven), εξεπλάγην. ούτε θυμάμαι πόσο καιρό είχα να μην βαρεθώ με τέτοια διάρκεια σε δίσκο (ροκενρόλ ρε!!). πάμε και στο παίξιμο τώρα, το οποίο είναι πολύ πολύ ενδιαφέρον, ιδιαίτερα στις κιθάρες, σε σημείο που βλέπω ακόμη και τον surfer rosa ξέρω ‘γω να γουστάρει με τα θέματα που ακούγονται. εξαιρετική δουλειά, όπως και στα ντραμς, αν και σε κάποιες στιγμές, για παράδειγμα στα δυο πρώτα τραγούδια, το παρακάνει (ελαφρώς ευτυχώς) ο τύπος, για το γούστο μου έστω. τώρα που το σκέφτομαι πάντως, το μπάσο που πήγε ρε; νομίζω δεν το ακούω!! ελπίζω να φταίει το κερί στ’ αυτί =ρ

τέσπα, αυτά πάνω κάτω. ή μάλλον και κάτι τελευταίο. έχει πολύ ενδιαφέροντες τίτλους τραγουδιών ο δίσκος κι έτσι κοίταξα λιγάκι το μπαγκράουντ των μουσικών. ο ένας είναι στρατανιώτης στο ιρακ, λέει. μούδιασα κάπως είναι η αλήθεια, αλλά επιφυλάσσομαι μέχρι να διαβάσω τους στίχους και να δω τι μέρος του λόγου είναι οι τύποι. ακούστε πάντως.

Ωραια τα λεει ο somnambulist. :thumbup:

Οσον αφορα την ερωτηση σου μπορω να απαντησω για το προηγουμενο τους αλμπουμ
το οποιο και εχω λιωσει.Δεν ειναι αμιγως black metal αλλα who cares ?
Μιλαμε για παρα πολυ καλη μπαντα με εξαιρετικες δουλειες που συνεχως
“ελαφραινει” τον ηχο της καθως τον μπολιαζει με νεα στοιχεια.
Εξελιξη ? Ξεπεσμος ? Δεν με ενδιαφερει !

~bump~ γιατί έτσι!

Αναπόφευκτα προσκύνησα με τη σειρά μου

μαζι σου.

το ξανακουγα παλι πριν και κτυπιομουν σα κταποδι, δεν ειναι και ευκολο(τελικα) πραμα να βαλεις ταμπελα στους κομπαλτ.

Πολύ ωραίος δίσκος, πολύ καλό παίξιμο και μουσική, μόνο τα black metal φωνητικά με ξένισαν λιιιίγο.
Τα θεωρώ πολύ κλισε ρε γαμώτο (όχι ότι έχω ακούσει και πολύ black), τις καφρίλες λέω έτσι?

Στο τοπ 5 τουλάχιστον.
Εξαιρετική αντίληψη μουσικής.