Coheed and Cambria - The Afterman: Ascension/Descension

ακομα θελει πολλα ακουσματα αλλα νομιζω οτι το 1ο μερος μου αρεσει πιο πολυ…

Ο Κλαούντιο είναι μουσική ιδιοφυία. Τα φωνητικά που έχει γράψει πάλι είναι τρομερά πολυποίκιλα, οχι ότι η μουσική πάει πίσω.
Δηλαδή δεν μπορεί να κάνεις τέτοια και να είσαι και ταυτόχρονα τόσο εμπορικός και πιασάρικος. Αυτή είναι μια ελιτ πολύ πολύ περιορισμένη άμα το σκεφτείτε.

δε ξέρω αν ενδιαφέρει κάποιον αλλά στο play.com πουλάνε την deluxe έκδοση του νέου album 5 ευρώ…

CAAAAAAAAAAAAAAGED, LOCKED IN PERPETUAL MOTION
Μα η τρίχα κάγκελο (η τρίχα λέμε) κάθε φορά, κάαααθε φορά; Και βόλιουμ +1

Aλλά τώρα με έπιασε η γκεη διάθεση και σειρά παίρνει το Νάμπερ Σίτυ :dance:

Δεν νιώθουν με τίποτα λέμε…:stuck_out_tongue:

Peaks : Ascension > Descension
Overall : Descension > Ascension
The Afterman in total > Ascension + Descension

Τι εννοώ;

Το “Α” έχει ένα “Domino” ή ένα “Afterman” και 1-2 ακόμα που είναι το κάτι άλλο, αλλά το “D” δεν έχει ούτε μισή περιττή νότα, είναι πιο ομοιογενές και στο σύνολο ίσως ξεπερνάει το πρώτο μέρος.

Επίσης, ως συνολικό project (αφού ως ένα άλμπουμ ηχογραφήθηκε) είναι καλύτερο από τα 2 επιμέρους μέρη του ξεχωριστά. Τρομακτικά ωραίο διπλό άλμπουμ και εντυπωσιακό πόσο καλά τα κατάφερε ο Claudio και πάλι. Που έχει ταβάνι αυτός ο τύπος;

συμφωνώ απόλυτα

Αναφέρθηκαν ήδη νομίζω τα Gravity’s Union, Sentry The Defiant, Hard Sell, Dark Side of Me αλλά πρέπει να τονιστεί και το [B]Pretelethal[/B].

Να πω κι εγώ λοιπόν ότι το Ascension για μένα είναι ο χειρότερος δίσκος των C&C. Δεν είμαι απόλυτος, απλά δε με “έπιασε” ποτέ και τον παράτησα δίνοντας έμφαση στους υπόλοιπους καλλιτέχνες της τότε πλευλιστ μου (εροτικαζ :Ρ).

Από την άλλη το Descension από την πρώτη ακρόαση μου φαίνεται αρκετά ανώτερο. Και μέχρι και σήμερα τον θεωρώ έναν πολύ καλό δίσκο. Δεν έχει τις 2,3 κομματάρες που είχε το “Year Of The Black Rainbow” (σύγκριση με πιο πριν δεν κάνω), ωστόσο ακούγεται πολύ όμορφα απ’ την αρχή μέχρι το τέλος. Τον γούσταρα δηλαδίς τις 3-4 φορές που τον άκουσα μέχρι τώρα και θα παίξει παραπάνω στο μέλλον.

Όχι, δεν νιώθουν :stuck_out_tongue: Ποιό είναι πιο “βγαίνω από τη ντουλάπα”; Aφτερμαν η Ναμπερ Σιτυ; Ακόμα δεν μπορώ να αποφασίσω.

Εγώ πάντως δυσκολέυομαι να κρίνω ως μονά άλμπουμ, σιγά τη χρονική διαφορά μεταξύ τους. Είναι διπλό και πιστεύω ήταν μέγα λάθος να μην το κυκλοφορήσουν έτσι.

Δεν είμαι μακριά απο αυτή την άποψη, αλλά χειρότερο C&C είναι άπιαστο ταβάνι για πολύ κόσμο, οπότε…
Ωραίο παρατσούκλι, μπορώ να το μετατρέψω; Ευχαριστω νονέ!

Ερωτικέ, τα λέει καλά ο σύντροφος;

http://www.rocking.gr/reviews/album/Coheed_And_Cambria_-_The_Afterman_Descension/4688/

Σύντροφος βλέπω, συμπάσχει :smiley:

Edit: Πόσο μεγάλο σχολείο οι Police; Απλά χρειάζεται να βασίσεις ένα τραγούδι στα ρυθμικά τους και έχεις ένα ακόμα “χιτ” σαν το Number City η ένα χιτ σαν το Locked out of heaven του Μπρούνο Μαρς. Ακόμα και σήμερα…

Αχα! Γι’ αυτό θυμίζει C&C. Βρέθηκε ο missing link…

Bruno Mars Volta.

Lying on the floor :lol3:

Respect μονο respect. :bow2:

Τσίμπα και videoclipάρα για την κομματάρα: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=fl1Dubqke28

Epic music, epic video, epic band, epic hair, epic beards…JUST EPIC!!!

The comment was there :smiley:

Το μαλλι ειναι το 5ο μελος της μπαντας. Αντε να δουμε ποτε θα βγαλουν εστω κατι μετριο

Περιμένω να μου ρθει για να το απολαύσω. Το Gravity’s Union που άκουσα (δεν άντεξα να μην ακούσω τίποτα) με προϊδεάζει για μεγάλα πράγματα.

Caged
Locked in perpetual motion
Carving our wounds wide open
But you let the wrong one in

Πόσο ΕΠΙΚΟ σημείο?? :respect:

Afana lovers unite :metal:

1 Like