Ωραίο άλμπουμ! και από τα λίγα (για μένα) αξιόλογα σε μία αρκετά σκοτεινή και μάλλον δύσκολη περίοδο της σκηνής…
Θα προσθέσω και το κασετόνι από [B]DIRTY WOMBS[/B] το οποίο ακολούθησαν και εξίσου καλές κυκλοφορίες από τους ίδιους, αλλά διαλέγω αυτό μάλλον λόγω του ότι το έχω συνδέσει με κάποια ιδιαίτερα προσωπικά βιώματα.
Αλλα πχ, πρεπει να δουμε ποια ελληνικα ανεξαρτητα (ή και οχι, πιο παλιος κοσμος θα μπορει να το κρινει) ιστορικα labels σηκωνει το κλιμα.
Wipe Out!, Creep, Pegasus, Hitch-Hyke, DiDi (οσο αστειο πουθεναδες κι αν ειναι, καποιοι - οχι εγω τοσο, αφου δεν εχω γινει φαν - δεν μπορουν να ξεχασουν οτι εκει κυκλοφορησε το ομωνυμο Γενια Του Χαους) …και αλλα που ξεχναω ή δεν εχω καν υποψιν.
Ή στην τελικη και πιο συγχρονα πιθανον.
Απομακρυνει ενα label τη μπαντα απο το DIY πχ;;;Αν ναι, ποιο;;; Την κανει απλα κατι underground;;; Ή τιποτα απο ολα αυτα;;;
σχετικά με αυτό, μιλάμε και για άλλες εποχές, τότε οι μπάντες παίζανε στην σοφίτα, σε φεστιβάλ στο καλιμάρμαρο, στο σπόρτινγκ, σε κλαμπάκια κλπ, που σίγουρα στις μέρες μας δεν θα θεωρούνταν και πολύ DIY εδώ που τα λέμε, από πολύ κόσμο… Δεν ξέρω καν δηλαδή, αν στα mid 80s έπαιζε αυτός ο όρος στην Ελλάδα. Οπότε δεν ξέρω αν είναι σωστό να τα τσουβαλιάσουμε όλα μαζί. Από 'κει και πέρα, δεν έχω κάτι άλλο στο νου για να επιχειρηματολογίσω, αλλά just saying… Δε νομίζω κιόλας ότι θα βγει κάποια άκρη
Για να είμαι on topic, από τα “σημερινά” θα συμπλήρων το επικό split “Επιθανάτιος Ρόγχος / Πορεία Στο Περιθώριο” εννοείται για την μυθική πλευρά των πρώτων!
Δεν νομίζω πως μπορούμε να εξετάσουμε ένα μουσικό κίνημα σαν κάτι στατικό, παρά μόνο σαν κάτι ζωντανό και εξελίξιμο. Έλεγα μπας και το αποφεύγαμε το κομμάτι αυτό αλλά μάλλον όλα εκεί δείχνουν.
Πολλοί προβληματισμοί και το αιώνιο ερώτημα σχετικά με τις γραμμές που χωρίζουν το ξεπούλημα από την εξέλιξη. Πόσο καλύτερα ενημερωμένη ας πούμε ήταν μία μπάντα του 87’ και κρυφό όνειρο είχε την κυκλοφορία μέσα από την εταιρία από τους Ναυτία του 88? Το πρώτο μισό της δεκαετίας του 90’ τράβηξε κάποιες γραμμές. Καλώς ή κακώς αυτές αυτές αλλάζουν και προσαρμόζονται ανάλογα με τις πολιτικές, κοινωνικές κλπ συνθήκες της κάθε εποχής.
Π.χ. Τελευταία μιλάμε όλο και περισσότερο για το ενδεχόμενο εισόδου σε χώρους. Αυτό δεν θα το κάναμε 7-8 χρόνια πριν μιας και ήταν διαφορετικά τα ζητούμενα και τα δεδομένα. Σε 5-10-15 χρόνια ίσως συζητάμε ακόμα και για το ενδεχόμενο ένας χώρος να λειτουργεί βιοποριστικά για τα μέλη της και να χρηματοδοτεί τις μπάντες του, στηρίζοντας παραγωγές,ηχογραφήσεις, κυκλοφορίες κλπ κλπ. Ποιος ξέρει, η ιστορία θα δείξει.
Δεν μπορώ να πω πάντως με σιγουριά ποια θα ήθελα να είναι η συνέχεια.
Μιας και τους ανέφερα πάντως
οι γίγαντες:
[B]NAYTIA - ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ[/B]
Πολλές αναμνήσεις με[B] Ατομική Σχάση[/B]…σε ένα πάρκο κάπου πίσω από το 2ο Λύκειο Περιστεριού με ένα σάπιο κασετόφωνο και μια χιλιοπαιγμένη κόπια με κακή φωτοτυπία…Κάπου στα μέσα με τέλη του 90’. Ωραίες εποχές…
Μία μπάντα που σταμάτησε να παίζει πρωτού μας δείξει τα δόντια της και προσωπικά θεωρώ την μεγάλη αδικία της εγχώριας D.I.Y. είναι οι RED LIGHT από το Αίγιο. Η μπάντα που μπορούσε να είναι ότι καλύτερο έχεις δει στη ζωή σου - αλλά και ότι χειρότερο εξαιτίας των αυτοκαταστροφικών της τάσεων.
Επειδή είναι λίγο δύσκολο να βρεθεί η κυκλοφορία τους “HALF” (ep 6 κομματιών) ανβάζω δείγμα των ικανοτήτων τους.
Για τους λάτρεις των Dinosaur Jr., Polvo, Ride κλπ κλπ κάποια στιγμή θα προσπαθήσω να ανεβάσω το ep.
Για όποιον θέλει σωστό noise rock…με d.i.y. φιλοσοφία ας τσέκαρει και
[B]Mother Disobedience[/B] (να τιμήσουμε και το σπίτι μας). Όποιος δεν κρατιέται ας πάει στο 03:20 και ξεκινάει το καλό…