Kατ’ εμέ από τους πιο αξιόλογους και ταλαντούχους σκηνοθέτες των προηγούμενων δύο δεκαετίων, και σίγουρα ένας από τους κορυφαίους βρετανούς των τελευταίων χρόνων…
Όπως λέγαμε και με τον ντέκαρντ παλιότερα, ο Danny Boyle είχε ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα στον κινηματογράφο με την μαύρη κομωδία Shallow Grave που ταυτόχρονα ύπηρξε και το ντεμπούτο για την καριέρα ενός πολύ μεγάλου ηθοποιού της γενιάς μας, του Ewan Mc Gregor.
2 χρόνια αργότερα υπήρξε δημιούργος του CULT -must see- ΕΠΟΥΣ, που σίγουρα στιγμάτισε τις εφηβείες πολλών ανθρώπων μέσα κι έξω από το φόρουμ, ονόματι trainspotting
Aργότερα σκηνοθέτησε το περίφημο The Beach με τον Leonardo Di Caprio (το οποίο στα μάτια μου αφάιρεσε λίγο την ρετσινιά που του άφησε ο Τιτανικός)
και το εξαιρετικό 28 days later, από τις καλύτερες και πιο σοβαρές, κατ’ εμέ, ζομπο-ταινίες, και με την συγκλονιστική σκηνή του άδειου Λονδίνου μέσα.
Ακομα στο βιογραφικό του βρίσκονται οι ταινίες millions, a life less ordinary, sunshine (τις οποίες δεν έχω δει) μέχρι που φτάνουμε στο επίσης εξαιρετικό (καθ’ ότι χολιγουντιανό) και οσκαρικό Slumdog Millionaire με τη ζωή στις παραγκουπόλεις της ίνδιας.
Πέρσι έβγαλε και το 127 hours το οποίο δεν έχω δει.
Κατ’ εμέ πολύ χαρακτηριστικά στοιχείά του Boyle, είναι τα εξής: μια -όσο πρέπει (ούτε να σου βγάζει το λάδι, ούτε να στο πετάει στα μούτρα)- αγωνιώδης και αγχοτική τάση στις ταινίες του που σε κρατάει σε εγρήγορση, το καυστικό χιούμορ, η αρκετά σωστή επιλογή ηθοποιών, η δημιουργία κουλ χαρακτήρων, και φυσικά η εμβάθυνση στους χαρακτήρες αυτούς, χωρίς να γίνεται κάτι τέτοιο με φλυαρία.
Προσωπικά: Η ψήφος μου είναι μεταξύ shallow grave, trainspotting, slumdog millionaire. Θεωρώ και τα τρία τεράστιες και μοναδικες ταινίες. Είδομεν. Πολύ κοντα και οι 28 μερες