θέλεις να πεις κάτι πιο συγκεκριμένο μήπως :-k ?
προς ρωσία μεριά…
εντάξει τότε
μια φορα το ακουσα ,ανελπιστα καλο
ο ηχος του ειναι ο ηχος των πρωτων νταντζιγκ (τηρουμενων των αναλογιων)
ντουμπλε ποστ, αλλα με πνιγει το δικιο
Λοιπον τωρα που το ακουσα με λιγη περισσοτερη προσοχη, αν και το ακουω απο mp3 σε 320 kb/s bitrate (ξερω δεν ειναι σιντι αλλα κατα κανονα μιλαμε για ελαχιστες διαφορες) θελω να πω πως ΤΑ ΕΚΑΝΑΝ ΣΑΛΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ. Παλι.
Δεν ξερω αν το ηθελε να ακουγεται τοσο χαοτικη αλλα σε σημεια παραγινεται το κακο…κιθαρες η μια πανω στην αλλη,σολο που δεν ακουγονται
τα φωνητικα αλλοτε θες προσπαθεια να τα ακουσεις αλλοτε ειναι ενοχλητικα δυνατα και το μπασο απαραδεκτο σε πολλα κομματια.
Δηλαδη εχεις κανει μια χαρα δουλεια σε συνθεσεις ρε γκλεν να ουμε και πας και θαβεις (κυριολεκτικα) το δισκο!
Οποτε δε ανεβαζα την ενταση ηταν ψιλοτραγικη η κατασταση - παραειναι δυνατη η παραγωγη.
Αυτο που με πειραζει ειναι πως δεν υστερει σε ποιοτητα/feelin απο τα παλια, αλλα πχ βαλτε μετα καπακι το πρωτο νταντζιγκ και ακουστε διαφορα (να χτυπας το κεφαλι σου).
Και γενικα δηλαδη συνεχιζεται το προβλημα πολλων ‘συγχρονων’ νταντζιγκ, ισως(?) σε λιγοτερο βαθμο, δεν μπορω να πω.
Τωρα για κομματια περα απο το Night star που δεν μαρεσε ιδιαιτερα και το πρωτο που κατακρεουργειται απο τη μιξη οποτε τι να πω ,ολα ειναι σε υψηλα στανταρς
αλλα μεγαλη αδυναμια το τελειωμα του δισκου με το incanticle 3λεπτη instrumental εισαγωγη με πιανο και evil ατμοσφαιρα, το seasons of pain κομματαρα με επικ φηλινγκ κτλκτλ (εδω πχ ενα καλυτερο μπασο θα το απογειωνε το κομματι)
και το left hand rise above επιτομη της μουσικης του νταντζιγκ
Γενικα ειμαι ευχαριστημενος (οσο και αν με ενοχλουν οι κακες παραγωγες σε καλες συνθεσεις) γιατι εδειξε πως το εχει ρε παιδι μου και η φωνη σε σχετικα καλα επιπεδα.
Ας μιλησει και κανας αλλος απο εσας τους γνωστους , να πει τη γνωμη του γιατι ειμαι περιεργος.
Μας εχει φαει η μοντερνια στο μεταλ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΟΥ (για την παραγωγη λεω παλι)
…
ε η πρωτη ακροαση ηταν και στο φτερο εντελως + ενθουσιασμος, υποκειμενικοτητα κτλ
μετα που το ακουσα με προσοχη, κλαφτα
το τηρουμενων των αναλογιων παντως δεν ηταν τυχαιο 
Για ότι ειπώθηκε περί παραγωγής πιο πάνω είμαι 100% σύμφωνος.
Βρήκα και τον λόγο δηλαδή που δεν άκουγα τα Danzig της μετά κλασικού λαην απ περιόδου.
Κατά τ’αλλα ο άρχοντας διατηρέιται σε υψηλά επίπεδα γράφοντας κομματάρες σαν το On A Wicked Night, Hammer of the Gods, Night Star Hell, το ομώνυμο, το Black Candy και τα 2 Pyre of Souls (ειδικά το instumental είναι φανταστικό).
Στις καλύτερες κυκλοφορίες και αδικείται από την παραγωγή ο δίσκος για κάτι καλύτερο.
Εγώ θα βαζα το 8άρι πάντως.
Molis to akousa ke ego to alboum ke boro na po pos oso me porose synthetika allo toso me xenerose i paragogi.9ari stis synthesis ke 4 stin paragogi ke krima giati odos me sosti paragogi(pou eise re rick rubin)tha itan poly pio pano to synolo
(na zitiso sygnomi ke gia ta greeklish alla to pc eine kenourgio ke ego tora matheno peri ypologiston ke ayti ti stigmi den exo kan tin epilogi gia elinika)
Νομίζω ότι γενικά τώρα τελευταία δεν το πάει πολύ καλά ο Danzig με τον ήχο του, κάτι που με χάλασε πολύ και στο live του. Το καινούριο μου φαίνεται αρκετά ανώτερο ως σύνολο από το “Circle of Snakes” αλλά δεν έχει ρε γαμώτο ένα κομμάτι επιπέδου “Netherbound” που θα το απογείωνε ακόμα περισσότερο. Ακόμα και έτσι όμως τείνω να πω οτι με εξέπληξε ιδιαιτέρως θετικά και είναι σίγουρα από τα album που θα επιστρέφουμε για ευχάριστες ακροάσεις φέτος.
O αποπάνω τα’πε όλα.
ΠΑΡΑ πολύ καλό άλμπουμ. Φυσικά καμία σύγκριση με τα 4 πρώτα, ούτε πάει για “τοπ της χρονιάς”, αλλά είναι ένα οχτάρι γεμάτο. Φαίνεται ρε παιδί μου ότι ο Γκλεν γούσταρε όταν το 'γραψε, εν αντιθέσει με τα προηγούμενα που ακούγονταν κουρασμένα.
Τώρα αυτά με τον ήχο κλπ δεν τα καταλαβαίνω, μια χαρά μ’ακούγεται εμένα. Ελπίζω να το βρούμε και σε καλή τιμή να πάει στο ράφι δίπλα στα άλλα όπως πρέπει.
Οι ενστάσεις μου ως προς τον ήχο του δεν αφορούν τόσο την παραγωγή του, όσο το περιτύλιγμα της μουσικής του. Έχει χάσει αρκετά τη μπλουζ φινέτσα που χαν τα πρώτα (που ήταν αυτό κυρίως που με έκανε να αγαπήσω αλμπουμ όπως το Lucifuge), θέλει να κουρδίζει λίγο πιο χαμηλά, να κάνει πιο βαρύ τον ήχο και πιο δυσκίνητο στις μελωδίες του. Βάλε λίγο και την αναμενόμενη συνθετική κούραση με το πέρασμα των χρόνων και έχεις αλμπουμ που δεν είναι αντάξεια του ένδοξου παρελθόντος.
Ο δίσκος δεν είναι κακός και η παραγωγή καλύτερη από το Circle of Snakes. Δεν έχει όμως τα 2-3 πολύ καλά κομμάτια από το Circle (συμφωνώ με τον circus το Netherbound ύμνος) που σε κάνει να το ξαναβάζεις στο CD player ξανά.
Η φωνή του είναι σε καλή φόρμα για την ηλικία του (60 νομίζω) και συνθετικά μερικά κομμάτια στέκονται ψηλά αλλά μερικά είναι εκεί απλώς για να γεμίσουν τον δίσκο (και δεν είναι και μεγάλος).
Έχω την εντύπωση πως είτε ο Glenn υπερτιμά τον ικανότητά του ως παραγωγός είτε δεν θέλει να δώσει μερικά χρήματα και πάρει έναν παραγωγό της προκοπής (για Rubin ξεχάστε το, ως γνωστόν έχουν μαλώσει)
Για μένα η ψυχρολουσία ήρθε όταν άκουσα το Black Aria 2. Μακράν από τους χειρότερους δίσκους που έχω ακούσει. Μεγάλη πατάτα και απογοήτευση μετά από το υπέροχο Black Aria (νομίζω πως έγινε πλατινιένιο στην Αμερική)
Δεν έχει όμως τα 2-3 πολύ καλά κομμάτια από το Circle (συμφωνώ με τον circus το Netherbound ύμνος) που σε κάνει να το ξαναβάζεις στο CD player ξανά
Συγνωμη αλλα θα διαφονισω.deth red moon ,on a wicked night hammer of the gods ke ta 2 τελευτεα εινε κοματαρες που ειχε σαν τετιες να γραψει χρονια.το cd εινε εθιστικοτατο κε για μενα τοyλαχιστον ανωτερο απο το circle of snakes.Οσον αφορα το black aria 2 ουτε για σουβερ δεν κανει!
black παπaria 2 
megadeth red sabaton ole!
Τελικά είναι θέμα γούστου, εμένα μου αρέσουν τα The revengeful, Black Candy και Ju Ju Bone κομμάτια πιο απλά στο παλιότερο στυλ και θεωρώ πως το καλύτερο ατμοσφαιρικό κομμάτι του δίσκου, το Pyre of Souls ήθελε πολύ περισσότερη δουλειά και στην εκτέλεση και στην παραγωγή.
Παρόλα αυτά, όπως είπα πολύ καλύτερη παραγωγή από το Circle, το οποίο ακούγεται υποτονικό με εξαίρεση 2-3 κομμάτια (τα My Darkness και καπάκι το Netherbound πάντα ταλαιπωρούν τα ηχεία μου - και τους γείτονες)
Τέσπα, εξάλλου το αν θα γυρνάμε πίσω σ’ έναν δίσκο μόνο ο χρόνος θα το δείξει, είδομεν…
Το Rebel Spirits έχει κάνει σε κανέναν τέτοια εντύπωση όπως έκανε σε εμένα; Γιατί παρακάτω δεν έχω ακούσει, όποτε τελειώνει πατάω το “πίσω” για να το ξαναακούσω.
ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ!
Ju Ju Bone, On a Wicked Night και Deth Red Moon μου έμειναν απο την πρώτη ακρόαση.
Αλλά όλος ο δίσκος μ’αρέσει τρελά, και δεν το περίμενα, δεν είχα σοβαρή επαφή με Danzig πριν.
black candy, το τελευταίο και deth red moon για εμένα . Γενικά πολύ καλός δίσκος και θα συμφωνήσω ότι ειδικά το pyre of souls αδικείται από τη παραγωγή, μίξη κλπ .