Dare

Dare (Classic Rock/AOR/Hard Rock)

O Darren Wharton ενας keyboard player απο το Manchester ανακαλυθτηκε απο τον μεγαλο Phil Lynott και σε ηλικια 17 χρονων το 1980 τον εφερε πρωτα ως session μουσικο στο Lizzy album Chinatown καθως και σαν επισημο μελος του θρυλικου γκρουπ στα αλμπουμ Renegade και Thunder and Lightning.

Aπο τοτε ακολουθησε ο θανατος του μεγαλου Phil και ο Darren αποφασισε να δημιουργησει τους Dare βρισκοντας ενα τεραστιο ταλεντο για κιθαριστα στο προσωπο του Vinny Burns και παιζοντας σε διαφορα clubs στο Manchester καταφεραν να εξαπλωσουν τη φημη τους και να κερδισουν ενα συμβολαιο με την μεγαλη δισκογραφικη εταιρεια Α&Μ και να βγαλουν στα τελη του 1988 το ντεμπουτο τους Οut Of The Silence .

  1. Abandon
  2. Into The Fire
  3. Nothing Is Stronger Than Love
  4. Runaway
  5. Under The Sun
  6. The Raindance
  7. King Of Spades
  8. Heartbreaker
  9. Return The Heart
  10. Don’t Let Go

Ενα AOR masterpiece ,κλασσικο , αναλλοιωτο στο χρονο , δεν λειπει απο καμια Best AOR Albums λιστα , μια παραγωγη διαμαντι απο τους Μike Shipley (ολο μπερδευω το ονομα του με τον Shirley) κυριως και Larry Klein . Ο Shipley επειδη ειχε δουλεψει μεταξυ αλλων και με Def Leppard και Mr.Mister η δουλεια που εκανε στον ηχο μπορει να θεωρηθει μια μιξη των δυο γκρουπ.

Πιο αγαπημενα μου τραγουδια Don’t Let Go , Under The Sun

Oι Guns ‘n’ Roses ειναι ηδη πρωτο ονομα στην πιατσα , αλλαζουν πολλα στη μοδα και ολες οι δισκογραφικες ζητανε πιο σκληρο ηχο και το ιδιο ζητησαν απο τον Darren για τον δευτερο δισκο Blood From Stone . Επισης ηταν πολλοι ακροατες τοτε που κατηγορουσαν τον Darren οτι ειναι πολυ φλωρος και θα επρεπε να παιξει Hard Rock. Την παραγωγη το 1991 ανελαβε ενας μαιτρ του ειδους ο Keith Olsen.

  1. Wings of Fire
  2. We Dont Need a Reason
  3. Surrender
  4. Chains
  5. Lies
  6. Live to Fight Another Day
  7. Cry Wolf
  8. Breakout
  9. Wild Heart
  10. Real Love

Ποζερια και αγιος ο Θεος , hard rock up your ass και ενα ακομα κλασσικο για το ειδος αλμπουμ που ομως ηταν εμπορικη αποτυχια και σημανε το τελος της συνεργασιας με την A&M . O ιδιος ο Darren δεν το ηθελε ετσι το αλμπουμ και παντα λεει οτι ηταν λαθος του αυτη η στροφη και δεν τον εξεφραζε.

Πιο αγαπημενα μου τραγουδια We Don’t Need A Reason , Lies .

O Vinnie Burns θα φυγει και θα γινει μελος αργοτερα των Ten (της δευτερης πιο αγαπημενης μου μπαντας μετα τους Dare) και ο Darren θα αραξει σπιτι κανοντας οικογενειακη ζωη και θα ασχοληθει φτιαχνοντας το προσωπικο του στουντιο ηχογραφησεων στο σπιτι του.

7 χρονια απουσιας απο την πιατσα και στο 1998 το Calm Before The Storm το τριτο αλμπουμ ειναι γεγονος. Ο Darren εχει στρατολογησει ενα φιλο του κιθαριστα απο το Sheffield τον Richie Dews o oποιος εχει μεγαλη συμβολη στο δισκιο , βρισκεται και μια μικρη δισκογραφικη εταιρεια απο την Γερμανια η MTM για τη διανομη.

  1. Walk On Water
  2. Someday
  3. Calm Before The Storm
  4. Ashes
  5. Crown Of Thorns
  6. Silence Οf Your Head
  7. Rising Sun
  8. Rescue Me
  9. Still In Love With You
  10. Deliverance
  11. Run To Me (Bonus Track)
  12. Cold Wind Will Blow (Bonus Track)

Παραγωγη απο δω και περα απο τον ιδιο τον Darren στο προσωπικο του στουντιο και η στροφη στη μουσικη ειναι γεγονος . Μια φανταστικη παραγωγη με ηλεκτρικες και ακουστικες κιθαρες στα ισα , αναμεσα σε AOR και κλασσικο ροκ και εκπληκτικοι στιχοι που ειναι πια η μιση δυναμη του συγκροτηματος. Πιο μαλακος ηχος και μεταβαση σιγα σιγα στον ηχο που χαρακτηριζει τωρα τον Darren. Moναδικος ηχος και τελειως προσωπικος.

Το CBTS ειναι το πιο αγαπημενο μου αλμπουμ ever…

Το 2001 o Darren αποφασιζει να παρει ολο τον ηχο πανω του και πια τα μελη του γκρουπ ειναι συνοδευτικα . Ο Richie Dews εχει γραψει μονο δυο τραγουδια. Ο τιτλος τα λεει ολα …Belief . Ο Darren καλει τους οπαδους του να ακολουθησουν το δρομο του απο δω και μπρος ο οποιος ειναι πολυ πιο Classic rock , εσωστρεφης με κελτικα στοιχεια και καποιες αναφορες στον ηχο των Floyd , Mark Knopfler , Μostly Autumn . Στιχοι ακομα πιο συναισθηματικοι . To πιο αγαπημενο αλμπουμ του ιδιου του Darren .

  1. Silent Thunder
  2. Dreams on Fire
  3. White Horses (Lions Heart)
  4. Belief
  5. Run Wild Run Free
  6. We Were Friends
  7. Falling
  8. Where Will You Run To
  9. Take Me Away
  10. Promised Land
  11. Phoenix

Πιο αγαπημενα μου τραγουδια We Were Friends , Promised Land

2004 και το Beneath The Shining Water ειναι η φυσικη συνεχεια του Belief ο ηχος γινεται ακομα πιο μαλακος και οι στιχοι ακομα πιο συναισθηματικοι και σκοτεινοι (πολλες φορες) . Απο τους ροκερς ειδικα αυτος ο δισκος κραχτηκε πολυ ως σοφτ αλλα οι φανατικοι οπαδοι εγιναν ακομα πιο φανατικοι . Aκομα πιο προσωπικο αλμπουμ.

  1. Sea of Roses
  2. Days Gone By
  3. Silent Hills
  4. Beneath the Shining Water
  5. The Battles that You’ve Won
  6. Allowed To Fall
  7. I’ll be the Wind
  8. Where Darkness Ends
  9. Storm Wind
  10. Last Train

Πιο αγαπημενα μου τραγουδια Beneath The Shining Water , Where Darkness Ends .

Τον επομενο χρονο κυκλοφορησαν ενα DVD με τιτλο The Power Of Nature που περιλαμβανει μια εμφανιση τους στο Deep Impact Festival στο Μοναχο το 2004 μαζι με συνεντευξη και ενα βιντεο κλιπ του Deliverance απο το CBTS

  1. Sea Of Roses
  2. Storm Wind
  3. Where Darkness Ends
  4. Silent Hills
  5. Some Day
  6. Silent Thunder
  7. Fire (Into The Fire απο το Out Of The Silence)
  8. We Will Return (Return The Heart απο το OOTS)
  9. Song For A Friend (The King) (King Of Spades απο το ΟOTS)
  10. White Horses

Ισως μεσα στην χρονια αλλα αν με ρωτησετε εμενα θα πω την επομενη χρονια θα εχουμε την κυκλοφορια του νεου δισκου με τιτλο Arc Of The Dawn με μια μικρη αλλαγη προς το σκληροτερο ελαφρα ομως οπως λεει και ο ιδιος , παντα στο προσωπικο στυλ αυτου του καλλιτεχνη που βγαζει μουσικη για την προσωπικη του ευχαριστηση και μονο οποτε δεν βιαζεται για αυτη την κυκλοφορια οπως ποτε δεν βιαστηκε βεβαια απο τοτε που κραταει τα ηνια των ηχογραφησεων του.

Ελπιζω να εκανα μια καλη πρωτη γνωριμια με τους Dare . Με ενεπνευσε ο Maiden1979 με τα επικα του ποστ (εγω δεν τον φτανω με τιποτα) . Αυτα και πιστεψτε με το παλεψα πολυ να ειμαι περιεκτικος αλλα μαλλον δεν μου βγηκε…

Μyspace

Enjoy…

Ti να πρωτοπει κανεις για τον Darren και την παρεα του…Εχοντας ακουσει τα παντα εκτος απ το ντεμπουτο πλεον(ειμαι απαραδεκτος ναι το ξερω,μη γκρινιαξεις προεδρε…:stuck_out_tongue: )εχω να πω οτι προκειται για ενα “κρυμμενο διαμαντι” της δισκογραφιας.Ειναι απ τους τραγουδοποιους που επιλεγουν πολυ ορθα να κανουν του κεφαλιου τους ενω καποιοι"οπαδοι" και λοιποι εγκαταλειπουν σιγα σιγα το πλοιο νομιζοντας οτι θα βυθιστει,πραγμα το οποιο φυσικα δε γινεται στο τελος.Απ οσα εχω ακουσει λοιπον εχω ξεχωρισει το Belief ως προσωπικο αγαπημενο,συμφωνοντας με τον Darren.Ο συνδυασμος folk και κλασικων ροκ στοιχειων με εναν πολυ δυνατο στιχο δινει μια ιδιοτυπη ταυτοτητα στο ακουσμα κανοντας το ακομα πιο ελκυστικο.Ειμαι σχεδον πεπεισμενος πως ο καινουριος δισκος,οποτε κι αν κυκλοφορησει θα ειναι ανταξιος του παρελθοντος,μια και συνηθως οταν οι καλλιτεχνες λειτουργουν με βαση την εμπνευση και οχι τη γραμμη της εταιρειας,εχουνε-με πολυ καλυτερα αποτελεσματα.

Daz, μήπως είσαι ο manager των Dare; :stuck_out_tongue:

:lol: :lol:

Eγω θα ειχα υποψιες αν εμενε Αγγλια ο Daz,οτι ειναι ο ιδιος ο Darren Wharton…:stuck_out_tongue:

Πολύ αγαπημένη μπάντα στο aor. Από albums δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο μιάς και από το καθένα υπάρχουν κάποια πολύ αγαπημένα κομμάτια (Silent Thunder, Sea of Roses κ.α.)
Ημουν σίγουρος ότι κάποια στιγμή ο daz θα έκανε κάποια αναλυτική αναφορά σ’αυτούς! 8)

Χαχα! Και εγώ αυτό σκεφτόμουνα χθές!
Και πολύ το άργησε! :smiley:

Λοιπόν…

Τους Dare ομολογώ ότι δεν τους ήξερα μέχρι την άνοιξη του 2004!
Εκείνο τον Μάρτιο όμως επειδή είχα ήδη κλείσει για το Gods Of Metal Festival της Ιταλίας, ανακοινώθηκε ότι εκτός από τους Twisted Sister, W.A.S.P., Alice Cooper, Motörhead και Testament, θα παίξουν και κάποιοι Dare!

Ποιοί είναι πάλι αυτοί; :-k

Τελικά, λίγο καιρό μετά ακυρώθηκε η εμφάνισή τους :frowning: και τη θέση τους πήραν οι The Quireboys

Όμως είχα προλάβει να ασχοληθώ μαζί τους…

Τα πρώτα τους 3 έχω, από τα οποία, το πρώτο και τρίτο δεν είναι ακριβώς για τα δικά μου αυτιά… :-s

Αλλά…
η τεραστίων διαστάσεων δισκάρα που τιτλοφορείται “Blood From Stone”, είναι άλλο πράγμα!

Όπως λέει και ο αρχηγός Daz

Είχα πάθει μεγάλη πλάκα με αυτό το μνημείο, που είναι γεμάτο refrainάρες, μελωδικές riffάρες, ξέφρενες σολάρες, ξεχυλισμένη έμπνευση, φωνάρα και large παραγωγή! :bow:

Έχω έναν ακόμα λόγο να ευχαριστώ τους Guns N’ Roses λοιπόν… :roll:

Κατανοώ ότι για τους AORάδες ο δίσκος είναι λίγο έξω από τα νερά τους, αλλά, έστω και αν δεν αρέσει η κατεύθυνση ακόμα και στον ίδιο τον Darren, είναι σημαντικό ότι προσέφερε σε ένα άλλο κοινό ένα δίσκο-διαμάντι!

Για να μην πω “ΟΛΑ” και φανώ πιο πορωμένος από σένα :stuck_out_tongue: , θα αρκεστώ στα έπη “We Don’t Need a Reason” και “Surrender”, που με ξετρέλαναν από το πρώτο δευτερόλεπτο! Ειδικά στο “We Don’t Need…” πέρα από tribute στους Thin Lizzy, o Vinny Burns σολάρει σαν μην υπάρχει αύριο!!! :respect:

[SIZE=“1”]Έχουμε ξεσκιστεί στα αφιερώματα σε αγαπημένες μπάντες τώρα τελευταία… :lol: [/SIZE]

:lol: Tι τον περασες ρε λουτρινε τον Darren… Robbie Williams ? Παντως μπορω να σου πω οτι αμα δεις στον καινουριο δισκο τη Warner distributor για καποιες χωρες τοτε καπου εχει βαλει το χερακι του και ο D του rocking :wink:

Ρε Koζακο πες και καμια γνωμη , δεν παρεξηγουμαστε αλλωστε οι αρνητικες κριτικες ταιζουν περισσοτερο τον αρχηγο για δημιουργια :stuck_out_tongue:

E oχι και να γκρινιαξω αγορι μου γλυκο , μεγαλη μου αγαπη στο φορουμ , παιδαρα μου θεατρακια , αλλο μου μισο (θα παντρευτουμε εμεις οι δυο να δεις) …

ΤΙ ΕΙΠΕΣ ΡΕ ΛΙΝΑΤΣΑ , ΑΛΗΤΗ , ΚΡΥΦΟΠΟΖΕΡΑ , ΧΑΜΕΝΕ , ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΩΡΑ ΡΕ, ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΒΓΑΛΟΥΝ ΑΛΜΠΟΥΜ ΟΙ ΘΙΑΤΕΡ ΡΕ Αλλωστε εχεις χρονο να το ακουσεις …μωρο μου :smiley:

Στον Μιτς θα απαντησω σε αλλη φαση…

Blood from Stone & Calm Before The Storm είναι για μένα το ταβάνι στις επιδόσεις των Dare και από τότε που τους έμαθα, ομολογώ ότι αυτοί οι δυο δίσκοι με εμποδίζουν να ασχοληθώ εξίσου και με τα υπόλοιπα. Ελπίζω να καταφέρω σύντομα να ξεφύγω :-s

O D έκανε τη ζημιά του στον C καιρό πριν…
Μη βλέπεις που δε μιλάει πολύ…

Ένα από τα συγκροτήματα που μου έκαναν παρέα φέτος το καλοκαίρι και θα μου κάνουν για πολύ καιρό πιστεύω… Ένα από τα συγκροτήματα που σε κερδίζει για την ευαισθησία του σε μουσικό και λυρικό επίπεδο, την αλήθεια στη χροιά της φωνής, τις μαγικές εικόνες που σε ταξιδεύουν μίλια μακριά σε κάποιους ξεχασμένους λόφους της Ιρλανδίας, εκεί όπου κάποτε είχε συμβεί κάτι μαγικό που τώρα όμως έχει σβήσει… Η κάθε νότα εναρμονίζεται με τον κάθε στίχο και παρόλο που σπανίως αναφέρεται η λέξη ‘‘love’’ βρίσκεται μέσα
στη μουσική, εννοείται μέσω αυτής, δεν υφίσταται δίχως αυτήν, γίνεται ένα μαζί της χωρίς να έχει ειπωθεί.

Έχοντας ακούσει τους δίσκους του, παραθέτω τα κομμάτια που ξεχώρισα:

Calm Before The Storm : Αξεπέραστο τραγούδι… από εκείνα που σου προκαλούν ρίγος στο πρώτο άκουσμα (σε μένα τουλάχιστον). Όσα δεν λέει ο Darren στα 5 λεπτά, τα λέει ο κιθαρίστας στο τελευταίο λεπτό…το πιο συγκινητικό φινάλε που έχω ακούσει ποτέ…Κύκνειο άσμα.

We Were Friends: Έχω την αίσθηση ότι αποτελεί άτυπη συνέχεια του προηγούμενου κομματιού. Ξεκινά με τον παραδοσιακό ιρλανδέζικο τρόπο, σε προϊδεάζει για όσα θα ακολουθήσουν… Σκέψεις που ξεκλειδώνονται μετά από πολύ καιρό, και που τώρα δεν έχουν κανένα νόημα εκτός από το να ανακουφίσουν τον εκφραζόμενο. Έπος τί άλλο να πώ…

Falling: Υπέροχο από όλες τις απόψεις. Χαρούμενο, ονειρικό και ρεαλιστικό ταυτόχρονα… άφθονος λυρισμός. . Είναι αυτό που νιώθεις όταν είσαι ερωτευμένος αλλά δε ξέρεις πώς να το περιγράψεις…απλά το αισθάνεσαι… I have fallen for this song!

Sea Of Roses: Ένας στίχος: ‘‘and I whispered my dream to the rose on the sea and you stayed by my side till the morning light’’. Όλα τα άλλα είναι περιττά.

Beneath The Shining Water: Είχα καιρό να δεθώ με ένα τραγούδι τόσο… Η ειλικρίνεια του με αφόπλισε, με έκανε να σκεφτώ και να αναπολήσω. Πω… αν έπαθα ζημιά στα 19 μου με αυτό τί θα κάνω στα 29?

Δε μπορώ όμως να τελειώσω γράφοντας για τραγούδια των Dare, δίχως να αναφερθώ στο Abandon (Κομματάρα), The Battles That We’ve Won (από τα λίγα κομμάτια που γνωρίζω και έχουν θέμα τους τη φιλία), Silent Hills, Deliverance, Allowed to Fall, Lies, Real Love, Where Darkness Ends, I’ll Be The Wind, Heartbreaker, Ιnto the Fire…

Όλα είναι ένα κι ένα… Ευχή μου, να τα ανακαλύψετε όσοι δεν το έχετε κάνει ήδη.

Princess=Jennifer ;;;

Eιπες τις μαγικες λεξουλες υπνοβατη :bow: Γι αυτο σε συμπαθησα εγω…

Να μιλησει γιατι να μη μιλησει? Συμβουλη…μην ακους πολυ τον αρχηγο εκει που εισαι γιατι ειναι κομματακι επικινδυνος :lol:

Ρε παλιο Βαθυμωβακια ,ρε παλιο Θεατρακια , μονο θα σπαμαρεις στους θεους ? Ποτε θα βαλεις μυαλο να ακουσεις AOR ρε αληταρα? Η πριγκιπισα ειναι η διαδοχος τι να κανουμε ? Πρεπει να συνεχισει το εργο μου (νεο αιμα) εγω γερασα 8)

@Maiden1979
Μιτς για να μην τον αδικησουμε τον αρχηγο επειδη ηταν και ποζεροψωναρα τοτε μιας και ηταν πολυ οπαδος του John Bon Jovi και της σκηνικης του παρουσιας και αφου τοτε του τα χωνανε (φλωρος και τετοια) λεει κουφαλες θα δειτε οτι παιζω και ποζερια αμα λαχει . Γι αυτο και το Blood From Stone βγηκε πολυ Bon Jovi σε αρκετες στιγμες του (συν τη παραγωγη φυσικα) . Δεν αποκυρησει το αλμπουμ αλλα παραδεχτηκε οτι παρασυρθηκε , ηθελε την επιτυχια αλλα αισθανθηκε αργοτερα οτι κοροιδεψε τον κοσμο γιατι δεν ηταν αυτος (του αλμπουμ) ο πραγματικος Darren.

O Keith Olsen για μενα εκανε υπερβολικα πουσαρισμενη παραγωγη (του βγαινανε τα εντοσθια live για να τα βγαλει τοτε συν οτι τα ειχε τσιτωσει ολα, backing φωνητικα , κιθαρες) και αφαιρεσε πολλα απο την προσωπικοτητα του καλλιτεχνη καθως το αλμπουμ αν και κορυφαιο για το ειδος εμοιαζε με πολλα . Υπαρχουν αλλωστε παραδειγματα οπως το Walk on water με παραγωγη Olsen αλλα και το Walk on water με παραγωγη Darren . To πρωτο μοιαζει με Bon Jovi μεχρι το ρεφραιν και Def Leppard στο ρεφραιν και το δευτερο μοιαζει με … Dare 8O (για το ιδιο τραγουδι μιλαμε).
Nαι οι G ‘n’ R αλλαξαν την μοδα και τοτε μπηκανε σαν οδοστρωτηρας στη μουσικη.
Vinny Burns … πρωτα απο ολα , γαμω τα παιδια . Για Ten ειμαι σχεδον το ιδιο καφρος .

Πολυ φιλικη συμβουλη … κρατα το Calm Before The Storm και σε καμια …δεκαετια ακουσε το παλι . Μπορει να εχουν πεσει τα αυτια σου μεχρι τοτε (για ολους ερχεται καποτε) και να το εκτιμησεις παραπανω. Φυσικα και δεν περιμενα να σου αρεσουν το πρωτο και το τριτο :lol:

@ Princess … Προταση γαμου εκανα, γιατι σκαλιζεις κι αλλο το σπαθι κατανα στην πληγη? Λυπησου με 8O :lol:
Σοβαρα τωρα , διδαξες πολυ κοσμο για το πως πρεπει να ακουμε μουσικη καμια φορα . Υπαρχει και ο ρομαντισμος λοιπον , υπαρχει η ιστορια που λεει ενα τραγουδι , υπαρχουν οι εικονες που γενναει ενα τραγουδι .
Εισαι θεα τελος. Δεν μπορεις να φανταστεις ουτε στο ελαχιστο ποσο με εκφραζει το ποστ σου . Και εισαι 19 . Απιστευτο… Respect 8)

Κυριε Cozy μπορεις μετα απο το ποστ της πριγκιπισας να κλειδωσεις το τοπικ . Ολα τα αλλα ειναι λεπτομερειες…

Διάδοχος εγώ?#-o Εσύ είσαι ο Άρχοντας και δεν έχεις φάει ακόμα τα ψωμιά σου:lol: Άλλωστε δε θα μπορούσα να συνεχίσω το έργο χωρίς την απαραίτητη υποστήριξη!

Τα κομμάτια που έχουν στο myspace τους είναι πολύ καλά.:slight_smile:

Να το καταλάβω ότι τα φωνητικά ήταν, στουντιακά ας πούμε, και δεν εκφράζανε τον Darren σαν καλλιτέχνη αλλά όλα τα άλλα; :-k
Οι κιθάρες που σπέρνουν, τα drums που τα σπάνε, o Vinny Burns, o Greg Morgan δεν γουστάρανε αυτήν την αλλαγή; :-k
Το ρωτάω γιατί, στο “We Don’t Need a Reason” για παράδειγμα, που για μενα είναι ένα από τα 25 καλύτερα hard rock τραγούδια των '90s, οι εκτελέσεις τους δεν δείχνουν άτομα που το κάνουν επειδή είναι της μόδας! :roll:
Τους ταιριάζει τρομερά! Εκτός αν είναι τόσο μάγκες που το “παίζουν” τόσο πειστικά, οπότε και πάλι τους παραδέχομαι!
Έχω σαν σημείο αναφοράς το εξαιρετικό video clip του εν λόγω κομματιού (δεν έχω live video υλικό της εποχής για να κρίνω!) και ευτυχώς που υπάρχει και στο youtube (όχι σε τόσο καλή κατάσταση δυστυχώς!) και μπορούν όλοι να καταλάβουν τι θέλω να πώ!
Ειδικά από τη μέση και μετά, αυτά τα τύμπανα και αυτές οι κιθάρες, μου θυμίζουν τους λόγους που ακούω αυτήν την μουσική! Απλά :respect:

http://www.youtube.com/watch?v=dUHju1Cat80 :metal: :bow:

@Sharuman…Mε ξαφνιασες που σου αρεσαν τα κομματια . Με σιγουρια θα σου αρεσουν πολυ τα τρια τελευταια αλμπουμ . Go for them 8)

@Mits… Sorry for the delay Μ . Κοιτα, οι Dare ειναι σαν τους Ten συγκροτημα του ενος ατομου οποτε ολες οι αποφασεις ειναι ενος ατομου. Ο Darren οπως ειπα γουσταρε και αυτος τοτε γιατι ηθελε πολυ να μπει στα παπουτσια του John Bon Jovi συν οτι η εταιρεια ειχε μεγαλα σχεδια , εκλεισε ακριβο παραγωγο , extensive tour με Europe κλπ. κλπ. Αλλα κακως για μενα τον χειριστηκαν σαν να εχουν στα χερια τους τον Coverdale η τον Jovi γιατι δεν ηταν . Ποτε δεν μπορεσε να ξεπερασει το τρακ του κιμπορντιστα που εγινε τραγουδιστης και γενικα frontman .
Oι υπολοιποι σαφως ηταν πιο ‘καφροι’ και ο Vinny Burns ειναι σε στυλ παλιου Gary Moore καθως και τα βρηκε μια χαρα αργοτερα με τον Gary Hughes . Ενας λογος που εφυγε απο Dare ηταν οτι ηθελε πιο σκληρους δρομους. Ελπιζω να ημουν διευκρινιστικος , ειναι δυσκολο να εισαι σε λιγες σειρες. Πολυ με πορωνεις παντως ρε παιδι μου δεν περιμενα γενικα να βρω αλλους πορωμενους ειτε με ενα αλμπουμ η με περισσοτερα . Δυστυχως, εχω καποια live audio απο εποχη blood from stone αλλα ειναι πολυ χαλια ηχητικα.

Πάντως νομίζω πως ο Burns τα έσπασε και με τον Hughes σχετικά πρόσφατα.

Yeap τιποτα δεν ειναι αγγελικο σε αυτο τον κοσμο και both Darren and Gary ειναι “σατραπηδες” σχετικα με τα “μαγαζια” τους . Eχουν περασει χρονια πια και απο τοτε που εφυγε απο Ten.

Off topic μεν, αλλά για κάνε ρε Daz ένα προσωπικό Ten top-3 !!