Η επιλογή δική σας 
Edit: πρόσθεσα και μια μικρή ψηφοφορία με κλασσικά έργα.
Spirits of the Dead από Poe.
δεν είμαι dark τύπος, δε διαβάζω dark τύπους.
και ο Poe δε με τρελαίνει, αλλά αυτό,
Wow! Ελπίζω να μείνει ανοιχτό αυτό το thread…!
Προσωπικά το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν Poe…!
Φοβερός συνδιασμός ρομαντισμού και darkίλας.
Το αγαπημένο είναι το “alone” πολύ πρώιμο και με εκφράζει απόλυτα…!
From childhood’s hour I have not been
As others were ? I have not seen
As others saw ? I could not bring
My passions from a common spring ?
From the same source I have not taken
My sorrow ? I could not awaken
My heart to joy at the same tone ?
And all I lov’d ? I lov’d alone ?
Then ? in my childhood ? in the dawn
Of a most stormy life ? was drawn
From ev’ry depth of good and ill
The mystery which binds me still ?
From the torrent, or the fountain ?
From the red cliff of the mountain ?
From the sun that 'round me roll’d
In its autumn tint of gold ?
From the lightning in the sky
As it pass’d me flying by ?
From the thunder, and the storm ?
And the cloud that took the form
(When the rest of Heaven was blue)
Of a demon in my view ?
Έντιτ:
Όπα, τώρα μου βγήκε το poll :S
οπότε call of cthulhu εύκολα!
^
Ωραίες επιλογές παιδιά.
Η δική μου αδυναμία είναι ο Lovecraft αλλά και ο Keats. Μ’αρέσει πάρα πολύ ο τρόπος που χειρίζονται την γλώσσα, δεξιοτέχνες με πολύ καλές περιγραφές.
Πολύ όμορφο θέμα, μπράβο Neniel.
Η αλήθεια είναι πως μια μικρή κατατόπιση/παρουσίαση των επιλογών του πολλ δε θα ήταν άσχημη, μια που δε νομίζω πως είναι όλα τα έργα γνωστά στους πάντες. Εκείνα των Whitman και Chesterton για παράδειγμα.
Δικαίως τα έργα των Lovecraft και Poe καταλαμβάνουν τόσο σημαντικό μερίδιο στο poll, κατα τ’ άλλα. Αγαπημένη μου ιστορία ωστόσο είναι μια απο εκείνες που δεν αναφέρονται στο poll, και αυτή δεν είναι άλλη απο την απίθανη και σκοτεινή όσο δε πάει άλλο “Μάσκα του Κόκκινου Θανάτου” του Πόε. Πιστεύω θα συμφωνήσετε πως ανήκει στις κορυφαίες ιστορίες του. Όλη αυτή η περιγραφή με τα πολύχρωμα δωμάτια, τον χορό των μεταμφιεσμένων και το εκκρεμές με έχει στοιχειώσει πραγματικά.
Τώρα που δεν είναι αυτή η ιστορία στο πολλ τι να ψηφίσω λοιπόν? Χμ. Θα πω τον Φράνκενσταιν, έτσι, χωρίς λόγο, απλά γιατί άφησε εποχή όσο ελάχιστα έργα στο είδος και η σημασία του είναι ακόμα μεγαλύτερη αν σκεφτούμε οτι υπήρξε και απο τα πιο πρώιμα του είδους (γράφτηκε στην καρδιά της περιόδου του ρομαντισμού). Και γενικά, μου αρέσει πολύ.
Στα πολύ σημαντικά “γοτθικά” έργα να αναφέρω και το Κάστρο του Οτράντο (ακόμα δεν το έχω διαβάσει, θεωρείται όμως απο τα κλασικότερα του είδους, και απο τα πρώτα που γράφτηκαν).
^
Το Castle of Otranto το έχω, όποτε θες πες και στο δίνω. Είναι πολύ πρώιμο κι αυτό, με τίποτα δεν φτάνει όμως σε ομορφιά το Frankenstein [imo πάντα :)]
Τώρα όσον αφορά τις υπόλοιπες επιλογές…
Darkness, ένα όμορφο σκοτεινό ποίημα --> http://www.online-literature.com/byron/685/
La Belle Dame Sans Merci , περιλαμβάνει πολύ ζωντανές εικόνες/περιγραφές --> http://englishhistory.net/keats/poetry/labelledamesansmerci.html
O Captain My Captain, γραμμένο σε πιο ανάλαφρο ύφος απ’όλα τα υπόλοιπα και με ομοιοκαταληξία --> http://www.poetry-online.org/whitman_o_captain_my_captain.htm
A Ballade Of Suicide, το λέει και ο τίτλος, για αυτοκτονικές διαθέσεις–> http://www.poetry-online.org/chesterton_ballade_of_suicide.htm
Δεν είμαι ο σουπερ φαν του της dark κουλτούρας, έτσι πριν ανοίξω το θρεντ σκέφτομαι ότι μόνο αν υπάρχει το Τell tale heart θα ψηφίσω. Ίσως το πρώτο ψυχολογικό θρίλερ ever.
Keats, Whitman κ.λπ. είναι ιερά τέρατα… τι κρίμα που δε διαβάζω ποίηση.:lol:
θα τσεκάρω όμως τα links του φίλου.
Ωραίο θεματάκι. Από το πολλ, χωρίς δυστυχώς να τα έχω διαβάσει και όλα, ψηφίζω βουνά της τρέλας. Γενικότερα όμως, αγαπημένο μου Lovecraft είναι η Καντάθ. Ακόμα πιο γενικότερα, μάλλον το αγαπημένο μου της κατηγορίας είναι ο Οίκος των Ώσερ του Πόε. Μη με ρωτήσετε γιατί, απλά ήταν το πρώτο του που διάβασα ποτέ, είχα χεστεί και γοητευτεί ταυτόχρονα και μου έχει μείνει πολύ έντονα.
Επίσης, φανταστικό βιβλίο, αν και όχι τόσο dark όσο άλλα του ιδίου, είναι ο Λόφος των Ονείρων του Άρθουρ Μάχεν.
Τέλος, πάρα πολύ καλό είναι και το μοναδικό μυθιστόρημα που έχει γράψει ο Πόε (έτσι νομίζω δηλαδή), η αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πιμ, το οποίο έχει και μια ενδιαφέρουσα συσχέτιση με τα βουνά της τρέλας και στο μεγαλύτερο κομμάτι του είναι αρκετά διαφορετικό στην δομή του και στην ατμόσφαιρά του απ’ότι συνήθιζε γενικά ο συγγραφέας.
Δεν διαβάζεις κανένα είδος ποίησης; Γενικά δεν γουστάρεις καθόλου ποίηση και προτιμάς πχ διηγήματα κλπ;
Όχι φίλος, αλλά φίλη :lol:
Συμφωνώ Άλεξ! Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που το διάβασα…πολύ ανατριχιαστική ιστορία αλλά τόσο ωραία!
Κι αυτή είναι πολύ ωραία ιστορία, οπότε το θεωρώ φυσιολογικό να είναι από τις αγαπημένες σου!
Αν και ούτε εγώ τα έχω διαβάσει όλα από το poll, θα ψηφίσω το Κοράκι του Πόε, γιατί είναι το πρώτο δείγμα “dark” λογοτεχνίας που διάβασα και το θεωρώ αριστούργημα.
Αλλά σίγουρα ο Lovecraft ήξερε να δημιουργεί απίστευτα τρομακτική ατμόσφαιρα!