αποψάρα εδώ: [B]http://www.rocking.gr/reviews/album/Deafheaven---Sunbather/4909/[/B]
[B]Πολύ μεγάλη δισκάρα.[/B]
Ωραίος δίσκος, ωραία και η κριτική Ντίνο αλλά μου άρεσε πολύ και αυτή η [B][U]κριτική[/U][/B], που παρουσιάζει την άλλη όψη του νομίσματος.
στο πρώτο κομμάτι πολύ έντονες αναφορές σε jesus & mary chain και my bloody valentine είναι πολύ έντονες. στην συνέχεια του δίσκου σκάει μύτη και το ποστ ροκ.
Δυστυχώς όμως, όσο και αν έχει ενδιαφέρον το εγχείρημα, δεν πείθει καθόλου. οι alcest αυτό που κάνουν το κάνουν μοναδικά και πηγαία. δεν τοποθετούν μουσικές την μία πάνω στην άλλη προσπαθώντας να βγάλουν κάτι. παρόλα αυτά δεν είναι για και για πέταμα το αποτέλεσμα, αλλά μέχρι εκεί. Υπάρχουν πολύ καλύτερες προτάσεις στο λεγόμενο post-black και blackgaze όπως οι lantlos (Neige και εδώ) και οι Ιρλανδοί altar of plagues, ειδικά στον φετινό τους δίσκο
χαχαχ τώρα τα είδα αυτά!
Καλά εννοείται ότι δεν έχω καμία σχέση με το black metal, τους Deafheaven τους ανακάλυψα από την Deathwish που είναι hardcore label, και υπό αυτά τα δεδομένα ο δίσκος μου άρεσε τίγκα. Δεν έχει καμία σχέση με το βαρετό Roads To Judah, αλλά παραμένει κατώτερος φυσικά από το ντεμπούτο demo της μπάντας.
ουδέποτε ανέφερα ότι παίζουν true black metal, ή δε ξέρω τι:p Και στην κριτική άλλωστε κάνω λόγω κυρίως για Post rock μιλάω!
Ο δίσκος για μένα πάντα, γαμάει
Εντάξει, μπορεί όπως λες να μην κατέχεις από black metal, αλλά τα φόντα να διαπρέψεις στο είδος τα έχεις :Ρ
Τραγικός όρος το blackgaze και καλά τα λένε στο φιστανκ, αν και όπου μπαίνει ο όρος “ορθόδοξο” μυρίζει φονταμενταλισμός.
Οι Lantlos βγάλανε πολύ άνισο δίσκο και γενικά αρκετές από τις δουλειές του Neige το έχουν αυτό, όπως επίσης τα συγκροτήματά του είναι σχετικά μέτρια στο σανίδι.
Γιατί βαρετό το Roads To Judah;
χαχαχα
Κι αυτό το λέω με το χέρι στη καρδιά ε. Τo demo το ακούω ακόμα τρία χρόνια μετά ε.
Πάντως ντάξει, δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο -σοβαρό- είδος μουσικής που να “κινδυνεύει” από τέτοιες μπάντες.
εδιτ: Ε δε μ’ άρεσε πολύ. Στο σανμπάθερ μου φαίνεται πως τα 9 και τα 10 λεπτα τα γέμισαν πιο καλά (με περισσότερο ενδιαφέρον)
εντάξει για να συνεννοούμαστε είναι οι όροι. το τελευταίο lantlos όντως πιο κάτω από το neon. το alcest όμως μια χαρά είναι ολόκληρο.
για αυτά που λέει η κριτική στο φιστάνκ, μπορεί να γίνει ολόκληρη κουβέντα περί του τι είναι το black metal, μουσική ή κατάσταση.
Ειμαι ηδη στη δευτερη ακροαση του Sunbather με εξαιρετικες εντυπωσεις.
Παταει πανω στις προηγουμενες κυκλοφοριες, διχως ομως να “μυριζει” επαναληψη η και βαρυς δανεισμος απο ηδη υπαρχων κομματια.
Αλλαζει πολυ ομορφα απο ατμοσφαιρικο black σε post-rock αλλα με πολυ εντονο το shoegaze στοιχειο, κατι που υπαρχει σε πολλα συγκροτηματα πλεον του ευρυτερου χωρου, αλλα και απο τους Whirr, σχετιζομενο και φιλικα προσκυμενο, εκπληκτικο shoegaze.
Με τις σημανσεις τωρα blackgaze/post-black/blackened shoegaze, χανεται λιγο το τοπι, το ζητημα ειναι πως οι deafheaven παιζουν πολυ ωραια μουσικη και βγαλανε μια ομορφη κυκλοφορια.
Τωρα για τους alcest που αναφερθηκαν παραπανω, αν και “του χωρου” γενικοτερα, τους βρισκω εδω και χρονια βαρετους και επαναλαμβανομενους, οι Les Discrets τους εχουνε αφησει χιλιομετρα πισω προ πολλου.
θα’ρθει το βινυλιο και θα σας πω ποσο η ποσο ποσο γαμαει
αυτός είσαι.
Έγιναν πολύ mainstream, μέχρι και στο καινούριο iphone τους διαφημίζουν
