Δυστυχως οι περισσοτερες μπαντες ειναι underground και ειναι δυσκολο να βρεις πολλες πληροφοριες και εκτος απο αυτο συνηθως βγαζουν 1-2 ep σε βινυλιο και μετα διαλυονται.
δισκαρα. επος. δε θυμομουν τι λενε οι συγκεκριμενοι και να σου ξαφνικα το πετυχαινω πριν 2-3 μηνες σε μια τρυπα στη τιμη των 7 ευρω. το χτυπησα μονο και μονο απο περιεργεια. δε το μετανοιωσα ουτε λεπτο.
Circle Takes The Square: το As The Roots Undo ειναι μια δισκαρα του ειδους μεν, αλλα δυσκολο στο ακουσμα δε. αλλου screamocorίζει, αλλου mathcoreιζει. τα φωνητικά σκισμένα οσο δε παει και το κλιμα χαοτικο. το τελευταιο κομματι του δισκου που εχει και μπολικη isis-ίλα ειναι στα αγαπημενα μου ever κομματια (γενικα μιλωντας!).
The Fall Of Troy: αν και οι περισσοτεροι τους θεωρουν ως μια progressive/post-hardcore μπαντα, ο πρωτος τους (ομωνυμος) δισκος ηταν αρκετα χωμενος στο ιδιωμα του screamo. δισκαρα λεμε. το doppelganger επισης σπερνει, και εκει ηταν που αρχισαν να απομακρυνουν τα χαρακτηριστικα του ιδιωματος. το τριτο τους ειναι ψιλοαλλη φαση και δε με τρελανε κιολας.
1000 Travels Of Jawaharlal: το Owari Wa Konai του 2004 είναι ένα καλο δισκακι του ειδους. οχι τιποτα σουπερ ουαου, αλλα παρολα αυτα it’s worth checking it. πιασαρικα θεματακια, ως επι το πλειστον σκισμενα φωνητικα με μια ισορροπια ανάμεσα στο μελωδικο και core στοιχειο.
αν μου ρθει και καμια αλλη αξιολογη μπαντα θα την αναφερω…
Ακουσα τα 2 τραγουδακια και μαρεσαν πολυ.Τελικα εχω μια κυκλοφορια με screamo στοιχεια.
Buried Inside - Chronoclast.Η μηπως οχι ?
Ευχαριστω για τις προτασεις και θα τις ψαξω περαιτερω.
αυτο που λες το αλμπουμ μου το χε προτεινει ενας φιλος που καιγεται με ακυρα συγκροτηματα. καπου πριν 1μιση με 2 χρονια νομιζω. μου το δινει και λεει “ακου το τελευταιο κομματι του δισκου. θα σε πεισει”
Έπαθα την πλάκα μου με τους God Forbid. Όλοι τους οι δίσκοι έχουν φάει λιώσιμο τις τελευταίες μέρες. Θα προτείνω την τελευταία τους κυκλοφορία, όπου παίζουν metalcore με μπόλικες Nevermore επιρροές:
φοβεροι.αν και ειναι καποιες στιγμες στο αλμπουμ που δεν κολαει ολο το θεμα.στο συνολο του παντως ειναι σουπερ.
αγαπημενο μου αλμπουμ τους το determination με τις sepultura,slayer,at the gates επιρροες να δινουν και να περνουν!!!περιεχει και τον υμνο broken promise που κατεδαφιζει κτιρια.οσοι ειμασταν Machine head,πηραμε μια γευση τι εστι god forbid!!!
βασικα οι buried inside παιζουν ενα πραγμα πειραματικου hardcore metal με στοιχεια απο noisecore και grindcore!!!το λες hardcore και τελειωνεις.αλλα απο την αλλη το περιοριζεις πολυ.
περαν της γαματης εμφανισης, τους συμπαθησα πολυ. τι παλικαρι ρε αυτος ο τραγουδιστης. καθοταν εκει στην εισοδο στις τουαλετες (μιας και το κλαμπ ηταν φισκα οσο δε παει) και χαιρεταγε/μιλαγε με τον κοσμο.
Βασικα ειναι θεοι.Τωρα τι μουσικη παιζουν δεν με πολυενδιαφερει.
Απλα το ειπα αυτο,γιατι απο τα 2 τραγουδια το ενα ειχε παρομοια φωνητικα με αυτα των
Buried Inside.
μια απο τις πρωτες τρελαμενες μπαντες που πιστευω οφειλει παρα πολλα η Math
oise\grind\core σκηνη ειναι οι naked city του θεοπαλαβου σαξοφωνιστα John Zorn!!!
αυτο το παλικαρι λοιπον μαζι με καποιους μουσικους απο την αφροκρεμα της τζαζ σκηνης της νεας ϋορκης των τελων του 80 ηχογραφησανε καποια αλμπουμς για να τεσταρουν τα ορια της μουσικης υπο το πρισμα μιας “ροκ” μπαντας.
το αποτελεσμα ειναι μια μιξη speed,thrash,hardcore,jazz,grind, και γενικα οτι κουλο και ακυρο μπορει να φανταστει κανεις.προσθεστε και στα φωνητικα εναν ημιπαρανοικο ιαπωνα ονοματι Yamatsuka Eye ο οποιος επι το πλειστον δεν τραγουδαει αλλα κανει οτιδηποτε ηχο μπορει να φανταστει κανεις με το στομα του και παιρνετε την ιδεα.ιδιαιτερα ο δισκος torture garden οπου παιζουν κομματια απο αλλους δισκους τους σε πιο hardcore φορμες ειναι απιστευτος.
καπου εκει τριγυριζει και ο μιχαλακης και ισως εμπνεεται κατα ενα μερος για τον Κο Μπανγκλ!εξου και η παραγωγη του δισκου απο τον κυριο zorn!
στην συνεχεια κυκλοφορησανε και δισκους σε αλλη φαση πιο ambient!
αλλα οι πρωτες κυκλοφοριες τους στα τελη των 80’ς και αρχες των 90’ς ειναι μοναδικες.
Xμμμ, μάλλον εδώ πρέπει να τους ποστάρω… Oι Sculptured, του mainman των θεών Agalloch. Προγκρεσιβο-ντεθ-αβαν γκαρντίζουσα κατάσταση. Περιμένουμε σύντομα και καινούριο δίσκο μετά από 7 χρόνια παύσης. Εξαιρετικοί
Για το 666ο ποστ μου ειπα να επαναφερω ενα πολυ αγαπημενο μου τοπικ και να εκθειασω
μια απο τις αγαπημενες μου Death Metal μπαντες.Ο λογος για τους Malevolent Creation.
Μια μπαντα που πιστευω οτι εχει αδικησει τον εαυτο της πρωτον και δευτερον δεν εχει την
δημοτικοτητα που της αξιζει.Οι 2 παρακατω δισκοι τους ειναι απλα τελειοι.Με φοβερες εναλλαγες,
πολυ καλη τεχνικη και με εν γενει γαματα τραγουδια.
Μιλαμε για τα : The Fine Art Of Murder ( 1998 )
The Will To Kill ( 2002 )
Δυο ποιοτικοτατες δουλειες για οποιον θελει να ακουσει καλο US death metal.
Deathster δεν τα έχω ακούσει τα συγκεκριμένα, αλλά πως και δεν πρότεινες το κλασσικό τους ( ten commandments ) ? Επειδή είναι αρκετά γνωστό , ή επειδή αυτά που λες τα θεωρείς καλύτερα???