Toυς Katechon θα τους χαρακτήριζα απλά black/death. Επίσης, δεν βλέπω κάτι κοινό με Autopsy. Μπορεί απλά να πήρες μια μεγάλη μπάντα σταθμό να συγκρίνεις και όχι τους Antediluvian π.χ. μουσικά ταιριάζει με άλλα φωνητικά. Δεν με έπεισε πάντως.
Επίσης, είχαμε αναφερθεί παλιά στους Centurian. Δεν με ξετρέλανε πολύ το καινούργιο. Μια φορά το άκουσα γι’αυτό δεν σχολίασα.
Ούτε εμένα μου άφησε κάτι το KATECHON.
Θέλουν δουλεία και κυρίως να μάθουν να παίζουν.
Οι [B]ANTEDILUVIAN [/B]πάντως στο προηγούμενο είχαν ένα κομμάτι με εισαγωγή καρφί ΟΤΟΨΙΛΑ ([I]“From Seraphic Embrace”[/I]). Πείτε όμως κάτι και για το φετινό τους ([B]“Λόγος”[/B]) το οποίο απλά παίρνει μυαλά και τα κάνει πρώτα λάστιχο και μετά τα κάνει γόρδιο δεσμό. Είναι απίστευτο το πόσο βάθος υπάρχει κάτω τον ήχο μπετόν της επιφάνειας και είμαι ευτυχής που το ακούω με τους στίχους του, πλήρως συγκεντρωμένος στο πικάπ μου, μακριά από υπολογιστές και άλλα πράγματα που να αποσπούν την προσοχή.
Εντάξει μοιάζει περισσότερο αλλά σίγουρα υπάρχουν πιο doom-άτες μπάντες που να θυμίζουν πάρα η σαπίλα τον Οτοψυ. Anyway, μην μπερδευτείτε πάντως δεν ισχύει η μεταβατική ιδιότητα στις μπάντες. Επειδή είπαμε για Katechon, Antediluvian και Autopsy. Επειδή μπορεί να μοιάζει ένα κομμάτι των δεύτερων με Autopsy δεν σημαίνει ότι μοιάζει με Κatechon που είπε ο faust επειδή είπα ότι μοιάζουν με Antediluvian…ΧοΧοχο. Με πιάσατε.
Κρισπε, μάλλον μετράει πολύ το βινύλιο που το ακούς (που εννοείται μετράει), αλλά εγώ στον υπολογιστή δε μπορώ να ακούσω το καινούργιο τους. Βγαίνει χάλια ο ήχος. Δεν ξέρω αν φταίει αυτό που κατέβασα ή η raw φάση που επεδίωξαν. Λογικά θέλει απόλυτη ησυχία και ακουστικά για να καταλάβεις αλλιώς χάνεσαι. Έτσι θα το παλέψω.
Για Centurian δε βρηκα κατι με το search, γι’αυτο ανεφερα…εμενα μ’αρεσε αρκετα
To Katechon εχει black metal μεσα αλλα και στα σημεια που παιζουν σε πανκ/θρας ρυθμους σε συνδιασμο με τα φωνητικα ειναι καρφι Autopsy. Oπως ειπα δε μ’εχει ξετρελανει ακομα αλλα ειναι ωραιο και εχουν και περιθωρια εξελιξης πιστευω.
Το point του ποστ ειναι παντως το Bölzer κυριως, θεικα πραγματα. Kαι το Zealotry οσο τ’ακουω τοσο περισσοτερο μ’αρεσει, παρτε και [B]bandcamp[/B]
Antediluvian το ειχα ακουσει πριν πολυ καιρο σ’αυτο το tape rip και το παρατησα συντομα, δεν το πολυπαλεψα με τον ηχο. Προσφατα το ξανακουσα απο bandcamp αλλα εχει πολυ ζουμι, και οι στιχοι οντως ειναι μεγαλο κεφαλαιο, εντυπωσιακοι αν μη τι αλλο
εντιτ Antediluvian μονο με ακουστικα εννοειται 
Σορυ, που επιμένω αλλά το Katechon δεν έχει καμία σχέση με Autopsy. Είναι ένας κακός αχταρμάς που προσπαθεί να παίξει black/death ενώ προβάλλει πειραματικούρες και βάζει πανκ στοιχεία πεταμένα. Δεν χρειάζεται να απαντήσεις ή να το αναλύσουμε. Απλά δεν συμφωνούμε
Το tape rip από τον “Λόγο” είναι κάκιστο (και το λέω έχοντας και την κασέτα όπου μπορεί μεν το υλικό να ακούγεται πιο raw από το βινύλιο, αλλά πάντως ακούγεται).
Απ’ ότι βλέπω όμως, έχει λικάρει και CD-rip στα 320, οπότε να η ευκαιρία σας!
“Θεϊκές” δηλώσεις Glen Benton στο τελευταίο terrorizer για το νέο άλμπουμ των Deicide
[I]“For once it might get some good reviews”[/I] :lol::lol:
Αν και όπως τα περιγράφει εγώ το βλέπω να γίνεται μια επανάληψη του τελευταίου τους To Hell with God, ήταν λες και αυτό περιέγραφε.
[B]Gorguts - Colored Sands (2013)[/B]
Νέος δίσκος από τους Καναδούς θεόθεους (στσι ρώσοι). Δώδεκα χρόνια μετά το τελευταίο πόνημά τους. Κλασσικά αψεγάδιαστος.
Βοιδερ μου στερείς την ευχαρίστηση του ποστ + κράξιμο για το καινούργιο Exhumed. Άντε άραξε στα ρειβ-τρανζ σου :!:
[B]ΚΑΚΟ[/B]
Πολύ κουραστικά και πολλά σόλοζ. Σαν δευτεροκλασάτο metalcore ακούγεται. Κρίμα που δεν άντεξα μέχρι το τέλος. Το κακό είναι ότι είχα ποστάρει το κομμάτι πρώτη εδώ και γούσταρα. Αλλά τελικά η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική όταν ακούς ολοκληρωμένο κάτι τόσο κακό. Δεν το ξανά ακούω. Δεν αλλάζω γνώμη. Μένω στο All guts.
Μια νέα νιότη ζει αυτός ο δίσκος στο προσωπικό μου σύμπαν. Δεν θα μιλήσω ποτέ για ιστορική αξία αλλά για διαχρονική θανατίλα. 22 χρόνια και ακόμα να ξεθωριάσει. Τεράστια μπάντα.
αξιζε η αναμονη τελικα
Στους Ρωσσους το Surgical Steel των Carcass.Θα το ακουσουμε το βραδακι.
Ok, τόσο καιρό που είμαι στο φόρουμ πετυχαίνω κατά καιρούς τους περίφημους Ρώσους αλλα δεν έχω ασχοληθεί, την έκανα τη δουλειά μου κουτσά στραβά και …με άλλες εθνικότητες! Αλλά τώρα για αυτό το δισκάκι ΠΛΙΖ! Ένας άνθρωπας να μου στείλει ένα pm!
Οι πρώτες εντυπώσεις πάντως είναι πως αν οι Arch Enemy ήταν καλή μπάντα θα είχαν βγάλει ένα άλμπουμ σαν αυτό. Μόνο περιστασιακά θυμίζουν Carcass εποχής necrotisim η heartwork. Κακό δεν είναι αλλά… ούτε και δισκάρα το λες. Περισσότερα στις επόμενες μέρες.
Τελικά είχε δίκιο ο πούστης ο εγγλέζος, σφήνα μεταξύ necroticism και heartwork με μια ελαφριά κλίση προς το δεύτερο αλλά χωρίς τα σορόπια του Amott, με σολάρες όμως πάραυτα. Επίσης ΠΑΡΑΓΩΓΑΡΑΑΑΑΑΑΑ, ΦΩΝΑΡΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ και ανατριχίλα τίποτα άλλο. Τι γκαύλα καλοκαιριάτικα… CARCAAAAAAAAAAAAAAAARRRRGHHHHHHHHHHH
Οι ισορροπίες σχεδόν σε κάθε κομμάτι είναι πολύ καλά προσεγμένες. Μπορεί πχ μια εισαγωγή να θυμίσει Swangsong αλλά μετά γυρνάει τόσο όμορφα σε blastιλίκι ή σε τρελά ρίφφ και σολάρες που δεν σε αφήνει παραπονεμένο. Necroticism δεν ξαναγράφεται αλλά τούτο δώ απλά αναδεικνύει το συνθετικό μεγαλείο των Carcass ακόμα μια φορά, το άλμπουμ είναι περιπετειώδες με αρκετές εναλλαγές θεμάτων που όμως είναι όλα Carcass. Και πάνω απ΄ολα διατηρούν με κάποιο μαγικό τρόπο, σχεδόν σε ολη την διάρκεια του δίσκου, αυτή την γαμημένη την ατμόσφαιρα που μας καθήλωσε στο Symphonies και στο Necroticism και στο Tools Of The Trade και που άρχισε να ξεθωριάζει στο Heartwork και Swangsong. Παρόλ’αυτα καταφέρνουν και παντρεύουν heartwork/swansong με necroticism/symphonies όπως μόνο αυτοί θα μπορούσαν και ευτυχώς χωρίς τη βοήθεια του Amott αυτή τη φορά. Καλός χρυσός δε λέω αλλά γαμώ τη σουηδία μου και το melodic death metal που μας τα έκανε τσουρέκια, αρκετά δλδ. Πάρτε στην μάπα λίγο αγγλία τώρα με 40 βαθμούς αυγουστιάτικα να γουστάρετε.
Ξεκολλάτε επιτέλους με τον Αμμοτ και το μελωδικό ντεθ. Τον κράζει κι αυτός που του άρεσε ο δίσκος κι αυτός που δεν του άρεσε και ο τύπος δεν είναι καν στο συγκρότημα πια.
Όταν έγραφε το 1991 το Incorporated Solvent Abuse και το Corporal Jigsore Quandary για τους Carcass σας χάλαγε ο ήχος του;
Εντωμεταξύ τότε δεν είχαν βγει καλά καλά τα πρώτα ντέμο από μπάντες NWOSDM, ενώ για την στροφή στην ήχο των Carcass τα είχαμε πει και παλιότερα.
Και το καινούριο γεμάτο μελωδίες είναι, πάλι χωρίς τον Άμμοτ. Πώς γίνεται να ακούγονται σαν κακοί Arch Enemy χωρίς να τους συνδέει πια τίποτα με αυτούς; Και τι περιμένατε να κάνουν, είτε με τη βοήθεια του Άμμοτ είτε χωρίς, να γυρίσουν το 2013 στον ήχο του Reek ή να παίξουν στο ίδιο στυλ με τους καλύτερούς τους δίσκους, οι οποίοι -ω, τι σύμπτωση- τους έβγαλαν όταν πήραν τον Άμμοτ;
O δίσκος είναι πάρα πολύ καλός και είμαι σίγουρος σχεδόν ότι με λίγες ακροάσεις ακόμα θα έρχομαι εδώ να λέω γραφικότητες. Ήδη έχουν ξεχωρίσει κάποιες κομματάρες και έχω ακόμα μεγάλες ορέξεις να τον ακούω. Όλα καλά και ανθηρά. Θα ήθελα τον Owen στα τύμπανα και λιγότερα μπλαστ αλλά λεπτομέρειες.
Χμ, συμφωνώ. Βαριέμαι απίστευτα να αναλύσω καινούργιο Carcass on my own. Σαν πρώτη ακρόαση δεν με ξετρέλανε αλλά με κάνει να τον ξανά ακούσω και να βγάλω σίγουρα συμπεράσματα.
Μην υποστηρίζεις κοκκινοτρίχη μη θυμώσω
Έχεις δίκιο ότι και αυτό γεμάτο μελωδίες είναι. Σε αρκετά κομμάτια ξενερώνω όταν ξεκινάνε αλλά στην πορεία γίνονται καλύτερα οφείλω να ομολογήσω. Αλλά δεν ξέρω αν αυτό με κάνει να γουστάρω. Επίσης αυτό που λες ΕΝικ. Δεν γίνεται να γυρίσουν τον ήχο τους το 2013 και να βγάλουν goregrind. Δηλαδή, περιμέναμε πάνω κάτω κάτι τέτοιο. Goregrind μπάντες υπάρχουν και οι Carcass πλέον δεν είναι.
Αρκετοί πιστεύω ότι θα εκτιμήσουν το καινούργιο, οι υπόλοιποι περίεργοι (και εγώ μέσα) δεν θα ασχοληθούμε πολύ.