Εντάξει μωρέ μια κουβέντα είπαμε, γάμησε τον Amott τώρα, εδώ το άλμπουμ σπέρνει με όλη τη σημασία της λέξεως, γίνομαι ήδη γραφικός αλλά ζμπούτσαμ, δε φταίω εγώ ο Steer φταίει. Εντάξει δεν άλλαξε η κοσμοθεωρία του Death Metal αλλά για μένα είναι μοναδική, σπάνια απόλαυση να ακούω αυτό που ακούω αυτή τη στιγμή.
για τσεκαρετε παντως και το νεo exhumed!!!
φαινεται να σπερνει!
Είχα καιρό να ακούσω κάτι τόσο λυσσασμένα και θανατερά όμορφο.
Νομίζω ό,τι καλυτερο έπεσε στα χέρια μου για φέτος…
[B]Beyond [/B]- [I]Fatal Power of Death[/I]
[B]Εδώ [/B]κι [B]εδώ[/B]
Μπορείς να μου εξηγήσεις πως ακριβώς σπέρνει?Γιατί ο δίσκος είναι απλά σκουπιδένιος!
γουστα ειναι αυτα! μην τρελαινεσαι!
μ’αρεσε η carcass-ιλα, η παραγωγη, τα φωνητικα, οι κιθαρες, το εξωφυλλο, σχεδον ολα!!!
το προηγουμενο σου αρεσε?
τι δεν σου αρεσε στο καινουργιο?
Όχι δεν τρελαίνομαι. Αντιθέτως μ’ αρέσει πολύ να συζητάμε για death metal.
Το All guts είναι πολύ καλός δίσκος. Προχθές είπα τη γνώμη μου.
Μόνο τα ντραμς μετράνε.
καλα οχι και metalcore. το παρακανες!!!
ναι εχει σολο, ναι ειναι πιο μελωδικο απο το πιο brutal παρελθον τους
αλλα υπαρχει και αυτο το death metal.
αν καποιος γουσταρει πχ heartwork ή symbolic
ή κατι πιο groove-ατο οπως οι misery index
δεν νομιζω να εχει προβλημα με το συγκεκριμενο δισκο!
Oniricous - Ritos Diabolicos
δεν ξερω αν εχει αναφερθει. Ωραιο θρασαριστο και πιασαρικο ολντ σκουλ ντεθ
http://www.youtube.com/watch?v=UDyZjRCNLL8
Ωραίο κομμάτι το από πάνω, αξίζει τσεκάρισμα!
Όσο για Exhumed, εγώ λατρεύω Μisery Index αλλά το Necrocracy δε μ’ ενθουσίασε. Μου φαινόταν σα να βγαίναν με το ζόρι οι ιδέες, δεν ξέρω γιατί.
Για ακούστε αυτό εδώ:
http://imminentdestruction.bandcamp.com/album/poltergeist-effigy-of-the-grotesque-6-track-12
Βγάζει τον δίσκο τους φίλος καλός οπότε και τους τσέκαρα. Η Περιγραφή είναι αυτή:
[I]“POLTERGEIST - EFFIGY OF THE GROTESQUE 12”
EVIL IS PERSONIFIED IN 6 GHOULISH TRACKS FROM THE DEPTHS OF HELL.
OLD SCHOOL SWEDISH DEATH METAL THAT WILL APPEAL TO FANS OF MORBID ANGEL, SYPHILITIC VAGINAS, ENTRAILS, ENTRAPMENT, ETC."[/I]
Ενθουσιαστικα ε. Μεγάλη αλητεία.
Εγώ ακούω αυτές τις μέρες το “Surgical steel” των Carcass και μου φαίνονται εντελώς υπερβολικά τα όσα διθυραμβικά γράφονταν λίγες σελίδες πριν. Μετριότητα ο δίσκος -αν το συγκρίνεις με τα παλιότερα τότε πέφτει ακόμα πιο χαμηλά. Εγώ φρίκαρα απ’ την αρχή όταν μπήκε αυτό το “The evil that men do”-intro, αλλά λέω ΟΚ, intro είναι. Και όντως μετά ακούς οικεία πράγματα είναι η αλήθεια (αν και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλουν να πουν με κάποια riffs -βλέπε ακουστική εισαγωγή του τελευταίου κομματιού), αλλά ακούγονται σαν μία καλή tribute μπάντα στους Carcass. Ούτε ένα μεγάλο κομμάτι, ρε! Ούτε ένας κολλητικός ρυθμός, ούτε ένα riff να σε σημαδέψει, πράγματα που παλιότερα είχαν σε κάθε τραγούδι οι Carcass. Γενικά λείπει και αυτό το διαστροφικό στοιχείο που σου βγάζανε. Μοναδική συγκίνηση ήταν που ακούσαμε πάλι τον Ken Owen να ουρλιάζει σιχασιάρικα.
Χοντρικά όπως το άκουγα μου φάνηκε ότι το πρώτο μέρος είναι περισσότερο “Necroticism-descanting the insalubrious”/“Heartwork” influenced, ενώ το δεύτερο (με την εξαίρεση του εντελώς filler και άχρηστου “Captive bolt pistol”) πιο “Heartwork”/“Swansong”.
Επίσης δεν μπορώ να πω ότι τρελάθηκα με τον ήχο του album, είναι καρμπόν ο Nuclear Blast ήχος.
Αλλά ξαναλέω, το θέμα του album είναι ότι δεν έχει μεγάλες συνθέσεις. Σημεία διάσπαρτα ξεχωρίζουν (γι΄αυτό και το album μετά βίας ξεπερνά τη βάση για μένα), αλλά τίποτα το εξωπραγματικό. Πάντως ναι, για όποιον ήθελε να θυμηθεί πώς ήταν ο Carcass ήχος, προφανώς και του ταιριάζει ο δίσκος, αλλά μετά βάζεις ένα οποιοδήποτε παλιό και γελάς, ε. Χίλιες φορές “Anthems of rebellion”.
Ψιλο-απογοήτευση, δηλαδή.
Ο καθείς και η γνώμη του 8) Το θέμα της παραγωγής είναι επίσης υποκειμενικό, άλλοι γουστάρουν άλλοι όχι. Εγώ ας πούμε ξερνάω με τις παραγωγές που και καλά είναι old school, υποκρισία στο έπακρο. Για κάποιο λόγο οι παραγωγές των διαμαντιών του παρελθόντος ήταν τόσο σκατά, γιατί ήταν πρίν 150 χρόνια. Το γεγονός οτι αρκετοί δεν μπορούν/δεν θέλουν να διαχωρίσουν την σκατά παραγωγή του παρελθόντος από τις τρομερές συνθέσεις είναι ένα μεγάλο μυστήριο του μέταλ. Όχι τίποτα άλλο αλλά χάνουν/αγνοούν/προσπερνούν τρομερές κυκλοφορίες/διαμάντια λόγω “πολύ καλής” παραγωγής, σόρρυ αλλά είναι τρομερό fail.
Fleshgod Apocalypse που βγήκε όξω άκουσε κανείς? Παίζει ασταμάτητα καθημερινά λέμε μαζί με υπόλοιπη δισκογραφία για συμπλήρωμα. Το μεγαλείο της κλασικής/συμφωνικής είναι πλέον ενσωματωμένο στο υπερ-technical death metal, πολύ όμορφα ενσωματωμένο μπορώ να πώ, όλο το άλμπουμ είναι σαν μια σύνθεση το οποίο δε με χαλάει καθόλου. Μοιάζει με το Agony αλλά πολύ καλύτερα ενορχηστρωμένο και με επική προσέγγιση, ακούς και τις κιθάρες όμως μαζί με τα symphonic parts. Δεν είναι Technical Brutal Death Metal πάντως, στα @@ μας όμως, πολύ ανώτερη και αξιόλογη προσπάθεια από ακόμα μια brutal χιλιοπαιγμένη παπαριά. Όποιος ονειρευόταν κάτι σαν το Mafia Ep να βάλει το Mafia Ep ξανά:p
Μα όχι δηλαδή δείτε πώς αρχίζει:
Fleshgod Apocalypse - Kingborn
Και ολίγον απαγγελία αρχαίων ελληνικών στο κομμάτι, είπαμε epic.
Fleshgod Apocalypse - Minotaur (The Wrath of Poseidon)
Αν παιζεις το τελευταιο Fleshgod καθημερινα σε θαυμαζω, εισαι ηρωας!
Αυτό που λες, ολο το αλμπουμ είναι σαν μια συνθεση, αλλα κουραστικη συνθεση. Εγω προσωπικα μπουχτιζω στο 20λεπτο βαρια.
Για τις παραγωγες που λετε παντως, βρισκω το κομματι του ηχου σχεδον το ιδιο σημαντικο με αυτό της συνθεσης σε πολλες περιπτωσεις. Και δεν είναι υποκρισια να εχεις μια συγκεκριμενη αποψη για τον ηχο σου
Προσωπικά προτιμώ λίγο βρώμικη παραγωγή γιατί θεωρώ ότι δίνει ένα ωραίο feeling ειδικά σε μουσικές όπως thrash/death/black. Δεν έχω πρόβλημα με τον “καθαρό” ήχο, αρκεί να μη μου βγάλει κάτι επιτηδευμένο. Πώς να το πω, όταν ακούω μπάντες που έχουν δώσει τρομερή προσοχή στην παραγωγή αλλά από ιδέες είναι για τα μπάζα, ξενερώνω. Χίλιες φορές να κάτσεις ν’ ασχοληθείς λίγο παραπάνω με τη μουσική σου παρά να βγάλεις κάτι με τέλεια παραγωγή και από ιδέες τίποτα.
Αυτό το νέο Carcass πάντως δεν μπορώ να αποφασίσω αν είναι για πέταμα ή είναι δισκάρα. Έχει αρκετό necroticism μέσα αλλά κάθε φορά που πάει να σε φτιάξει (Noncompliance to ASTM F 899-12 π.χ.) θα παρεμβάλει κάτι μελωδίες στην κιθάρα που παραπέμπουν απευθείας στου Arch Enemy τόσο άκυρες που ξενερώσεις εντελώς. Και μετά ακολουθούν κάτι μετριότητες τύπου The Granulating Dark Satanic Mills που πάντως ακόμα και εκεί ένα ψιλοενδιαφέρον ριφάκι το έχει. Πάντως πολύ Arch Emeny και μου κάνει εντύπωση μιας και ο Ammot έμεινε έξω. Δεν νομίζω να πάρει πολλές ακροάσεις ακόμα.
Στους brutal death metal πρωταγωνιστές της χρονιάς…
[B]Saprogenic [/B]- [I]Expanding Toward Collapsed Lungs[/I]
εδώ -> Eat My Heart
εδώ -> Navigating The Human Eye
εδώ -> Nights Blood (Dissection Cover!!)
Brutal and just killin’ the Saprogenic album.
Πολύ καλή πρόταση. Άκουσα το πρώτο κομμάτι και το κατέβασα αμέσως. Νομίζω θα είναι στα Brutal της χρονιάς, αν με απογοητεύσουν οι Pathology.
Θα το τιμήσω άλλες 2-3 φορές σίγουρα. Τα ντραμς είναι από τα καλύτερα που έχω ακούσει τελευταία. It’s worth listening.
Σε άλλα νέα έχει διαρρεύσει το νέο Ulcerate (δεν το άκουσα ακόμα).
Πάντως τις τελευταίες μέρες ακούω αρκετά τα 2 καλύτερα death metal άλμπουμ της χρονιάς για μένα και δεν μπορώ να αποφασίσω πιο είναι το καλύτερο. Necrocurse και Autopsy με την ζυγαριά να ευνοεί ελαφρώς τους δεύτερους. Πάντως τρομερές δισκάρες και τα 2.
με μια πρωτη αυτια ακουγεται πολυ καλο ως τελειο
[B]Desolator [/B]- [I]Unearthly Monument [/I]
Αναπάντεχα καλό το ντεμπούτο των Σουηδών (είχαν ένα σπλιτ με τους δικούς μας Resurgency), σε αναμενόμενα old school μονοπάτια της χώρας τους, με όμορφες συνθέσεις, συμπαθητικά φωνητικά, υπέροχο ήχο στα τύμπανα και ψιλομέτριο στις κιθάρες.
Δεν θα εκπλήξει με την πρωτοπορία του, θα ικανοποιήσει όμως με την αξιοπρέπειά του. Για όποιον νιώθει ένα κενό για φέτος, τα πρωινά ακούσματα μόλις έγιναν λίγο πιο πλούσια.