Και το κακο ειναι πως δεν προκειται να γυρισει… Φραγκοφονιαδες.
Εκει που εχει φτασει η μουσικη βιομηχανια, πανε να αρπαξουν οσα μπορουν με οποιο τροπο μπορουν… Σκατα στα μουτρα τους.
Μεγάλη γυφτιά της Relapse τα χω ξαναπεί. Καλό να επανεκδίδεις άλμπουμ που δεν πολυβρίσκονται αλλά μη τα πήζεις σε 100 μαλακίες για να πάρεις λεφτά ή αν είναι να το κάνεις μην χαλάς σε διαμάντια τη παραγωγή (Individual Thought Patterns) ή το εξώφυλλο (The Sound Of Perseverance ΑΙΣΧΟΣ ΑΙΣΧΩΝ!). Αυτό το super deluxe θα ταν μια χαρά αν δεν το κάνανε σε κάθε άλμπουμ των Death, πχ. των Mantas θα θελα να το παιρνα με μπλούζα γιατί είμαι κλινική περίπτωση οπαδού :D.
Τίποτα εγώ περιμένω μόνο να έρθει το When Man And Machine Collide από τους Control Denied που θα ναι γαμηστερότερο από 100 πένες, σωβρακάκια, μπρελόκ και φωτογραφήσεις βάφτισης του Schuldiner 
Σε αυτό το σημείο να πω ότι είμαι της γνώμης ότι το νέο εξώφυλλο του Sound of Perseverance είναι καλύτερο από το ορίτζιναλ.
Επίσης πως μου τρέχουν τα σάλια για όλα αυτά τα πακέτα με τις μπλούζες και τα τριπλά CD και δεν με παίρνει να πάρω κανένα. Και αυτό είναι μαλακία. Γαλάζια μπλούζα Death πάντως δεν περίμενα να δω ποτέ…
Αν ειναι να παρουν λεφτα, και φουξια θα δεις.
Θα συμφωνήσω, αν και βέβαια το ζουμί είναι το περιεχόμενο. Το τσίμπησα πάντως όταν είχε βγει, μετά δεν παίζανε φράγκα για τα υπόλοιπα.
Αν είναι πάντως να βγάζουν απίστευτες παραγωγές όπως βγάλανε στο Human, χαλάλι τους.
Ανεκαθεν τα εσπαγαν οι παραγωγες τους, δε χρειαζεται να βγουν 50 επανακυκλοφοριες μετα. 
Ναι, δε λέω, ήταν πάντα σουπερ. Και ούτε γω γουστάρω αρπαχτές με τη δουλειά του τεράστιου που δυστυχώς δε βρίσκεται εδώ πια να κάνει τα κουμάντα του και να τους μαζέψει. Απλά πραγματικά με το Human έχω πάθει πλάκα, παρόλο που μιλάμε για ένα δίσκο με τον οποίο μεγάλωσα και τον ακούω από τότε που βγήκε, πλέον δε μπορώ να ακούσω την original έκδοση.
H αλήθεια είναι ότι οι επανεκδόσεις σαν επανεκδόσεις είναι πάρα πολύ καλές, με προσεγμένη δουλειά στον ήχο και μπόνους που μετράνε.
Τα συνοδευτικά τζέρτζελα και καπιταλιστικά πακέτα είναι εκτός ελέγχου. Και για να πω την αμαρτία μου, αυτός ο Eric Grief δεν μου κάθεται καθόλου καλά συνολικά. Δεν είναι ότι έχω κανένα παράπονο με αυτά που κάνει τώρα (άλλωστε τα έσοδα πάνε και στην οικογένεια και το Mantas ήταν μια ωραία κυκλοφορία) αλλά στο facebook ανακατεύομαι να διαβάζω για τους αδικημένους Ισραηλινούς και τους κακούς Άραβες που πρέπει να διαλύσουν οι ΗΠΑ και το Secret Face είναι γραμμένο για αυτόν. Βέβαια δεν ξέρω τι amends έγιναν στην πορεία αλλά εμένα μου έχει μείνει αυτό που έλεγε γενικώς ο Chuck τότε.
Πάντως εγώ που τα έχω αγοράσει παλιά όλα τα δισκάκια των Death δεν παίζει να τα ξαναπάρω, όπως ούτε και των Bathrory αν γινόταν κάτι ανάλογο.
Περάσανε 11 χρόνια…
R.I.P. Μεγάλε Τσακ!!!
http://www.youtube.com/watch?v=Qd4q0Xx-u1Y&feature=youtube_gdata_player
σήμερα χώνουμε death στα τέρματα να μάθουν και οι γείτονες τι εχει χάσει ο κόσμος
ετσι!
Moνο Death σημερα !
πάνε 11 χρόνια από τότε που πήρα ένα σμσ που έγραφε
φίλε πέθανε ο Τσακ των Ντεθ. έχω βάλει το voice of the soul, μελαγχολία ρε φίλε
σήμερα όλη μέρα παίζουν τα human, symbolic και sound.
γαμώ. γαμώ. 
Και για να μην ξεχνιόμαστε:
Death - Spiritual Healing - Houston 4.07.90
Το 90 ο θεός φόραγε Coroner μπλουζάκι, τι να λέμε τώρα…γαμώ το καρκίνο ρε…
Αν πιάσουμε τα μπλουζάκια που φόραγε ο θεός δεν θα έχουμε τελειωμό. Ήταν καραψαγμένος μεταλλάς.
RIP Chuck. Τεράστιος. Λατρεμένος. Αγαπημένος.
Αληθευει οτι ειχε ως αγαπημενη μπαντα τους Sortilege?
Εδώ δεν ισχύει το oυδείς αναντικατάστατος…μεγάλη η απώλεια του Chuck οχι μονο για το death metal που τοσο επάξια εκπροσώπησε αλλά για την μουσική γενικότερα…r.i.p γιγαντα…
Δεν θυμάμαι να την αναφέρει πουθενά ως αγαπημένη του (αυτοί νομίζω ήταν οι KISS) αλλά είχε μεγάλη αγάπη για την μπάντα και το Larmes de Heros. Που το είχε και σε μπλουζάκι φυσικά…