Death

Symbolic.

Τα Without Judgement και Crystal Mountain ειναι τρελα αριστουργηματα.
Και τα υπολοιπα κομματια φυσικα δεν πανε και πολυ πισω.

Human!!

Sound…και Symbolic…μαζι…για παντα στην αιωνιοτητα της μουσικης!!!

Ψηφισα Sound Of Perseverance αλλα ενταξει για μενα ολα τα album τον Death ειναι δισκαρες. Μπορει σε αλλη φαση να προτιμω Individual, Human, Symbolic. Οτι να ναι…

Δύσκολο μιάς και όλα είναι δισκάρες…
χμ…θα πώ Sound Of Perseverance…

Λοιπον , δεν ειχα ιδεα απο τους κυριους κ ειχα δει μια κριτικη σε ενα περιοδικακι καπου για το Sounds of… και παω κ το αγοραζω ετσι απο Μοναστηρεξ μαλλον.

Επειδη ειχα φορητο diskman μου ξαναμιλησε ανθρωπος παραπανω απο 2 συνεχομενα λεπτα μετα απο 3 μερες.

Βεβαια το αγαπημενο μου ειναι ισως το Spiritual αλλα με τιποτα δεν μου βγαινει να ξεχωρισω καποιο,ολα ειναι οτι πρεπει για σου φτιαξουν τη μερα:lol:

ε το τελευταιο τους θα πω κι εγω λογο του Voice of the Soul, αν και το Human ειχε τη κομματαρα μεσα Suicide Machine και φυσικα το Leprosy με τα Born Dead και Left to Die.

νταξ ολα γαμανε

αγαπημενο ισως το sounds καθως ειναι πιο κοντα στα γουστα μου

Symbolic ψήφισα. Πάντα είχα την αίσθηση οτι είναι ένα σκαλί πάνω απο τα υπόλοιπα. Crystal Mountain, Zero Tolerance, το ομώνυμο…τι να λέμε τώρα.
Btw, δεν μπορώ να μην αναφέρω οτι πάντα πίστευα οτι το πιο αληθινά death κομμάτι που έχει γραφτεί ποτέ είναι το Pull The Plug απο το Leprosy. Οι στίχοι, τα τρελά riffs, το feeling που σου μεταδίδει, είναι πιο “death” από οτιδήποτε άλλο. Θάνατος, απόγνωση, αρρώστια, προσμονή για το τέλος μιας μίζερης ύπαρξης…και η ερμηνεία του Chuck απίστευτη. :respect:

Eχω ψηφισει εδω?Δεν θυμαμαι.
Ολα τα αλμπουμ σκιζουν πωπους.Αλλα το Symbolic εχει απιστευτα επη μεσα(Symbolic,Crystal Mountain,Without Judgement,Perennial Quest,1000 Eyes,Zero Tolerance…βασικα ολα επη ειναι).
Αρα το ψηφιζω με βαρια καρδια,ως λιγο καλυτερο απο τα αλλα.

Το Bite The Pain ποσο γαμαει ομως?

Therion μια σελιδα πισω εχεις ψηφισει.:stuck_out_tongue:
Μου ειναι εξαιρετικα να διαλεξω αγαπημενο δισκο απο μια απο τις 3 πιο
αγαπημενες μου μπαντες.Διαλεγω Scream Bloody Gore.

The Sound Of Perseverance

Symbolic

Human

Individual Thought Patterns

απλα ο τσακ θεος και ολα τα ατομα που ειχε συνεργαστει ολα αυτα τα χρονια . R.I.P.

Αλλαξτε σελιδα να ξαναψηφισω.:lol:

Human .

http://www.emptywords.org/

Τρίτο μάλλον το “Scream Bloody Gore”

Δεύτερο σίγουρα το “Individual Thought Patterns”

Και φυσικά πρώτο, το ανεπανάληπτο “The Sound Of Perseverance” με τις θεϊκές σολάρες! :metal:

Αυτά από albums, γιατί αν ήταν να διαλέξω εξώφυλλο, δεν θα υπήρχε κανένα δίλημμα! [-X
Μέσα στα καλύτερα που έχουν βγει ποτέ, το μυθικό εξώφυλλο του…

[SPOILER]

Repka είσαι θεός!!![/SPOILER]

Oιι Death ειναι απο τις αγαπημενες μου μπαντες, αρα κανει την επιλογη πολυ δυσκολη.Ψψηφισα SYMBOLIC
γιατι εχει φοβερη παραγωγη και θεματα στις κιθαρες, ντραμς μπουλντοζα, και ικανοποιητικο μπασο (αν και ελειπε ο Steve D., ο Kelly Konlon που επαιζε ηταν μινιμαλιστικα ευφυεστατος) Τα κομματια ξεχωριζουν σα συνθεσεις, οι στιχοι ειναι μαχαιρι πραγματικο και γενικως ο ηχος σε ταξιδευει. 2ο παντως το αψογο INDIVIDUAL

[I]Aληθεια ποιος θυμαται τι ειχε γινει τοτε στο ροδον 98 η 99 ητανε? τοτε ειχαν μολις κυκλοφορησει το sound of…
Τετοιο παθος σε ελληνικο metal live δυσκολα ξαναειδα…(οταν ηρθαν οι sabbath :cry: ελειπα)

θυμαμαι ειδικα στα pull the plug και zombie ritual εκαναν headbanging μεχρι και τα ηχεια, τραγουδουσαν ΟΛΟΙ που ηταν μεσα. Για κατι τετοιες συναυλιες χαιρομαι που ειμαι μεταλας.[/I]

R.I.P. Chuck the philosopher, ησουν παντα πολυ μπροστα απο την εποχη σου

Thank you for your beautiful music, οπως ειχαν πει και για καποιον αλλο εκλιποντα αυτης της μουσικης.

Η επιλογή όλα δεν υπάρχει δυστηχώς οπότε ψήφισα Sound Of Perseverance μιας και το έχω συνδέσει συναισθηματικά με ένα πολύ όμορφο κομμάτι της ζωής μου, ήταν η αφορμή για να τους δω στην πρώτη και τελευταία τους συναυλία στην Ελλάδα(R.I.P. Chuck) και περιέχει το πιο όμορφο και συναισθηματικό Instrumental που έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου.

μεγάλο συγκρότημα. για μένα είναι οι queenrsyche του σκληρού μέταλ. το σερί spiritual healing - human - individual thought patterns - symbolic - the sound of perseverance μου φέρνει στο μυαλό την πεντάδα the warning - rage for order - operation:mindcrime - empire - promised land. τόσο τέλειοι δίσκοι κ τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους! οι ράιχ ξεφούσκωσαν, ο chuck δε μάθαμε μέχρι που μπορούσε να το πάει…

θα το ρίξω στο individual γιατί έχει τις λιγότερες από τα αγαπημένα μου :stuck_out_tongue:

o πρωλαλησας εχει δικιο,αν ζουσε ο chuck με την απιστευτη εμπνευση του θα ειχε παει πολυ πιο μπροστα τον ηχο του…ψηφισα Spiritual Healing για τους στιχους και κυριως επειδη ειναι το αλμπουμ οπου οριζεται το death metal.

‘‘Human’’. Απ’ τα πρώτα death metal που είχα ακούσει. Κατ’ αρχήν η παραγωγή είναι απλά τέλεια για death metal album. Όχι καλογυαλισμένη, αλλά πολύ ‘‘ζεστή’’. Επίσης εδώ ο Chuck γεννάει απίστευτα ανατολίτικα riff- άκια, ιδίως στα solo. Άλλο ένα bonus τα μέλη του ΄δισκου. Cynic, τι να λέμε τώρα. Ο Reinet σπέρνει απλά. Το ‘‘Human’’ δε θα ξεπεραστεί ποτέ.

Κατά τ’ άλλα οι Death σε κάθε δίσκο έγραφαν ιστορία, τέτοια μπάντα δε θα ξαναβγεί.