Πρωτο απ ολα θα λεγα το Sound Of Perseverance. Συμφωνω με Maiden, οι σολαρες που χουν γραφτει σ’ αυτο το δισκο ειναι μνημειωδεις. Ασε που εχει κι αυτο το Spirit Crusher που γκρεμιζει πολυκατοικιες.
Δευτερο ισως Individual Thought Patters. Μετα Human, Symbolic, Leprosy, Spiritual Healing και Scream Bloody Gore, μαλλον μ αυτη τη σειρα, αν και αλλαζει κατα καιρους. Οχι ομως δραματικα.
O Chuck περαν μουσικης καταρτισης, παιζει να ηταν ο πιο σοβαρος στιχουργος στο Death Metal. Αψογος καλλιτεχνης σε καθε του πτυχη. Ακομα και το Control Denied το λατρευω, κριμα btw που δε προλαβε να βγαλει το δευτερο. Ή μαλλον που δε τον ‘‘αφησαν’’, καθως μετα το θανατο του φαγωθηκαν ολοι σα τους γυπες. Η οικογενεια νομιζω εχει ακομα τη κυριοτητα των ηχογραφησεων. Ή οχι;
Επισης, μεγαλη ντροπη που η Καρμαγκεντον κυκλοφορησε τις σκετες ηχογραφημενες κιθαρες με το ετσι θελω. Σεβασμος μηδεν ρε.
Τελος, Darth τον παιρνεις ( ) επειδη εχεις δει Death. Θυμισε μου οταν σε δω να φερω και το μαχαιριμ.
Βασικά δε θυμόμουν καν ποιοι ήταν Support(έχουν περάσει και δέκα χρόνια) αλλά καλοί ήταν σίγουρα. Αυτό που θυμάμαι ήταν πολύ κόσμο να την έχει δει κάπως με τον Θεό επειδή δεν τους έλεγε τις κλασσικές μ@@@@ες που λένε όλοι(ω θεε μου εσείς είστε το καλύτερο κοινό από όλα τα 10 παράλληλα σύμπαντα που έχω περιοδεύσει) και δεν είχε ποζεριλίκια και διάφορες τέτοιου είδους γελοιότητες. Ο Chuck ήταν μουσικός που σε κάθε νότα που έβγαζε με την κιθάρα του έδινε και ένα κομμάτι της ψυχής του, πραγματικός καλλιτέχνης όπως προανέφερε και ο Angmar πιο πάνω. Προφανώς τον κόσμο τον ένοιαζε περισσότερο το γλύψιμο.
Ακόμα πάντως μου εχει κάτσει στραβά που δεν επαιξαν το Lack of comprehension…Aλλα και μονο που σκάσανε με το philosopher και έγινε πανζουρλισμός αρκεί…
Εντάξει πολλά κομμάτια μου λείψαν και θα ήθελα και λίγο περισσότερα από την πρώτη περίοδο. Aν θυμάμαι καλά μόνο τα Pull The Plug και Zombie Ritual παίξαν ενώ από το Spiritual Healing τίποτα(το ομώνυμο τουλάχιστον έπρεπε να το παίξουν) αλλά κατά τάλλα ήταν άψογο Live σε όλα του.
θα ηθελα να ακουσω τη γνωμη σας για τη μεγαλυτερη death metal μπαντα ολων των εποχων και φυσικα για τον μοναδικο και αειμνηστο chuck schuldiner…αγαπημενο album μου ειναι το symbolic…λοιπον σας ακουω…
Το δικό μου εισιτήριο πάντως καταστράφηκε από τον ιδρώτα εκεί στην 1η σειρά που ήμουν. Ελπίζω τώρα που το ανέφερα να μην ξανατραβήξει μαχαίρι ο Angmar(Bleeding σε συμβουλεύω για κάνα μήνα να μείνεις μακριά του ύστερα απαυτό).
Εδώ είμαστε! Τι να πρωτοπείς για μια από τις καλύτερες μπάντες στο μεταλ! Ούτε μισή μέτρια στιγμή, ούτε μισή άσκοπη νότα. Η μπάντα, και κατ’επέκταση ο άνθρωπος, που “βάφτισε” ένα νέο ιδίωμα. Ο άνθρωπος που μας έκανε να δακρύσουμε όταν έφυγε. ΟΛΟΙ οι δίσκοι που κυκλοφόρησαν κάτω από το θρυλικό λογότυπο των Death είναι απλά καταπληκτικοί. Ψήφισα, με βαριά καρδιά, το Symbolic μιας και ήταν ο πρώτος δίσκος τους που άκουσα, από πολύ κοντά έρχεται το απίθανο Human, 30 λεπτά τέχνης και το καταπληκτικό μπάσο του DiGiorgio. To κύκνειο άσμα τους είναι η αποκορύφωση του ταλέντου του Chuck! Έτσι όπως πάω θα τα αποθεώσω όλα οπότε σταματ’αω εδώ γιατί συγκινήθηκα, αλήθεια.
Έχουν μέτρια στιγμή στην καριέρα τους? δεν θα βρείτε ποτέ κάτι τέτοιο!!(Δεν τα χώνω σε κάποιον στο forum μην ψαρώνετε!) Άσε τους στίχους…
Δύσκολη επιλογή αλλά με τη σειρά μου θα ψηφίσω “Sound of…”. Λίγο prog η κατάσταση…Μουσική σε άλλη διάσταση.
) επειδη εχεις δει Death. Θυμισε μου οταν σε δω να φερω και το μαχαιριμ.
8)
