Και μόνο οι τελευταίες λέξεις του Α Moment of Clarity φτάνουν για να ανατριχιάζω αιώνια.
Οι Death ειναι απο τις ελαχιστες μπαντες που δεν εχουν οχι κακο αλλα ουτε καν μετριο δισκο. Τον τελευταιο εναμιση μηνα ακουω συνεχως και αδιαλειπτως την δισκογραφια τους με αφορμη την συναυλια των Death DTA Tours την Παρασκευη. Αν και ειχα λιωσει ξανα σχετικα προσφατα την δισκογραφια τους αλλο που δεν ηθελα να βυθιστω για ακομα μια φορα στα εκπληκτικα ηχοτοπια του Death κοσμου… Μιλαμε για μπαντα-λατρεια για την μπαντα-οραμα ενος εξωπραγματικου μουσικου που το μονο οριο του ηταν ο ουρανος, οπως λεει και στο Perennial Quest
[B][I]“From rivers of sorrow
To oceans deep with hope
I have travelled them
Now, there is no turning back
The limit, the sky”[/I][/B]
Δεν τον ειδα ζωντανα στην μονη εμφανιση των Death στην χωρα μας λογω ηλικιας, δεν τον γνωρισα ποτε και ομως μου λειπει…
Καλα το sound δεν ειναι και η κορυφή τους . Μην τα παράλεμε . Δεν μπαίνει στη ζυγαριά με scream, symbolic , human . Ειναι ο τελευταίος δίσκος τους και για τούτο το λόγο υπάρχει η τάση να θεοποιειται στα μάτια σας .
Πρώτον, κανείς δεν έγραψε ότι είναι η κορυφή τους, οπότε δεν τα “παραλέμε” αλλά εσύ διαβάζεις ό,τι να’ναι.
Δεύτερον, δεν γύρισαν ταινία.
Τρίτον, η “ζυγαριά με scream symbolic και human” χωράει και το individual thought patterns ή να πάω σε άλλο ταμείο να ζυγίσω;
Πήγαινε σε άλλο ταμείο και ζύγισε φίλε μου .
Η διαφωνια σας αποδεικνυει ενα εκπληκτικο γεγονος που δεν συμβαινει με πολλες μπαντες, ειναι τοσο τεραστιες δισκαρες ολες ανεξαιρετως οι κυκλοφοριες των Death που η αγαπημενη για καποιον μπορει να ειναι η λιγοτερο αγαπημενη για καποιον αλλο. Εγκειται καθαρα στο προσωπικο γουστο του καθενος και στο συναισθηματικο δεσιμο με τον εκαστοτε δισκο. Μπορει να μιλησεις με 7 οπαδους της μπαντας και ο καθενας να εχει διαφορετικο δισκο ως αγαπημενο στην προσωπικη του καταταξη.
Δίκιο έχεις +1 απο εμένα . Τα γούστα ειναι … Ξέρεις . Τώρα το πως αντιλαμβάνεται ο καθένας τι θέλει να πει ο άλλος …μεγάλη μπάντα , υπέροχοι δίσκοι , που σημάδεψαν και είδη και εποχές
ακους το sound σημερα και λες τι βγαλανε τοτε.100 χρονια μπροστα ητανε ο δισκος.Παρασκευη ημερα τιμης για τον chuck.
Πάντως αν και έχω ψηφίσει το Symbolic εδώ μάλλον θα έλεγα ότι το Human είναι το αγαπημένο μου με δεύτερο το Symbolic…αυτήν την εποχή έστω. Αλλά πραγματικά δεν υπάρχει μέτρια στιγμή σε δίσκο τους.
Ηuman πιο λατρεμένο μου με 2ο Spiritual Healing και Scream Bloody Gore αμέσως μετα
3 Likes
Το ειδα χθες,πολυ δυνατο ντοκιμαντερ
2 Likes
Ωραίο, έχει πολλούς από τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου και φαίνεται πιο καθαρά τι έγινε με τις συνεχείς αλλαγές line up και τις ακυρώσεις των tour στην Ευρώπη.
Συγκινητικό στο τέλος που λέει για το πως πέθανε σπίτι του (δε θα κάνω spoiler).
2 Likes
Γαμω τα πνευματικα τους δικαιωματα…Αν καποιος το βρει αλλου , ας κανει τον κοπο να το ποσταρει…
Ηθελα να το αγορασω αυτο αλλα το ειχα ξεχασει, αξιζει?
1 Like
If there’s any silver lining at all to this mass quarantine, it’s all the amazing content that musicians had in the vault that’s now seeing the light of day. One of those bands unearthing past material is pioneering death metal band Death , who — along with Relapse Records — is launching Death: Non Analog – On Stage Series , a “series of previously unreleased, career-spanning live concerts” being released every other week.
The first one to be released is from Montreal on June 22, 1995, and you can listen to that one in full right here:
6 Likes
Σαν σημερα το 1967 γεννηθηκε ενας απο τους πιο εμβληματικους καλλιτεχνες της Death metal μουσικης
10 Likes
Γενικά της μουσικής. Είναι αδιανόητο το τι κατάφερε ο Schuldiner, ουσιαστικά μόνος του, σε όλη του τη μουσική πορεία.
Δεν ξέρω γενικά πόσες περιπτώσεις συγκροτημάτων υπάρχουν που να έχουν τόσο σταθερή, μακρά, ποιοτική πορεία και η μουσική/στίχοι να γράφονται μόνο από ένα άτομο. Ξέρω 'γώ, Daniel Gildenlow;
5 Likes
Τεράστιος και πολύ αδικοχαμένος . Παρόλα αυτά αθάνατος μέσω της υπέροχης μουσικής του
3 Likes