Μεγάλη μπάλα…!
1 Like
Μοναδικη μπαλα…!
Ποσο τεραστια μπανταρα. Με εχει πιασει τον τελευταιο καιρο και λιωνω για ακομα μια φορα την δισκογραφια τους. Ποσο μπροστα απο την εποχη τους. Και αλματωδης εξελιξη απο τον καθε δισκο στον επομενο σε τεχνικο και συνθετικο επιπεδο. Ουσιαστικα με τα demo τους και το ντεμπουτο Scream Bloody Gore δημιουργησαν μαζι με του Possessed το Death Metal, με τα Leprosy και Spiritual Healing το καθορισαν και το πηγαν ενα βημα παραπερα. Απο εκει και περα απο το Human και μετα αρχισαν να πηγαινουν την μουσικη του σε αλλη στρατοσφαιρα που λιγοι καταφεραν να πλησιασουν… Θεωρω τον Chuck Schuldiner απο τους μεγαλυτερους ΗΡΩΕΣ της μουσικης που αγαπαμε, ποσο κριμα που μας αφησε τοσο νεος.
Ελπίζω να κλείσεις με αυτό:
Ναι δεν είναι death, αλλά είναι Death, αν και δεν είναι Death, κατάλαβες. Κάθε φορά κλαίω προσπαθώντας να φανταστώ κάποια κομμάτια με τη φωνή του Dane.
Επίσης κλαίω με τον μαλάκα τον ΝτιΤζιόρτζιο, θυμάμαι να παίζω μπάσο μια εποχή και να έρχεται μήνυμα από τον αδερφό μου “βάλε το Breaking The Broken να ακούσεις το μπάσο και μετά βάλε το μπάσο σου στον κώλο σου” :’)
4 Likes
Ναι εννοειται οτι ακουσα και αυτη την δισκαρα… Εκπληκτικος δισκος. Ναι δεν ειναι Death, μοιαζει αρκετα με υστερους Death, μυριζει Death, αλλα εν τελει εχω καταληξει οτι δεν ειναι Death. Λογω παραγωγης που ειναι πιο power-αδικη και δεν δαγκωνει οσο εκεινη του The Sound Of Perseverance αλλα και λογω του οτι δεν τραγουδαει ο Chuck δεν ειναι Death. Το γουσταρω τρελα ομως αν και οχι οσο τα Death για να ειμαι ειλικρινης.
Υ.Γ. Θυμαται κανεις ενα ενθετο αφιερωμα στους Death που ειχε πριν καποια χρονια το Metal Hammer ή το Rock Hard? Προσπαθω να το βρω στο σπιτι αλλα δεν το βρισκω θυμαται κανεις σε ποιο εντυπο ηταν και χρονολογια?
1 Like
Αν αναφέρεσαι σε αυτό, τον Δεκέμβριο του 2011 το MH (τεύχος #324 αν υπολογίζω σωστά, δεν είμαι στο σπίτι για να το δω) επ’ ευκαιρία της επετείου του θανάτου του Chuck Schuldiner είχε κάνει ένα εκτεταμένο αφιέρωμα στους Death που συνοδευόταν από ένα ξεχωριστό ένθετο με αποσπάσματα από τις κατά καιρούς συνεντεύξεις του μακαρίτη στο περιοδικό.
Το αφιέρωμα δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο αφού ο συντάκτης είχε αφεθεί να ξεφύγει στην προσπάθεια του να δείξει το θαυμασμό και την αφοσίωση του, οι παλιές συνεντεύξεις όμως είχαν, όπως ήταν αναμενόμενο, μεγάλο ενδιαφέρον.
Ένας επιπλέον λόγος που έκανε το συγκεκριμένο τεύχος… “πολύτιμο απόκτημα” ήταν ότι, στο πλαίσιο της φιλοξενίας ενός “δραστήριου” χρήστη του site του περιοδικού κάθε μήνα, περιείχε και ένα δισέλιδο γραμμένο από γνωστό σας συμφορουμίτη, που υπέγραφε εκεί ως σκέτο “Ian”! 
6 Likes
Ναι αυτο ειναι το τευχος, το βρηκα χθες! Σε ευχαριστω παρα πολυ. Το κακο ειναι οτι δεν βρισκω που ειναι το ενθετο με τις παλαιοτερες συνεντευξεις του Chuck αλλα θα το βρω, που θα παει?
1 Like
1 Like
Αυτό που βάζουν οι noobaδες το Symbolic πρώτο δεν θα το ξεπεράσω ποτέ…πραγματικά όμως.
νταξει, αντε να διαλέξεις ανάμεσα σε 10αρια. περί ορέξεως
2 Likes
Human με Symbolic για μένα παίζουν στα ίσια για τα καλύτερα τους, χωρίς βέβαια να πηγαίνει κανένα από τα υπόλοιπα πίσω.
1 Like
Αφιέρωμα Death στο καινούριο Metal Hammer και θα έλεγα ότι άξιζε γιατί είχε όλες αυτές τις (μικρές) συνεντεύξεις από διάφορα παλιά μέλη. Διάφορα σχόλια:
1.Γκάφα Χρονόπουλου στο editorial που βγάζει το “Altering the future” ως τραγούδι υπέρ του δικαιώματος στην έκτρωση. Καμία σχέση, ο Chuck περιγράφει (θέλω να πιστεύω. Δε θα ήθελα να γράψω υποστηρίζει) μία δυστοπική μελλοντική κοινωνία που βασίζεται στην ευγονική, στην οποία η έκτρωση αποτελεί απλά ένα μέσο “εκκαθάρισης” της κοινωνίας από τα μιαρά της στοχεία. Η ειρωνεία έγκειται στο ότι στον ίδιο δίσκο, στο προηγούμενο τραγούδι, ο Chuck δηλώνει ανηλεής για όσες χρήστριες ναρκωτικών κυοφορύν, τις αποκαλεί “ηλίθιες σκύλες” και προτρέπει να τις σκοτώνουμε. Χμμμ… όχι και τόσο φεμινιστική άποψη. Κρατάω μία πισινή (παρ΄όλο που δεν πείθομαι και τόσο) μήπως όλα αυτά ειπώνονται “περιγραφικά”, αλλά δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Ο τρόπος που εκφράζεται είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενος. Και το λέει κάποιος που σε μικρότερη ηλικία γαλουχήθηκε από τη μουσική και τους στίχους του Chuck, κι ακόμα τον έχω σε μεγάλη υπόληψη όσον αφορά τις μουσικές ικανότητές του. Θα ΄θελα ν’ ακούσω και την άποψη κανενός άλλου περί όλων αυτών.
2.Μιλάνε για το πόσο χαντακώθηκε το μπάσο του DiGiorgio στο “Human” και το θεωρώ λίγο υπερβολικό. ΟΚ, δεν είναι και “Individual thought patterns”, αλλά όλος ο ήχος είναι έτσι λασπούρα και παχύ σκοτάδι (τον οποίο λατρεύω). Και το μπάσο ταιριάζει μια χαρά θα έλεγα, και είναι κι ευδιάκριτο για γούστα μου.
3.Πάντα είχα την εντύπωση ότι το ανατολίτικο solo μπάσο στο instrumental “Cosmic sea” ήταν του Carrino -η μοναδική του συνεισφορά στο album. Ο DiGorgio ισχυρίζεται ότι έπαιξε μόνο κάποιες νότες (; ) που δεν ακούστηκαν καλά κι ότι το υπόλοιπο solo είναι δικό του. Μπερδευτικές καταστάσεις, θα ΄θελα να ξεκαθαριστεί το τοπίο γιατί μάλλον είναι πολύ σημαντικό για τη ζωή μου, τουλάχιστον αυτό το κυριακάτικο απόγευμα.
4.Το πιο τρελό απ’ όλα (αποκάλυψη James Murphy): σε καθ’ ένα απ’ τα “Spiritual healing”, “Human” και “Individual thought patterns” o Chuck είχε κι ένα “revenge song” για μέλη που αποχώρησαν! “Low life” για Rick Rozz, “Secret face” για Murphy και “The philosopher” για Masvidal! Δεν τα είχα “διαβάσει” ποτέ έτσι, ιδίως το τελευταίο. Και τώωωρα κατάλαβα τι εννοούσε τελικά ο ποιητής μ’ εκείνο το “so you preach about how I’m supposed to be/yet you don’t you know your own sexuality”, τον έδωσε κανονικά λέμε στη φόρα! Δεν ξέρω, μου φάνηκε τρελό trivia αυτό. Εντομεταξύ το τρελό γέλιο είναι στο site songmeanings που διάφοροι σαλεμένοι κάνουν φιλοσοφικές ακροβασίες για συνδέσουν τον συγκεκριμένο στίχο με Φρόιντ, άλλους με Καρτέσιο, Σωκράτη κλπ. 
Που να 'ξεραν ότι τελικά τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά και πεζά, χαχα.
6 Likes
-
Υπάρχει μάλλον μια υπόνοια περί ευγονικής ιιιιίσως των μη κατάλληλων για εργασία (execution for those who deserve it και Saved from a life of the unemployed Where crime is the only way to survive πιο πριν) και ξεκάθαρα μια απέχθεια για αυτήν και για τις έκτρωσεις στους στίχους. Αυτό που είναι το λεπτο σημείο βέβαια είναι πως μιλάει για την έκτρωση στα πλαίσια αυτά, και όχι σε μια “νορμάλ” κοινωνία που κάποια μπορεί να θελήσει να κάνει έκτρωση για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Δεν έχω διαβάσει το αφιέρωμα, αλλά αν λέει πως το κομμάτι είναι υπέρ της έκτρωσης, γκάφα όντως, εκτός αν ξέρω γω υπάρχει και άλλη ερμηνεία τελείως αντίθετη αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ καμιά τώρα και μου ακούγεται και λιγο κόντρα σε αυτό που μου βγάζει το κομμάτι.
-
Και εμένα μου αρέσει πολύ ο ήχος του human. Άσε που είναι και πολύ μεγάλη δισκαρα, το αγαπημένο μου από τη μπανταρα μαζί με το symbolic
-
Για κάποιο λόγο αυτή την Κυριακή απόγευμα δεν με απασχολεί καθόλου ποια είναι η αλήθεια
-
Λοοολ δεν το ήξερα ούτε εγώ. Btw μεγάλο κάψιμο το song meanings.
1 Like
ναι
Έλα ρε, ήταν γνωστό ότι (παίζει) να το είχε γράψει για τον Masvidal. Δεν νομίζω βέβαια να το ξέρει ο James Murphy με σιγουριά οπότε μάλλον θα μείνει ένα άλυτο μυστήριο.
Ένα χρόνο μετά , ξανά ποστ για να τιμήσουμε τον σπουδαίο Chuck που σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή
Αμήν 
8 Likes
Πριν λίγες μέρες…22 χρόνια. RIP μεγάλε. Όλο τον Δεκέμβριο λιώνω την δισκογραφία σου 
3 Likes
ετσι ρε!
μεγαλη αγαπη ο chuck.
μην ξεχναμε και τον υπερτατο warrel dane.
τον Νο 1.
την ιδια μερα,πολλα χρονια αργοτερα!
και οι δυο (μπαντες) μεσα στην 4-5αδα μου.
4 Likes