Πάω στοίχημα ότι άμα τελικά τραγουδούσε ο Warrel Dane, δε θα έλεγες τα ίδια (δεν απευθύνομαι σε σένα, γενικά). Και οι “power” φωνητικές γραμμές είναι φτιαγμένες για το Dane, u know…
Aπλά ισάξιος δίσκος με το Sound of perseverance.
Edit: Στο “πορωτικά σημεία” έχω γράψει για το πέρασμα μετά το σόλο του Lack οf conprehension ότι όποιος δεν πορώνεται μ’ αυτό κάτι χάνει. Δείτε λοιπόν τι ακριβώς εννοούσα, στο 3:20 του από κάτω βίντεο. Ο τύπος είναι τρέλα!
Με τα “αν” όμως δεν γίνεται δουλειά, και τα γεγονότα λένε πως, τουλάχιστον για μένα που είμαι πολύ φανατικος οπαδός του Chuck, αλλά και για αρκετούς που γνωρίζω, ήταν μάλλον ότι λιγότερο καλό έχει κυκλοφορήσει ο Θεός.
Να κανω μια ερωτηση… Δεν ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΤΕ οταν ακουτε τα παρακατω σημεια?: “…The Philosopher…You know so much about nothing at all”, Chorus απο το Spirit Crusher, και μετα το σολο στο Empty Words:“Do you ever feel it… in order to find”
Και εκτος απο αυτα σε ποια άλλα σας σηκώνετε η τριχα;
Pull The Plug από το Leprosy.
Μαύρο, μαύρο, μαύρο.
Από τις πρώτες φόρες που ο Chuck ασχολείται στιχουργικά με το ….human condition, την ανθρώπινη ύπαρξη.
Ανατριχιαστικό το θέμα του… “there is no hope, why don’t you PULL THE PLUG!”
Together As One από το Human.
Ίσως το αγαπημένο μου κομμάτι.
Διαβάστε για αυτή την περίπτωση και μετά ακούστε ξανά το κομμάτι?
*Δεν μπορώ να μην αναφέρω: Το ανεπανάληπτο, ανελέητο παίξιμο του ΜΕΓΑ Sean Reinert?
Τέλος, όποιο κομμάτι και να διαλέξω από το Sound Of Perseverance, είναι απλά όλα αριστουργήματα τεχνικής, επιθετικής, μουσικής.
Το ιδιαίτερο στοιχείο τους είναι πως είναι όλα άμεσα ανθρώπινα και λυρικά ταυτόχρονα?
Flesh And The Power It Holds
Spirit Crusher
Voice Of The Soul
1000 Eyes
Crystal Mountain
Trapped In A Corner
Overactive Imagination
Philosopher
Genetic Reconstruction
Spiritual Healing
Left To Die
Leprosy
Cosmic Sea
Together As One
Flattening Of Emotions
Lack Of Comprehension
Evil Dead
Pull The Plug
Zombie Ritual
Βασικά ξεκίνα με αυτά και να ξέρεις ότι ο μακαρίτης δεν είχε μέτριο τραγούδι.
Δεν υπάρχει κάποιο υπερχίτ, Death metal είναι όπως και το κάνουμε, απλά αν θές για να μην στουμπώσεις άρχισε τα άλμπουμ ΟΛΟΚΛΗΡΑ από την αρχή ή έστω από Leprosy και Spiritual Healing (νομίζω το δεύτερο θα σου είναι πιο ευκολοάκουστο) και μετά αφού περάσουν καμιά 2 βδομάδες και συνέλθει ο λαιμός σου πέρνα στο Human, από κει και πέρα τα καταπίνεις μονομιάς μέχρι το Sound of Perseverance κάτι σαν τον πόλντο και τα χάμπουργκερ:p:p