Το περίεργο με αυτό το δίσκο είναι ότι δεν ακούγονται (ούτε ακούστηκαν πολύ στην αρχή) σχόλια για το αν αρέσει στον κόσμο ή όχι. Έχει περάσει εντελώς στο ντούκου, υπάρχουνε άτομα “του είδους” που ίσως ούτε ξέρουνε ότι οι Purple έβγαλαν νέο δίσκο.
Εγώ πάντως ενώ στην αρχή το είχα βρει κάπως ενδιαφέρον -ίσως επειδή το περίμενα πως και πως-, τώρα μου φαίνεται εντελώς ανάλατο εκτός από 1-2 κομμάτια (κατά την άποψη μου το καλύτερο είναι το “Haunted”). Και αυτό που έλεγαν ότι θα γυρίσουν στον κλασικό τους ήχο δε νομίζω να το πολυπέτυχαν. Ας αρκεστούμε στις συναυλίες τους από εδώ και πέρα γιατί δε νομίζω να είναι σε θέση να βγάλουν άλλη αξιόλογη δουλειά.
Κατα την αποψή μου το “BANANAS” είναι εντελώς διαφορετικό από τα τελευταία των Purple,μουσικά είναι πιο Ηeavy οι δομές των κομματιών και απλά τα άτομα κανουν αυτο που γουστάρουν.Εξάλλου εγω δεν ξεχνώ το “Purpendicular” που είναι απο τους καλύτερους δίσκους τις δεκατίας του 90,όπως και το 'Abandon" που δεν ξέρω και πολλά συγκροτήματα που να μπορούν να γράψουν τέτοιο δίσκο μετά απο 30 χρόνια καριέρας.
Επίσης ας μην ξεχνάμε οτι έφυγε και ο Lord που ήτανε ο ακρογωνιαίος λίθος μαζί με τον Paice κατα την ταπεινή μου άποψη.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.ΑΠΛΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΛΙΓΟ ΑΡΓΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΛΛΑ.ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟ RAPTURE OF THE DEEP MOY ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
Milisa me ton Coverdale simera, kai epeidi leie to Rpature of the deepth, einai emporiki apotixia, twa pou girise stous DEEP PUPRLE tha vgaloun neo disko sto styl tou Bananas, kai tha ton onomasun “Aggouria”…
(se sxesi me ta alla pada milao)